Η Θεσσαλονίκη τις τελευταίες ημέρες -εβδομάδες πες καλύτερα, μήνες ακόμη καλύτερα- αναπνέει με τον αέρα των…”ανοιχτών παραθύρων”. Ζούμε δηλαδή σε μια κατάσταση που δεν είναι μεν χούντα (αρνούμαι να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο γιατί θα δώσω άλλοθι στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία), είναι όμως εμφανέστατα μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αφορά συγκεκριμένους πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς του συμπλέγματος Κράτους – Κεφαλαίου στο ΑΠΘ, οι οποίοι όμως έχουν απολήξεις και συνδέσεις και με την υπόλοιπη κοινωνία. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί αυτό η ίδια η κοινωνία -και ιδιαίτερα τα πιο καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα κομμάτια της- τόσο το καλύτερο. Και έχει ήδη αργήσει πολύ.

Κόντρα στην εξουσία, στην οπισθοφυλακή «του αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη»  τιμάμε σήμερα, 54 χρόνια μετά, εκείνη την μεγάλη στιγμή. Εκείνη το ζωντανό ποτάμι της ζωής, την επαναστατική γιορτή των οδοφραγμάτων, της ανυποχώρητη οργή της λαϊκής επιθυμίας που είναι η μόνη που μπορεί να υποσχεθεί το σπάσιμο των αλυσίδων.

Το Σάββατο 26/2 πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera, η εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε το Alerta.gr, με τίτλο “Η ελευθερία του τύπου στο στόχαστρο της καταστολής, η ενημέρωση όμηρος του Κεφαλαίου”.