Presseerklärung vom 08.03.2021 von ehemaligen Gefangenen aus der RAF und der Bewegung 2. Juni zum Hungerstreik des griechischen Gefangenen Dimitris Koufontinas.
Ελευθερία για τον Δημήτρη Κουφοντίνα!
Η φυλακή είναι ένας τόπος εφαρμοσμένης δικτατορίας. Κάθε απεργία πείνας ενός φυλακισμένου εκφράζει την πάλη του υποκειμένου ενάντια σε μια ολότητα, που του αρνείται τίποτα λιγότερο από αυτήν ακριβώς την υποκειμενικότητα.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται σε απεργία πείνας σε ελληνική φυλακή για πάνω από 50 ημέρες. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ανήκε στην ένοπλη ομάδα της 17 Νοέμβρη, η οποία ιδρύθηκε μετά το πέρας της ελληνικής στρατιωτικής δικτατορίας το 1975 και έδρασε για 25 χρόνια. Η ομάδα κατηγορήθηκε για μια σειρά ένοπλων ενεργειών, συμπεριλαμβανομένου του πυροβολισμού του αρχηγού της CIA για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ακολούθησαν άλλες επιθέσεις εναντίον αξιωματούχων των ΗΠΑ λόγω της σύνδεσης μεταξύ ΝΑΤΟ-ΗΠΑ και Ελλήνων πραξικοπηματιών, που εγκατέστησαν ένα τρομοκρατικό καθεστώς στην Ελλάδα για χρόνια. Άλλες επιθέσεις είχαν στοχεύσει Έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους.
Υπενθυμίζεται ότι οι ενέργειες της ομάδας της 17ης Νοέμβρη συνδέονται άμεσα με το γεγονός ότι ο ελληνικός στρατός πραγματοποίησε πραξικόπημα στις 21 Απριλίου 1967 και επέβαλε ένα κλίμα αυθαίρετης βίας στη χώρα μέχρι την ανατροπή του το 1974. Ιστορικό γεγονός αποτελεί επίσης ότι η κυβέρνηση Νίξον των ΗΠΑ συνεργάστηκε στενά με τους δικτάτορες επί σειρά ετών. Η ίδια ετυμηγορία έχει εκδοθεί ιστορικά και κατά της ελληνικής βασιλικής οικογένειας της εποχής, καθώς και πολλών πλούσιων οικογενειών, οι οποίες χρηματοδότησαν τους πραξικοπηματίες, φοβούμενες την απώλεια των ειδικών προνομίων τους λόγω της αλλαγής της πολιτικής ατμόσφαιρας στη δεκαετία του 1960.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας παραδόθηκε εθελοντικά στο ελληνικό δικαστικό σώμα το 2002 για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τις ενέργειες της 17 Νοέμβρη, μαζί με άλλους που είχαν συλληφθεί και κατηγορηθεί. Ποτέ δεν προέβη σε δηλώσεις που θα ενοχοποιούσαν τους συντρόφους του. Πολλοί αριστεροί και διανοούμενοι εκτίμησαν την στάση του. Ο κρατούμενος, ο οποίος είχε καταδικαστεί πολλαπλώς σε ισόβια κάθειρξη, έλαβε το 2017 ελαφρύνσεις στους όρους φυλάκισης του, αν και είχε το δικαίωμα αυτό αρκετά χρόνια νωρίτερα.
