Τις τελευταίες ημέρες η μεθοριακή περιοχή του Belgorod , στα νότια σύνορα της Ρωσίας, έχει υποστεί επανειλημμένες τρομοκρατικές επιθέσεις , είτε από ομάδες οπλισμένων Ρώσων και Πολωνών ναζί που ελέγχονται από τις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας, ή από τις ίδιες της AFU , που βομβαρδίζουν αδιακρίτως με drones και πυροβολικό την περιοχή. Μιλάω εδώ για κρατική τρομοκρατία στην πιο καθαρή της μορφή, όχι επειδή οι ζωές των Ρώσων αξίζουν περισσότερο από αυτές των Ουκρανών, αλλά διότι οι ενέργειες του ουκρανικού στρατού στρέφονται ανενδοίαστα και ολοσχερώς ενάντια στον άμαχο πληθυσμό. Η στρατηγική τους είναι να υποβάλλουν τους κατοίκους του Μπέλγκοροντ σε συστηματικό εκφοβισμό, να προκαλέσουν όσο το δυνατό πιο πολλά θύματα ανάμεσα στους άμαχους και μ’ αυτον τον τρόπο , να σπείρουν ένα αίσθημα γενικευμένης ανασφάλειας και πανικού στους κόλπους των απλών ανθρώπων. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το Ουκρανικό κράτος καταφέυγει σε τακτικές ασύμμετρου πολέμου για να σπείρει χάος και φόβο στο στρατόπεδο του αντιπάλου. Πριν από τις επιδρομές στο Μπέλγκοροντ είχαμε την επίθεση αυτοκτονίας τύπου ISIS στην γέφυρα του Kerch, την έκρηξη βόμβας σε καφετέρια στην Αγ. Πετρούπολη κατά την οποία ένας εθνικιστής Ρώσος μπλόγκερ εξαϋλώθηκε, αλλά και τις επιθέσεις με drone κατά του Κρεμλίνου από Ουκρανούς δολιοφθορείς που ενεργούν βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος. Μαζί με το Μπέλγκροροντ, το αποκορύφωμα αυτής της τρομοκρατικής εκστρατείας ήταν η χθεσινή καταστροφή του φράγματος της Nova Kakhovka, που απειλεί να αφήσει την ρωσική Κριμαία χωρίς πόσιμο νερό, ενώ και ο αντίκτυπος που αναμένεται να έχει στο τοπικό οικοσύστημα της περιοχής αναμένεται ότι θα είναι ολέθριος.i
Κάποιοι παρατηρητές έχουν βέβαια προσπαθήσει να προσδώσουν μια ορθόδοξη στρατηγική διάσταση στις σπασμωδικές ενέργειες των Ουκρανών στο Μπέλγκοροντ, λέγοντας ότι με τους βομβαρδισμούς οι AFU επιχείρησαν να πλήξουν κάποιες “γραμμές ανεφοδιασμού” μιας “ρωσικής στρατιάς” του Χαρκόβου. Κατ’ αρχην να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι η στρατιά του Χαρκόβου, που στην ουσία ήταν ένας επιθετικός σχηματισμός, μια μεικτή δύναμη κρούσης που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της εισβολής, διαλύθηκε αμέσως μετά την υποχώρηση των Ρωσων πέρσι το φθινόπωρο και την αναδίπλωση τους πίσω από τα σύνορα της Ρωσίας. Την ευθύνη για την άμυνα της συγκεκριμένης περιοχής φέρουν πλέον οι δυνάμεις της συνοριοφυλακής που σταθμεύουν εκεί και συνεπώς δεν υπάρχουν “γραμμές ανεφοδιασμού” που να εκτείνονται σε κάποια ικανή απόσταση και να καταλήγουν κάπου. Εκτός αυτού, ο μεγάλος όγκος των ουκρανικών βλημάτων έπεσε κατευθείαν στους οικισμούς και τις κωμοπόλεις της περιοχής (π.χ. Σεμπέκινο), κάτι που παραδέχονται ακόμη και τα προπαγανδιστικά δυτικά ΜΜΕ, τα οποία στην συντριπτική πλειοψηφία τους παίρνουν ενεργά μέρος στον πόλεμο κι έχουν εγκαταλείψει προ πολλού κάθε πρόσχημα αμεροληψίας ως προς τον τρόπο που μεταδίδουν τις εξελίξεις.ii
