3 υποθέσεις διώξεων και καταστολής αγωνιστών και αγωνιστριών της τουρκικής επαναστατικής αριστεράς στην Τουρκία και στην Ελλάδα. | Η αλληλεγγύη μας είναι καθήκον!

από | 30 Μαρ, 2020

Αντί εισαγωγής: Ένα σύντομος σχολιασμός της παρούσας συγκυρίας.

Διανύουμε μια συγκυρία, κατά την οποία η καθημερινότητά μας και οι ειδήσεις που την περιστοιχίζουν μονοπωλούνται από το ζήτημα της υφιστάμενης υγειονομικής κρίσης του covid-19. Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για μια κρίση που είναι εγκιβωτισμένη στο πλαίσιο της συνολικότερης δομικής κρίσης του καπιταλισμού, της κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου δηλαδή. Η κρίση του covid-19 λειτουργεί ως θρυαλλίδα για την εκτόνωσή της καπιταλιστικής κρίσης και την κατάρρευση των αγορών, καθώς φαίνεται πως έχει εκτροχιάσει σε σημαντικό βαθμό την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, επιφέροντας στασιμότητα σε μεγάλο μέρος της παραγωγικής διαδικασίας, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο τριγμούς στην ίδια τη διαδικασία της αναπαραγωγής του κεφαλαίου.

Μέσα σ’ αυτήν τη συγκυρία, όμως, τα κράτη δεν παύουν να «κόβουν και να ράβουν» κατά το δοκούν των αστικών συμφερόντων, τσακίζοντας τα εργατικά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Την ίδια στιγμή, όμως, οι κυβερνήσεις παρέχουν διευκολύνσεις και γενναίες χρηματοδοτήσεις σε διάφορους ιδιωτικούς κολοσσούς. Επιπρόσθετα, τα κράτη για να αντισταθμίσουν τις πολιτικές υπονόμευσης, υποχρηματοδότησης και σταδιακής ιδιωτικοποίησης του δημοσίου συστήματος υγείας, τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω ακολούθησαν απαρέγκλιτα όλες οι αστικές κυβερνήσεις, έχουν προχωρήσει τώρα στην επιβολή ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης υπό το πρόσχημα της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης. Με αυτά τα μέσα εμπεδώνεται, πάντως, η καταστολή και η περιστολή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων εν όψει της νέας -πιο οξυμένης αυτή τη φορά- κρίσης του καπιταλισμού. Συν τοις άλλοις, με επιδέξιο τρόπο οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες των εγκληματικών πολιτικών τους, επιχειρούν να καθαγιάσουν την ίδια την αντικοινωνική φύση του καπιταλισμού, γι’ αυτό και μετακυλίουν τόσο το υλικό-οικονομικό, όσο και το ηθικό και πολιτικό βάρος της παρούσας υγειονομικής κρίσης στις πλάτες της κοινωνικής βάσης. Κάπως έτσι χτίζεται το ιδεολογικό αφήγημα της ατομικής ευθύνης. Αυτό είναι, μάλιστα, το κούφιο ευφυολόγημα το οποίο μετέρχονται όλες οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, για να αποσπάσουν τη συναίνεση της χειμαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας όσον αφορά τη συνολικότερη αντιλαϊκή κρατική διαχείριση.

Η κρατική καταστολή είναι κομμάτι της κανονικότητας που διέπει το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα:

Συλλήψεις, απαγωγές, διώξεις και προφυλακίσεις Τούρκων αγωνιστών και αγωνιστριών.

Η απονέκρωση της κοινωνικής ζωής, που έχει επιφέρει η κρατική διαχείριση της παρούσας επιδημιολογικής κρίσης, είναι σαφές πως διευκόλυνε το έργο της κρατικής καταστολής, η οποία χτύπησε, όπως ήταν αναμενόμενο, και το αγωνιζόμενο τμήμα της κοινωνίας, την προμετωπίδα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων που βρίσκονται προς στιγμήν σε σχετική ύφεση. Παρακάτω θα δούμε μερικά από τα πιο πρόσφατα δείγματα γραφής των κατασταλτικών κινήσεων του ελληνικού και του τουρκικού κράτους εις βάρος αγωνιστών και αγωνιστριών της τουρκικής επαναστατικής αριστεράς.

