Θυμάστε πριν λίγα χρόνια εκείνη την καμπάνια για τις “start-up”; Η «νεανική επιχειρηματικότητα», οι «καινοτομίες», οι μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας, μια επικοινωνιακή μόδα που βάστηξε λίγα χρόνια για να κυλίσει αργά και σταθερά στην ανυποληψία, όπως πολλές άλλες προηγούμενες τέτοιες μόδες. Ο νεοφιλελευθερισμός αγωνίζεται δεκαετίες να βρει επικοινωνιακά πατήματα, πρώτα από όλα στην νεολαία. Η ιδέα είναι απλή: Οσοι/ες περισσότεροι/ες τρέχουν πίσω από τα επιχρυσωμένα καρότα της ατομικής ανέλιξης, όσοι/ες επενδύσουν ελπίδες, κόπο και πόρους στην προοπτική να γίνουν επιχειρηματίες εγκλωβιζόμενοι/ες σε μια φιλελεύθερη αναπαράσταση του ατομικού τους μέλλοντος, τόσο λιγότεροι θα αναρωτηθούν αύριο αν όλα αυτά έχουν νόημα, αν υπάρχει και ποιο είναι το μέλλον τους μέσα στον καπιταλισμό.
Όσο διαρκούσε αυτή η μόδα το πολιτικό και δημοσιογραφικό προσωπικό της χώρας, αυτό το άθλιο κηφηναριό που ειδικεύεται στις τιποτολογίες έπεσε με τα μούτρα στο θέμα. Καθημερινές εκπομπές στον ΣΚΑΙ για τις «νεοφυείς επιχειρήσεις» με δημοσιογράφους που μετέπειτα κατέληξαν στο κομματικό payroll της Νέας δημοκρατίας, ημερίδες και συνέδρια, αναφορές στα δελτία ειδήσεων αλλά και ευκαιρία για φιλελεύθερους υποψήφιους πρωθυπουργούς να κάνουν την πασαρέλα τους μπροστά στις κάμερες.
Τον Φλεβάρη του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τότε, μαζί με τον επικεφαλή του Ευρωπαϊκού Λαικού κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ επισκέφτηκαν, παρέα με τις κάμερες, τα γραφεία της Workable, μιας «νεοφυούς επιχείρησης» που ίδρυσαν «δύο νέοι άνθρωποι», οι Νίκος Μωραϊτάκης και του Σπύρος Μαγιάτης, «που άφησαν τις καλοπληρωμένες τους δουλειές για να ρισκάρουν στον δημιουργικό και συναρπαστικό δρόμο του επιχειρείν» . Είχαν προηγηθεί Γερμανικά δημοσιεύματα για την Ελλάδα της κρίσης που η συγκεκριμένη εταιρεία παρουσιάζονταν ως πρότυπο, κι έτσι το προπαγανδιστικό χαλί είχε στρωθεί. Η ιστορία όμως εκδικείται και οι φιλελεύθερες πομφόλυγες έχουν μικρό χρόνο ζωής.
Η workable που η βασική της δουλειά είναι ένα ιντερνετικές πλατφόρμες για να μπορούν τα αφεντικά γρήγορα και αυτοματοποιημένα να βρίσκουν τον ιδανικό εργάτη ελέγχοντας βιογραφικά, προχώρησε σε μαζικές και αυθαίρετες απολύσεις. Λίγο καιρό πριν τις απολύσεις είχε διαβεβαιώσει το προσωπικό ότι η εταιρεία «βαστάει» αφού έχει εξασφαλίσει χρηματοδοτήσει εκατομμυρίων από τράπεζες ακόμα και από την Αμερικανική κυβέρνηση σύμφωνα με την Αγωνιστική Πρωτοβουλία σε τηλεπικοινωνίες και Πληροφορική Radical IT. Ολοκλήρωσε μάλιστα ένα project για μια καινούρια πλατφόρμα που θα «συνδέει» πρόσφατα απολυμένους με νέα πιθανά αφεντικά. Τελικά οι 24 εργαζόμενοι που απολύθηκαν ίσως να είναι οι πρώτοι που θα δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα αυτής της νέας πλατφόρμας. Οι εργαζόμενοι αυτοί απολύθηκαν στο γόνατο και δεν τους επετράπη ούτε καν να μελετήσουν τα χαρτιά της απόλυσης ή να μιλήσουν με δικηγόρο. Υπέγραψαν επιτόπου ενώ παράλληλα κόπηκαν και παροχές από τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Ασφαλώς η εταιρεία θεώρησε το γεγονός «δυσάρεστο» αλλά «αναγκαίο» και συνέχισε με το γνωστό παραμύθιασμα που κάνουν πάντα τα αφεντικά σε τέτοιες περιπτώσεις: Μιλάνε σε πρώτο πληθυντικό και καλούν τους εργαζόμενους (αυτούς που δεν απέλυσαν προφανώς) να αυξήσουν την παραγωγικότητα τους για «σωθούμε»…
Επειδή η φιλελεύθερη προπαγάνδα χρησιμοποιεί διάφορους εξωτικούς όρους για να περιγράψει ανώδυνα την καπιταλιστική βαρβαρότητα θα συνοψίσουμε στην δική μας γλώσσα τι έγινε στην workable.
Μια ιντερνετική μπίζνα με αντικείμενο την αυτοματοποίηση του σκλαβοπάζαρου των προσλήψεων και της ανεργίας, βρήκε αφορμή στην επιδημία για να μειώσει τα κόστη της και έστειλε στον ΟΑΕΔ 24 άτομα, ενώ μείωσε και τις απολαβές των υπολοίπων. Τους απέλυσε νταβατζηλίκι και ζήτησε από όσους έμειναν να δουλέψουν παραπάνω για να καλύψουν το κενό των απολυμένων.
Δεν υπάρχει τίποτα το «νεοφυές» σε όλα αυτά. Είναι παραδοσιακός, άγριος καπιταλισμός.
Οι εργαζόμενοι ζητούν την ανάκληση των απολύσεων και των περικοπών. Να σταθούμε όι/ες στο πλευρό τους.
Σε κάθε περίπτωση, μπροστά στην νέα κρίση που έρχεται οφείλουμε πρώτα από όλα να απογυμνώσουμε την πραγματικότητα από τις ωραιοποιήσεις και τις προπαγάνδες του συστήματος. Η κοινωνική βάση θα βρεθεί απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου. Θα δοθούν νέες μάχες μικρές και μεγάλες σε διάφορα πεδία. Μια μάχη από όλες αυτές είναι να σπάσουμε τις τζαμαρίες της συστημικής προπαγάνδας και να δούμε τον εχθρό ως αυτό που είναι: ωμή εκμετάλλευση και καταπίεση που της αντιστοιχεί από μέρους της βάσης ώμή αντίσταση και αγώνας για απελευθέρωση.
