Σαν σήμερα φεύγει από τη ζωή η Γαλλίδα κομμουνάρια και αναρχική Victorine Brocher-Rouchy
Βιογραφία της Γαλλίδας αναρχικής Victorine Brocher-Rouchy, η οποία πολέμησε στην Κομμούνα του Παρισιού και για να ξεφύγει από το κατασταλτικό κύμα, αναγκάστηκε να αφήσει πίσω τον σύζυγό της.
Victorine Brocher-Rouchy
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1838. Πέθανε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921.
Η Victorine Malenfant γεννήθηκε στο Παρίσι το 1838, σε μια οικογένεια με μεγάλη επαναστατική παράδοση. Ο πατέρας της ήταν δημοκράτης που ασκούσε το επάγγελμα του τσαγκάρη και του κτίστη.
Ήρθε σε επαφή με τις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές δραστηριότητες τη δεκαετία του 1850. Παντρεύτηκε τον Jean Rouchy, έναν τεχνίτη υποδηματοποιό το 1861 και τη δεκαετία εκείνη συμμετείχαν μαζί, σε πολλές σοσιαλιστικές ομάδες της Ορλεάνης και του Παρισιού. Η ίδια θα έρθει σε επαφή με την Πρώτη Διεθνή από πολύ νωρίς.
Το 1867 συμμετείχε στη δημιουργία συνεταιριστικού αρτοποιείου και καταστήματος. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου, ο σύζυγός της θα πολεμήσει ως Francs-tireurs (Ελεύθερος σκοπευτής σε παράτυπο στρατιωτικό σώμα) στην περιοχή του Λίγηρα, ενώ εκείνη θα αναλάβει καθήκοντα τραυματιοφορέα. Έμενε με τη μητέρα της που την βοηθούσε να μεγαλώσει τους δύο γιους της και τον γιο ενός γείτονα που τον είχαν υπό την προστασία τους. Τα τρία αυτά παιδιά θα πέθαιναν μέσα σε λίγα χρόνια.
Με τον σύζυγό της συμμετείχαν στην Κομμούνα του Παρισιού, ενώ εντάχθηκαν και στο Τάγμα Υπεράσπισης της Δημοκρατίας, στις 20 Μαρτίου του 1871. Ήταν υπεύθυνοι για το στρατιωτικό συσσίτιο, αλλά μετά το ξέσπασμα των μαχών, επέστρεψε στη θέση του τραυματιοφορέα. Πολέμησε στα οδοφράγματα καθ’ όλη τη διάρκεια της Αιματηρής Εβδομάδας. Μετά την άγρια καταστολή που ακολούθησε, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή πυρπόλησε το (1)Ελεγκτικό Συνέδριο (Cour des Comptes).
Χάρη στους φίλους της κατάφερε να δραπετεύσει και να διαφύγει αρχικά στην Ελβετία και μετέπειτα στο Λονδίνο, ενώ ο σύζυγός της φυλακίστηκε και πέθανε όντας αιχμάλωτος. Επέστρεψε στη Λυών και μετέπειτα στο Παρίσι το 1878, λαμβάνοντας ενεργό ρόλο στο αναρχικό κίνημα. Ήταν μέλος της ομάδας που εξέδιδε την αναρχική εφημερίδα La Révolution Sociale. Στο Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο του 1881, στο οποίο θα παραστεί ως εκπρόσωπος του Παρισιού, θα γνωριστεί με τον Gustave Brocher. Αργότερα θα παντρευτεί και θα υιοθετήσει πέντε ορφανά της Κομμούνας.
Το 1909 έγραψε τα απομνημονεύματά της μέχρι το 1871, υπό τον τίτλο Souvenirs d’une morte vivante (Αναμνήσεις μιας εκ των ζωντανών νεκρών). Πέθανε στη Λωζάνη, στις 4 Νοεμβρίου το 1921.
(1)ΣτΜ: Εθνικό γαλλικό διοικητικό δικαστήριο.

Ένα πεσμένο άγαλμα του Ναπολέοντα.
Πηγή: Libcom.org