  • i) Απεργία πείνας μελών του μουσικού συγκροτήματος Grup Yorum:

Το Grup Yorum είναι ένα πολιτικά στρατευμένο μουσικό συγκρότημα από την Κωνσταντινούπολη, ενεργό στους αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Δημιουργήθηκε το 1985 από 4 φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη και από τότε βρίσκεται στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Τραγουδούν για τους αγώνες των λαών της Τουρκίας μέσα από τους αντικαπιταλιστικούς και αντι-ιμπεριαλιστικούς τους στίχους, χωρίς να έχουν κρύψει ποτέ την κομμουνιστική τους πολιτική ταυτότητα.

Η τεράστια λαϊκή απήχηση του Grup Yorum και η μουσική του αντιπαράθεση με τον καπιταλισμό έχουν ενοχλήσει το αυταρχικό καθεστώς της Τουρκίας. Τα μέλη του συγκροτήματος μετρούν ήδη περισσότερες από 400 δίκες και συλλήψεις. Συναυλίες τους έχουν ακυρωθεί και δίσκοι τους έχουν κατασχεθεί από την αστυνομία. Πλέον είναι πολλά τα μέλη του Grup Yorum που βρίσκονται έγκλειστα σε φυλακές του τουρκικού κράτους. Μάλιστα, ορισμένα μέλη του συγκροτήματος έχουν καταχωρηθεί σε λίστες τρομοκρατών, έχουν επικηρυχθεί δηλαδή και επομένως καταζητούνται από τις διωκτικές και κατασταλτικές αρχές του τουρκικού κράτους.

Ο Ibrahim Gökçek και η Ηelin Bölek, μέλη του Grup Yorum, βρίσκονται σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου από τις 17/5/2019. Απαιτούν την άμεση απελευθέρωση των φυλακισμένων μελών του συγκροτήματος, την παύση των εφόδων της αστυνομίας στο Κοινωνικό Κέντρο Idil και στα γραφεία του συγκροτήματος, την κατάργηση των απαγορεύσεων των συναυλιών, την κατάργηση των τρομοκρατικών λιστών και την άμεση ανάκληση όλων των ποινικών διώξεων που έχουν επιβληθεί εις βάρος των μελών του Grup Yorum από το τουρκικό κράτος.

Στις 11/3/2020 οι ειδικές δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας εισέβαλαν στο σπίτι της Αντίστασης του Grup Yorum στη γειτονιά Küçük Armutlu στην Κωνσταντινούπολη,  απήγαγαν τους απεργούς πείνας μέχρι θανάτου Ibrahim Gökçek και Ηelin Bölek και συνέλαβαν τους/τις υπόλοιπους/ες 4 παρευρισκόμενους/ες αλληλέγγυους/ες  συντρόφους και συντρόφισσες. Κατόπιν, η αστυνομία μετέφερε στο νοσοκομείο τους απεργούς πείνας, όπου στις 12/3/2020 υποβλήθηκαν με τη βία σε αναγκαστική σίτιση. Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο, καθώς μπορεί να τους αφήσει ανάπηρους τόσο σωματικά, όσο και εγκεφαλικά ή να τους ωθήσει ακόμα και στο θάνατο. Η αστυνομία, μάλιστα, συνέλαβε την ίδια μέρα 30 άτομα μέσα στο νοσοκομείο. Πρόκειται για μέλη του Grup Yorum και συγγενείς των απεργών πείνας που έσπευσαν στο νοσοκομείο, για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους απεργούς και την εναντίωσή τους στις βίαιες κατασταλτικές μεθοδεύσεις του τουρκικού κράτους.

