Η τουρκάλα συντρόφισσα Helin Bölek έφυγε χτες για το κόκκινο βάθος του ουρανού. Μετά από 288 μέρες απεργίας πείνας η φωνή της τραγουδίστριας του Grup Yorum έσβησε δολοφονημένη από το τουρκικό κράτος που αρνήθηκε μέχρι τέλους να λευτερώσει τη μουσική του συγκροτήμαςτός της. Τους μουσικούς που παραμένουν φυλακισμένοι επειδή τα τραγούδια τους δεν αρέσουν στους τυράννους της άλλης πλευράς. Η Helin Bölek έφυγε αθόρυβα, όμως η φωνή της θα σαρώσει τους ορίζοντες μέχρι κάθε τύραννος να φύγει απ’ αυτό τον κόσμο• μέχρι οι άνθρωποι να ζήσουμε ξανά μονοιασμένοι κι ελεύθεροι. Ως ελάχιστο χρέος ο Κώστας Θαλερός με σπασμένη φωνή διασκεύασε ένα τραγούδι τους, προσθέτοντας δικούς του συγκλονιστικούς στίχους. Ας μην αφήσουμε να ξεχαστεί η φωνή της κι ας θυμόμαστε πως σε αντίθεση με ότι μας προστάζουν εδώ, η Helin θυσίασε το μόνο που είχε, τη ζωή της, για το μόνο που έχει αξία να ζεις, την ελευθερία. Ας κάνουμε τη σιωπή της πάταγο θιάσου μυστικού που θα τρομάξει τα τέρατα και στις δυο πλευρές της θάλασσάς μας, κι ας έχουμε οδηγό ελπίδας ενάντια στον φόβο τα λόγια του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου: «Όσο το κράτος είναι αναγκασμένο να σκοτώνει, σημαίνει πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι».
HELIN
Μια άνοιξη ξεχάστηκε στην άκρη του χειμώνα
Τριαντάφυλλο που γύρισε πάλι πίσω στο χώμα
Μια φωνή στοιχειώνει έναν ήλιο που βγαίνει πάντα για όλους
Ένας θάνατος σκοτώνει τα κελιά για μια ζωή
Όχι αυτή που δεν αξίζει ούτε στιγμή να βιωθεί
Αλλά για κείνη που ορκίζεται κανένας δήμιος να μη σωθεί
Τριαντάφυλλο κι ανάσα μες την ερημιά, την ερημιά, ερημιά, ερημιά
Ένα χάδι ταξιδεύει ανέμου σαϊτιά, ανέμου σαϊτιά, σαϊτιά
Πόσοι θα ναι αυτοί που τον αγώνα θα σκυλέψουν
Άλλοι τόσοι που παρηγοριά στο μάταιο θα γυρέψουν
Μα η φωνή σου συντροφιά στους οδοιπόρους σ’ ένα νόημα βαθύ
Σ’ ένα κόσμο που αδειάζει τις στιγμές του όπου του πουν
Σ’ ένα κόσμο οι αυταπάτες και οι φόβοι κυβερνούν
Να είσαι σίγουρη το πείσμα, το κουράγιο σου, έχουν πολλά να πουν
Μια θάλασσα χωρίζει τις ζωές μας
Μια θάλασσα ενώνει τις καρδιές μας
Κι εσύ πιστή σ’ αυτό που έταξες πετάς στον ουρανό της
