Ταξική ενότητα εναντίον εθνικής ενότητας | Ανακοίνωση του Anarchist Communist Group με αφορμή τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ
Η βασίλισσα Ελισάβετ πέθανε μετά από 70 χρόνια βασιλείας. Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα και ανακοινώσεις μας, η μοναρχία διαδραματίζει βασικό ρόλο στη διατήρηση του status quo και αποτελεί συγκολλητικό στοιχείο για τη διατήρηση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Η βασίλισσα και η οικογένειά της είναι εκεί, για να διατηρούν την αίσθηση της εθνικής ενότητας που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και για να συσκοτίζουν τις κραυγαλέες ταξικές διαιρέσεις που διατρέχουν ολόκληρη τη βρετανική κοινωνία.
Ο θάνατός της έρχεται σε μια εποχή μεγάλου άγχους για τη βρετανική κοινωνία. Η τελευταία της πράξη λίγο πριν πεθάνει ήταν να δώσει τη σφραγίδα της έγκρισης στην επερχόμενη κυβέρνηση της Liz Truss, η οποία γίνεται όλο και πιο αντιλαϊκή, ούσα αποφασισμένη να επιτεθεί άγρια στην εργατική τάξη. Η Ελισάβετ είχε επιβλέψει τη μεταβίβαση της εξουσίας μεταξύ 15 πρωθυπουργών κατά τη διάρκεια της βασιλείας της. Επέβλεψε αυτές τις μεταβάσεις με λίγες διαμάχες, οι οποίες σε πολλές άλλες χώρες θα είχαν οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή. Έχει επιβλέψει την κατάρρευση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και ενήργησε ως επικεφαλής της Βρετανικής Κοινοπολιτείας που την αντικατέστησε. Μην ξεχνάτε ότι δεν ήταν μόνο βασίλισσα της Βρετανίας, αλλά και 14 άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένων του Καναδά και των Νησιών του Σολομώντα. Αυτός ο ρόλος της αμφισβητείται ήδη με την απόφαση 7 κρατών της Καραϊβικής να την απομακρύνουν από αρχηγό κράτους.
Τώρα ο Κάρολος έχει γίνει βασιλιάς. Είναι ο γηραιότερος άνθρωπος που έγινε ποτέ εστεμμένος και έχει χαμηλή δημοτικότητα. Παρά τη συκοφαντία και το γλείψιμο από το κατεστημένο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπου το “Εμείς”, όπως στο “Όλοι αγαπάμε τη μοναρχία” χρησιμοποιείται τακτικά, για να προωθηθεί η ιδέα του ενός έθνους, χωρίς ταξικούς ή περιφερειακούς διαχωρισμούς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιτίθενται στη συνέχιση της μοναρχίας. Όπως είπαμε μετά το θάνατο του πρίγκιπα Φίλιππου, η υπερβολική κάλυψη του θανάτου του σηματοδότησε την ενίσχυση ενός ιδεολογικού πολέμου κατά κάθε σημείου εξέγερσης ή διαφωνίας. Αρκεί να δείτε τον τρόμο του κατεστημένου για το γκρέμισμα αγαλμάτων ολιγαρχών, βασιλιάδων και αποικιοκρατών το καλοκαίρι του 2020 στις διαδηλώσεις του κινήματος Black Lives Matter στις ΗΠΑ. Αυτός ο φόβος συνάδει με τις προσπάθειες για την επιβολή ακόμα πιο αυστηρού ελέγχου της διδακτέας ύλη στα σχολεία, με την εξύμνηση των “οφελών” της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Τώρα το καθεστώς έχει ετοιμάσει μια παρέλαση, την “Επιχείρηση Γέφυρα του Λονδίνου”, που προφανώς σχεδιάζεται από καιρό, για να εορταστεί και να δικαιολογηθεί ο παρασιτικός θεσμός της μοναρχίας. Θα υπάρξουν αρρωστημένα ξεσπάσματα εγκωμιαστικών ύμνων για τους βασιλείς, μια λαχτάρα για τις παρελθούσες “δόξες” της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και μια ισχυρή ενίσχυση του πατριωτισμού.
Παρά την ικανότητα της βασίλισσας να συγκαλύπτει τα προνόμια και τον πλούτο της βασιλικής οικογένειας, τα παιδιά και τα εγγόνια της έχουν κάνει το αντίθετο, ιδίως με τα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί ο πρίγκιπας Άντριου, με τη σχέση του με τον παιδόφιλο δισεκατομμυριούχο Τζέφρι Επστάιν, με τη δημόσια επίδειξη των προνομίων και του πλούτου από τους Χάρι και Μέγκαν και με την ύποπτη συγκέντρωση χρημάτων από τον Κάρολο για τις φιλανθρωπικές του οργανώσεις.
