300 αγνοούμενοι μετανάστες στον Παλαμά! – Μια εκτενής αναφορά
Λάβαμε, μεταφράσαμε και δημοσιεύουμε μια εκτενή αναφορά σε σχέση με 300 αγνοούμενους μετανάστες εργάτες στον Παλαμά Καρδίτσας, τις έρευνες και τις πιθανότητες γύρω από την τύχη τους, γραμμένη από έναν αναρχικό από το Λονδίνο και συντρόφους από την Λάρισα, την Θεσσαλονίκη και την Γενεύη, που βρέθηκαν στην Θεσσαλία μετά τις καταστροφικές πλημμύρες.
Οι συντάκτες του κειμένου βρέθηκαν στην περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τις πλημμύρες και διεξήγαγαν έρευνες σχετικά με τους αγνοούμενους μετανάστες -εργάτες γης και απασχολούμενοι στην κτηνοτροφία στην πλειοψηφία τους, από την Νότια Ασία. Μέσα από αυτήν εκτενή αναφορά προσπαθούν να ψηλαφίσουν όλες τις πιθανότητες γύρω από την τύχη των αγνοούμενων μεταναστών και να προτρέψουν στην συνέχιση των ερευνών, ενώ καλούν και σε επικοινωνία μαζί τους για όποια πληροφορία παρουσιαστεί.
300 ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΝΆΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΜΆ: ΤΙ ΓΝΩΡΊΖΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΟΝ ΟΚΤΏΒΡΙΟ ΤΟΥ 2023. ANTIREPORT.
Το παρόν προορίζεται ως μια προκαταρκτική προσπάθεια σε μορφή δελτίου για να περάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες όσο το θέμα είναι ακόμη φρέσκο και συνεπώς τα προβλήματά του θα εξαπλωθούν περαιτέρω. Θα ακολουθήσουν οι φωτογραφίες που τράβηξα σε διάφορες σκηνές μέσα σε αυτό που θα περιγράψω τώρα, και θα γράψω ένα κείμενο που θα ασχολείται περισσότερο με τις συνέπειές του. Θα προσπαθήσω να δώσω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες τώρα, είτε όπου μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τα πράγματα είτε (κυρίως) όπου δεν το κάναμε, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι μια συναρπαστική αφήγηση, αλλά αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι το ζήτημα μπορεί να συνεχίσει να διερευνάται από συντρόφους με περισσότερο χρόνο, πόρους και τοπικές γνώσεις. Είναι επίσης για να βοηθήσουμε την αναπαραγωγιμότητα αυτών των δράσεων όταν, στις επερχόμενες ερημοποιήσεις με τις οποίες αυτή η γενιά θα βρεθεί αντιμέτωπη, αυτό το είδος λαϊκής έρευνας, αν και ακατέργαστο θα ξαναγίνει επίκαιρο. Δεν καταφέραμε να δώσουμε μια οριστική απάντηση σε αυτό που συνέβη και αυτή η αναφορά δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως καταληκτική. Μπορεί να είναι νεκροί ή ζωντανοί: αυτή η ερώτηση είναι προφανώς το επίκεντρο, αλλά δεν πρέπει να επισκιάσει το ζήτημα της μαύρης τρύπας των ζωών αυτών των μεταναστών, το γεγονός ότι οι ζωές τους είχαν τόσο μικρή σημασία στο πλαίσιο της μηχανικής ύπαρξης στην οποία είμαστε αντικείμενο θα μπορούσαν απλώς να εξαφανιστούν μια μέρα κατά εκατοντάδες, και κανείς δεν θα μπορούσε να πει πού θα μπορούσαν να βρίσκονται. Αν και αυτό το κείμενο προορίζεται για ένα κοινό στα εδάφη που κυριαρχούνται από το Ηνωμένο Βασίλειο, θα θέλαμε να μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες και κυρίως στα ελληνικά.
Στις 7 Σεπτεμβρίου, γύρω στις τέσσερις το πρωί, άρχισαν να πέφτουν ισχυρές βροχές στη Θεσσαλία, την πιο εύφορη περιοχή της Ελλάδας. Στο επίκεντρο αυτού του κειμένου, δηλαδή τα χωριά γύρω από τον Παλαμά, τα οποία είχαν μεγάλη γεωργική εκμετάλλευση, σε περίοδο πλήρους συγκομιδής, και ως εκ τούτου φιλοξενούσαν εκατοντάδες πλανόδιους εργάτες, το νερό έφτασε στον δεύτερο όροφο των σπιτιών των ανθρώπων μέσα σε δύο ώρες με μια δύναμη αρκετά ισχυρή ώστε να μετακινήσει αντικείμενα δεκάδες χιλιόμετρα. Όσοι από τον ευρύτερο πληθυσμό επέζησαν, το έκαναν σκαρφαλώνοντας στις στέγες των σπιτιών τους. Οι πλανόδιοι εργάτες ζούσαν σε σκηνές, έκαναν κατάληψη σε εγκαταλελειμμένες παράγκες με τσίγκινες στέγες ή ζούσαν στους αχυρώνες των εργοδοτών τους, που δεν είχαν πρόσβαση στη στέγη ή συμπαγείς τοίχους να τους προστατέψουν από την πλημμύρα. Περάσαμε πολλές παράγκες στο δρόμο που καταστράφηκαν ολοσχερώς από την καταιγίδα.
Η κυβέρνηση, που είναι η ίδια που πέρυσι δήλωνε προς άρνηση των πασιφανών ότι μόνο 400 άτομα πέθαναν στον κυβερνητικό εμβολισμό του προσφυγικού πλοίου, και 57 στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, και 28 στις δασικές πυρκαγιές, δηλώνει ότι μόνο 17 πέθαναν σε αυτή την καταιγίδα: είναι όλοι Έλληνες. Οι πλανόδιοι εργάτες ήταν μετανάστες χωρίς χαρτιά (κυρίως από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν), και η ανακάλυψη των πτωμάτων τους θα κατέστρεφε τη φήμη των τοπικών μαζικών εργοδοτών, όπως το χοιροστάσιο Διδαγγέλου, το εργοστάσιο παραγωγής pellet ξύλου του Σακκά, το βαμβακοτροφείο της Εκκοκκιστείας Λιβαδειάς Αγγελούσης, το αγρόκτημα Μόκας, καθώς και πολλά άλλα1. Ο σκοπός του συστήματος των συνόρων θα αναδειχθεί με δυσάρεστο τρόπο: όχι στο να απαγορεύει την παρουσία όσων κατατάσσονται ως “άλλοι” στο έθνος-κράτος, αλλά στο να την επιτρέπει κρυφά και μόνο υπό συνθήκες που τους απογυμνώνουν εντελώς από την ανθρωπιά τους. Έτσι, μπορούν να χρησιμεύσουν ως η πιο τρομοκρατημένη και υπάκουη τάξη για να την κατασπαράξουν οι εργοδότες. Οι εικόνες μιας τέτοιας σφαγής θα έβγαζε από την σκουληκότρυπά του τον ενδιάμεσο μεταξύ κράτους και εργοδοτών, το κόμμα.
