Η ρωσική επανάσταση όπως δεν την ξέραμε – Ενας χρόνος απο το διεθνές συνέδριο (Νομική Αθήνας, 12-14 Απριλίου 2019)

Το συνέδριο απετέλεσε τομή γιατί έδειξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την μεγάλη εικόνα της ρωσικής επανάστασης. Η ρωσική επανάσταση ήταν πολύ περισσότερα  πράγματα από την αδιαμφισβήτητη πολιτική μεγαλοφυία του Λένιν, τις οργανωτικές αρετές των Μπολσεβίκων, τις νίκες του Κόκκινου Στρατού εναντίον του Κολτσάκ, του Βράγκελ και του Ντενίκιν, την κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και την εκβιομηχάνιση. Με το συνέδριο για πρώτη φορά στην Ελλάδα:

• Η αγροτική επανάσταση πήρε επιτέλους τη θέση που της αξίζει στο κέντρο της Μεγάλης Ρωσικής Επανάστασης. Όχι μόνο λόγω του πληθυσμιακού μεγέθους της εξεγερμένης αγροτιάς (100 εκατομμύρια ) και του αγωνιστικού της πνεύματος, αλλά προπάντων λόγω της ποιότητας των επαναστατικών θεσμών που ανέδειξε, στηριγμένη στην προαιώνια κοινοτική παράδοση της και αξιοποιώντας τη μορφωτική δουλειά που έκαναν στην ύπαιθρο επί δεκαετίες οι ναρόντνικοι και μετά οι σοσιαλεπαναστάτες. Αυτοί οι θεσμοί θα αποδειχθούν και οι μακροβιότεροι μεταξύ όλων όσων ανέδειξε η επανάσταση. Θα συντριβούν από την μπολσεβίκικη αντεπανάσταση και τον πόλεμο εναντίον των χωρικών το 1929-1934 κατά την «πρωταρχική σοσιαλιστική συσσώρευση».
• Οι σοσιαλεπαναστάτες, το πιο παλιό, το πιο μεγάλο και το πιο πληβειακό κόμμα της επανάστασης και μαζί οι αναρχικοί και οι μενσεβίκοι ξαναπήραν τις θέσεις που είχαν στα πραγματικά γεγονότα. Μεταφράστηκαν στα ελληνικά κείμενα των ίδιων των σοσιαλεπαναστατών (απ’ όσο γνωρίζουμε για πρώτη φορά). Αγνοώντας τους ναρόντνικους και τους διαδόχους τους τους σοσιαλεπαναστάτες, έχουμε μια πραγματικά πολύ περιορισμένη εικόνα για τη τεράστια επιρροή που άσκησαν οι αναρχικές ιδέες κατά τη ρωσική επανάσταση.
• Άνοιξε η συζήτηση στο ελληνικό κοινό για την τρίτη περίοδο του μαρξικού έργου, που στην Ευρώπη και τη Ιαπωνία διεξάγεται εδώ και δεκαετίες (ο Μαρξ σ’ αυτήν την τελευταία περίοδο της ζωής του έστρεψε το ενδιαφέρον του προς τις περιφέρειες του καπιταλισμού και τους προκαπιταλιστικούς σχηματισμούς, ανέπτυξε στενές σχέσεις με τους ναρόντνικους, αρνήθηκε τον ευρωπαιοκεντρικό εξελικτικίστικο ντετερμινισμό και αναγνώρισε την παραδοσιακή αγροτική κοινότητα ως σημείο στήριξης για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ρωσικής κοινωνίας).