  • ii) Απεργία πείνας του αγωνιστή Mustafa Kocak:

Ο Mustafa Kocak συνελήφθη τον Ιούλιο από τις αστυνομικές αρχές και κατηγορείται με ισόβια κάθειρξη για εφοδιασμό οπλισμού στην υπόθεση της εκτέλεσης του εισαγγελέα Mehmet Selim Kiraz στις 31/5/2015, στο Δικαστικό Μέγαρο της Κωνσταντινούπολης, από αντάρτες του DHKP-C που απαιτούσαν τη δημόσια ανακοίνωση των ονομάτων 4 μπάτσων που συνδέονται άμεσα με τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Berkin Elvan. Ο εισαγγελέας Mehmet Selim Kiraz αρνούνταν να ανακοινώσει τα ονόματα, συγκαλύπτοντας την ασυδοσία του κράτους και των κατασταλτικών του βραχιόνων. Στις 31/5/2015 οι μπάτσοι έσπασαν τη διαπραγμάτευση με τους 2 αντάρτες του DHKP-C, Şafak Yayla και Bahtiyar Doğruyol, οι οποίοι σκοτώθηκαν κατά την ένοπλη συμπλοκή που ακολούθησε, ενώ ο εισαγγελέας Mehmet Selim Kiraz υπέκυψε λίγο αργότερα από τα τραύματα που υπέστη.

Ο αγωνιστής Mustafa Kocak έχει καταδικαστεί σε ισόβια φυλάκιση κατόπιν υποτιθέμενων κατηγορηματικών δηλώσεων εις βάρος του από τον, γνωστό σε πανεθνικό επίπεδο στην Τουρκία, ρουφιάνο και συνεργάτη των αστυνομικών αρχών, Berk Ercan. Οι ψευδείς μαρτυρίες και οι συκοφαντίες από εντεταλμένους ρουφιάνους καταδεικνύουν την ποταπότητα των κατασταλτικών μεθόδων στις οποίες καταφεύγει το τουρκικό κράτος εν προκειμένω, για να ξεμπερδεύει με όσους αγωνίζονται ενάντια στην βαρβαρότητα και την εξαθλίωση που επιβάλλουν οι λίγοι και οι ισχυροί στην κοινωνική πλειοψηφία.

O Mustafa Kocak ξεκίνησε απεργία πείνας στις 3/7/2019, απαιτώντας δίκαιη εκδίκαση της υπόθεσής του. Οι ανθρωποφύλακες τον βασάνιζαν επί 12 μέρες στη φυλακή, πιέζοντάς τον να καταδώσει συντρόφους του. Ο ίδιος, όμως, δεν υπέκυψε ούτε στους βασανισμούς που υπέστη, ούτε στους εκβιασμούς και τις απειλές εναντίον μελών του στενού του οικογενειακού κύκλου.

