Σαν σήμερα έρχεται στον κόσμο ο Ιταλός αναρχικός Ερρίκο Μαλατέστα | 14 Δεκεμβρίου 1853
Ο Μαλατέστα έζησε μια επεισοδιακή ζωή. Όχι μόνο εκπροσώπησε τους Ιταλούς και Γάλλους εργάτες στην Πρώτη Διεθνή, αλλά συμμετείχε σε γενικές απεργίες τόσο στην Αγγλία όσο και στο Βέλγιο, σε ταραχές και εξεγέρσεις από την Αίγυπτο μέχρι τη Ρώμη. Ο Μαλατέστα συνέβαλε στην ίδρυση μερικών από τα πρώτα συνδικάτα της Αιγύπτου και η επιρροή του θα οδηγήσει στην ίδρυση της διαβόητης FORA στην Αργεντινή. Θα περάσει πάνω από δέκα χρόνια στη φυλακή, θα εξοριστεί από πολλές χώρες, θα ζήσει για να δει τη Ρωσική Επανάσταση, θα συμμετάσχει στο Biennio Rosso και στον αγώνα κατά του φασισμού και όλα αυτά ενώ θα βγάζει ταπεινά τα προς το ζην του ως μηχανικός και ηλεκτρολόγος.
Μεγάλο μέρος του έργου του Μαλατέστα μεταφράστηκε μόλις πρόσφατα στα αγγλικά, αλλά οι μπροσούρες του «Anarchy» και «Between Peasants» παραμένουν δύο από τα πιο γνωστά έργα για τον αναρχισμό στην ιστορία. Η ικανότητά του δεν έγκειται στο να γράφει πυκνά θεωρητικά έργα, αλλά στο να εκφράζει σύνθετες ιδέες με εκλαïκευμένο τρόπο. Οι οργανωτικές ικανότητες του Μαλατέστα, η βαθιά κατανόηση της στρατηγικής και της τακτικής, η σθεναρή υπεράσπιση της αναρχικής οργάνωσης και η τεράστια απήχηση του στους απλούς εργάτες θα οδηγούσαν τον βρετανικό Τύπο να τον χαρακτηρίσει ως «Ο Λένιν της Ιταλίας», παρότι οι πολιτικές τους καταβολές ήταν αισθητά διαφορετικές. Ο Μαλατέστα υποστήριζε συνεχώς ότι οι αναρχικοί θα πρέπει να κάνουν την “έφοδο στο λαό” και να είναι μαζί του στον αγώνα, προωθώντας σε κάθε βήμα την εθελούσια οργάνωσή τους και την ταξική πάλη. Για τον Μαλατέστα η Αναρχία ήταν ένα ιδανικό προς το οποίο θα πρέπει να εργαστεί κανείς, ενώ ο Αναρχισμός ήταν το μέσο προς την ελευθερία.
Στις 22 Ιουλίου του 1932, έπειτα από μια ολόκληρη ζωή αναπνευστικών προβλημάτων, ο θρυλικός Ερρίκο Μαλατέστα θα πεθάνει από πνευμονία ενώ βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Ρώμη.
“Με τον όρο αναρχικό πνεύμα εννοώ εκείνο το βαθιά ανθρώπινο αίσθημα, το οποίο στοχεύει στο καλό όλων, στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη για όλους, στην αλληλεγγύη και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, το οποίο δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό μόνο των αυτοανακηρυγμένων αναρχικών, αλλά εμπνέει όλους τους ανθρώπους που έχουν γενναιόδωρη καρδιά και ανοιχτό μυαλό…”.
Πηγή: Red & Black Notes