Το μπαράζ των βομβαρδισμών στα τυφλά είχε σαν αποτέλεσμα την δολοφονία 2 αμάχων και τον σοβαρό τραυματισμό οκτώ ακόμη ανθρώπων στην πόλη Σεμπέκινο, όπου δεν σταθμεύει κάποια ρωσική στρατιωτική δύναμη, ενώ πάνω από 500 σοβιετικού τύπου βλήματα των 122χλμ έπεσαν σε πάρκα, καταστήματα, πάρκινγκ και άλλους χώρους χωρίς προφανή στρατιωτική χρησιμότητα. Την ίδια στιγμή, οι “ανθρωπιστές” Ουκρανοί χτύπησαν με drones και βλήματα τους οικισμούς Shchetinovka, Igumenka, Stavy, Bogun-Godorok, Tishanka, Kozinka, Glotovo, Prilesye, Grafovka, Bezlyudovka, Murom, Ziborovka και Maslova Pristan. Οι ανερμάτιστες κι εν πολλοίς χαοτικές επιθέσεις των Ουκρανών υποχρέωσαν την τοπική πολιτειακή διοίκηση του Μπέλγκοροντ να διατάξει την εκκένωση των οικισμών που βρίσκονται περιμετρικά των συνόρων με την Ουκρανία και την εσπευσμένη μεταφορά των ντόπιων σε προσωρινούς καταυλισμούς που στήθηκαν γι’ αυτούς στα μετόπισθεν.iii
Φυσικά, οι βομβαρδισμοί των AFU δεν προετοίμασαν το έδαφος για μια χερσαία δύναμη εισβολής του ουκρανικού στρατού, ούτε υπήρχαν οχυρωμένες θέσεις άμυνας των Ρώσων στην περιοχή που έπρεπε να εξουδετερωθούν. Εκείνο που ακολούθησε ήταν μια ακομα δολοφονική επιδρομή στο έδαφος της Ρωσίας, από την νεοναζιστική παραστρατιωτική οργάνωση “Ρωσικό Τάγμα Εθελοντών” (Russian Volunteer Corps), αυτή τη φορά όμως σε μεγαλύτερη κλίμακα και με καλύτερο εξοπλισμό συγκριτικά με τις προηγούμενες επιθέσεις που είχαν πραγματοποιήσει οι Ρωσοι νεοναζί στο Bryansk τον Μάρτη, ή ξανά στο Μπέλγκοροντ λίγες εβδομάδες πριν. Το “Ρωσικό Τάγμα Εθελοντών” είναι μια ένοπλη ομάδα με απροκάλυπτα εθνικοσοσιαλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο, που ιδρύθηκε από εξόριστους Ρώσους νεοναζί , οι οποίοι κατέφυγαν μαζικά στην Ουκρανία ως πολιτικοί πρόσφυγες μετά το ακροδεξιό πραξικόπημα του Μαϊντάν, το 2014.iv Το τάγμα ιδρύθηκε το 2022 και ο ιθύνων νους του είναι ο διαβόητος νεοναζιστής και πρώην ηγετική φιγούρα των σκληροπυρηνικών ultras της CSKA, Denis Nikitin που εγκατέλειψε την Ρωσία το 2017 για να μην συλληφθεί. Μετά τη φυγή του, εγκαταστάθηκε στην Ουκρανία , όπου επιδόθηκε σε πολύπλευρη δραστηριότητα για την προπαγάνδιση των εξτρεμιστικών ρατσιστικών ιδεών του, ενώ καλλιέργησε στενές πολιτικές επαφές κι ανέπτυξε αγαστές σχέσεις με τους ομοϊδεάτες του στο Τάγμα Αζόφ, και πιο συγκεκριμένα, με την “υπεύθυνη διεθνων σχέσεων” της οργάνωσης, Ολένα Σεμενυάκα, την οποία έχω αναφέρει εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο μου.v