Από τις 12/3/2020 ο Mustafa Kocak υποβάλλεται καθημερινά, με βίαιο τρόπο, σε αναγκαστική σίτιση. Σύμφωνα με καταγγελίες που έχει φέρει στη δημοσιότητα η δικηγόρος του Mustafa Kocak, βασικοί υπεύθυνοι για τη βίαιη και καταναγκαστική μεταχείριση που υφίσταται ο ίδιος είναι ο διευθυντής ιατρός Metin, ο παθολόγος ιατρός Ali, καθώς και άλλοι 2-3 γιατροί. Ο Mustafa Kocak διατηρεί τις αισθήσεις του και αντιστέκεται με όλες του τις δυνάμεις στην αναγκαστική σίτισή του. Του έβαλαν 73 ορούς, κατατρυπώντας τα χέρια και τα πόδια του που είναι πλέον γεμάτα από μελανιές και οιδήματα, σπάζοντάς του φλέβες και αγγεία, αλλά ο ίδιος κατάφερε και τους έβγαλε. Για αυτόν τον λόγο οι δεσμοφύλακες σε αγαστή συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό της φυλακής στην οποία κρατείται του πέρασαν 8 χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια, ώστε να καθίσταται αδύνατη οποιαδήποτε σωματική κίνηση του ίδιου. Μάλιστα, έχουν παρεμποδίσει και την ομιλία του, φράζοντάς του το στόμα με ένα αντικείμενο. Πολυμελής ομάδα ασφαλιτών, πράκτορες της MIT, γιατροί, ο εισαγγελέας και ο διευθυντής φυλακών παρίστανται συνεχώς στον θάλαμο του Mustafa Kocak και γίνονται συχνά μάρτυρες των βασανιστηρίων του. Ο ίδιος συνεχίζει να δέχεται απάνθρωπες σωματικές και ψυχολογικές κακοποιήσεις, αλλά το φρόνημά του δεν κάμπτεται. Ο Mustafa Kocak είναι αποφασισμένος να αντισταθεί μέχρις εσχάτων, μέχρι να γίνουν δεκτά τα αιτήματά του και να δικαιωθεί ο αγώνας του.

  • iii) Συλλήψεις, προφυλακίσεις και μεταγωγές 11 Τούρκων αγωνιστών και αγωνιστριών. Απεργία πείνας του αγωνιστή Şadi Naci Özpolat:

Τα ξημερώματα στις 19/3/2020 αστυνομικές δυνάμεις όλων των μονάδων της ΕΛ.ΑΣ. (ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ), αλλά και άνδρες του Στρατού Ξηράς, εισβάλλουν στην οδό Τζαβέλλα στα πολιτικά γραφεία όπου στεγάζονται το Λαϊκό Μέτωπο Τουρκίας, η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν και το Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο (Τομέας Ελλάδας), καθώς και σε σπίτι στα Σεπόλια. Συνολικά, προσήχθησαν με τη βία 26 άτομα. 15 από τα γραφεία στην οδό Τζαβέλλα και 11 από την κατοικία στα Σεπόλια. Έξω από τα πολιτικά γραφεία στην οδό Τζαβέλλα προσήχθησαν και 7 αλληλέγγυοι, οι οποίοι μετά από λίγες ώρες αφέθηκαν ελεύθεροι.  Μεταξύ των προσαχθέντων στα πολιτικά γραφεία στην οδό Τζαβέλλα υπήρχαν και αγωνιστές με κινητικά προβλήματα (σύνδρομο Κόρσακοφ) από το βασανιστήριο της υποχρεωτικής σίτισης, στην οποία υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της επταετούς απεργίας πείνας ενάντια στα λευκά κελιά που σάρωσε τις φυλακές του τουρκικού κράτους την περίοδο 2000-2007. Οι 15 προσαχθέντες/προσαχθείσες από τα γραφεία της οδού Τζαβέλλα αφέθηκαν ελεύθεροι/ες. Οι υπόλοιποι/ες 11 που προσήχθησαν στα Σεπόλια παραπέμφθηκαν στον ανακριτή στις 20/3/2020, όπου τους/τις αποδόθηκαν οι κατηγορίες της συγκρότησης, ένταξης, και διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης, τρομοκρατικές πράξεις από κοινού, οπλοκατοχή σε βαθμό κακουργήματος, καθώς και τα πλημμελήματα της βίας κατά υπαλλήλου (αντίσταση κατά της αρχής σύμφωνα με τον παλιό ποινικό κώδικα) και οπλοφορία σε βαθμό πλημμελήματος. Στις 24/3/2020 προφυλακίστηκαν σε διαφορετικές φυλακές, ώστε να διασπαστεί και με γεωγραφικούς όρους η μεταξύ τους κοινότητα αλληλοϋποστήριξης.  Πιο συγκεκριμένα: Η Harika Kızılkaya και η Hazal Seçer μεταφέρθηκαν στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού, ο Halil Demir στις Φυλακές Γρεβενών, ο Ali Ercan Gökoğlu στις Φυλακές Μαλανδρίνου, ο Şadi Naci Özpolat στις Φυλακές Διαβατών, ο İsmail Zat-Φυλακές Λάρισας, ο Anıl Sayar στις Φυλακές Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα, ο Sinan Çam και ο Sinan Oktay Özen στην Ε’ Πτέρυγα των Φυλακών Κορυδαλλού. Ο Burak Ağarmıs και ο Hasan Kaya κρατούνται ακόμα στη ΓΑΔΑ, περιμένοντας τη μεταγωγή τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι 11 συλληφθέντες, κατά την παραπομπή τους στον ανακριτή, βρισκόντουσαν από τις 13:00 ως τις 19:00 μέσα σε μεταγωγική κλούβα, έχοντας δεμένα τα χέρια τους με χειροπέδες. Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των συλληφθέντων, η καταναγκαστική κράτησή τους στην κλούβα συνεχιζόταν, ακόμα και όταν λιποθύμησε ένας εξ’ αυτών, ο Ismail Zat. Οι αστυνομικοί προέβαλλαν ως δικαιολογία για την αυταρχική τους στάση τις υποτιθέμενες οδηγίες υγειονομικής προστασίας από τον covid-19, παρότι η κλούβα ήταν ήδη υπερσυνωστισμένη, καθώς οι 11 συλληφθέντες/συλληφηθείσες συνοδεύονταν από αντίστοιχο αριθμό αστυνομικών.