Τα κρατικά μοτίβα αυτοσυγκάλυψης μπορεί να εκδηλωθούν ανάλογα με τους συγκεκριμένους λακέδες τους στον Παλαμά με έναν λιγότερο γενικευμένο τρόπο. Ένας κάτοικος ενός συγκεκριμένου γειτονικού χωριού και ο γιος του μας ενημέρωσαν ότι το 2010 έκαναν μια εκστρατεία ή δημόσια καταγγελία κατά της διεκδίκησης γης από τους δήμους για τους σκοπούς εκμετάλλευσης ως real estate, που συνέβαινε μέσω της απόφραξης των τοπικών ποταμών και της αποξήρανσης των τοπικών λιμνών. Στις 10 Νοεμβρίου εκείνου του έτους, ένα λεωφορείο της αστυνομίας, του είδους που χρησιμοποιείται συνήθως για τη μεταφορά διμοιρίας των ΜΑΤ, έτρεξε γύρω από το σπίτι τους πυροβολώντας, όπως πίστευαν, με αληθινές σφαίρες. Μας ενημέρωσαν ότι το είχαν αναφέρει αυτό στα μέσα ενημέρωσης, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε τα άρθρα λόγω του γλωσσικού μας εμποδίου και δεν προώθησαν τους συνδέσμους όταν τους το ζητήσαμε (αν και αυτό μπορεί να οφειλόταν στο γεγονός ότι το σπίτι και τα προς το ζην τους μόλις είχαν καταστραφεί και είχαν σοβαρότερα πράγματα να ανησυχούν). Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα και το κράτος φοβόταν την δημοσιότητα επάνω σε αυτό το θέμα σε τέτοιο βαθμό, τότε οι ευρέως διαδεδομένες τοπικές πεποιθήσεις ότι παρόμοιοι χωμάτινοι φραγμοί που τοποθετήθηκαν για να εκτρέψουν το μονοπάτι της πλημμύρας μακριά από την πόλη της Λάρισας προς την περιοχή του Παλαμά μετά από μικρότερες πλημμύρες πριν από δύο χρόνια, θα είχαν μεγάλη σημασία: εκατοντάδες νεκροί που βρέθηκαν δολοφονημένοι από αυτή την πολιτική δεν θα τους έκαναν καλό. Και μόνο η καταστροφή της γης ήταν αρκετή για να προκαλέσει μια επίθεση στο αυτοκίνητο του δημάρχου της τοπικής πόλης της Λαμίας, κάτι που θεωρήθηκε από τον ίδιο ως δολοφονική απειλή, τον ξυλοδαρμό και την εκδίωξη του περιφερειάρχη Θεσσαλίας που επιχείρησε να περιοδεύσει τον Παλαμά, και να κάνει τον δήμαρχο της πόλης του Βόλου να αισθανθεί αρκετά απειλούμενος στην περιοδεία του, ώστε να γρονθοκοπήσει όσους του είπαν ότι μετάνιωσαν που τον ψήφισαν.
Δουλέψαμε στην κατεύθυνση έξι πιθανοτήτων, ή πιθανότατα σε ένα μείγμα όλων αυτών:
1) Οι μετανάστες επέζησαν και μετακινήθηκαν σε άλλες περιοχές.
2) Οι μετανάστες μεταφέρθηκαν βίαια σε στρατόπεδα προσφύγων ή σε κέντρα κράτησης μεταναστών και είτε ζουν ακόμη εκεί είτε έχουν απελαθεί.
3) Οι μετανάστες απελάθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς έννομες διαδικασίες.
4) Οι μετανάστες είναι νεκροί και έχουν ταφεί από τους εργοδότες τους.
5) Οι μετανάστες είναι νεκροί και οι σοροί τους κρατούνται σε στρατιωτικές βάσεις.
6) Οι μετανάστες είναι νεκροί και τα σώματά τους έχουν παρασυρθεί ή εξακολουθούν να κρύβονται από λάσπη ή νερό.
Οι πληροφορίες που καταφέραμε να συγκεντρώσουμε ήταν οι παρακάτω, σύμφωνα με τις διάφορες πιθανότητες:
1. Οι μετανάστες επέζησαν.
Περίπου πεντακόσιοι μετανάστες ζούσαν στην περιοχή του Παλαμά. Διακόσιοι εθεάθησαν να φεύγουν μαζικά προς το ανατολικό χωριό Φάρσαλα, και από εκεί και πέρα εικάζεται από τους ντόπιους συντρόφους ότι πέρασαν μέσα από τα χωράφια προς τη μεγαλύτερη πόλη της Λαμίας στα νότια, καθώς θα απέφευγαν να περπατήσουν κατά μήκος του μεγαλύτερου δρόμου Φάρσαλα-Λαμία όπου θα μπορούσε να τους μαζέψει ο στρατός που για πολλές μέρες αργότερα επάνδρωσε σημεία ελέγχου για να εμποδίσει όσους έφευγαν από την περιοχή είτε ήταν Έλληνες είτε όχι. Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι σε μια χώρα με τόσο μεγάλη φασιστική παρουσία όπως η Ελλάδα (στην οποία οι σβάστικες και οι κέλτικοι σταυροί είναι συχνά ορατοί στους δρόμους) ότι τριακόσιοι σκουρόχρωμοι άνθρωποι ή ακόμα πιο διαιρεμένες ομάδες πενήντα ή εκατό μεταναστών που περπατούν μέσα από ιδιωτικές εκτάσεις σε ένα συντηρητικό χωριό θα γίνονταν viral στα social media – ψάξαμε τοπικούς δεξιούς λογαριασμούς με τη βοήθεια αντιφασιστών, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το ρατσιστικό συναίσθημα είναι πολύ υψηλό στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή λόγω των φασιστών που διέδωσαν το παραμύθι ότι οι μετανάστες ξεκίνησαν τις πρόσφατες πυρκαγιές, σε βαθμό που οι επιθέσεις και οι ανεπίσημες “συλλήψεις” μεταναστών έχουν περάσει από τη φασιστική οργάνωση στο λαϊκό αυθορμητισμό.
Εναλλακτικά, οι εργάτες θα μπορούσαν να είχαν πάει στις υψηλότερες περιοχές που βρίσκονται πιο κοντά στο κοντινό χωριό Βλοχός. Προσπαθήσαμε να οργανωθούμε με ντόπιους συντρόφους και να πάμε με αυτοκίνητο για να ψάξουμε για απομεινάρια ζωής, όπως περιτυλίγματα τροφίμων που θα ήταν ορατά μετά από μια μαζική κατασκήνωση, αλλά δεν μπορέσαμε να το κανονίσουμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αν επιβίωναν εκεί, θα ζούσαν σε μια οροσειρά που εκτείνεται μέχρι τη Θεσσαλονίκη με αραιό ανθρώπινο πληθυσμό: θα μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς να τους εντοπίσουν για λίγο, αλλά υποθέτουμε ότι δεν θα ήταν σε θέση να υποφέρουν αυτές τις συνθήκες διαβίωσης για πολύ καιρό. Μπορεί να χρησιμοποίησαν αυτό το δρομολόγιο για να μεταβούν σε άλλες περιοχές, για να μείνουν για παράδειγμα με οικογένειες, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της παράνομης εργασίας πολλών από αυτούς – καταφέραμε να διαπιστώσουμε ότι τουλάχιστον οι Μπαγκλαντεσιανοί βρίσκονταν εδώ βάσει συμφωνίας μεταξύ του ελληνικού και του μπαγκλαντεσιανού κράτους για την παροχή φθηνής εργασίας, και υπερέβαιναν τη διαμονή τους – ένα μεγάλο ποσοστό δεν θα είχε πιθανότατα δεσμούς με οπουδήποτε αλλού. Όπως και να ‘χει, το πρόβλημα του ότι δεν υπάρχει καταγραφή της μαζικής τους μετακίνησης μέσα σε μια ρατσιστική περιοχή ισχύει στην περίπτωση που θα επιχειρούσαν να φύγουν – και είναι ακόμη πιο πιθανό να είχαν αποφύγει να διασκορπιστούν σε μια ορεινή περιοχή.
Τα νεκροτομεία στο τοπικό νοσοκομείο της Λάρισας – το μόνο μέρος όπου σύμφωνα με έναν γιατρό και σύντροφο με τον οποίο μιλήσαμε όπου θα έπρεπε να πηγαίνουν τα πτώματα από την περιοχή – δεν ανέφεραν αύξηση των πτωμάτων με σκουρόχρωμο δέρμα όταν μιλήσαμε μαζί τους. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι το νεκροτομείο έχει χωρητικότητα μόνο τριάντα πτωμάτων, είναι απίθανο να έχει προγραμματιστεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα πλαίσιο φυσικής καταστροφής (σε αυτό θα επανέλθουμε σε άλλη ενότητα).
