Ο σύντροφος Γιώργος Καλαϊτζίδης από τον λογαριασμό του στο facebook έφερε στο δημόσιο πεδίο την πολιτική γραμμή της κυβέρνησης για την απεργία πείνας Κουφοντίνα που οι κομματικοί μηχανισμοί προπαγάνδας σε όλα τα επίπεδα θα επιχειρήσουν να διαδώσουν στο σύνολο της κοινωνίας. Η ύπαρξη ενός τέτοιου newsletter δεν είναι κάτι παράδοξο, ούτε κατακριτέο. Αυτή είναι η λειτουργία των κομμάτων στην αστική δημοκρατία, έτσι διαχέουν τις απόψεις τους από πάνω προς τα κάτω.
Η γραμμή αυτή είναι συμπυκνωμένα η ίδια με την γραμμή που βλέπουμε στα καθεστωτικά ΜΜΕ. Αυτή είναι μάλλον η επίσημη και περιεκτική θέση του κράτους για την υπόθεση Κουφοντίνα και την αντιμετώπιση της απεργίας πείνας. Σε αυτή την μεγάλη παράγραφο βρίσκουμε πληροφορίες, επιχειρηματολογία και προθέσεις. Η απάντησή και αποδόμηση τους σε όλα τα πεδία διαλόγου της βάσης, στα πλαίσια ενός αγώνα ενημέρωσης, πειθούς και συντονισμού, είναι απαραίτητη. Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να αφεθεί να πέσει κάτω όταν πλησιάζουμε το τέλος της αντίστροφης μέτρησης για την ζωή του απεργού.
Η θεματική αφορά τον Κουφοντίνα γενικά, παρόλα αυτά όλη η προσοχή είναι στραμμένη στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και στην αποδόμηση της δικής του επιχειρηματολογίας. Είναι φανερό ότι όλο το ενδιαφέρον του κράτους είναι οι κομματικές αψιμαχίες. Μπαίνει κανείς στον πειρασμό να αναρωτηθεί αν αυτός είναι ο λόγος που ο Κουφοντίνας πεθαίνει. Υπάρχει κι άλλος λόγος, αλλά μάλλον δεν ενδιαφέρει την «ηγεσία» (εν μέρει κάτι απρόσωπα επικοινωνιακά επιτελεία με κυλιόμενες δημοσκοπήσεις ανά χείρας) να το μεταδώσει σε κανέναν.
Στο ερώτημα λοιπόν αν τηρείται ή όχι ο νόμος η απάντηση είναι ότι ο σύριζα στηρίζει τους τρομοκράτες αφού έχει από την αρχή υιοθετήσει τα αιτήματά τους, ενώ μπαίνει και μια πινελιά «μένουμε Ευρώπη» αφού αυτά δεν γίνονται στην Ευρώπη…
Στην συνέχεια υπάρχει μια από καρδιάς διαβεβαίωση ότι όντως τηρείται απολύτως και λεπτομερώς η νομιμότητα, ατάκα που μάλλον θα πρέπει να επαναλαμβάνεται μονότονα στην προπαγάνδα, και ακολουθεί το βασικό και μοναδικό επιχείρημα τους: ο Κορυδαλλός είναι φυλακή υποδίκων και μικροποινιτών, δεν μπορεί να πάει εκεί ο Κουφοντίνας.
Κι όμως και μπορεί και πρέπει να μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού. Γιατί αυτό λέει ο νόμος που η ίδια η ΝΔ ψήφισε, ο φωτογραφικός νόμος ειδικά για τον Κουφοντίνα. Ότι πρέπει να γυρίσει στην φυλακή από την οποία προήλθε, εφόσον τον πήραν με το ζόρι από τις αγροτικές. Και δεν αναφερόμαστε γενικά στον Κορυδαλλό αλλά στην ειδική πτέρυγα που έφτιαξαν για τα μέλη της 17Ν, ο ίδιος υπουργός δημόσιας τάξεως (ΠΡΟ.ΠΟ.) κος Χρυσοχοίδης πριν πολλά, πολλά χρόνια.
