Η Κορυφή του Παγόβουνου – Αντιεκλογική μπροσούρα (Ortus)
Η πρωτοβουλία για την παραγωγή και διακίνηση αναρχικού πολιτικού λόγου και θεωρίας “Ortus” (Θεσσαλονίκη) κυκλοφορεί την αντιεκλογική μπροσούρα με τίτλο “Η Κορυφή του Παγόβουνου – Για το ξεπέρασμα της εκλογικής αυταπάτης, αλλά και της παθητικής αποχής. Για την προώθηση της οργάνωσης του αγώνα μας!“.
Η μπροσούρα έχει ως στόχο την όξυνση της κουβέντας επάνω στην συνειδητή και ενεργητική αποχή από τις εκλογές (τις επερχόμενες αλλά και γενικότερα), καθώς και την συμβολή επάνω στο ζήτημα της ανάγκης για το ξεπέρασμα της λογικής της “στείρας άρνησης”, προς την κατεύθυνση της δόμησης μιας εναλλακτικής πρότασης και ενός θετικού αναρχικού/ελευθεριακού προτάγματος απέναντι στην ανάθεση.
Από τον πρόλογο της μπροσούρας:
“Αυτό είναι ακόμη ένα κείμενο από τα πολλά που πιθανόν θα διαβάσετε ή θα πέσουν στα χέρια σας το επόμενο διάστημα, που έχει να κάνει -εν μέρει- με την κακή σχέση των αναρχικών με τις εκλογές. Δεν είναι όμως ένα κείμενο στεγνού αναθέματος, αλλά ένα που προσπαθεί να εξηγήσει και να αναλύσει σε λίγο μεγαλύτερο βάθος την αντιεκλογική στάση των αναρχικών, αλλά και να προχωρήσει πέρα από αυτό, προς την κατεύθυνση του θετικού προτάγματος της οργάνωσης.
Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε διάφορες ομάδες ανθρώπων. Καταρχάς, απευθύνεται σε αυτούς που ήδη έχουν κάποιες αμφιβολίες σχετικά με την αξία και την λειτουργία του συστήματος της αντιπροσώπευσης και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη συνειδησιακά και πολιτικά να περάσουν στο επίπεδο της ολικής ρήξης με αυτό. Κατά δεύτερον, απευθύνεται σε όσους βρίσκονται στην αντίστροφη πορεία. Δηλαδή, σε όσους κατά το παρελθόν αμφισβήτησαν και απέρριψαν τις εκλογές, αλλά πλέον το ξανασκέφτονται, για διάφορους λόγους. Είτε λόγω προσωπικής πολιτικής μετατόπισης, είτε λόγω κόπωσης από την συνεχόμενη και μονομερή όξυνση του ταξικού πολέμου από τους από-τα-πάνω, π.χ. κατά την διάρκεια μιας ριζικά νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, όπως αυτής που βιώνουμε σήμερα, είτε ακόμη και λόγω της απογοήτευσης από τις οριζόντιες κινηματικές διαδικασίες. Ακόμη, μπορεί να συμβαίνει για ξεκάθαρα τακτικούς λόγους: Είναι αλήθεια, δηλαδή, πως υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν πραγματικά στις εκλογές ως μια διαδικασία που μπορεί να ενέχει κάποια ριζοσπαστική ή προοδευτική προοπτική, αλλά θεωρούν πως, με μια εντελώς χρηστική προσέγγιση, μπορούν να συμβάλουν στην δημιουργία ενός καλύτερου περιβάλλοντος ζωής και ενός πιο ευνοϊκού πολιτικού/κοινωνικού υποβάθρου για την ανάπτυξη των κινημάτων, μέσω μιας -έστω- “λιγότερο εχθρικής” ως προς αυτά κυβέρνησης.
Επιπλέον, το κείμενο σίγουρα φιλοδοξεί να επηρεάσει και όσους δεν έχουν καμία αμφιβολία σχετικά με την συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία, είτε η βεβαιότητά τους αυτή προέρχεται από μια δομημένη στρατηγική που καθορίζεται από μια κάποια αριστερή ανάλυση, είτε απλά γιατί δεν έχουν σκεφτεί ποτέ -και ίσως δεν θέλουν- κάποια άλλη εναλλακτική πέρα από τον κοινοβουλευτισμό (εναλλακτική που να μην είναι κάποιου είδους δεσποτισμός ή δικτατορία). Αυτές οι δυο τελευταίες ομάδες ανθρώπων είναι σίγουρα οι πιο δύσκολες στο να επηρεαστούν, οπότε, ρεαλιστικά, οι ελπίδες σχετικά με αυτό είναι περιορισμένες. Παρ’ όλα αυτά, κάθε πολιτικό κείμενο που παραθέτει επιχειρήματα γύρω από μια θέση μπορεί, δυνητικά, να επηρεάσει ακόμη και τον αρχικά πιο αντίθετο ή μη εξοικειωμένο με την θέση αυτή άνθρωπο. Άλλωστε, στόχος των αναρχικών δεν μπορεί να είναι άλλος από την απεύθυνση στο σύνολο της κοινωνίας, με θετική έμφαση φυσικά στους καταπιεσμένους και την εργατική τάξη, με σκοπό την όξυνση της ταξικής συνείδησης, την χειραφέτηση από τα ιδεολογικά και πολιτικά δεσμά της αστικής τάξης και, εν τέλει, το μπόλιασμα της δικής μας τάξης, της εργατικής με τα ελευθεριακά/αναρχικά ιδανικά, προς την γενική κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης, δηλαδή της συνολικής ρήξης με τον κόσμο της κάθε είδους εξουσίας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης. Αν γίνουμε ελιτιστές ως προς την απεύθυνσή μας, αν υποκύψουμε σε μια λογική ματαιότητας σε σχέση με την μαζική απεύθυνση, τότε αυτόματα παύουμε να είμαστε επαναστάτες.
Έτσι, τέλος, το κείμενο απευθύνεται, ίσως περισσότερο από κάθε άλλο, και σε όσους συνειδητά δεν ψηφίζουν και δεν πρόκειται να ψηφίσουν και πάλι, αλλά ταυτόχρονα δεν εμβαθύνουν την οργανωτική και προταγματική τους ανάλυση, ώστε να μπορούν να προσφέρουν μια πειστική εναλλακτική, πέρα από τον κοινοβουλευτισμό, στους καταπιεσμένους και την εργατική τάξη γενικότερα. Απευθύνεται δηλαδή και προς το εσωτερικό του αναρχικού κινήματος, φιλοδοξώντας να αποτελέσει ένα ακόμη λιθαράκι προς την κατεύθυνση της όξυνσης του αναρχικού, επαναστατικού, ταξικού αγώνα.”
Η μπροσούρα θα βρίσκεται σύντομα σε στέκια, κοινωνικά κέντρα και καταλήψεις της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων.
Για οποιαδήποτε επικοινωνία με την πρωτοβουλία Ortus μπορείτε να στέλνετε mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση ortus@riseup.net
Μπορείτε να κατεβάσετε την μπροσούρα σε μορφή pdf ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