Μάθαμε ότι ένας σύλλογος κάποιου είδους συγκέντρωσε επιζώντες από την περιοχή στο σχολείο της μεγαλύτερης τοπικής πόλης της Καρδίτσας και έφτιαξε έναν κατάλογο με ονόματα. Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να πάρουμε στα χέρια μας αυτή τη λίστα, αλλά είναι απίθανο να τη λάβουμε, ίσως μας το αρνηθούν στο όνομα του GDPR. Ένας πάνκης μας είπε ότι ήταν στην περιοχή για δέκα μέρες κατά τη διάρκεια των αμέσως επόμενων γεγονότων και βοήθησε είκοσι περίπου “Άραβες ή κάτι τέτοιο” που ζούσαν έξω κάπου στον Παλαμά, αλλά παρά τη συμπαθητική φύση του του φάνηκε λίγο αλλοπρόσαλλος και έφυγε για να διαπληκτιστεί έντονα με κάποιον πριν μπορέσουμε να μάθουμε περισσότερα. Είχε υποσχεθεί να μας πάει σε αυτούς την επόμενη μέρα, αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ, και αντ’ αυτού μας έστειλε μια λίστα με ονόματα και διευθύνσεις κατοίκων της περιοχής που είχε βοηθήσει, όλοι τους Έλληνες.
Μας είπαν ότι μια αριστερή οργάνωση με την ονομασία ΚΕΕΡΦΑ (Αντιρατσισμός/Αντιφασισμός) είχε βρει και διασώσει είκοσι οκτώ Πακιστανούς εγκλωβισμένους από το νερό στο χωριό Αγία Τριάδα. Επικοινωνήσαμε με την ομάδα αυτή και περιμένουμε απάντηση.
Καταφέραμε να μιλήσουμε μόνο με δύο Πακιστανούς και δύο Μπαγκλαντεσιανούς στην περιοχή (η μεγαλύτερη αποτυχία μας) , οι οποίοι δυσπιστούσαν για καλό λόγο. Οι δύο πρώτοι (ένας άνδρας από το Μπαγκλαντές και ο νεαρός γιος του) απλώς αρνήθηκαν εντελώς να αλληλεπιδράσουν όταν τους εξηγήσαμε ποιοι είμαστε – αν και μπορέσαμε να μιλήσουμε μαζί τους μόνο μέσω του Google Translate χωρίς την επιλογή του ομιλητή και φάνηκε να δίνουν την εντύπωση αναλφαβητισμού. Το ίδιο έκανε και ο πρώτος Πακιστανός, ο οποίος όμως μιλούσε κάποια ελληνικά και αγγλικά που επέτρεπαν τη γενική κατανόηση με κάποια σύγχυση. Βρήκαμε αυτόν τον άνδρα σε έναν κοινό χώρο εργασίας για τους Νοτιοασιάτες στη Λάρισα (που είχε μόνο λίγους μετανάστες εργαζόμενους, οπότε δεν δίνουμε στοιχεία αναγνώρισης). Μας ενημέρωσε ότι δεν γνώριζε κανέναν άμεσα στα κοντινά χωριά (λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της επιχείρησης αυτό ήταν εξαιρετικά απίθανο), αλλά πίστευε ότι όλοι επέζησαν. Είχαν φύγει από την περιοχή καθώς δεν είχαν πια δουλειά και είχαν περπατήσει κάπου αλλού, δεν ήξερε πού, πάνω από τα βουνά μάλλον. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, κι ενώ ο ένας από εμάς είχε μια κάμερα πάνω από τον ώμο του, προκειμένου να κάνει πιστευτή την ιστορία του ότι είναι δημοσιογράφος (και συνεπώς όχι κάποιος που συνδέεται με τον έλεγχο της μετανάστευσης), ο εργαζόμενος κλήθηκε συστηματικά από μια ομάδα Πακιστανών ανδρών που του μίλησαν κάπως επιθετικά πριν τον στείλουν πίσω.
Ο δεύτερος Πακιστανός, και ο μόνος επιζών από τις πλημμυρισμένες περιοχές που καταφέραμε να εντοπίσουμε με βεβαιότητα, εργαζόταν και ζούσε σε έναν στάβλο κοντά στον Παλαμά και ισχυριζόταν ότι δεν γνώριζε κανέναν άλλο Νοτιοασιάτη στην περιοχή. Μας πρόσφερε τον αριθμό ενός Έλληνα για να μιλήσουμε μαζί του, ο οποίος υποθέσαμε ότι ήταν ο εργοδότης του. Δεν μιλήσαμε με αυτόν τον Έλληνα, καθώς δεν θέλαμε να ειδοποιηθεί η τάξη των εργοδοτών για την αυξανόμενη περιέργεια του κόσμου, και φάνηκε ότι η διαβίβαση του αριθμού του Έλληνα ήταν ένδειξη ότι ο εργαζόμενος φοβόταν να αντιπαρατεθεί στην αφήγηση του αφεντικού. Δεν καταφέραμε να μιλήσουμε μαζί του στον χώρο όπου ζούσε, οπότε δεν έχουμε καμία ένδειξη για το αν η παρουσία του εκεί ήταν πραγματικά μοναχική ή όχι.
Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα καλώντας από έναν κατάλογο με αριθμούς διαφόρων μεταναστευτικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα, αλλά όλοι, εκτός από δύο, ήταν καταχωρημένοι ως άκυροι τόσο στα ελληνικά όσο και στα βρετανικά τηλέφωνα. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Μοχάμεντ Ζαμάν των Πακιστανικών Κοινοτήτων, τον οποίο απλά δεν μπορέσαμε ποτέ να βρούμε, ο άλλος ήταν η Πανελλήνια Ένωση Χριστιανών Ασσυρίων (λαός της επικράτειας που κυριαρχείται από το συριακό κράτος), ο πιθανός ιερέας που απάντησε μας ενημέρωσε μάλλον με αγένεια ότι κανένας Ασσύριος δεν είχε πάθει κακό από τις πλημμύρες και ότι ασχολείται μόνο με Ασσύριους, οπότε αυτό δεν τον αφορά. Τηλεφωνήσαμε επίσης σε πολλά τζαμιά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ωστόσο συνήθως δεν καταφέρναμε να συνδεθούμε, και σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ του Al-Jazeera ο κατάλογος των τζαμιών στην Ελλάδα με επίσημη παρουσία είναι σχεδόν ανύπαρκτος, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολη την αναζήτηση περισσότερων. Γνωρίζουμε ότι τα πτώματα στους πολιτιστικούς κώδικες των κρατών με ισλαμική πλειοψηφία πρέπει αυστηρά να θάβονται εντός τριών ημερών σε θρησκευτικές τελετές, οπότε είναι πιθανό ότι τα τζαμιά εμπλέκονται ή τουλάχιστον ενημερώνονται από τους επιζώντες για τη μεταφορά των πτωμάτων. Οι πρεσβείες του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν δεν ήταν επίσης προσβάσιμες.
Τελικά (την ημέρα που φύγαμε), καταφέραμε να μιλήσουμε με τον Javed Islam του Pakistan United στην Αθήνα. Το άτομο αυτό μας ενημέρωσε το κάπως απίθανο ότι μόνο ένας Πακιστανός υπήκοος είχε δηλωθεί ως αγνοούμενος στις πλημμύρες, ο Osman Ali. Μας έδωσε ωστόσο δύο επαφές που είχαν καλές διασυνδέσεις με τον πακιστανικό πληθυσμό της Λάρισας και που είχαν βοηθήσει τα θύματα των πλημμυρών από τη χώρα του, και θα ενημερώσουμε αυτό το κείμενο μόλις βρούμε μεταφραστές για να τους μιλήσουμε από την Αγγλία. Θα αναφέρουμε επίσης την επικοινωνία μας με την Υπηρεσία Ασύλου των Πάρσι του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν, αλλά αυτό ακούγεται σαν μια οργάνωση με ενδιαφέρον για τη μικρή εθνοθρησκεία των Πάρσι, η οποία μπορεί απλά να μην είχε παρουσία στη Θεσσαλία.
Απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε (και καλούμε τους Έλληνες συντρόφους να μας διορθώσουν σχετικά με αυτό και το μεταγενέστερο σημείο για τις μεταναστευτικές εγκαταστάσεις στην ενότητα 2), οι μετανάστες που ελέγχονται από την αστυνομία είτε τους αγνοούν, είτε τους δίνεται επί τόπου ειδοποίηση να εγκαταλείψουν τη χώρα σε σαράντα οκτώ ώρες, είτε κρατούνται “μέχρι να καθοριστεί το καθεστώς τους”. Μπορεί να είναι πιθανόν μια μεγάλη ομάδα εκατοντάδων μεταναστών να δέχτηκε κλήση με αυτόν τον τρόπο, αλλά φαίνεται να είναι μια αρκετά μέτρια και γραφειοκρατική ενέργεια για την σκανδαλιάρα ελληνική αστυνομία. Θα τους άφηνε λίγο-πολύ στην ίδια κατάσταση με πριν, αλλά ίσως να εκφόβιζε τους ίδιους και τους φίλους και συγγενείς τους να ζουν κρυμμένοι.
Κανένας σύντροφος στη Λαμία δεν ανέφερε ότι είδε αύξηση των μεταναστών.
Αντιλαμβανόμαστε -σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ του Al Jazeera για παρόμοια κλιματική ερήμωση στο Μπαγκλαντές από το 2017- ότι δεν θεωρείται κόσμιο στις πιο συντηρητικές οικογένειες τουλάχιστον αυτής της χώρας να μαθαίνουν οι γυναίκες κολύμπι. Δεν είμαστε σίγουροι αν πολλές γυναίκες θα ζούσαν σε αυτούς τους καταυλισμούς και τις καταλήψεις ή αν αυτή η ιδέα, η οποία δικαιολογείται για θρησκευτικούς λόγους, είναι κοινή στο Πακιστάν ή στις άλλες χώρες από τις οποίες μπορεί να προέρχονταν οι εργάτες. Αν αυτό συνέβαινε και υπήρχαν γυναίκες στην περιοχή, μπορούμε να υποθέσουμε μαζικούς θανάτους.
**Update – οι επικοινωνίες μας με την επαφή που μας παρείχε η Pakistan United συνοψίζονται λεπτομερώς στο δεύτερο παράρτημα**
2. Οι μετανάστες συνελήφθησαν και ενδεχομένως απελάθηκαν.
Οι ντόπιοι στα χωριά δεν παρατήρησαν την αυξημένη παρουσία των δυνάμεων επιβολής του νόμου κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών – όπου αυτό συμβαίνει, είναι πιθανό ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό ελικόπτερα, καθώς οι αυτοκινητοπομπές των αστυνομικών φορτηγών θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ακόμα επικίνδυνους δρόμους.
Μας είπαν ότι οι τοπικές αεροπορικές βάσεις διέθεταν κυρίως ελικόπτερα τύπου Apache και Huey, από τα οποία μόνο τα Huey θα μπορούσαν να μεταφέρουν ανθρώπους. Μόνο οι τοπικές στρατιωτικές αεροπορική βάσεις στο Βελεστίνο και Στεφανοβίκιο διαθέτουν αυτά τα Huey. Τα ελικόπτερα EC135 της ελληνικής αστυνομίας που ερευνήσαμε διαδικτυακά2 θα ήταν μικρότερης χωρητικότητας αλλά εξακολουθούν να είναι ικανά για μαζική μεταφορά -αν και δεν γνωρίζουμε καμία τοπική αεροπορική βάση της αστυνομίας- και δεν πιστεύουμε ότι τα ελικόπτερα Chinook, πιο πρακτικά για αερομεταφορές, υπήρχαν στην περιοχή3 . Λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε χωρικός με τον οποίο μιλήσαμε – και κάθε χωρικός με τον οποίο συνεχίζουν να μιλούν οι σύντροφοί μας – μας λέει ότι σχεδόν κανένα ελικόπτερο δεν συμμετείχε σε βοήθεια τις πρώτες τέσσερις ημέρες της καταιγίδας, μια μεγάλη παρουσία ελικοπτέρων, ειδικά Hueys ή Chinooks, θα μπορούσε έτσι είναι ένδειξη απέλασης. Ωστόσο, η αεροπορική βάση Βλόχου και Στεφανοβίκου πλημμύρισαν εν μέρει4 και τόσα πολλά στρατιωτικά ελικόπτερα βρίσκονταν στον αέρα λόγω της εκκένωσης τους, πράγμα που σημαίνει ότι η λήψη πληροφοριών από τους ντόπιους ήταν δύσκολη για αυτό. Αξίζουν περαιτέρω έρευνες, αλλά είναι δύσκολο να περιμένουμε ακριβείς λεπτομέρειες από τους ντόπιους στο πλαίσιο του γενικού χάους.
Προσπαθήσαμε να αναζητήσουμε δεδομένα καταγραφής πτήσεων5 , αλλά διαπιστώσαμε ότι μόνο δύο ελικόπτερα – έρευνας και διάσωσης – ήταν καταγεγραμμένα ως ενεργά στην περιοχή εκείνη την εποχή (από τον στόλο των δώδεκα ελικοπτέρων του κράτους, οκτώ ήταν εκτός λειτουργίας κατά τη διάρκεια των πλημμυρών λόγω έλλειψης συντήρησης, και η eKathimerini αναφέρει ότι το κράτος ισχυρίστηκε ότι τα υπόλοιπα τέσσερα χρησιμοποιούνταν). Είναι αξιοσημείωτο αν οι φάροι εντοπισμού που θα κατέγραφαν το ελικόπτερο στα συστήματα δεδομένων ήταν απενεργοποιημένοι, καθώς αυτό θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο σε καταιγίδα ή σε συνθήκες όπου αναμένεται καταιγίδα. Μια ντόπια μητέρα ενός στρατιώτη μας ενημέρωσε ότι τουλάχιστον οι συμβατικοί στρατιώτες διατάχθηκαν να περιοριστούν στους στρατώνες κατά τη διάρκεια της καταιγίδας. Ωστόσο, το Al Jazeera αναφέρει ότι το 521ο Τάγμα Πεζοναυτών από τη πόλη του Βόλου στα νότια μεταφέρθηκε για να πραγματοποιήσει προσπάθειες διάσωσης τουλάχιστον στο χωριό Μαραθέα δυτικά του Παλαμά, και η έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί γύρω από αυτό το τάγμα και τις μυστικές υπηρεσίες (δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε με κανέναν στην Μαραθέα).
Μας έχουν ενημερώσει ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα τέτοιο πράγμα όπως ένα κέντρο κράτησης μεταναστών ανεξάρτητο από τα στρατόπεδα στα οποία κρατούνται οι πρόσφυγες. Αυτό σημαίνει ότι μιλώντας με εργαζόμενους σε συλλόγους αλληλοβοήθειας και ΜΚΟ, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε αν υπήρξε αύξηση κατά πέντε ή δέκα τοις εκατό των υπηκόων του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν στους καταυλισμούς. Αποφεύγοντας την επισημότητα, ζητήσαμε από τους ντόπιους συντρόφους επαφές σε αυτούς τους φορείς, αλλά δεν είχαν καμία – υπήρχε μια τοπική ομάδα με την ονομασία “Πρωτοβουλία κατά του ρατσισμού”, αλλά οι επαφές της ήταν κυρίως μεταξύ του μεγάλου πληθυσμού των Ρομά (οι οποίοι στην Ελλάδα, σε αντίθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο, ζουν κυρίως σε συμβατικά σπίτια και εξαιτίας αυτού δεν ανέφεραν θανάτους απ’ όσο μπορέσαμε να διαπιστώσουμε). Τελικά ήρθαμε σε επαφή με τέσσερα σχετικά άτομα: έναν Υεμενίτη που κρατήθηκε πρόσφατα στη Λέσβο, έναν εργαζόμενο σε ανθρωπιστική οργάνωση στον κοντινό καταυλισμό προσφύγων στο Κουτσόχερο που εκκαθαρίστηκε εθνοτικά για να ανοίξει χώρο για τους Έλληνες πλημμυροπαθείς αμέσως μετά τις πλημμύρες, έναν επιθεωρητή καταυλισμών που δεν είχε κάνει πρόσφατα περιοδεία, και έναν κοινωνικό λειτουργό σε μονάδα φροντίδας ανηλίκων προσφύγων που είχαν ήδη λάβει τα χαρτιά τους. Κανείς από αυτούς δεν είχε άμεση γνώση της άμεσης κατάστασης στους καταυλισμούς, αλλά δήλωσαν ότι κανείς από όσους ζουν ακόμα εκεί δεν τους το είχε αναφέρει (αν και δεν μπορούμε να εγγυηθούμε την έκταση των ερευνών τους). Συνεχίζουμε να επικοινωνούμε με όλους τους σχετικούς φορείς και ομάδες με διαδικτυακή παρουσία, αλλά είμαστε επιφυλακτικοί για τις πιθανότητές μας : κάνουμε έκκληση για αυτές τις επαφές όπου οι σύντροφοι που διαβάζουν αυτό το κείμενο μπορεί να έχουν, ειδικά εκείνες τις επαφές που είναι ιδιαίτερα αποκομμένες από τη διοίκηση αυτών των ενώσεων, αν υπάρχει διοίκηση. Επικοινωνήσαμε με τον πρώην Γενικό Γραμματέα Προσφύγων του Συμβουλίου της Ευρώπης και νυν επικεφαλής του Ελληνικού Συμβουλίου Προσφύγων, Βασίλη Παπαδόπουλο, ο οποίος, εκτός του ότι επανέλαβε τη γραμμή περί του Οσμάν Αλί, μας ενημέρωσε ότι “δεν είχαμε σημαντική αύξηση” αυτών των εθνικοτήτων στους καταυλισμούς. Όταν τον ρωτήσαμε αν υπήρξε κάποια αύξηση, δεν απάντησε και δεν περιμένουμε να απαντήσει (αλλά στο κάτω κάτω δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ένα τέτοιο δολοφόνο μπάσταρδο να μας πει την αλήθεια).