Είναι εντυπωσιακή η ανικανότητά τους να κάνουν καλά μια δουλειά. Ψηφίζουν ένα φωτογραφικό νόμο για τον Κουφοντίνα, μετά έχουν μια άλλη ιδέα να τον ταλαιπωρήσουν, και παραβιάζουν τον νόμο που μόλις ψήφισαν. Νομίζουν ότι είναι καλυμμένοι από την φύση της φυλακής του Κορυδαλλού, αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι, και καταφεύγουν στην λύση της δημιουργίας ενός ψεύτικου εγγράφου που λέει ότι ο Κουφοντίνας όντως γύρισε στον Κορυδαλλό και ξαναπήγε στον Δομοκό. Τους ζητούνται αποδεικτικά ότι έγινε αυτή η φανταστική μεταγωγή και αρνούνται να τα δώσουν επικαλούμενοι τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων. Ακόμα και αν υπάρχει ο πιο σατανικός σχεδιασμός για να εκδικηθούν τον κρατούμενο, η προχειρότητα τους είναι απίστευτη. Και θανάσιμη.
Άλλο επιχείρημα περί νομιμότητας δεν υπάρχει.
Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακές αιχμές. Θα μπει μια πρέζα ατομικής ευθύνης με την πανδημία που δεν επιτρέπονται οι μεταγωγές (ο Κουφοντίνας δεν είπε όχι να κάτσει καραντίνα τις 14 μέρες που απαιτούνται), ο απεργός είναι αμετανόητος (γιαυτό άλλωστε έφαγε και ποινή αμετανόητου στο δικαστήριο), πολύ συναίσθημα με τους 11 νεκρούς, «ο τρομοκράτης ζητάει προνόμια» (η θέση της 17 Νοέμβρη είναι ότι η νομιμότητα όντως είναι προνόμιο αφού είναι ταξική) και μένει να αιωρείται ότι πέρασε η περίοδος Σύριζα που οι τρομοκράτες είχαν προνόμια («τρομοκράτες» έπαψαν να είναι από την ώρα που τους πιάσανε, ο Κουφοντίνας εδώ και 19 χρόνια είναι κρατούμενος). Θα ακολουθήσει άλλη μία διαβεβαίωση από καρδιάς για το πόσο δεν είναι κολαστήριο οι φυλακές Δομοκού και μετά πάμε επιτέλους στην κλιμάκωση και στην γροθιά στο τραπέζι.
Το κράτος δεν εκβιάζεται.
Με ύφος που θυμίζει ανακοίνωση για παραβίαση εναέριου χώρου από Τουρκικά αεροσκάφη το κράτος ανακοινώνει τα κυριαρχικά του δικαιώματα επι των κρατουμένων που, για να μην μακρυγορούμε, είναι ότι τους κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει. Για το τέλος αφήνονται τα ψήγματα σοφίας για την φύση της εξουσίας που έχουν ισχύ σε όλα τα εξουσιαστικά πεδία: από το αστικό κράτος, ως τον κόσμο της νύχτας και τα προκαπιτιλιστικά έθιμα της βεντέτας. Αν έχεις και το πεπόνι και το μαχαίρι δεν πιάνεις κουβέντα, κάνεις αυτό που θέλεις. Βέβαια το κλίμα πυγμής χαλάει στην τελευταία πρόταση που μπορούμε να διακρίνουμε το υπερφίαλο θράσος τους ή/και την απώλεια κάθε κατανόησης του τι συμβαίνει. Η απεργία πείνας, να κόψεις δηλαδή εντελώς την τροφή για 1,5-έως2,5 μήνες είναι κάτι που για το κράτος είναι εφικτό να κάνουν χιλιάδες άνθρωποι για να κερδίσουν κάποιο δικαίωμα στην φυλακή, νόμιμο ή παράνομο δεν τους αφορα…
Το σημαντικό και το επικίνδυνο σε αυτό το κείμενο είναι ότι δείχνουν αποφασισμένοι να οδηγήσουν τον απεργό πείνας στον θάνατο. Κι όχι επικαλούμενοι ιδεολογικούς όρους. Όχι ως μια στοχευόμενη μορφή τιμωρίας στο όνομα ενός εξωθεσμικού έστω δικαίου. Αλλά χύμα και γιατί «έτσι». Αυτό το «έτσι» μπορεί να είναι η εμπάθεια της Αγίας Οικογένειας, μπορεί και μάλλον είναι μια μεγάλη δόση της βήμα-βήμα χούντας, μπορεί και τα δύο αλλά στη σκιά της απειλής θανάτου του απεργού πείνας, τόση αβελτηρία είναι ανατριχιαστική.