Εντούτοις, οι μαχαιροβγάλτες του Nikitin δεν ήταν το μοναδικό ένοπλο σώμα που συμμετείχε στην επιδρομή. Μαζί τους ήταν άλλος ένας ένοπλος σχηματισμός Ρώσων ακροδεξιών, η “Ρωσική Λεγεώνα”, αλλά κι ένα απόσπασμα αποτελούμενο από τους κληρικοφασίστες Πολωνούς μισθοφόρους που υπηρετούν στην Λεγέωνα των Ξένων, η οποία ανήκει στην επίσημη δομή των AFU. Τα μπουμπούκια αυτά δήλωσαν πρόσφατα σε Πολωνική ιστοσελίδα ότι ήταν “τιμή τους” που συμμετείχαν στην επιχείρηση, μιας και ήταν το πρώτο οπλισμένο σώμα Πολωνών που πάτησε το πόδι του σε ρωσικό έδαφος απο την εποχή της Πολωνο-λιθουανικής κατοχής της Μόσχας, το 1612. Όπως και να’ χει, σε αντίθεση με τις προηγούμενες επιθέσεις τους, αυτή τη φορά οι επιδρομείς δεν προσπάθησαν να ξεγλιστρήσουν πέρα από το συνοριακό φυλάκιο και να περάσουν απαρατήρητοι, αλλά επιτέθηκαν κατά μέτωπο , σκοτώνοντας μερικούς άτυχους στρατιώτες κι αιχμαλωτίζοντας κάμποσους ως ομήρους.
Μετά την κατάληψη του φυλακίου, οι σαμποτέρ προωθήθηκαν γρήγορα μέσα στο ρωσικό έδαφος, κάνοντας χρήση των θωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού (APCs) που τους διέθεσε γι’ αυτό τον σκοπό η ανώτατη ουκρανική διοίκηση. Όχι κι άσχημα για ένα συνονθύλευμα πρώην MMA παλαιστών και χουλιγκάνων. Όταν έφτασαν στο κοντινό χωριό της Novaya Tavolzhanka, έθεσαν τον οικισμό υπό τον έλεγχο τους και προσπάθησαν να επαναλάβουν το σενάριο που είχε παιχτεί πριν από κάποιες εβδομάδες στο Bryansk. Τράβηξαν αναμνηστικές φωτογραφίες και προπαγανδιστικά βιντεάκια με τις ομηρικές “μάχες” που έδιναν απέναντι στον (άφαντο) ρωσικό στρατό, διακήρυξαν ότι το χωριό είχε “απελευθερωθεί” και κάλεσαν τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να κατευθυνθούν προς την “ελεύθερη” και “δημοκρατική” Ουκρανία (για να αντιληφθεί ο αναγνώστης το μέγεθος του σουρεαλισμού που αποπνέει αυτό το περιστατικό, θυμίζω εδώ ότι η RVC είναι μια αμετανόητα ναζιστική οργάνωση), η οποία είχε συμφωνήσει να δημουργήσει “ανθρωπιστικό διάδρομο” ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή διέλευση των “προσφύγων”.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε οτι η επιχείρηση είχε και μια διάσταση αμιγώς ψυχολογικού πολέμου, εφόσον λίγο μετά την έναρξη της “εισβολής” κυκλοφόρησαν στα social media κάποιες “ανταποκρίσεις” στα ρωσικά, δήθεν από την “πρώτη γραμμή”, που διαβεβαίωναν ότι στην Novaya Tavolzhanka υπήρχε αστυνομικό τμήμα, το οποίο είχε πέσει στα χέρια των σαμποτέρ. Εκείνοι, συνέχιζε η ανταπόκριση, είχαν μεταμφιεστεί σε αστυνομικούς και είχαν ξεκινήσει με τα κλεμμένα περιπολικά για το Μπέλγκοροντ, όπου σχεδίαζαν να παρεισφρύσουν απαρατήρητοι για να διαπράξουν έπειτα μια ακόμα μεγαλύτερη σφαγή σε βάρος του άμαχου πληθυσμού της πόλης. Το πόστ έκελεινε με μια απεγνωσμένη προτροπή προς τους κατοίκους του Μπέλγκοροντ, να πυροβολήσουν τους μπάτσους όπου τους συναντούσαν, προτού προλάβουν αυτοί να ανοίξουν πυρ εναντίον τους!vi