Η άρχουσα τάξη ελπίζει ότι ο αντιδημοφιλής Κάρολος θα λειτουργήσει ως υπηρεσιακός αρχηγός του κράτους για σύντομο χρονικό διάστημα, προτού παραδώσει τον θρόνο στον Γουίλιαμ. Πράγματι, αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι το σχέδιο του Καρόλου και του Γουίλιαμ, καθώς προσπαθούν να εκσυγχρονίσουν και να αδυνατίσουν τη μοναρχία, προκειμένου να τη διατηρήσουν.
Όλα αυτά, βέβαια, συμβαίνουν σε μια εποχή πρωτοφανούς βιομηχανικής αναταραχής, με πολλά τμήματα της εργατικής τάξης να απεργούν ή να ετοιμάζονται να απεργήσουν. Το καλοκαίρι ήταν καυτό και το φθινόπωρο και ο χειμώνας προμηνύονται εξίσου καυτοί μήνες από την άποψη των εργατικών κινητοποιήσεων.
Το Εργατικό Κόμμα (Labour Party) και οι συνδικαλιστικοί ηγέτες, ως πυροσβέστες της επερχόμενης κοινωνικής έκρηξης έχουν ήδη αναλάβει δράση, για να σώσουν την άρχουσα τάξη. Τόσο το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Επικοινωνία (CWU), που οργανώνει τους εργαζόμενους στα ταχυδρομεία, όσο και το Συνδικάτο Σιδηροδρόμων, Ναυτιλίας και Μεταφορών (RMT), ακύρωσαν τις απεργίες τους και ο ηγέτης του RMT (Εθνική Ένωση Σιδηροδρομικών, Ναυτικών και Εργαζομένων στις Μεταφορές), Mick Lynch, δήλωσε ότι “το RMT ενώνει τις δυνάμεις του με όλο το έθνος, για να αποτίσει τα σέβη του στη βασίλισσα Ελισάβετ”.
Όσον αφορά τον Keir Starmer, ηγέτη του Εργατικού Κόμματος (Labour Party), επιβεβαίωσε και υποστήριξε τον ρόλο που διαδραμάτισε η Ελισάβετ στην προώθηση της εθνικής ενότητας και στην απόκρυψη των ταξικών διαφορών, λέγοντας ότι “καθώς η μεγάλη ελισαβετιανή εποχή μας φτάνει στο τέλος της, θα τιμήσουμε τη μνήμη της εκλιπούσας βασίλισσας διατηρώντας ζωντανές τις αξίες της δημόσιας υπηρεσίας που ενσάρκωσε”. Όσον αφορά εκείνους που κείνται αριστερά των Εργατικών, ο Jeremy Corbyn βγήκε μπροστά, για να επαινέσει τη βασίλισσα και την οικογένειά της.
Ομοίως, η ηγεσία του περιβαλλοντικού κινήματος Extinction Rebellion (XR) ανέβαλε το προγραμματισμένο εδώ και καιρό Φεστιβάλ Αντίστασης. Έχει σταθερά τονίσει την επείγουσα ανάγκη για άμεση δράση σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, όταν ήρθε η ώρα της κρίσης, σταμάτησε τις δράσεις που είχαν προγραμματιστεί για την επόμενη εβδομάδα κατά τη διάρκεια των 12 ημερών της “Επιχείρησης Γέφυρας του Λονδίνου”. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ορισμένες τοπικές ομάδες κοινοτικής δράσης έχουν αναστείλει τις δραστηριότητές τους κατά τη διάρκεια αυτής της μεθοδευμένης από τα πάνω περιόδου πένθους.
Είναι ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη να αναπτύξουμε στην εργατική τάξη τις δικές μας ανεξάρτητες οργανώσεις, ελεύθερες από τους ηγέτες των Εργατικών (Labour Party), των γραφειοκρατικών, ρεφορμιστικών και εργοδοτικών συνδικάτων, αν θέλουμε να διεξάγουμε έναν επιτυχημένο αγώνα ενάντια στην ολοένα και πιο επιθετική αστική τάξη. Η απόφαση των συνδικαλιστικών ηγετών να κηρύξουν ανακωχή στον εργατικό αγώνα, δε σημαίνει ότι η άρχουσα τάξη θα ανταποδώσει με ανακωχή, καθώς οι επιθέσεις εναντίον μας θα κλιμακωθούν, με την αύξηση των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας, τις αυξήσεις των ενοικίων, τον πληθωρισμό που κατατρώει τους μισθούς και τη διάλυση του εθνικού συστήματος υγείας.
Να καταργήσουμε τη μοναρχία!
Να τσακίσουμε τους Εργατικούς και τους συνδικαλιστικούς γραφειοκράτες!
Για την κοινωνική επανάσταση και τη δημιουργία μιας νέας, ελεύθερης και εξισωτικής κοινωνίας!
Anarchist Communist Group (ACG)
Πηγή: Anarchist Communist Group
