Garden of Lies: Παρουσίαση του νέου δίσκου των Grey Gallows
Ζούμε σε μια συγκυρία κατά την οποία οι συνθήκες ζωής για όλους και όλες μας είναι πρωτόγνωρες και δύσκολες. Η πανδημία και οι θάνατοι τόσων ανθρώπων λόγω των επιπλοκών του covid, οι απαγορεύσεις μετακίνησης και συνάθροισης, η αστυνομική βαρβαρότητα και ανελευθερία που βιώνουμε καθημερινά σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας, οι χιλιάδες που έχουν χάσει τις δουλειές τους, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα για το μέλλον, ακόμα και αυτή η ίδια η ανθρώπινη επαφή που ψάχνουμε με αμηχανία να ανακαλύψουμε εκ νέου, έχουν επιδράσει στο συλλογικό συνειδητό και στον ψυχισμό μας, έχοντας γιγαντώσει τα υπαρξιακά αδιέξοδα της κοινωνικής πλειοψηφίας εν καιρώ καραντίνας. Από την άλλη, η θέληση για ζωή και όχι απλώς επιβίωση είναι πάντα παρούσα και ζωντανή σε πείσμα αυτών των αντίξοων συνθηκών.
Η σκοτεινή μουσική βέβαια, ανέκαθεν καταπιανόταν στιχουργικά κι αισθητικά με όλα αυτά -αλλά και με άλλα- δυσάρεστα συναισθήματα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Και είναι αλήθεια ότι πολλοί ακροατές της κατά κάποιο τρόπο ξορκίζουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μέσα από τέτοια ακούσματα. Στο άρθρο αυτό θα καταπιαστούμε με ένα από αυτά τα ακούσματα παρουσιάζοντας τον πρόσφατο δίσκο των Grey Gallows.
Oι Grey Gallows είναι μια ελληνική dark wave μπάντα από την Πάτρα, με επιρροές που μπορούν να αναζητηθούν σε ένα ευρύ φάσμα της σκοτεινής μουσικής της δεκαετίας του ’80, με μέλη τον Konstantin στα φωνητικά και τα πλήκτρα και τον Dionisis στις κιθάρες, το μπάσο και το programming. Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους αυτοχρηματοδοτούμενο μίνι άλμπουμ ‘’Beyond Reflections’’ τον Σεπτέμβριο του 2017 και ένα χρόνο αργότερα το ντεμπούτο τους με τίτλο ‘’Tears’’, ακολουθούμενο από το ‘’Shades’’ το 2019.
Έχοντας περάσει σχεδόν ένα χρόνο παράγοντας το νέο υλικό τους, οι Grey Gallows ένωσαν τις δυνάμεις τους με τη γερμανική εταιρεία Cold Transmission, προκειμένου να κυκλοφορήσουν το ολοκαίνουργιο τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο ‘’Garden of Lies’’. Αυτή τη φορά οι Grey Gallows συνεργάστηκαν με τον Nick (TheMute) Chalntoupis, σχεδιαστή ήχου και μηχανικό mastering στο SoundCave Studios, με στόχο να δημιουργήσουν ένα σκοτεινό ήχο που παραπέμπει στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, ήχος ο οποίος αντιπροσωπεύει την αισθητική τους στη σκοτεινή μουσική με τον καλύτερο τρόπο. Guest είναι η Kleopatra Caido, τραγουδίστρια της electro-synth μπάντας Meat Injection. Τέλος, οι στίχοι του άλμπουμ καταπιάνονται με τα ψυχικά τραύματα, τις σκοτεινές αναμνήσεις, τους εσωτερικούς δαίμονες, με τον πόνο δηλαδή της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως αυτός μπορεί να ιδωθεί μέσα από την αγάπη, τη ζωή και το θάνατο. Όπως λένε και οι ίδιοι οι Grey Gallows…’’Grey is the color of life, for all things that die …’’
Αλλά καλύτερα ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση του δίσκου…
Garden of Lies, το εισαγωγικό κομμάτι του δίσκου και συνάμα το ιδανικό ξεκίνημά του, δυνατό, κιθαριστικό, με τη χαρακτηριστική καθαρή κιθάρα του Dionisis – σήμα κατατεθέν πλέον της μπάντας, με έντονο reverb-delay και τα βαριά φωνητικά του Konstantin που δημιουργούν την απαιτούμενη επιβλητική ατμόσφαιρα, θυμίζοντας gothic rock της δεκαετίας του ‘90.