Όλα αυτά, τα ελαφρώς κινηματογραφικά, έλαβαν απότομα τέλος όταν οι μονάδες της συνοριοφυλακής σύγκλιναν προς την πόλη κι ανάγκασαν τα τάγματα εφόδου να εγκαταλείψουν την πόλη, αφήνοντας πίσω μια χούφτα νεκρούς μαχητές, αλλά και τα θωρακισμένα οχήματα που τους είχαν κουβαλήσει μέχρι εκείνο το σημείο. Ωστόσο, αργότερα οι επιδρομείς ανέβασαν άλλο ένα βίντεο στο Telegram, με τους Ρώσους στρατιώτες που είχαν απαγάγει από τον συνοριακό σταθμό. Στο βίντεο δήλωσαν οτι ήταν διατεθειμένοι να τους αφήσουν ελεύθερους, με την προϋπόθεση ότι ο κυβερνήτης του Μπέλγκοροντ θα συμφωνούσε να συναντηθεί μαζί τους για “λίγα λεπτά” σε ένα μέρος που θα διάλεγαν οι ίδιοι. Λίγη ώρα μετά ο κυβερνήτης αποδέχτηκε το αίτημα, παρά το γεγονός οτι δεν ειχε καμία εγγύηση για την προσωπική ασφάλεια του, ωστόσο την τελευταία στιγμή οι φασίστες έκαναν πίσω και ανακοίνωσαν ότι θα παρέδιδαν τους στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτήσει στις AFU, για να τους χρησιμοποιήσουν σε μια μελλοντική ανταλλαγή αιχμαλώτων. Αναμφίβολα, αυτό πρέπει να ήταν και το μικρότερο δυνατό αντάλλαγμα που θα είχε θέσει σαν όρο το ουκρανικό κράτος για την πολύπλευρη στήριξη που παρείχε σε όλη αυτή την παρανοϊκή επιχείρηση.vii
Είναι προφανές ότι από μόνης της, η επιδρομή στο Μπέλγκοροντ δεν αρκεί για να επιδράσει αποφασιστικά στη διαμόρφωση της γενικότερης πορείας του πολέμου. Γι’ αυτόν τον λόγο, με μια πρώτη ανάγνωση, κι αν αποκλείσουμε εκ προοιμίου μια εξήγηση που να επικεντρώνεται μόνο στον ιδεολογικό φανατισμό των Ρώσων νεοναζί, είναι κάπως δύσκολο να αποκρυπτογραφήσουμε τα πρακτικά κίνητρα πίσω απ’ αυτήν. Αρχικά, θα μπορούσαμε να πούμε οτι η φαινομενική ευκολία με την οποία οι σαμποτέρ εισχώρησαν στην ρωσική επικράτεια, απέδειξε περίτρανα ότι σε καιρό πολέμου τα σύνορα της Ρωσίας είναι διάτρητα κι ο τοπικός πληθυσμός ευάλωτος σε κάθε είδους κίνδυνο. Ωστόσο, τα χερσαία σύνορα με την Ουκρανία έχουν μήκος 1.974,04 χιλιόμετρα και είναι πρακτικά αδύνατο να φυλάσσονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, σε όλη τους την έκταση. Ή μάλλον θα χρειαζόταν μια δύναμη από δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες για να εποπτεύει αυτή την αχανή μεθοριακή γραμμή και να μπορεί να ενεργεί προληπτικά για να αποκρούει την είσοδο μαχητών του εχθρού και σαμποτέρ στην ρωσική πλευρά των συνόρων. Κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε την επιστράτευση καινούριων εφεδρειών, ή την μεταφορά μονάδων από τα θέατρα των μαχών στην Ουκρανία, τη στιγμή που οι AFU είναι έτοιμες να εξαπολύσουν την θερινή επίθεση τους , έχοντας παραλάβει τα καινούρια νατοϊκά “παιχνίδια” τους.