Όταν εκδιώχθηκε ο καταυλισμός του Κουτσόχερου, οι εννιακόσιοι μόνιμοι μετανάστες στάλθηκαν στους καταυλισμούς του Βόλου, των Θερμοπυλών, της Ριτσώνας, του Κλειδιού και της Φιλιππιάδας. Όλα αυτά είναι μικρά στρατόπεδα, από τα οποία είναι εύκολο να μάθεις νέα, αν οι σύντροφοι έχουν επαφές εκεί.
3.Οι μετανάστες απελάθηκαν αμέσως
Ένας σύντροφος έψαξε τα αρχεία πτήσεων τσάρτερ προς το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν γύρω από αυτές τις ημερομηνίες που θα μπορούσαν να είναι ένδειξη μαζικής απέλασης, αλλά ανέφερε ότι υπήρχαν πάρα πολλά δεδομένα για να αναλυθούν – αν και δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει τρόπος να καθοριστεί ποιες πτήσεις είναι πιο πιθανό να είναι πτήσεις απέλασης (π.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο το κράτος χρησιμοποιεί περιορισμένο αριθμό εταιρειών).
4. Οι μετανάστες θάφτηκαν από τους εργοδότες τους
Αν αυτό ισχύει, τότε εμείς ως ο περιορισμένος αριθμός ατόμων που είμαστε σήμερα δεν είχαμε και δεν έχουμε τις δυνατότητες να το ερευνήσουμε. Φαίνεται απίθανο ότι μια επιχείρηση αυτής της κλίμακας, αν φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για τον πλήρη αριθμό των τριακοσίων, θα ήταν δυνατή σε βρεγμένο χώμα. Αν οι σύντροφοι είναι σε θέση να πετάξουν ένα φτηνό drone με κάμερα χαμηλά πάνω από μαζικές φάρμες, αυτός θα ήταν ένας καλός τρόπος να ψάξουμε για ανακατεμένο χώμα, ασυνήθιστα βαριά ίχνη από εκσκαφείς και άλλα τέτοια πράγματα. Είναι επίσης πιθανό ότι μέρη σωμάτων θα είχαν ήδη γίνει αντιληπτά και θα είχαν αναφερθεί από τους ντόπιους, αν και η αδιαφορία του ανθρώπου απέναντι στη θηριωδία, ειδικά απέναντι σε σώματα που δεν μοιάζουν αμέσως με τα δικά του, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται.
Είναι πιθανό να εικάσουμε τα τοπικά σφαγεία να περιέχουν ή να περιείχαν πτώματα μεταναστών λόγω της προϋπάρχουσας χωρητικότητας των ψυγείων.
Ακούσαμε ότι υπήρχε μια πηγή στα μέσα ενημέρωσης για τέσσερα πτώματα από τη Νότια Ασία που βρέθηκαν και τα οποία η κυβέρνηση είχε αρνηθεί να προσθέσει στον επίσημο απολογισμό των νεκρών ή απλώς αγνόησε, αλλά δεν μπορούμε να την βρούμε. Αν κάποιος έχει αυτή τη γνώση μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Ίσως από τις λεπτομέρειες στο φόντο αυτής της εικόνας.
5. Οι σοροί των μεταναστών κρατούνται σε στρατιωτικές βάσεις
Μιλήσαμε με δύο άτομα που μας είπαν ότι στενοί φίλοι και συγγενείς στο στρατό τους είχαν πει για “συγκάλυψη των θανάτων”, αν και δεν μπορέσαμε να προσδιορίσουμε τα μέσα. Αυτοί ήταν αρκετά νηφάλιοι άνθρωποι και δεν ήταν πιθανό να δημιουργήσουν άσκοπα αίσθηση. Ο ένας ήταν στο τμήμα έρευνας και διάσωσης και είχε αναφέρει αυτόν ακριβώς τον αριθμό των τριακοσίων, ακόμη και πριν ακούσουμε για τους πεντακόσιους μετανάστες από τους οποίους τους διακόσιους είχαν δει να φεύγουν, ο άλλος ήταν μηχανικός αεροναυπηγικής σε τοπική στρατιωτική βάση. Ο πρώτος ήταν αδελφός κάποιου ατόμου από δεξιά οικογένεια και η αδελφή του μας ενημέρωσε ότι δεν θα έδινε περαιτέρω πληροφορίες σε άτομα που υποπτευόταν ότι είναι πολιτικά ανατρεπτικοί (όπως η αδελφή του). Ο δεύτερος ήταν αναρχικός, αλλά αρνήθηκε να μας μιλήσει, ακόμη και ανώνυμα, φοβούμενος τις επιπτώσεις. 6
Η πληροφορία ότι το περιφερειακό νεκροτομείο είχε χωρητικότητα μόνο για τριάντα πτώματα υπονοεί ότι μπορεί να υπήρχε μια διαδικασία για την “υπερχείλιση” πτωμάτων που θύμιζε τα μαζικά νεκροτομεία που είχαν δημιουργηθεί σε αποθήκες κατά τη διάρκεια του lockdown για τον COVID στο Ηνωμένο Βασίλειο – αν αυτό ισχύει, είναι πιθανό να έχει ανατεθεί επίσημα στον στρατό, καθώς φαίνεται ότι αντικατέστησε τις περισσότερες άλλες πτυχές του κράτους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ανεξάρτητα από το τι μας είπαν, μπορούμε να το υποθέσουμε αυτό από το γεγονός ότι τέτοιες υποδομές θα είχαν αναφερθεί αν ήταν δημόσια ορατές, ή θα είχαν γίνει αντιληπτές από οποιονδήποτε με τον οποίο μιλήσαμε, αφήνοντας λίγους διαφορετικούς διαχειριστές για τοποθεσίες όπου το κράτος είναι άμεσα υπεύθυνο, έχει ένα εργατικό δυναμικό που του επιτρέπεται να ειδικεύεται σε όλες τις εργασίες που του ανατίθενται, και υψηλά επίπεδα μυστικότητας.