Η ελληνική αστυνομία κυριολεκτικά λεηλάτησε τα πολιτικά γραφεία στην οδό Τζαβέλλα, καταστρέφοντας υπολογιστές, κρεβάτια, τοίχους, αφίσες, πολιτικό υλικό, βιβλία, ακόμα και φωτογραφίες μαρτύρων του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας. Όπως ήταν αναμενόμενο οι αστυνομικές επιχειρήσεις συνοδεύτηκαν από τα αντίστοιχα ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων, όπου δόθηκε ο απαιτούμενος από τους κρατικούς μηχανισμούς Ελλάδας και Τουρκίας στιγματισμός των συλληφθέντων, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως τρομοκράτες από τους έμμισθους και εντεταλμένους υπαλλήλους των ντόπιων ολιγαρχών και καναλαρχών. Για ακόμα μία φορά αναπαράχθηκε αυτούσια στις τηλεοπτικές συχνότητες η γραμμή της αντιτρομοκρατικής, μην αφήνοντας καμία υπόνοια περί ίχνους ανεξαρτησίας και αντικειμενικότητας των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις των Τούρκων αγωνιστών και αγωνιστριών μπορούν να ιδωθούν ως ένα δώρο του ελληνικού κράτους στο τουρκικό, καθώς συνέβησαν μία μέρα μετά την ανακοίνωση του Ερντογάν για κλείσιμο των συνόρων της Τουρκίας με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Ταυτόχρονα, συγκαταλέγονται σε ένα πλαίσιο συγκατάθεσης από μεριάς του ελληνικού κράτους, που αποτελεί άλλωστε ΝΑΤΟϊκό σύμμαχο της Τουρκίας, στην εισβολή του τουρκικού κράτους στη Βόρεια Συρία. Παρά τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, οι εκάστοτε κρατικοί μηχανισμοί φροντίζουν να τα βρίσκουν μεταξύ τους και να συνεργάζονται για την καταστολή και την επίθεση ενάντια στον κοινό τους εχθρό, που είναι οι καταπιεσμένοι, οι εκμεταλλευόμενοι και κυρίως εκείνοι και εκείνες που έχουν δεσμεύσει τους εαυτούς τους στην υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης.

