Μνήμη Λούη Τίκα.
Του Γιώργου Αλεξάτου
Ήταν 20 Απριλίου 1914, Δευτέρα του ελληνικού Πάσχα, όταν οι μπράβοι του Ροκφέλερ δολοφόνησαν στο Λάντλοου του Κολοράντο 18 μεταλλωρύχους και μέλη των οικογενειών τους, μεταξύ των οποίων και τον ηγέτη τους, Λούη Τίκα.
Γεννημένος στην Κρήτη, ο Ηλίας Σπαντιδάκης (το Λούης Τίκας το υιοθέτησε στις ΗΠΑ) μετανάστευσε και εργάστηκε στα ορυχεία της περιοχής που ανήκαν στον Ροκφέλερ, όπου μεταξύ 13.000 εργατών ήταν και 350 Έλληνες. Οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης εφιαλτικές. Μέσα σε δύο μόνο χρόνια 13 από τους Έλληνες εργάτες σκοτώθηκαν και δεκάδες άλλοι αχρηστεύτηκαν από “εργατικά ατυχήματα”.
Ο Τίκας, στέλεχος της αναρχοσυνδικαλιστικής οργάνωσης Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (των θρυλικών Wobblies), βρέθηκε επικεφαλής της μεγάλης απεργίας που συνεχιζόταν από το φθινόπωρο του 1913. Οι μπράβοι της εταιρίας επιτέθηκαν ένοπλα τη Δευτέρα του Πάσχα, ακριβώς γιατί λόγω του εορτασμού οι Έλληνες απεργοί είχαν χαλαρώσει τα μέτρα περιφρούρησης. Ο Τίκας δολοφονήθηκε μαζί με άλλους 17, ανάμεσά τους και 10 παιδιά των απεργών, από τριών μηνών μέχρι έντεκα χρονών.
Οι απεργοί συνέχισαν το αγώνα τους με ένοπλες συγκρούσεις με τους φονιάδες επί ένα ακόμα εικοσαήμερο, μέχρις ότου λύγισαν, όταν εναντίον τους στάλθηκαν δυνάμεις του αμερικανικού στρατού. Συνολικά, υπήρξαν 69 νεκροί απεργοί και μέλη των οικογενειών τους.
Ο Λούης Τίκας, προς τιμή του οποίου έχει αναγερθεί ανδριάντας εκεί όπου δολοφονήθηκε, πέρασε στην ιστορία ως μια από τις κορυφαίες μορφές του αμερικανικού εργατικού κινήματος.