Διαπιστώσαμε από εικόνες στους χάρτες Bing Maps (το Google Maps λογοκρίνει τέτοιες τοποθεσίες) ότι οι τοπικές στρατιωτικές βάσεις -ιδιαίτερα η κύρια στη Λάρισα- θα είχαν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν μεγάλο αριθμό πτωμάτων στα αεροπλανοφόρα. Είναι απίθανο ο στρατός να τα είχε θάψει αμέσως λόγω ενός συνδυασμού θεσμικής γραφειοκρατίας, έλλειψης διαθέσιμης γης και επιθυμίας για μυστικότητα, και αν όχι, τότε τα πτώματα θα έπρεπε να διατηρηθούν σε μονάδες ψυγείων, σύμφωνα με την τυπική διαδικασία στο ίδιο είδος των μονάδων ψύξης που αναφέρονται παραπάνω. Αν αυτά φυλάσσονταν έξω, θα φυλάσσονταν σε σκηνές ορατές από τον αέρα, αλλά δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε αρκετά σαφείς πρόσφατες δορυφορικές εικόνες. Είναι πιθανό ένας κατασκευαστής ψυγείων να μιλήσει σε κάποιον που παριστάνει τον δημοσιογράφο και να δώσει κάποια στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις πρόσφατες παραγγελίες στην περιοχή σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ειδικά αν δεν αναφερόταν άμεσα ο στρατός, και προσπαθούμε επί του παρόντος να βρούμε πώς θα το κάνουμε αυτό με ευαισθησία.
Ενδέχεται να έχει κατασκευαστεί μια εσωτερική δικαιολογία στο στρατιωτικό/αστυνομικό σύμπλεγμα -ίσως για να βοηθήσει με την οποιαδήποτε αντίδραση από το κατώτερο προσωπικό- ότι οι θάνατοι δεν μπορούν να προσδιοριστούν έως ότου ένα μέλος της οικογένειας αναγνωρίσει το πτώμα. Έτσι, τα πτώματα πρέπει να κατασχεθούν για λόγους δημόσιας υγείας και υποθετικά δεν “επαληθεύονται” ως συνδεόμενα με τις πλημμύρες έως ότου ανήκουν σε κάποιο όνομα που μπορεί να διερευνηθεί επίσημα η παρουσία του στην περιοχή.
Κάτι παρόμοιο συνέβη πρόσφατα στην Ελλάδα. Από τους τουλάχιστον δεκαοκτώ πρόσφυγες που κάηκαν μέχρι θανάτου σε δασικές πυρκαγιές στον Έβρο φέτος τον Αύγουστο, μόνο ένας έχει δηλωθεί επίσημα και αυτό μόνο επειδή ο αδελφός του μπόρεσε να ταξιδέψει από τη Νορβηγία για να τον αναγνωρίσει. Αυτός ο αδελφός ειδοποιήθηκε ότι το μέλος της οικογένειάς του αγνοείται λόγω ενός τεστ DNA που χρειάστηκε τρεις εβδομάδες για να μπει στον κόπο να το κάνει το κράτος. Είναι απίθανο ότι το κράτος θα το είχε κάνει αυτό αν δεν είχαν δημοσιευτεί ευρέως οι εικόνες δεκαοκτώ απανθρακωμένων πτωμάτων μετά το πέρασμα των πυρκαγιών (τα οποία ήταν αρκετά απανθρακωμένα ώστε να μην είναι ορατή η εθνικότητά τους, και επομένως αρκετά σημαντικά ως πτώματα για να αποκτήσουν φήμη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Είναι επίσης απίθανο ότι το κράτος θα είχε μπει στον κόπο να το κάνει αυτό, αν το μέλος της οικογένειας δεν είχε δεχτεί τηλεφώνημα από τον αποθανόντα τις τελευταίες ώρες, δίνοντας του την τοποθεσία και λέγοντας του ότι ήταν περικυκλωμένος από φλόγες, και αν το μέλος της οικογένειας δεν είχε προχωρήσει στην επικοινωνία με την αστυνομία γνωρίζοντας πλήρως ότι είχε χαρτιά και ότι το να μπει σε ένα αστυνομικό τμήμα δεν θα εξασφάλιζε την απέλασή του.
6. Τα πτώματα των μεταναστών έχουν κρυφτεί από τις πλημμύρες
Το νερό παραμένει σε βάθος μέτρων σε ορισμένες περιοχές, και όπου έχει υποχωρήσει, η λάσπη εξακολουθεί να είναι πυκνή και, έχοντας πλέον σκληρύνει από τον ήλιο, έχει συμπτυχθεί αρκετά ώστε να μπορεί να κρύψει δεκάδες πτώματα. Παρατηρήσαμε ένα φαινόμενο κινούμενης άμμου στη λάσπη που εξακολουθεί να είναι υγρή ακόμη και στους κήπους των κατοίκων του Βλοχού – η κινούμενη άμμος παράγεται από τη λάσπη πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα, και τα πτώματα θα μπορούσαν πιθανότατα να βρεθούν σε περιοχές όπου αυτό το φαινόμενο μπορεί να εντοπιστεί από την τοπογραφία, καθώς και σε περιοχές με ανώμαλο έδαφος, όπου οι άνθρωποι που βαδίζουν στο νερό θα μπορούσαν ξαφνικά να βυθιστούν. Εάν τα πτώματα έχουν μεταφερθεί μακριά από τον χείμαρρο του νερού, θα περιμέναμε να βρίσκονται στις περιοχές συμφόρησης στις δορυφορικές εικόνες των πλημμυρών7 – αμέσως δυτικά του φαραγγιού Καλαμάκι στη Φαρκαδόνα, καθώς και όπως φαίνεται σε περιοχές αμέσως δυτικά και νοτιοανατολικά του χωριού8. Η πρόσφατα διογκωμένη λίμνη Κάρλα θα έκρυβε επίσης πολλά πτώματα. Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι ο χείμαρρος μπορεί να ήταν αρκετά ισχυρός ώστε να σπρώξει τα πτώματα από μια απότομη κλίση προς τη θάλασσα, καθώς δύο ζώα βρέθηκαν στα νερά απέναντι από το στενό. Και πάλι, είναι πιθανό ότι κάποια μέρη σωμάτων θα είχαν εμφανιστεί μέχρι τώρα, αν όντως υπήρχαν αριθμοί νεκρών σε μια τέτοια ιδιότητα, αλλά η λαϊκή αντίδραση σε αυτό δεν είναι εγγυημένη.
Υπάρχει αρκετό σαπισμένο κρέας στη γη – που αποδίδεται από την κυβέρνηση σε νεκρά ζώα – καθώς και ανασταλμένη σκουριά, πετρέλαιο θέρμανσης από τα σπίτια των ανθρώπων και βιομηχανικά λιπάσματα, με αποτέλεσμα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να έχουν κηρύξει τη γη πολύ τοξική για την παραγωγή τροφίμων για πέντε χρόνια. Είναι πιθανό ότι οι μετανάστες εργάτες που δεν κατάφεραν να φτάσουν σε υψηλά εδάφη θα είχαν υποκύψει γρήγορα σε ασθένειες από αυτή τη σήψη ή θα είχαν εξαντληθεί πολύ για να κολυμπήσουν μέσα από μεγάλες εκτάσεις νερού.
Οι περισσότερες από αυτές τις πληροφορίες προέρχονται από συμβατικά μέσα ενημέρωσης και τους αναρχικούς συντρόφους της Λάρισας: δυσκολευτήκαμε πολύ στην έρευνα επειδή μπορούσαμε να μιλήσουμε μόνο με μερικούς ντόπιους των χωριών ή με μετανάστες επειδή οι ντόπιοι αναρχικοί αλλά και εμείς οι ίδιοι ήμασταν κυρίως δεσμευμένοι σε επείγουσες περιπτώσεις σε προσπάθειες αλληλοβοήθειας ή διαδηλώσεις κατά του κράτους που πραγματοποίησε αυτή τη σφαγή (δύο εκ των οποίων με υπερηφάνεια λέμε πως εξελίχθηκαν σε ταραχές). Θα συνιστούσαμε η έρευνα που σας ζητάμε να συνεχίσετε να ξεκινά από την απόπειρα σύνδεσης με αυτές τις επαφές. Αυτό αντιστοιχεί επίσης στις περιοχές στις οποίες δεν μπορέσαμε να φτάσουμε: αν και η περιοχή του Παλαμά ήταν η πυκνότερα κατοικημένη από πλανόδιους εργάτες και πληγείσα από τις πλημμύρες, η ευρύτερη περιοχή της Καρδίτσας πιστεύεται ότι είχε περίπου δύο χιλιάδες μετανάστες εργάτες που θα ζούσαν σε παρόμοιες συνθήκες. Και η περιφέρεια Θεσσαλίας έχει περίπου έξι χιλιάδες. Να αναμένετε ότι αυτή η σελίδα θα ενημερωθεί καθώς βγαίνουν περισσότερες πληροφορίες και παρακαλούμε είτε να επικοινωνήσετε με την παραμικρή πληροφορία είτε να δημοσιεύσετε ένα άλλο κείμενο αν βρείτε κάτι. Οι σύντροφοι που δεν γνωρίζουν καλά τον ελληνικό χώρο θα πρέπει να ελέγξουν το Alerta.gr, το Athens Indymedia και το Larissa Antireport για οτιδήποτε βρει ο κόσμος σχετικά με αυτό το θέμα.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο londonantireport@protonmail.com. Εάν δεν μιλάτε αγγλικά και διαβάζετε αυτό σε μετάφραση, γράψτε μας στη γλώσσα σας και θα σας απαντήσουμε μέσω των μεταφραστών.