Τέλος, κατά τη μεταγωγή του στις Φυλακές Διαβατών στις 28/3/2020 ο Şadi Naci Özpolat αρνήθηκε να υποβληθεί σε σωματικό έλεγχο κατά την είσοδό του στη φυλακή και αντιστάθηκε. Η άρνηση στην υποβολή σωματικού ελέγχου των κρατουμένων κατά την είσοδό τους στη φυλακή είναι ένα δικαίωμα που έχουν κερδίσει με σκληρούς αγώνες οι πολιτικοί κρατούμενοι. Αυτό το δικαίωμα υπερασπίστηκε με την αντίστασή του ο Şadi Naci Özpolat. Οι δεσμοφύλακες απάντησαν με εκδικητικό τρόπο. Απομόνωσαν τον Şadi Naci Özpolat σε ένα κελί, του πήραν το μπουφάν του και πλέον δεν του επιτρέπουν τον προαυλισμό, παρά μόνο τηλεφωνική επικοινωνία. Ως απάντηση στην καταχρηστική και αυταρχική συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων, ο Şadi Naci Özpolat ξεκίνησε απεργία πείνας αιτούμενος την άρση του καθεστώτος απομόνωσης στο οποίο έχει υποβληθεί, αλλά και να του επιτραπεί κανονικά ο προαυλισμός, όπως δικαιούνται όλοι οι κρατούμενοι, καθώς και να του επιστραφεί το μπουφάν του.

Η αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων είναι καθήκον όλων όσων αντιμάχονται τον κρατικό και καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό.

Η πραγματική αιτία όλων των παραπάνω διώξεων είναι η πολιτική στράτευση και η συνέπεια στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που έχουν επιδείξει όλοι οι αναφερόμενοι/ες συλληφθέντες και συλληφθείσες. Αποτελούν σάρκα από τη σάρκα του λαού, της εργατικής τάξης. Είναι μαρξιστές-λενινιστές που έχουν ατσαλώσει την επαναστατική, ταξική συνείδησή τους μέσα από τις πιο άκαμπτες και δυσχερείς περιστάσεις στις οποίες μπορεί να περιέλθει ένας στρατευμένος αγωνιστής, ένας επαναστάτης. Είναι αγωνιστές και αγωνίστριες με αλύγιστο φρόνημα, με ακούραστη πίστη στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, είναι κομμουνιστές και κομμουνίστριες που δε διστάζουν να ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή, προκειμένου να δικαιωθούν αγώνες που απηχούν τα αιτήματα ενός ολόκληρου κινήματος, αγώνες που έχουν βαρύνουσα σημασία για το πώς αποτυπώνεται εν τέλει ο συσχετισμός ισχύος ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού, του κεφαλαίου (και του κράτους) και της εργασίας. Κάθε άνθρωπος που επιλέγει να ορθώσει το ανάστημά του ενάντια στο σύστημα που αναπαράγει την αδικία, την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο γνωρίζει πως η κρατική καταστολή και οι διώξεις ελλοχεύουν ανά πάσα στιγμή. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της ταξικής πάλης. Αυτό είναι το πολιτικό κόστος το οποίο καλούνται να επωμιστούν όσοι συντάσσονται στις γραμμές του επαναστατικού αντικαπιταλιστικού αγώνα.

Κάθε άνθρωπος που αντιπαλεύει τον κρατικό και καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό, που αγωνίζεται για τον επαναστατικό μετασχηματισμό των ισχυουσών κοινωνικών και παραγωγικών σχέσεων, προσυπογράφει την παρακάτω πολιτική αναφορά που χρησιμοποιούν επανειλημμένως στα κείμενά τους οι Τούρκοι σύντροφοι και συντρόφισσες: «Το να αγωνίζεσαι ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό δεν είναι έγκλημα, είναι καθήκον». Το δίκαιο καθορίζεται από το συσχετισμό ισχύος, από το ποιος κατέχει την πολιτική και οικονομική εξουσία. Γι’ αυτό και στον καπιταλισμό η θεσμική δικαιοσύνη υπάγεται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης. Όσοι βρίσκονται, όμως, στη βάση της κοινωνικής και παραγωγικής πυραμίδας γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που εγκληματούν εις βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι εκείνοι που αγωνίζονται για να οικοδομήσουν/με συλλογικά έναν κόσμο για όλους και όχι για λίγους. Ένοχοι για όλα τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνική βάση είναι οι στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος και αυτό θα το επισημαίνουμε κάθε στιγμή.

