17η Νοεμβρίου 2020 (ή η μεγάλη αδιέξοδη και ποταπή στιγμή που το ελληνικό κράτος δεν μπόρεσε να αποφύγει να συντριβεί πάνω στην ξεκάθαρη φανέρωση του πραγματικού προσώπου του.)
Η Αθήνα βρέθηκε σε κατάσταση πολιορκίας με αφορμή την υγειονομική κρίση, στις 17 Νοεμβρίου του 2020. Μια κρίση που την εξαιρετικά κακή της διαχείριση-ειδικά των τελευταίων μηνών- την σηκώνει στους ώμους της η Δεξιά κυβέρνηση, των Μητσοτάκη, Χρυσοχοΐδη, Γεωργιάδη, Πέτσα και των λοιπών εκπροσώπων της καπιταλιστικής Κυριαρχίας και της ελληνικής(αλλά και διεθνούς )Αστικής Τάξης. Η Κυβέρνηση -αρχής γενομένης με την βάναυση επέμβαση στην ειρηνική παρέμβαση στο Ε.Μ.Π αλλά και στην κατάληψη της πρυτανείας στην Πολυτεχνειούπολη την περασμένη εβδομάδα- μέσα σε ένα κλίμα ανακοινώσεων, ψευδών ειδήσεων, έμμισθων Μ.Μ.Ε και συστηματικής εκμετάλλευσης της, σε πλήρη εκτροχιασμό, εξέλιξης του δεύτερου κύματος της πανδημίας στην Ελλάδα, επέλεξε, να απαγορεύσει με ένα χουντικής εμπνεύσεως αστυνομικό :« αποφασίζομεν και διατάσσομεν» , τις εκδηλώσεις του τριημέρου του εορτασμού της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου 73, και ειδικά την Πορεία και τις κινητοποιήσεις της 17ης Νοεμβρίου.
Σε αυτό θεώρησε ότι θα μπορούσε, καταστρατηγώντας το σύνταγμα και την ίδια την αστική νομιμότητα, κηρύσσοντας ανοικτά κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, να κρατήσει τον πληθυσμό μακριά από το να διαδηλώσει για άλλη μια φορά, μέσα από την μεγάλη έμπνευση που αποτελεί για όλους μας, η μεγάλη κοινωνική εξέγερση του 73. Αυτό φυσικά δεν θα ήταν μονάχα μια επιτυχία που θα ολοκληρωνόταν στο πέρας της συγκεκριμένης ημερομηνίας και που θα κολάκευε τα αυτιά της ακροδεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ και των διάφορων αλητών σαν τον κλόουν τον Μπογδάνο, αλλά θα έδειχνε τον δρόμο που θα ακολουθούταν και απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη κοινωνική αντίδραση που θα προέκυπτε στο άμεσο μέλλον.
Απέναντι σε «λανθασμένες εκτιμήσεις» (με ταξικό πρόσημο!) όπως αυτές της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης αλλά και μπροστά στις επερχόμενες συγκρούσεις που τόσο ανησυχούν την Κυβερνητική ομάδα και την Ν.Δ , αναφορικά με τα νέα νομοσχέδια και τις ρυθμίσεις για την Εργασία και την Εκπαίδευση, η κυβέρνηση θέλησε να αποδείξει ότι είναι ικανή για μηδενική ανοχή και γενικευμένη επίδειξη ισχύος!
Το σκληρό πρόσωπο και η απαξίωση των κοινωνικών αγώνων και των υποκειμένων τους, από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης(καθώς μόνον Προστάτης του Πολίτη δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο αναβαπτισθείς στην Άκρα Δεξιά Χρυσοχοΐδης!)πρέπει να μπορούμε να το δούμε ως αυτό που πραγματικά είναι: δεν είναι τίποτε άλλο από το σκληρό και κάθετο πρόσωπο που η Κυριαρχία επιδεικνύει ότι η Κυβέρνηση θα ακολουθήσει όχι μόνον την 17η Νοεμβρίου του 2020 αλλά και στο μέλλον. Απέναντι σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση!
