Fly Over = Game Over
Εδώ και αρκετές δεκαετίες, κάθε σύγχρονη πόλη που σέβεται τον εαυτό της προσπαθεί να απομακρύνει το αυτοκίνητα από το κέντρο της με διάφορους τρόπους για μία σειρά από οικονομικούς, κοινωνικούς, πρακτικούς και αισθητικούς λόγους. Αυτή η τάση υπήρχε πολύ πριν εμφανιστεί η ανάγκη για πράσινη μετάβαση που θα κάνει πιο βιώσιμη την καθημερινότητά μας με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον.
Στο μαζεμένο και επίπεδο Άμστερνταμ το ένα τρίτο των ανθρώπων που έχουν αυτοκίνητο, το χρησιμοποιούν μία φορά την εβδομάδα και μόνο το 19% των κατοίκων του Άμστερνταμ χρησιμοποιούν αυτοκίνητο κάθε μέρα, σύμφωνα με την ολλανδική εφημερίδα Het Parool. Το ποδήλατο είναι ο προτιμώμενος τρόπος μεταφοράς για τη μεγάλη πλειοψηφία. Στο «χαοτικό» Λονδίνο, ένα τεράστιο και αξιόπιστο δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών προσφέρει ασφαλείς επιλογές μετακίνησης και όσοι οδηγούν στο κέντρο, ειδικά με αμάξια που δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα εκπομπών ρύπων, επιβαρύνονται με επιπλέον χρεώσεις.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς και το περπάτημα είναι σίγουρα οι καλύτερες επιλογές για μετακίνηση στο ιστορικό κέντρο της Πράγας και όσοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτοκίνητο ξέρουν ότι πιθανότατα δεν θα μπορέσουν να βρουν δωρεάν χώρο στάθμευσης και θα ταλαιπωρηθούν οδηγώντας με μικρές ταχύτητες σε στενούς δρόμους. Στο Παρίσι, όλο και αυξάνονται όσες και όσοι μετακινούνται με τα πόδια, το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς και αυτό έχει αλλάξει προς το καλύτερο την καθημερινή ζωή των κατοίκων καθώς η πόλη συνεχίζει να απομακρύνεται συνειδητά από την ξεπερασμένη αυτοκινητοκεντρική νοοτροπία της. Θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά παραδείγματα ακόμη από πόλεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται.
Δεν είναι μόνο η μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, η βελτίωση της ποιότητας του αέρα και η μείωση των ρύπων. Είναι μία έμμεση ενθάρρυνση στην άσκηση, η μάχη για βελτίωση των συνθηκών στην πόλη, η καλύτερη ποιότητα ζωής στα αστικά κέντρα. Στην Ελλάδα βέβαια, υπάρχει ένα γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και επιμένει να μπουκώνει το κέντρο του με αμάξια και να επιβαρύνει συνεχώς το κυκλοφοριακό πρόβλημα, ακόμη και αν έχει κυριολεκτικά πνιγεί. Μόνο στη Θεσσαλονίκη, τη μόνη πόλη της Ευρώπης με 1+ εκατομμύριο πληθυσμό με μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς τον ξεπερασμένο ΟΑΣΘ, τη μόνη πόλη του κόσμου που δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει μέσα σε είκοσι (20) χρόνια μία γαμημένη βασική γραμμή του μετρό μήκους μόλις 9,6 χιλιομέτρων, θα μπορούσε να ξεκινήσει αυτό που ονομάζεται Fly Over χωρίς να ξεσηκωθεί το σύμπαν.
Φυσικά και ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι η ελληναράδικη εποχή που έπαιρνες το αμάξι για να πας στο απέναντι περίπτερο και το πάρκαρες ακριβώς μπροστά στο μέρος που ήθελες, ακόμη και μπροστά στο ψυγείο του σούπερ μάρκετ με τα αλλαντικά αν γινόταν, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Για να κάνεις τα βασικά όμως, η διαδικασία πάει κάπως έτσι: Πρώτα θα ολοκληρώσεις το μετρό, τη βασική γραμμή του και την επέκταση προς Καλαμαριά-Αεροδρόμιο και Δυτικά, μετά θα ενισχύσεις τη συχνότητα των δρομολογίων του ΟΑΣΘ, μετά θα δοκιμάσεις και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες με καραβάκια (πχ όπως κάνει επιτυχημένα η Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη εδώ και χρόνια) και μετά θα πεις ότι δεν θέλουμε αμάξια στο κέντρο της πόλης. Πρώτα θα προσφέρεις επιλογές και μετά θα πάρεις μέτρα. Το ανάποδο δεν δούλεψε ποτέ.
Στη Θεσσαλονίκη όμως γίνεται ακριβώς το ανάποδο. Σε μία πόλη που κυριαρχεί η απάθεια και απουσιάζει κάθε ίχνος λογικής, κάποιοι πόνταραν στην αδιαφορία των κατοίκων και αποφάσισαν ότι την ώρα που κανένα μεγάλο έργο δεν έχει ολοκληρωθεί, χρειάζεται να μπουκώσει ολόκληρη η πόλη για ένα έργο αμφίβολης χρησιμότητας και μάλιστα χωρίς να γίνει η απαραίτητη κυκλοφοριακή μελέτη! Η κυβέρνηση της ΝΔ θεωρεί δεδομένη την πόλη, οι σκοταδιστικές ρίζες και οι κερδοφόρες μίζες συνεργάζονται άψογα, τα τοπικά ΜΜΕ κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ή εξαγοράζονται με αστεία ποσά, η πλειοψηφία του μονίμως βαρεμένου κόσμου δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αντιδράσει αν δεν πρόκειται για κάποιο αμφιλεγόμενο πέναλτι του ΠΑΟΚ και η ζωή συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και η καθημερινή ταλαιπωρία πεζών και οδηγών.