Σειρά έχει το Love Moan, ένας ερωτικός θρήνος με στακάτο μπάσο που αναδεικνύεται από την εξαιρετική παραγωγή, με επαναλαμβανόμενο ρυθμό και υπνωτικό rhythm section καθώς και παγωμένα synths, στοιχεία που δένουν ιδανικά με τα βαριά φωνητικά και ταιριάζουν αρμονικά με το πρώτο τραγούδι του δίσκου. Η gothic rock προσέγγιση είναι κι εδώ παρούσα στους Grey Gallows και αυτό το επιβεβαιώνει αυτό το υπέροχο τραγούδι που ακούγεται σαν ένα υβρίδιο γονιμοποιημένο από τις επιρροές των Sisters of Mercy και Fields of the Nephilim.
Τρίτο κομμάτι, το πιο μελωδικό Τhe Fall, μια dark wave/gothic rock σύνθεση με πολυεπίπεδα synthesizers, έξυπνες γέφυρες και γυρίσματα, μετρικά rebound αλλά και πιο λυρικά ‘’καθαρά’’ φωνητικά καθώς και ένα δυνατό ρεφρέν.
Συνέχεια με το The Crack of the Dawn. Μια πρωτότυπη, αργή και ρυθμική σύνθεση που αναδίδει ένα κλειστοφοβικό αίσθημα, ένα κομμάτι που παραπέμπει στο genre του coldwave-darkwave. Τα φωνητικά του Konstantin ακούγονται αρκετά πιο πρίμα σε σχέση με τα βαριά στα οποία τον έχουμε συνηθίσει, ενώ την παράσταση κλέβει ο ‘’ονειρικός’’ ή μήπως ‘’εφιαλτικός’’ τόνος της κιθάρας του Dionisis που υποστηρίζεται άψογα από τον ήχο του μπάσου.
Φτάνοντας ήδη στην καρδιά του δίσκου, καιρός είναι μάλλον να ανεβούν τα bpm και να ελαφρύνει κάπως το κλίμα. Αλλά μόνο μουσικά, καθώς οι στίχοι του επόμενου κομματιού πραγματεύονται το θέμα της ψυχικής αποστασιοποίησης και αποξένωσης. Dissociation λοιπόν, ένα πανέμορφο χορευτικό τραγούδι με μια πιο σκοτεινή synth-pop προσέγγιση, ένα τραγούδι το οποίο αναδεικνύεται από τα φωνητικά της εξαιρετικής Kleopatra Caido, της τραγουδίστριας της έτερης πολύ καλής electro-synth μπάντας Meat Injection, όπως προαναφέρθηκε. Για το Dissociation έχει γυριστεί ένα όμορφο αισθητικά video, υπεύθυνος για το editing του οποίου είναι ο Panos K (KENO team).
Αφού πήραμε μια -μουσική μονάχα- ψυχική ανάταση, ώρα είναι να επιστρέψουμε σ΄ αυτό που οι Grey Gallows γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν. Τη δημιουργία μιας βαριάς αποπνικτικής ατμόσφαιρας. Don’t Bring Flowers λοιπόν και πλέον δεν έχουμε κανένα λόγο να υποκρινόμαστε πως η ψυχική μας διάθεση είναι η ίδια σε σχέση με πριν από το άκουσμα του δίσκου. Η εισαγωγή με το επαναλαμβανόμενο κολλητικό beat ακούγεται τόσο υποβλητικά στοιχειωτική, ώστε στη συνέχεια τα παγωμένα synths, η χαρακτηριστική κιθάρα και τα βαριά αλλά λυρικά και με ανεβάσματα φωνητικά μας εισάγουν σε μια σχεδόν Christian Death ατμόσφαιρα κοσμικού τρόμου, ενώ οι στίχοι δημιουργούν εικόνες που παραπέμπουν σε διηγήματα του Stephen King.