Μέσα σε αυτή την κλιμακούμενη ένταση , ο Μητσοτάκης και τα τσιράκια του , πίστεψαν ότι είχαν βρει μία χρυσή ευκαιρία ώστε ακυρώνοντας την πανελλαδική κινητοποίηση της 17ης Νοεμβρίου, να έδειχναν περίτρανα τόσο στους αντιπάλους τους εντός και εκτός της Βουλής τους όσο και στα ακραία δεξιά κομμάτια στην Ν.Δημοκρατία, στην Εκκλησία αλλά και σε όλο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα, ότι πάνω από όλα και πέρα από τον Νόμο, αυτή είναι μία κυβέρνηση Τάξης.
Εδώ όμως απέτυχαν παταγωδώς!
Η σημερινή 17η Νοεμβρίου, η οποία οδήγησε την αθηναϊκή κοινωνία να συγκρουστεί αλλά και να κινητοποιηθεί δυναμικά σε όλες τις γειτονιές της πόλης: στα Προπύλαια, στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας, στον σταθμό Λαρίσης, στον Κολωνό και στα Σεπόλια,σ το Μεταξουργείο και στον Βύρωνα, την Κυψέλη και το Χαϊδάρι, στην Λ. Αλεξάνδρας , εξευτέλισε τις μεθοδεύσεις της για μια πλήρη έκφραση της υπόταξης της κοινωνίας και των αγωνιστικών δυνάμεων της, απέναντι στις διαταγές της! Δεν ήταν μόνον οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις που κατέβηκαν στον δρόμο για να διατρανώσουν την αντίθεση τους και να καταργήσουν την απαράδεκτη, χουντικής εμπνεύσεως, απαγόρευση-δηλαδή σύσσωμος ο Αναρχικός/ Αντιεξουσιαστικός Χώρος, κάποιες δυνάμεις της Αριστεράς και το Κομμουνιστικό Κόμμα-αλλά και η ίδια η κοινωνία, που με θάρρος, αυταπάρνηση και συνέπεια συγκρούστηκε με την Αστυνομία και τις άγριες κατασταλτικές δυνάμεις του Κράτους. Τις δυνάμεις που δεν δίστασαν να χτυπήσουν με φοβερή βιαιότητα, Αύρες, Επιθέσεις των Μ.Α.Τ και της ομάδας Δράση, χημικά και με ότι μέσο διέθεταν γενικά, αυτή την ριζική πράξη Ανυπακοής που εκφράστηκε μέσα από ένα αδούλωτο πνεύμα σήμερα και διακήρυξε σε όλα τα μήκη και πλάτη της Αθήνας( αλλά και στην Θεσσαλονίκη ,στην Πάτρα, στο Ηράκλειο και στην υπόλοιπη Κρήτη και σε όλη την χώρα), ένα μανιασμένο Non Serviam!
Η Κυβέρνηση και το Κράτος επέλεξαν να επιτεθούν σε όλες τις συγκεντρώσεις επιδεικνύοντας την αισχρότητα της στρατιωτικής τους δύναμης στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε όλες τις γειτονιές! Οι διαδηλωτές βρέθηκαν να τρέχουν και να συγκρούονται ασταμάτητα σε όλη την διάρκεια της ημέρας με το φασιστικό μένος των αστυνομικών δυνάμεων.
Όλοι αυτοί που κατέβηκαν σήμερα στο δρόμο ,θυμήθηκαν(κυριολεκτικά και μεταφορικά) τις ελπίδες των νεκρών του Πολυτεχνείου. Θυμήθηκαν τα όνειρα αυτών που αγωνίστηκαν το 1973 ενάντια στη χούντα του Παπαδόπουλου. Αυτοί που κατάφεραν σήμερα να φτάσουν στο κέντρο της Αθήνας, να περάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να κατευθυνθούν στις συλλογικότητες τους, στις οργανώσεις τους στις ομάδες αλλά και απλώς στις παρέες των φίλων τους είναι αυτοί που θέλησαν, και θα συνεχίσουν να θέλουν, να καταργήσουν όλες τις σχέσεις στις οποίες ο άνθρωπος είναι ένα ταπεινωμένο και υποδουλωμένο πλάσμα. Όλες τις σχέσεις εκμετάλλευσης, εξουσίας και κυριάρχησης, που άνθρωποι σαν τον φασίζοντα συρφετό της κυβέρνησης Μητσοτάκη προσπαθούν λυσσαλέα να διατηρήσουν και να επαυξήσουν τη δύναμη τους, προς όφελος των Αφεντικών και της Κυρίαρχης Τάξης τους!
Περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε σήμερα μια ριζική ρήξη με την Κυβέρνηση και το Κράτος. Και με αυτήν αλλά και με όλες τις άλλες ανάλογες που προκύπτουν από το παραμύθι των εκλογών της εθελοδουλίας και της υποταγής στην εκάστοτε κοινοβουλευτική και κρατική νομιμότητα. .
Ο Νεοφιλελευθερισμός και ο Τεχνοκρατικός Φασισμός του, ένας Ολοκληρωτισμός που παγκοσμίως και μέσα από διαφορετικά και ενίοτε φαινομενικά αντιτιθέμενα κρατικά μορφώματα, επιχείρησε τόσα χρόνια να προβάλει ως η μόνη αλήθεια επί της γης, προσπάθησε και προσπαθεί αδιάλειπτα να συντρίψει όλους τους αντιστεκόμενους στις επιταγές του. Σήμερα, αυτός ο ίδιος Νεοφιλελευθερισμός, έδειξε στην Αθήνα- περισσότερο από ποτέ εδώ και δεκαετίες και χωρίς κανένα μέτρο ή αιδώ- το πραγματικό και αποκρουστικό του πρόσωπο.
Η αστυνομία σήμερα παραβίασε κάθε μέτρο και αυτό οδήγησε σε ένα όργιο καταστολής. Οι ένοπλοι μισθοφόροι της Κυριαρχίας, συνελάμβαναν, χτυπούσαν και τραυμάτιζαν ανθρώπους με σαδιστικό τρόπο. Η Κυβέρνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη ακόμη και για την εξανάγκαση του κόσμου μέσα από την πίεση των κατασταλτικών δυνάμεων της να μην τηρήσει το 1,5 μέτρο απόσταση ασφαλείας. Εξανάγκασε τον κόσμο να μην τηρεί σε πολλές περιπτώσεις υγειονομικά μέτρα που η ίδια κοπτόταν ότι αποτελούσαν μια από τις αιτίες για την σημερινή απαγόρευση! Πόση υποκρισία και πόσο μα πόσο γυμνό και σάπιο είναι το βασίλειο …της Ελλάδας, για να παραφράσουμε τον Σαίξπηρ! Η αστυνομία ήτανε αυτή, και μόνον αυτή, που στην Αθήνα (αλλά και στη Θεσσαλονίκη σε κινητοποιήσεις συντρόφων και του πληθυσμού εκεί) ανάγκασε τους διαδηλωτές να βρεθούν δίπλα-δίπλα , με ασφυκτικά πιεσμένα το ένα πάνω στο άλλο τα σώματα τους! Αυτή είναι η εικόνα του σημερινού Πολυτεχνείου. Μια εικόνα που δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς!
Ο πρωθυπουργός να καταθέτει στεφάνι προς τιμή του Πολυτεχνείου με συνοδεία γύρω του εκατοντάδες αστυνομικούς ενώ άλλοι αστυνομικοί να επιβάλλουν πρόστιμο σε μεμονωμένους ανθρώπους που θέλησαν να αφήσουν ένα τριαντάφυλλο στις πύλες του πολυτεχνείο αλλά και, λίγο αργότερα, να ψεκάζουν με νερό από τις αύρες, να βομβαρδίζουν με χημικά και να ξυλοκοπούν αγρίως όσους φώναζαν ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, μερικά μέτρα, μερικά τετράγωνα και μερικές συνοικίες πιό κάτω! Αυτή ήταν η εικόνα του Πολυτεχνείου σήμερα! Θα μπορούσε να πείς οτι είχαμε μεταφερθεί μαγικά σε άλλες εποχές αλλά, αλίμονο, καμιά μαγεία δεν μας ταξίδεψε στον χρόνο!
Καθόλου μαγικά η εικόνα, των σημερινών γενικευμένων άγριων συγκρούσεων και της διάχυτης αστυνομικής βίας, είναι η εικόνα του Παρόντος αλλά και του Μέλλοντος που η Κυριαρχία και Κυβερνήσεις σαν του Μητσοτάκη, μας επιφυλάσσουν! Ντροπή στην Κυβέρνηση τους, στην Εξουσία τους και στο Κράτος τους!