Η σημερινή κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν κρύβει καθόλου το γεγονός ότι προσανατολίζεται σε κοινωνικές και πολιτικές λογικές που σχετίζονται με τη στρατιωτική δικτατορία. Ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος της “Νέας Δημοκρατίας”, Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε ακόμη και πριν από την εκλογή του ότι θα σκληρύνει/ θα επιδεινώσει τις συνθήκες κράτησης του Δημήτρη Κουφοντίνα. Προκειμένου να υλοποιηθεί αυτή η δέσμευση, η οποία βασίζεται στην προσωπική ανάγκη εκδίκησης μιας ελληνικής οικογένειας της εξουσίας που δέχθηκε την επίθεση της 17 Νοέμβρη, ψηφίστηκε ο αντίστοιχος νόμος τον Δεκέμβριο του 2020. Πίσω από αυτό βρίσκεται η απαίτηση, οι αριστεροί πολιτικοί κρατούμενοι να ομολογήσουν και να δηλώσουν δημόσια μεταμέλεια. Αυτό ήταν ακριβώς το αίτημα, που υπέβαλαν οι Έλληνες δικτάτορες το 1967 εναντίον χιλιάδων κρατουμένων, που ήταν ύποπτοι ότι ήταν κομμουνιστές, και οι οποίοι υποβλήθηκαν σε βάρβαρες συνθήκες φυλάκισης και συνεχή βασανιστήρια.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι 63 ετών σήμερα. Τον Ιανουάριο του 2021 υπέστη δραματική επιδείνωση των συνθηκών φυλάκισής του. Από τότε βρίσκεται σε απεργία πείνας -εδώ και 59 ημέρες (σήμερα που γράφεται αυτό το κείμενο 7 Μαρτίου 2021). Ο Δημήτρης Κουφοντίνας μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή. Θα πεθάνει, ωστόσο, όχι επειδή πραγματοποιεί μια ένοπλη επίθεση κατά της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης στην Ελλάδα, αλλά επειδή αρνείται την απαίτηση μιας άρχουσας τάξης να πέσει στα πόδια της. Ακόμα και δεκαετίες αφότου αυτή η ανώτερη τάξη συνθηκολόγησε με την αιματηρή δικτατορία των συνταγματαρχών, δεν φαίνεται να ξεπέρασε το γεγονός ότι και οι ίδιοι θεωρήθηκαν υπόλογοι.
Δεν έχει κανένα δικαίωμα μια μειονότητα πλουσίων, που δε σκέφτεται τίποτα άλλο παρά την επέκταση του πλούτου και της εξουσίας της, να υποτάξει την κοινωνία. Η εχθρική συμπεριφορά απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα περιλαμβάνει τις εξίσου εχθρικές ενέργειες εναντίον των προσφύγων στην Ελλάδα, εναντίον φτωχών και ηλικιωμένων ή εκείνων που απλά δεν τους χρειάζεται πλέον το καπιταλιστικό σύστημα.
Είμαστε πρώην κρατούμενοι από την RAF (Rote Armee Fraktion/ Φράξια Κόκκινος Στρατός) και το κίνημα της 2ης Ιουνίου. Γνωρίζουμε τη σκληρή στάση του κράτους και των μηχανισμών του. Γνωρίζουμε την εξαναγκαστική σίτιση και την υπερβολική βία από τους φρουρούς. Γνωρίζουμε τη λύση “να πέσει ο κρατούμενος σε κώμα”, ένα κυνικό «παιχνίδι πινγκ-πονγκ», με το οποίο προσπαθούσαν να μας κρατήσουν σε μια κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου με την ελπίδα ότι θα “σπάσουμε”. Γνωρίζουμε το παιχνίδι «της δήλωσης μετάνοιας» ως προϋπόθεσης για την ελευθερία. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας εκτίθεται στις ίδιες προθέσεις και ενέργειες.
Ο νεοφιλελευθερισμός έχει αποτύχει παγκοσμίως και αφήνει πίσω του κατεστραμμένα κοινωνικά πεδία. Και ταυτόχρονα προσπαθεί όλο και περισσότερο να σβήσει οποιαδήποτε σκέψη για έναν διαφορετικό κόσμο, οποιαδήποτε απόπειρα αντίστασης εναντίον του στην ιστορία.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που πρέπει να μετανοήσουμε, αλλά όλοι αυτοί, που ευθύνονται για αυτές τις φρικτές συνθήκες που καθορίζουν τη ζωή ενός μεγάλου μέρους της ανθρωπότητας, πρέπει να φύγουν.
Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να αγωνιστούμε και για τη ζωή και την ελευθερία του πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα.
Knut Folkerts, Christian Klar, Roland Mayer, Karl-Heinz Dellwo, Eva Haule, Monika Berberich (alle: RAF)
Ella Rollnik (Bewegung 2. Juni)