Από την άλλη, η αδυναμία των παρασταρατιωτικών μονάδων να απειλήσουν σοβαρά την εδαφική ακεραιότητα της Ρ.Ο. κι έτσι να δεσμεύσουν ένα μέρος του στρατού που σταθμεύει στην Ουκρανία για την άμυνα του ρωσικού ηπειρωτικού εδάφους, μπορεί κάλλιστα να αντισταθμιστεί από την διεξαγωγή χτυπημάτων που θα είναι σχεδιασμένα να έχουν έναν βαρύ ψυχολογικό και συναισθηματικό αντίκτυπο στον άμαχο πληθυσμό της Ρωσίας. Χωρίς αμφιβολία, ένα τέτοιο ισχυρό χτύπημα είναι η απαγωγή των Ρώσων συνοριοφυλάκων από τον μεθοριακό σταθμό της Pletenevka. Η συνεχιζόμενη κατάσταση αβεβαιότητας που θα δημιουργήσουν ενέργειες hit-and-run αυτού του τύπου, η αγωνία για την μοίρα των αιχμάλωτων στρατιωτών και ο φόβος μην επαναληφθούν παρόμοια ασύμμετρα χτυπήματα, μπορεί να επιδεινώσουν την ένταση με τις αρχές της Μόσχας και την αντίθεση στον πόλεμο στις νότιες επαρχίες. Ακόμα χειρότερα, ο κυβερνήτης της περιοχής ήδη δήλωσε πως το Σεμπέκινο και το υπόλοιπο Μπέλγκοροντ μπορεί να είναι προστατευμένο από τους εχθρικούς βομβαρδισμούς μόνο αν αναθερμανθεί το βόρειο μέτωπο της Ουκρανίας και η Μόσχα εξαπολύσει μια νέα εκστρατεία με τελικό προορισμό την κατάληψη του Χαρκόβου και την απώθηση των σαμποτέρ πολλά χιλιόμετρα μέσα στο ουκρανικό έδαφος. Κι εδώ νομίζω ότι αγγίζουμε τον πυρήνα της μακιαβελικής στρατηγικής των Ουκρανών, εφόσον μια αναθέρμανση του βορείου μετώπου θα υποχρεώνε το ρωσικό γενικό επιτέλειο να διασπείρει ξανά τις γραμμές του χωρίς να διαθέτει την απαραίτητη αριθμητική δύναμη, δημιουργώντας τεράστια κενά στις ρωσικές άμυνες. Είναι άλλωστε πια γενικά αποδεκτό, ότι η εγκατάλειψη του Χαρκόβου κατά την δεύτερη φάση του πολέμου, ήταν ο απαραίτητος ελιγμός που επέτρεψε στον ρωσικό στρατό να δημιουργήσει ένα πιο αραγές μέτωπο με καλύτερες συγκετρώσεις πυρός και στρατευμάτων σε όλο το μήκος και το πλάτος της γραμμής επαφής ανάμεσα στους δύο στρατούς.
Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα για τους Ουκρανούς. Οι ανεξέλεγκτοι βομβαρδισμοί με θύματα άμαχους και διαλυμένες αστικές υποδομές, αλλά και οι συχνές διασυνοριακές επιδρομές από πατενταρισμένους νεοναζί που παίρνουν μαζί τους ομήρους αμούστακους κληρωτούς για να τους χαρίσουν ως λάφυρο πολέμου στους ουκρανούς και αμερικανούς αφέντες τους, σίγουρα μακροπρόθεσμα θα τονώσει την φιλοπόλεμη διάθεση των λαϊκών στρωμάτων στην Ρωσία, το μίσος τους απέναντι στη ακροδεξιά χούντα που κυβερνάει στο Κίεβο και θα δώσει μια ευρεία ηθική νομιμοποίηση στον πόλεμο που μέχρι σήμερα μπορεί να του έλειπε. Ακόμα περισσότερο, η μεταφορά του πολέμου στο έδαφος της Ρωσίας σίγουρα πολιτικά δεν είναι προς το συμφέρον της πολιτικής ελίτ της Ουκρανίας. Κι αυτό γιατί αν μια καθοριστική ήττα του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία θα μπορούσε να αποτελέσει τον καταλύτη για να στραφεί η ρωσική ελίτ προς την αναζήτηση μιας διπλωματικής λύσης που θα τερματίσει τον πόλεμο, μια προσβολή του ηπειρωτικού εδάφους της Ρωσίας μπορεί να τελειώσει μονάχα με μια κατοχή της Ρωσίας, ή όταν ηττηθεί ολοσχερώς ο στρατός του επιτιθέμενου.