Έγιναν ανακοινώσεις για πολλά άλλα θέματα, μεταξύ των οποίων για τις αγροτικές επαναστάσεις του 17^ου και του 18^ου αιώνα, τη σύγκρουση Σλαβόφιλων και Δυτικόφιλων στη Ρωσία του 19^ου αιώνα, τις προειδοποιήσεις των Προυντόν, Μπακούνιν, Κροπότκιν, την επίδραση του τεχνοκρατικού φαντασιακού στις μπολσεβίκικες απόψεις για το τέλος της πολιτικής∙ επίσης για τον τεϋλορισμό, την καταναγκαστική εργασία, την ασυμβατότητα της μαστορικής με τη μισθωτή εργασία, για τις κοινωνικές συγκρούσεις στο εργοστάσιο Πουτίλοφ-Κίροφ τη δεκαετία του 1930 στο Λένινγκραντ κτλ. Συζητήθηκαν τα προβλήματα του σοσιαλιστικού σχεδιασμού, πλευρές της θεωρίας του χρήματος, η μαύρη αγορά, η άτυπη οικονομία κτλ∙ ακόμη η θέση της πολιτικής ή της δικαιοσύνης στην προοπτική μιας μετακρατικής κοινωνίας, ο ρόλος των νομικών, τα σοβιετικά Συντάγματα, τα δικαιώματα, η προλεταριακή δικαιοσύνη κτλ. Το συνέδριο απασχόλησε: , ο μετασχηματισμός των Σοβιέτ την κρίσιμη περίοδο 1917-1918, η καταστολή από τους μπολσεβίκους της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γεωργίας, , ο Μπογκντάνοφ, ο El Lissitzky, η έμφυλη καταπίεση, η θεωρία της αγροτικής οικονομίας του Τσαγιάνοφ, η ΝΕΠ, οι συγκρίσεις με την Κίνα όσον αφορά την εργατο-αγροτική συμμαχία, οι επιπτώσεις του «Μεγάλου Τρόμου» (1936-39) στη Διεθνή κα. Στο πλαίσιο των μετασυνεδριακών εκδηλώσεων, προβλήθηκε στο κατάμεστο Τριανόν η εξαιρετικά διαφωτιστική ταινία του Φώτου Λαμπρινού «Η Μεγάλη Ουτοπία», η οποία έχει θέμα την ρώσικη επανάσταση

Μετά το άνοιγμα των αρχείων εδώ και δυο-τρεις δεκαετίες, οι ρώσοι ιστορικοί έχουν παράγει ένα σπουδαίο έργο του οποίου το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος δεν έχει μεταφραστεί στα αγγλικά. Το έργο αυτό δίνει μια στιβαρή τεκμηρίωση στις πρώιμες κριτικές που άσκησαν το σοβιετικό καθεστώς οι αναρχικοί και άλλοι επαναστάτες. Πρόκειται για μια πραγματική κοσμογονία στις ιστορικές σπουδές, την οποία εμείς οι ίδιοι, στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου, αγνοούσαμε και δεν μάθαμε για αυτήν παρά μόνο κατά τη διαδικασία προετοιμασίας της διοργάνωσης.

Η αρχική πρόταση για τη διοργάνωση του συνεδρίου κατατέθηκε στο πρώτο συνέδριο της Αναρχικής Ομοσπονδίας. Δεν προκρίθηκε ένα «κομματικό» συνέδριο αλλά ένα συνέδριο πολιτικό και επιστημονικό συγχρόνως. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια οργανωτική επιτροπή στην οποία συμμετείχαν, σαν πρόσωπα και όχι σαν εκπρόσωποι οργανώσεων, άνθρωποι από συλλογικότητες του αναρχικού ή του οικολογικού χώρου και της αριστεράς (μεταξύ άλλων μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας, της Ομάδας Αυτομόρφωσης του Στεκιού Πέρασμα, της ΑΚ, του Αρχειοθραύστη κα), καθώς και ανεξάρτητοι, πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι, αγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων  κτλ. Η οργανωτική επιτροπή έφερε σε πέρας το συνέδριο με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία. Το κατόρθωσε γιατί άνθρωποι με πολύ διαφορετική ένταξη συνεργάστηκαν με τον καλύτερο τρόπο, συναινετικά, χωρίς καχυποψία ή υστεροβουλίες, αφήνοντας τις καλύτερες παρακαταθήκες για το μέλλον.

Γιώργος Λιερός

Το συνέδριο μεταδόθηκε με live stream καθόλη του την διάρκεια απο το κανάλι ΕΟΣ (Ενωση Οπαδων της ΣΥΡΙΖΑ),

Ενα όνομα προφανώς χλευαστικό για το τότε κυβερνών κόμμα και σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση.

https://enosy.blogspot.com/2019/04/blog-post_12.html