Τη στιγμή που τα κράτη και οι αστικές τάξεις εξαθλιώνουν συστηματικά τους όπου γης προλετάριους, είναι καθήκον των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων να ορθώσουν αναχώματα ταξικής και διεθνιστικής αλληλεγγύης, να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους και να προετοιμάσουν την αντεπίθεσή τους, στοιχίζοντας τις δράσεις τους σε μια αντικαπιταλιστική, αντικρατική, επαναστατική στρατηγική, με γνώμονα την κοινωνική χρησιμότητα που υπακούει στα υλικά συμφέροντα της πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας.

Οι αγώνες των κρατουμένων αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των αγώνων που δίνει εκτός των τειχών το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Οι φυλακές και ο θεσμός του εγκλεισμού έχουν, άλλωστε, οργανική σύνδεση με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, γι’ αυτό και ένα κίνημα που αξιώνει την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, οφείλει να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων.

Επί της παρούσης, είναι σημαντικό να στηριχθούν όλες οι σχετικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στους Τούρκους πολιτικούς κρατούμενους και απεργούς πείνας. Η στήριξη των πρωτοβουλιών του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας, της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, του Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (Τομέας Ελλάδας) κρίνεται αναγκαία. Εξίσου σημαντική είναι η γνωστοποίηση του πολιτικού λόγου και των αιτημάτων των κρατουμένων και των απεργών πείνας, ώστε οι αγώνες τους να αγκαλιαστούν από όσο το δυνατόν ευρύτερα κομμάτια του λαού. Τέλος, ας φροντίσουμε με κάθε μέσο να ασκήσουμε πίεση τόσο στο ελληνικό, όσο και στο τουρκικό κράτος, αλλά και στις διοικήσεις των αντίστοιχων φυλακών, καθώς αυτοί οι θεσμοί επιφορτίζονται με όλο το πολιτικό βάρος για τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις και τις πολιτικές εξόντωσης των Τούρκων πολιτικών κρατουμένων και απεργών πείνας.

Gün gelir gün gelir zorbalar kalmaz gider
Devrimin şanlı yolunda bir kağıt gibi erir gider

Θα έρθει η μέρα που οι τύραννοι θα φύγουν 
Λιώνοντας σαν ένα κομμάτι χαρτί στον ένδοξο δρόμο της επανάστασης

(στίχος από το τραγούδι “1 Mayıs” των Grup Yorum)

Ευριπίδης Καλτσάς

Το alerta.gr αποτελεί μια πολιτική προσπάθεια διαρκούς παρουσίας και παρέμβασης, επιδιώκει να γίνει κόμβος στο πολύμορφο δικτυακό τοπίο για την διασπορά ριζοσπαστικών αντιλήψεων, δράσεων και σχεδίων στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης… Η συνεισφορά είναι ξεκάθαρα ένα δείγμα της κατανόησης της φύσης του μέσου και της ανάγκης που υπάρχει για να μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και να μεγαλώνει. Για όποιον/α θέλει να συνδράμει ας κάνει κλικ εδώ

Πώς να διαβάσουμε τον πόλεμο πολιτικά

Πώς να διαβάσουμε τον πόλεμο πολιτικά “Αυτό το πράγμα που αποκαλούμε Ντονμπάς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει... δεν είναι παρά ένας ορισμός που μας επιβλήθηκε από την Ρωσική Ομοσπονδία”. Oleksyi Danilov, 24/03/2021i “Ο στόχος των Συμφωνιών του Μινσκ είναι να...