i Όποιος έχει απωλέσει σε τέτοιο βαθμό την ικανότητα του για κριτική σκέψη ώστε να αμφιταλαντεύεται αναφορικα με το ζήτημα του ποιος ευθύνεται για την τραγική οικολογική καταστροφή στη Χερσώνα, ή όποιος έχει παραχωρήσει υπεργολαβία τη σκέψη του στην πολεμική προπαγάνδα που βγαίνει μέσα απο τα εγχειρίδια της CIA, καλά θα κάνει να μην συνεχίσει να διαβάζει τη σημείωση. Εγώ απλώς θα αρκεστώ να παρατηρήσω ότι το φράγμα της Χερσώνας ήταν μια βασική αστική υποδομή σε έδαφος ελεγχόμενο απο την Ρωσία, ότι η Χερσώνα προμηθεύει την ρωσική Κριμαία με το 85% των υδάτινων πόρων που χρησιμοποιεί κυρίως για την γεωργία , αλλά και για υδροδότηση αστικών κέντρων, ότι οι Ουκρανοί είχαν ήδη χτυπήσει με πύραυλο HIMARS το φράγμα κάποιους μήνες πριν, προκαλώντας ρηγματα σε μία από τις δύο τεράστιες πόρτες του. Τέλος, ότι οι πλημμύρες έχουν καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος από τα οχυρωματικά έργα που είχε εκτελέσει ο ρωσικός στρατός στην περιοχή ενόψει της ουκρανικής αντεπίθεσης και τώρα οι Ρώσοι τρέχουν να προλάβουν να τα ξαναφτιάξουν για να μην βρεθούν εκτεθειμένοι. Αλλά σε αυτόν τον πόλεμο έχουμε ακούσει ότι η Ρωσία βομβάρδισε μόνη της το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια που είναι στην κατοχή της, ότι ανατίναξε μόνη της τον αγωγό Nordstream ακρωτηριάζοντας την ικανότητα της να μεταφέρει το καύσιμο που πληρώνει για τον πόλεμο που έχει εξαπολύσει ο Πούτιν στην Ουκρανία, ακόμα και ότι η Μόσχα βομβαρδίζει τους Ρώσους στο Μπέλγκοροντ και ρίχνει έπειτα το φταίξιμο στους Ουκρανούς. Αν βρίσκετε πειστικές αυτές τις εκδοχές των γεγονότων, τότε δηλώνω από πριν ότι εγώ δεν έχω την ικανότητα να σας πείσω για το αντίθετο και ότι δεν έχω και καμία διάθεση να προσπαθήσω.
ii Ukraine shelling kills two in Belgorod, children evacuated, https://www.reuters.com/world/europe/two-people-killed-by-ukrainian-artillery-fire-russias-belgorod-region-governor-2023-06-03/.
iii https://www.youtube.com/watch?v=rpDcP0Ycijw.
iv Στην ομάδα συμμετέχει και ο Alexey Levkin, πρώην διοργανωτής του νεοναζιστικού μουσικού φεστιβάλ Agardsrei, βλ. Dispatches from Asgardsrei, https://www.bellingcat.com/news/2020/01/02/dispatches-from-asgardsrei-ukraines-annual-neo-nazi-music-festival/?fbclid=IwAR32YWaarLMhIP7CoTLXhV4_D6Qfb0xOiXvnsdKKHmBlYu2QbP7os1zHxZY.
v Fight for the white race, https://zaborona.com/en/fight-for-the-white-race-how-the-russian-neo-nazi-denis-nikitin-promotes-his-ideas-in-ukraine-and-why-the-azov-regiment/.
vi UA’s Desperate Border Stunt Ends With Large Losses, https://simplicius76.substack.com/p/sitrep-52423-uas-desperate-belgorod?utm_source=profile&utm_medium=reader2.
vii https://news.sky.com/story/ukraine-war-belgorod-governor-willing-to-meet-group-who-captured-two-russian-soldiers-12896398.