Οι διαδηλωτές δεν ήταν παρά οι άλλοι στα μάτια τους. Οι “άγριοι”, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Οι ίδιοι άγριοι που πάντοτε οι εξουσιαστές αρέσκονταν, να εξευτελίζουν, να χτυπούν , να βασανίζουν και να σκοτώνουν, στο πέρασμα των αιώνων. Σε αυτούς επιχειρήθηκε – αποτυχημένα όμως αυτή την φορά γιατί τα ψέματα κατέπεσαν ακόμη και στα ρεπορτάζ των έμμισθων δημοσιογράφων τους-να προβληθούν οι ανασφάλειες όλης της κοινωνίας! Σε αυτούς επιχειρήθηκε , να φορτωθούν την ανικανότητα της διαχείρισης μιας Κρίσης που δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη έκβαση παρά μόνον μέσα από την τελική συντριβή των ψεμάτων των Κυριάρχων και την Απαλλοτρίωση των Απαλλοτριωτών!
Μια Κρίση που σε ένα ελάχιστο επίπεδο αναγκαίας δράσης στην διαχείριση της χρειάζεται άμεσα επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, αναδιάρθρωση του διαλυμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας και δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη σε όλα τα επίπεδα , χωρίς κανένα «ναι μεν αλλά…». Επίσης χρειάζεται ένα οργανωμένο και με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα ταξικά συμφέροντα των Κυριάρχων, σοβαρό σχέδιο φροντίδας των ασθενέστερων και κάλυψης των αναγκών τους σε όλα τα επίπεδα. Αυτά και μόνον ήταν κάποια από τα αιτήματα των σημερινών συγκεντρώσεων αλλά και των ατόμων που συγκρούστηκαν σκληρά και χτυπήθηκαν εξίσου σκληρά αλλά περήφανα στους δρόμους και της αθηναϊκές γειτονιές. Σε περιόδους σαν την βαθιά οικονομική κρίση που διάγουμε και που έχουν επιφέρει τα διαρκή Lockdown , λίγο καιρό μόλις μετά την επίσημη έξοδο της χώρας μας από την προηγούμενη δεκαετή χρηματοπιστωτική ανάλογη της, τέτοιες απαιτήσεις είναι απλώς το ελάχιστο αλλά αδιαπραγμάτευτο κοινό ταξικό αίτημα απέναντι στις θανατοπολιτικές ρυθμίσεις των Κυριάρχων!
Αυτοί, η Κυβέρνηση και τα αφεντικά, και όχι οι κυνηγημένοι και διαρκώς συγκρουόμενοι με τις δυνάμεις ασφαλείας διαδηλωτές της 17ης Νοεμβρίου στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις, είναι η Αποτυχία των ημερών! Η Αποτυχία ενός συστήματος χωρίς ψυχή που υποκρίνεται ότι θέλει να φροντίζει αυτούς που στην πραγματικότητα, καταστέλει, ξυλοκοπεί , εκμεταλλεύεται και σκοτώνει!
Η Κυβέρνηση θα ήθελε να φαίνεται ότι παίρνει τον ρόλο του Προστάτη μας – της υγείας, της ασφάλειας και μιας απροσδιόριστης ηθικής. Ας γίνει λοιπόν πραγματικά Προστάτης μας! Ας μας αφήσει ελεύθερους να την καταστρέψουμε μαζί με το Κράτος και την Εκμετάλλευση! Με τέτοιες σκέψεις και τέτοια οργή στην καρδιά κάπου μέσα μας, όλοι εμείς, το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, αποκαμωμένοι αλλά με ξεκάθαρο βλέμμα και ατσάλινη θέληση να συνεχίσουμε τον αγώνα, αρχίσαμε να ακούμε μια φευγαλέα ξεχασμένη επωδό, να ξεπροβάλει αχνά αλλά διάφανα από τις καρδιές μας. Κάτι ακόμα από το παρελθόν να στεφανώνει τις επιδιώξεις και τα κελεύσματα του μέλλοντος.
“Ψωμί, Παιδεία, Υγεία, Ελευθερία Ας ζήσουμε επιτέλους της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!”