Παρέλαση: Με παλαιστινιακές σημαίες έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου [Βίντεο]

Παρέλαση: Με παλαιστινιακές σημαίες έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου [Βίντεο] Με παλαιστινιακές σημαίες στα χέρια έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου στα Προπύλαια, κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου στην...

1821: Το ουρλιαχτό της ελευθερίας

1821: Το ουρλιαχτό της ελευθερίας Κανένας δεν επαναστατεί επειδή έτσι του κάπνισε, επειδή δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει, επειδή βαριόταν αφόρητα μια κάποια μέρα της ζωής του. Κανένας δεν εξεγείρεται επειδή το διάβασε σε κάποια βιβλίο, επειδή πέρασε χρόνια να...

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αναρχικός Ρούντολφ Ρόκερ

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αναρχικός Ρούντολφ Ρόκερ Στις 25 Μαρτίου του 1873 γεννήθηκε στο Μάϊντς της Δυτικής Γερμανίας, ο αναρχικός θεωρητικός και ιστορικός Ρούντολφ Ρόκερ από μια οικογένεια Kαθολικών ειδικευμένων εργατών. Ο Ρόκερ ήταν γνωστός για την ενεργό δράση του...

Η εξέγερση στο Κιλελέρ (Μάρτιος 1910) | Γνωστός – Άγνωστος

Η εξέγερση στο Κιλελέρ (Μάρτιος 1910) Το νέο βίντεο από το κανάλι Γνωστός - Άγνωστος που περιλαμβάνει animated βίντεο ιστορίας (ελληνικής και παγκόσμιας), ψυχολογίας και κοινωνικών θεμάτων. https://www.youtube.com/watch?v=JLN5UWxPdIk Oι έλληνες τσιφλικάδες που...

Συνέντευξη με την Claudia Pinelli, κόρη του Giuseppe του αναρχικού

Συνέντευξη με την Claudia Pinelli, κόρη του Giuseppe του αναρχικού. Αναδημοσίευση από την Αέναη Κίνηση. Σφαγή Capaci, ξεκινά η «στρατηγική της έντασης» με δυναμίτη, δεύτερο επεισόδιο, από τα χέρια του οργανωμένου εγκλήματος με άρωμα μαφίας. Στις 19 ιουλίου, πάντα...

Τοποθέτηση στην εκδήλωση για την “οργάνωση των αναρχικών” από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγ. Αναργύρων – Καματερού

Τοποθέτηση στην εκδήλωση για την “οργάνωση των αναρχικών” από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγ. Αναργύρων - Καματερού Tην Παρασκευή 1η Μαρτίου παρευρεθήκαμε ως καλεσμένοι ομιλητές, μαζί και με την συλλογικότητα Πέλοτο από την Ξάνθη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η...

Ψυχιατρική Γενικού Νοσοκομείου Χανίων: Η τελευταία πράξη

Ψυχιατρική Γενικού Νοσοκομείου Χανίων: Η τελευταία πράξη Ανακοίνωση ειδικευόμενων ψυχιάτρων του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων για την κατάσταση που επικρατεί στην Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαχρονικά όπως φαίνεται από τις...

Στις πόσες έρευνες φαίνεται αν είμαστε κορόιδα;

Στις πόσες έρευνες φαίνεται αν είμαστε κορόιδα; Από την Πρωτοβουλία ενάντια στα ΕΛΠΕ. Ανακοινώθηκε η διεξαγωγή 2 νέων ερευνών (1) σχετικά με τη δυσοσμία στην περιοχή με τη συνεργασία, μεταξύ άλλων φορέων, του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου  και του ΑΠΘ. Χρηματοδότης της μια...

ΠΡΩΤΕΑΣ: τα πολλά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ (και «εμείς»)

ΠΡΩΤΕΑΣ: τα πολλά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ (και «εμείς») «Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα» Κ. Μαρξ, Η 18η...