Σε συνενοχή για επίθεση, που είναι η αληθινή αλληλεγγύη,
– Ένας αναρχικός από το Λονδίνο, με αναρχικούς στη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη και τη Γενεύη
Παράρτημα 1: Συνεχιζόμενες γραμμές έρευνας
1. Διερευνήστε μαζικούς χώρους εργασίας στην περιοχή: Διδάγγελος, Σακκάς, Εκκοκκιστήρια Λιβάδια Αγγελούσης, Μόκας, καθώς και άλλους ορατούς μέσω του Google Earth, με προτεραιότητα τη Διδαγγέλος. Εάν είναι δυνατόν, πετάξτε ένα drone εξοπλισμένο με κάμερα μέσα από αυτές τις περιοχές (από μια ασφαλή και κρυφή απόσταση), αναζητώντας στοιχεία μετατοπισμένης γης
2. Ερευνήστε τις τοπικές ορεινές περιοχές για σημάδια ζωής, όπως περιτυλίγματα τροφίμων, καμένες εστίες, πεταμένες κουβέρτες, υλικό σκηνής ή μουσαμά, όπως κομμάτια υφάσματος ή μανταλάκια
3. Γενικά αναζητήστε επαφές με κατοίκους του χωριού και άτομα από μεταναστευτικά υπόβαθρα, ακόμη και αν βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή (καταλαβαίνουμε ότι ο Βόλος έχει μεγάλη πακιστανική διασπορά)
4. Επιδιώξτε επαφές με μετανάστες που κρατούνται σε στρατόπεδα, αλληλέγγυους ή εργαζόμενους σε αυτούς τους καταυλισμούς, ειδικά στον Βόλο, τις Θερμοπύλες, τη Ρητέωνα, το Κλειδί και τη Φιλιππίδεια
5. Προσπαθήστε να εντοπίσετε τον οργανισμό που πραγματοποίησε την απογραφή στο σχολείο και, αν είναι δυνατόν, μιλήστε μαζί του και ενημερώστε μας ή μεταβιβάστε την επαφή τους
6. Βρείτε και προσπαθήστε να μιλήσετε με ιμάμηδες σε όλη τη χώρα ή όσους εμπλέκονται σε μουσουλμανικές κηδείες
7. Προσπαθήστε να προσδιορίσετε αν υπήρχαν γυναίκες σε αυτές τις σκηνές και τις παράγκες καθώς μπορεί να μην είχαν διδαχθεί πώς να κολυμπούν
8. Ρωτήστε αυτούς του στρατού που εμπιστεύεστε για οποιαδήποτε ένδειξη για τις συνέπειες του κατακλυσμού (σημειώστε στους ξένους ότι η Ελλάδα έχει στρατιωτικό σύστημα στρατολόγησης, επομένως είναι εξαιρετικά συνηθισμένο για οποιονδήποτε Έλληνα σύντροφο ή φίλο που μπορεί να γνωρίζετε να έχει συγγενείς εκεί)
9. Συνεχίστε την αναζήτηση στα δεξιά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ειδικά τοπικά της περιοχής για αναφορά σε αυτούς τους μετανάστες
10. Επικοινωνήστε μαζί μας σχετικά με αναφορές μέσων ενημέρωσης στα τέσσερα πτώματα της Νότιας Ασίας και οποιαδήποτε αναφορά στην περιγραφόμενη απόπειρα εκφοβισμού της αστυνομίας το 2010
11. Εξετάστε την κατανόησή μας για το ποια μοντέλα ελικοπτέρων έχουν ως βάση τους την περιοχή
12. Ελέγξτε τις αναζητήσεις δεδομένων πτήσης μας
Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες από τον Mohammed Zaman των Κοινοτήτων του Πακιστάν, την Υπηρεσία Ασύλου Parsi του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν, την KEERFA, τον Βασίλη Παπαδόπουλο (καλή τύχη), τις πρεσβείες του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν (με την ελπίδα ότι δεν θα βρουν που γράφουμε σχετικά), κατασκευαστές μονάδων ψυγείων και επαφές που συνεχίζουμε να προσπαθούμε να επιδιώκουμε στον τομέα των μεταναστών/αλληλεγγύης/μετανάστες εργάτες.
Θα θέλαμε να δημοσιεύσουμε ως παράρτημα έναν απολογισμό της εθνοκάθαρσης του στρατοπέδου Κουτσοχέρου εάν κάποιος μάρτυρας θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας. Είναι σημαντικό η βαρβαρότητα αυτής της πράξης να μην χαθεί στο ευρύτερο πλαίσιο.
Παράρτημα 2: Νέες πληροφορίες
Προς τα τέλη Οκτωβρίου, καταφέραμε να μιλήσουμε με μια από τις επαφές που μας έδωσε η Pakistan United. Αυτός ο άντρας διηύθυνε μια επιχείρηση της οποίας η φύση δημιουργούσε τόσο βαθιές σχέσεις τόσο με την εργοδοτική τάξη της περιοχής όσο και βαθιές συνδέσεις με τον πακιστανικό πληθυσμό (καθώς και οποιεσδήποτε σχέσεις που μπορεί να είχε επειδή απλώς είχε παρόμοια καταγωγή). Μας έδωσε μια άποψη διαμετρικά αντίθετη με πολλές από τις πιθανότητες που διερευνήθηκαν σε αυτό το κείμενο, και επιπλέον φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με τη βασική φύση της κατάστασης πριν από τις πλημμύρες. Ωστόσο, μας έδωσε τις περισσότερες λεπτομέρειες από οποιονδήποτε μιλήσαμε και είναι αυτός που θα αποκαλούσαμε πιο εύκολα “ειδικό” στην κατάσταση, εάν θα πρέπει να τον εμπιστευτούμε. Πρέπει επίσης να επαναλάβουμε ότι δεν ασχολούμαστε με την διαπίστωση κάποιας αλήθειας – ελλείψει οποιασδήποτε πληροφορίας που θα προκύψει σύντομα που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αδιάψευστο αποδεικτικό στοιχείο, το σύνολο αυτής της έρευνας μπορεί μόνο να δώσει ενδείξεις. Για τους λόγους αυτούς θα δημοσιεύσουμε ευθέως περίληψη της κατάθεσής του.
“Γνωρίζω τους περισσότερους Πακιστανούς στην περιοχή. Οι περισσότεροι από τους Πακιστανούς εργάτες αγροκτημάτων που ζουν στην περιοχή του Παλαμά το κάνουν μόνο ως “pitstop” πριν μετακομίσουν σε άλλες χώρες. Μόνο τρεις έχουν ζήσει εδώ για περισσότερο από μια δεκαετία. Οι εργάτες ζουν σε ” άθλιες συνθήκες” και κυρίως κάνουν τη δουλειά τους σε φάρμες κατσικιών και αρνιών για 500-600 € το μήνα. Είναι όλοι χωρίς χαρτιά. Εκτός από Πακιστανούς, γνωρίζω μόνο τρεις άλλες οικογένειες μεταναστών, που είναι από την Ινδία.
Λείπει μόνο ο Οσμάν Αλί που εργαζόταν στο χωριό Νικιά.
