Τοποθέτηση για τις εκλογές στην Ιταλία | Alternativa Libertaria/FdCA
Τα αποτελέσματα των γενικών εκλογών που διεξήχθησαν στην Ιταλία στις 25 Σεπτεμβρίου κατέγραψαν τη νίκη του δεξιού στρατοπέδου και, ειδικότερα, του κόμματος “Fratelli d’Italia” (FdI / Αδέρφια της Ιταλίας), το οποίο αποτελεί την ηγετική, πολιτική δύναμη της χώρας.
Όσο κι αν η αντιπροσωπευτικότητα πρέπει να εξετάζεται όχι μόνο από αριθμητική άποψη, αλλά κυρίως από κοινωνική, στην πραγματικότητα ο κάθε εκλεγμένος αξιολογείται τελικά για αυτό που εκπροσωπεί κοινωνικά, η επιτυχία του FdI είναι σίγουρα αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, αυτός ο πολιτικός σχηματισμός οφείλει, επίσης, τη νίκη του σε ένα εκλογικό σύστημα που κατέληξε να το ευνοεί, καθώς, με την αποχή που έφτασε το 36%, το FdI αντιπροσωπεύει περίπου το 16% των πραγματικών ψήφων. Η επιτυχία του FdI συνοδεύεται από την κάθετη κατάρρευση της Lega Nord (Λίγκα του Βορρά) και την απότομη συρρίκνωση του Μπερλουσκονισμού. Με αυτόν τον τρόπο, η δεξιά παράταξη που πρόκειται να κυβερνήσει την Ιταλία καθίσταται σε κάθε περίπτωση εύθραυστη και αβέβαιη μπροστά στις δυσκολίες που δημιουργεί η οικονομική και κοινωνική κρίση, η οποία επιτείνεται από την πανδημία του COVID-19, που δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει ακόμα, αλλά και από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.
Χωρίς να υπεισέλθουμε προς το παρόν στην αξία των ποσοστών και των συμμαχιών, τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν, επίσης, ότι η επιλογή υποστήριξης της κυβέρνησης Ντράγκι ως εκφραστή του χρηματιστικού κεφαλαίου και του αδύναμου ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, που υποτάσσεται πλήρως σε αυτόν των ΗΠΑ, ήταν δραματικά τιμωρητική για το Partito Democratico (PD / Δημοκρατικό Κόμμα), αλλά επιβράβευσε τη δημαγωγική αντιπολίτευση του FdI και την εντελώς καθυστερημένη και εργαλειακή αντιπολίτευση του Movimento 5 Stelle (M5S / Κίνημα 5 Αστέρων).
Η συμμαχία Unione Popolare (Λαϊκή Ένωση) δεν απογειώθηκε εκλογικά, αποτρέποντας έτσι την ανασυγκρότηση μιας αριστερής, κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, φαινομενικά ικανής να επαναφέρει στα θεσμικά όργανα τις πραγματικές διεκδικήσεις των υποτελών κοινωνικών τάξεων και των αντιπολιτευτικών κινημάτων.
Αυτή η τελευταία αποτυχία, παρά την αφοσίωση και τον ενθουσιασμό πολυάριθμων αγωνιστών και αγωνιστριών, αναπαρήγαγε δραματικά όλες τις προηγούμενες αποτυχίες, συσσωρεύοντας περαιτέρω απογοήτευση και αποθάρρυνση, καθιστώντας αναγκαία μια αντικειμενική αυτοκριτική για τις κοινοβουλευτικές τακτικές που έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα, τόσο σε σχέση με τις κοινωνικές και ταξικές δυναμικές που υπολογίζονται σχεδόν ως δεδομένες, όσο και σε σχέση με την αποχή, η οποία, απαλλαγμένη από τις αναρίθμητες και παραλυτικές αντιφάσεις της και το ποιοτικό της έρμα, αποτελεί παρ’ όλα αυτά έναν υπολογίσιμο πολιτικό πόλο.
Μια πρωτοφανής συνθήκη αρχίζει να διαμορφώνεται, για τα χαρακτηριστικά της οποίας είναι επείγον να ξεκινήσει ένας προβληματισμός ικανός να αναπτύξει μια οργανωμένη και μαχητική δράση για την υποστήριξη των αγώνων της εργατικής τάξης, που είναι ακόμα πολύ αποσπασματικοί και κατακερματισμένοι, με τον τρόπο που εκδηλώνονται μέσω των αντιπολιτευτικών κινητοποιήσεων στους χώρους εργασίας και στα υπόλοιπα κοινωνικά πεδία.
Πρέπει να συγκροτηθεί μια κοινωνική αντιπολίτευση που οφείλει να διατηρηθεί και να ενοποιηθεί με άξονα κοινούς στρατηγικούς στόχους, ξεκινώντας από τον αγώνα για την κάλυψη των πιεστικών, πρωταρχικών αναγκών των υποτελών κοινωνικών στρωμάτων, καταφέρνοντας να πετύχει ορισμένες υλικές νίκες που θα σημάνουν την αντεπίθεση της εργατικής τάξης.
Η οργανωμένη μειοψηφία θα πρέπει συνεχώς να επαγρυπνεί. Μέσα από τη δική της οργανωμένη δράση και παρέμβαση οφείλει να στηρίξει, να ενοποιήσει και να γενικεύσει την ταξική σύγκρουση, αποφεύγοντας τον κατακερματισμό, αναζωπυρώνοντας την αργή, αλλά συναρπαστική, διαδικασία της υπέρβασης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με σκοπό την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, που θα βασίζεται στο τέλος της εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και των έμβιων όντων, που θα στηρίζεται στην ελευθερία, την ισότητα και την ειρήνη.
Alternativa Libertaria/Federazione dei Comunisti Anarchici
26/9/2022
Πηγή: communismolibertario.it