Μετά από όλη αυτή την κατατονική ατμόσφαιρα ένα πράγμα χρειάζεσαι. Να δυναμώσεις την ένταση και να σηκωθείς πάνω να χορέψεις. Να χορέψεις το Cold Hearts. Το 80’s arpeggio μπάσο σε κουνάει για τα καλά, ενώ το έντονο reverb-delay στα παγωμένα και μελαγχολικά αλά cold wave synths δημιουργεί μια έντονη αντίθεση με τα βαριά Veljanov-ικά φωνητικά (σημ. : Αlexander Veljanov, τραγουδιστής των μοναδικών Deine Lakaien και εμβληματική φυσιογνωμία του σκοτεινού ήχου παγκοσμίως). Πριν συνεχίσεις στο επόμενο κομμάτι, απλώς πατάς το replay. Το κολλητικό κουπλέ-ρεφρέν του τραγουδιού απλώς θες να το ξανακούσεις χορεύοντας.
Αρκετά χορέψαμε, τώρα μας περιμένει μια βαριά πέτρινη ταφόπλακα στο στέρνο, που έχει χαραγμένη επάνω της τη δηλωτική ταυτότητα της μπάντας. Grey Is Our Colour. Γιατί μέσα σ’ όλο αυτό το ζόφο που μας πλημμυρίζει, τί άλλο θα μπορούσαμε να είμαστε παρά γκρι φιγούρες χρωματισμένες από αρνητικές καταστάσεις και συναισθήματα που όμως δε μας αποτρέπουν από το να προχωράμε κουβαλώντας τραύματα, θλίψη αλλά και τη διάθεση να τα διαχειριστούμε ψυχικά ; Από τα πιο κατατονικά τραγούδια των Grey Gallows, ρυθμός αργός, πλήκτρα που παραπέμπουν σε μια Dead Can Dance αισθητική, μια πραγματικά εξαιρετική κιθάρα με παραμόρφωση, απαγγελτά φωνητικά με ένα ιδανικό διπλό κορύφωμα στα backing vocals.
Φτάνοντας προς το τέλος του δίσκου κι έχοντας βιώσει όλα τα προηγούμενα έντονα συναισθήματα, νιώθουμε την ανάγκη για μια ψυχική αποσυμπίεση. Αυτή την αποσυμπίεση μας προσφέρει το άκουσμα του ρυθμικού mid-tempo κομματιού Peels of Time. Ένα σκοπούμενα λιγότερο καταθλιπτικό τραγούδι, με πιο καθαρά φωνητικά, τα οποία με τη βοήθεια της παραγωγής στην επανάληψή τους δημιουργούν ένα wall of voice.
O επίλογος του δίσκου μας βρίσκει να έχουμε βιώσει μια πληθώρα έντονων και κατά βάση αρνητικών συναισθημάτων. Είναι αυτός ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ξορκίσουμε τους δαίμονές μας ; Προσωπικά, ως ακροατής ανέκαθεν αυτό έκανα, η σκοτεινή, καταθλιπτική μουσική λειτουργούσε μέσα μου λυτρωτικά. Οι τελευταίες νότες του δίσκου ήδη ηχούν και τα έντονα arpeggio πλήκτρα του Αll Men δημιουργούν δυστοπικά ηχοτόπια αλλά και μια ζοφερή ατμόσφαιρα που ηχητικά παραπέμπει στον ήχο φουτουριστικού 80’s βιντεοπαιχνιδιού μπολιασμένου με μια μπόλικη δόση γερμανικού Krautrock.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι η ολοκλήρωση της ακρόασης του Garden of Lies δε μπορεί παρά να έχει επίδραση στην ψυχολογία σου. Είναι ένας δίσκος που δε μπορείς να τον προσπεράσεις αδιάφορα. Με αυτόν το δίσκο οι Grey Gallows, έχοντας κατά πολύ ξεπεράσει τον πήχη που οι ίδιοι είχαν θέσει με τις προηγούμενες -πολύ καλές ούτως ή άλλως- κυκλοφορίες τους, προβάλλονται ως μια από τις καλύτερες dark wave-gothic rock μπάντες που υπάρχουν εκεί έξω αυτή τη στιγμή σε διεθνές μάλιστα επίπεδο.
Links:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100053636354364
https://soundcloud.com/user-422301496
https://greygallowsgr.bandcamp.com/album/garden-of-lies