Όταν ήρθαν οι πλημμύρες, εκατόν πενήντα Πακιστανοί διασώθηκαν από τον στρατό. Δεν κρατήθηκαν, καθώς έγινε κατανοητό ότι δεν θα είχαν τα χαρτιά τους μαζί τους στην κατάσταση αυτή, αλλά τους πρόσφεραν τρεις επιλογές: είτε να φύγουν και να πάνε σε φίλους και συγγενείς σε άλλα μέρη της Ελλάδας, είτε να μείνουν στη γη των εργοδοτών τους όπου αυτή δεν κατέστη ακατοίκητη ή να μετακομίσουν σε ξενοδοχεία. Πολλοί μένουν σε ξενοδοχεία, τα οποία πληρώνουν οι εργοδότες.
Εάν ήταν υπό κράτηση, θα κρατούνταν για δεκαοκτώ μήνες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης9 πριν απελαθούν. Στα πέριξ αυτών των καταυλισμών, θα ήταν εντελώς περιορισμένοι10, αλλά θα λάμβαναν φαγητό και θα είχαν σήμα και πρόσβαση στο Διαδίκτυο“.
Μετά από λίγο κατέστη αδύνατο να του πάρουμε συνέντευξη πια λόγω κάποιας διαταραχής στην επιχείρησή του, στην οποία έπρεπε να απαντήσει. Του στείλαμε μήνυμα ρωτώντας γιατί οι μετανάστες θα έμεναν στην περιοχή εάν είχαν καταστραφεί τα μοναδικά μέσα εργασίας τους, αν ήξερε με ποιον τρόπο τους έσωσε ο στρατός, αν γνώριζε τα τοπικά μέσα για τη διευκόλυνση των μουσουλμανικών κηδειών και αν εμείς θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή με την οικογένεια του Οσμάν Αλί, αλλά δεν έχει απαντήσει.
Αρκεί να πούμε ότι είμαστε δύσπιστοι ως προς την ιδέα ότι μια τάξη εργοδοτών που είναι πρόθυμη να κρατήσει τους εργαζομένους της σε κατάσταση αστεγείας θα ήταν έτοιμη να τους συντηρήσει, χωρίς υπόσχεση οικονομικής παραγωγικότητας για τα επόμενα πέντε χρόνια, σε ξενοδοχεία που κοστίζουν τουλάχιστον διπλάσιο των ημερομισθίων τους, και σε νομικό κίνδυνο για το ξενοδοχείο. Περάσαμε επίσης, όπως λέει η εισαγωγή, αρκετές εντελώς κατεστραμμένες παράγκες στο χωριό για να καταλάβουμε ότι ήταν απίθανο να περιείχαν ακόμα ανθρώπους.
Υποσημειώσεις (από τους ίδιους τους συντάκτες του κειμένου)
- Μαζικά αγροκτήματα που δεν έχουν παρουσία στο διαδίκτυο μπορούν να βρεθούν κοιτάζοντας στη δορυφορική προβολή των Χαρτών Google για αποθήκες και τέτοια, π.χ. 9°29’23″N 22°03’49″E, 39°28’53″N 22°05 ’48″E, 39°29’26″N 22°05’22″E, αν ο κόσμος θέλει να πάει εκεί για έρευνα. Ο Διδάγγελος, που συντηρούσε περίπου έξι χιλιάδες χοίρους και με ένα σφαγείο συνδεδεμένο, μας το ανέφεραν απευθείας οι ντόπιοι ως διάσημο για τη μαζική απασχόληση μεταναστών. Φαίνεται πιθανό, καθώς πολλοί από τους μετανάστες θα ήταν θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι, ότι όσοι εργάζονταν εκεί έπρεπε να αποδεχτούν την υποβάθμιση στο βασικό τους σύστημα ηθικής και έτσι πιθανότατα θα είχαν υποβιβαστεί και σε οποιοδήποτε άλλο.
- To https://web.archive.org/web/20110911013506/http://www.eurocopter.ca/PDF/EC135tech.pdf αναφέρει χωρητικότητα επτά επιβατών, φυσικά στην πράξη αυτό το όριο βάρους θα υπερφορτώνονταν από τους μετανάστες που στριμώχνονταν ασφηκτικά στο χώρο, και φυσικά πολύ περισσότερα στοιβαγμένα σώματα.
- Τα ελληνικά μοντέλα Huey μπορούν να μεταφέρουν 11 επιβάτες (https://army-gr.translate.goog/el/organosi/oplika-systimata/uh-1h-huey?_x_tr_sch=http&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en-US&_wap=wap_xtr). Τα Chinooks μπορούν να μεταφέρουν 33 “πλήρως εξοπλισμένα στρατεύματα” – χωρίς τουφέκια, βαριά θωράκιση και ούτω καθεξής, αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερο (https://www.military.com/equipment/ch-47d-chinook) , Πλάνα από τις πρώτες ταραχές στο Η Γιουγκοσλαβία δείχνει ότι τα ελικόπτερα της Κροατικής αστυνομίας με παρόμοιο στυλ με τα σημερινά ελικόπτερα της ελληνικής αστυνομίας μπορούσαν να μεταφέρουν μόνο λίγους ένοπλους στρατιώτες ((https://www.youtube.com/watch?v=xscsu_QGbLg βλ. 12:05). Η ελληνική αεροπορία έχει πάρα πολύ περισσότερα Hueys (δεκαπλάσια) από άλλα μοντέλα.
- https://greekcitytimes.com/2023/09/28/100-helicopters-stationed-safe/
- Oύτε εμείς ούτε και κανείς με τον οποίο μπορούσαμε να μιλήσουμε είμαστε ειδικοί στην παρακολούθηση πτήσεων (ή ομολογουμένως, σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ευφυΐα ανοιχτού κώδικα: εγώ και ένας σύντροφός μας κατεβήκαμε αρχικά για να στήσουμε ένα φωτορεπορτάζ και να συμμετάσχουμε στην αλληλοβοήθεια) και προσκαλούμε όσους συντρόφους έχουν εμπειρία σε αυτό να επαληθεύσουν οι ίδιοι τις πληροφορίες.
- εδώ ήταν μια άλλη ενδιαφέρουσα παρατήρηση σε αυτό το πλαίσιο που δεν ξέρουμε πόσο σοβαρά να λάβουμε: η μητέρα του στρατιώτη που αναφέρθηκε προηγουμένως επέστρεψε σε εμάς αφού τελειώσαμε τη συνομιλία, η οποία είχε περάσει ελαφρά μόνο σε στρατιωτικά θέματα με το πρόσχημα της έρευνας σχετικά με τις παραδόσεις βοήθειας, κάνοντας μια πολύ έντονη παρατήρηση σχετικά με το ότι η κυβέρνηση «φοβάται τον στρατό»
- Διαθέσιμο στο https://greekcitytimes.com/2023/09/11/copernicus-new-satellite-thessaly/ . Η επόμενη πηγή είναι επίσης χρήσιμη, αλλά είναι λιγότερο φιλική προς τον χρήστη και εμφανίζει μόνο ένα τμήμα της περιοχής κάθε φορά https://rapidmapping.emergency.copernicus.eu/EMSR692/download
- Η Φαρκαδόνα πρέπει να σημειωθεί ως μία από τις σημαντικότερες βάσεις μεταναστών στην ευρύτερη περιοχή του Παλαμά, αν και οι βροχές έφτασαν αρκετά αργά και είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να φύγουν
- Η επαφή πιστεύουμε ότι χρησιμοποίησε αυτή τη φράση, την οποία έχουμε ακούσει πολύ να χρησιμοποιείται από Έλληνες που επικρίνουν την κατάσταση, αλλά είναι ασυνήθιστη και ταμπού να χρησιμοποιείται στην Αγγλία, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του καθενός. Μπορεί να είναι το ίδιο σε άλλες χώρες και μπορεί να υποδηλώνει το υγιές μίσος της επαφής μας για το σύστημα συνόρων, γεγονός που θα αύξανε την πιθανότητα να μας έλεγε την αλήθεια.
- Ακούσαμε επίσης μια παρόμοια περιγραφή από την επαφή μας από την Υεμένη
