′′ Περίμενα να πεθάνω. Σε καμία στιγμή πριν τη δίκη δεν περίμενα να ξεφύγω από τη ζωή μου. Ωστόσο, η εκτέλεση στο θαλάμο αερίων δεν σημαίνει απαραίτητα ήττα. Θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη βήμα για να φέρουμε την κοινότητα σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης.”
′′ Το πρώτο μάθημα που πρέπει να μάθει ένας επαναστάτης είναι ότι είναι ένας καταδικασμένος άνθρωπος. Άν δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν καταλαβαίνει το βασικό νόημα της ζωής του.”
′′ Ο φόβος μου δεν ήταν ο ίδιος ο θάνατος, αλλά ένας θάνατος χωρίς νόημα. Ήθελα ο θάνατός μου να είναι κάτι που θα μπορούσε να σχετίζεται με αυτό ο λαός, βάση για την περαιτέρω κινητοποίηση της κοινότητας.”
Χιούι Π. Νιούτον, 1942-1989
Επαναστατική Αυτοκτονία
Υπάρχει ένα παλιό αφρικανικό ρητό, ′′ Είμαι εμείς.” Εάν συναντούσατε έναν Αφρικανό στα αρχαία χρόνια και τον ρωτούσατε ποιος είναι, θα απαντούσε, ′′ Είμαι εμείς.” Αυτό είναι επαναστατική αυτοκτονία: Εγώ, εμείς , όλοι μας είμαστε το ένα και το πλήθος.
Τόσοι πολλοί σύντροφοι μου έφυγαν τώρα πιά. Μερικοί στενοί συνεργάτες, συνεργάτες στον αγώνα και αδέρφια εκτός του μπλοκ πια να παρακαλάνε στο δρόμο. Άλλοι βρίσκονται σε άσυλο, φυλακή ή τάφο. Είναι όλοι αυτόχειρες ενός άλλου είδους που είχαν την ευαισθησία και την τραγική φαντασία να δουν την καταπίεση. Κάποιοι το ξεπέρασαν · είναι οι επαναστατικές αυτοκτονίες. Άλλες ήταν αντιδραστικές αυτοκτονίες που είτε υπερεκτιμούσαν είτε υποτιμούσαν τον εχθρό, αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν αδύναμοι να αλλάξουν τη σύλληψη του καταπιεστή.
Οι διαφορές βρίσκονται στην ελπίδα και την επιθυμία. Ελπίζοντας και επιθυμώντας, με την επαναστατική αυτοκτονία επιλέγεις τη ζωή · είναι, σύμφωνα με τα λόγια του Νίτσε, ′′ ένα βέλος λαχτάρας για μια άλλη ακτή.” Και οι δύο αυτοκτονίες περιφρονούν την τυραννία, αλλά ο επαναστατική είναι και μεγάλη περιφρον’ητρια και μεγάλη λαχταρά για μια άλλη ακτή.
Η αντιδραστική αυτοκτονία πρέπει να μάθει, όπως έμαθε η αδελφή της η επαναστατική, ότι η έρημος δεν είναι κύκλος. Είναι μια σπείρα. Όταν έχουμε περάσει από την έρημο, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Δεν μπορείς να γδυθείς με τον λαιμό σου στον δολοφόνο. Όπως είπε ο George Jackson, πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και να πάρεις τη θέση του δράκου όπως στο καράτε και να κάνεις την μπροστινή κλωτσιά και την πλάτη όταν είσαι περικυκλωμένος Δεν παρακαλάς γιατί ο εχθρός σου έρχεται με το χασάπικο μαχαίρι στο ένα χέρι και το τσεκούρι στο άλλο. ′′ Δεν θα γίνει βουδιστής μέσα στη νύχτα.”
Ο ιεροκήρυκας είπε ότι ο σοφός άνθρωπος και ο ανόητος έχουν το ίδιο τέλος: πηγαίνουν στον τάφο σαν σκυλιά. Ποιος μας στέλνει στον τάφο; Ο άγνωστος, η δύναμη που υπαγορεύει σε όλες τις τάξεις, όλα τα εδάφη, όλες τις ιδεολογίες · είναι ο θάνατος, το Μεγάλο Αφεντικό. Ένας φιλόδοξος άνθρωπος επιδιώκει να εκθρονίσει το Μεγάλο Αφεντικό, να απελευθερωθεί, να ελέγξει πότε και πώς θα πάει στον τάφο.
Υπάρχει μια άλλη διαφωτιστική ιστορία του σοφού ανθρώπου και του ανόητου, που βρέθηκε στο Μικρό Κόκκινο Βιβλίο του Μάο. Ένας ανόητος γέροντας πήγε στο Βόρειο Βουνό και άρχισε να σκάβει · ένας σοφός γέροντας πέρασε και είπε: ′′ Γιατί σκάβεις, ανόητε γέροντα; Δεν ξέρετε ότι δεν μπορείτε να μετακινήσετε το βουνό με ένα μικρό φτυάρι?” Αλλά ο ανόητος γέροντας απάντησε αποφασιστικά, ′′ Ενώ το βουνό δεν μπορεί να ανέβει ψηλότερα, θα πέσει χαμηλότερα με κάθε φτυάρι. Όταν περάσω, οι γιοι μου και οι γιοι του και οι γιοι του και οι γιοι του θα συνεχίσουν να κάνουν το βουνό χαμηλότερο. Γιατί δεν μπορούμε να μετακινήσουμε το βουνό?”
Kαι ο ανόητος γέροντας συνέχισε να σκάβει, και οι γενιές που ακολούθησαν μετά από αυτόν, και ο σοφός γέροντας κοιτούσε αηδιαστικά. Αλλά η αποφασιστικότητα και το πνεύμα των γενεών που ακολούθησαν τον ανόητο γέροντα άγγιξαν την καρδιά του Θεού, και ο Θεός έστειλε δύο αγγέλους που έβαλαν το βουνό στις πλάτες τους και μετακίνησαν το βουνό.
Αυτή είναι η ιστορία που είπε ο Μάο. Όταν μίλησε για τον Θεό εννοούσε τα εξακόσια εκατομμύρια που τον είχαν βοηθήσει να μετακινήσει τον ιμπεριαλισμό και την αστική σκέψη, τα δύο μεγάλα βουνά.
Η αντιδραστική αυτοκτονία είναι ′′ σοφή,” και η επαναστατική αυτοκτονία είναι ′′ ανόητης,” ανόητος για την επανάσταση με τον τρόπο που εννοούσε ο Παύλος όταν μιλούσε για ′′ ανόητος για τον Χριστό.” Αυτή η ανοησία μπορεί να μετακινήσει τα βουνά του καταπίεση · είναι το μεγάλο μας άλμα και η δέσμευσή μας προς τους νεκρούς και αγέννητους.
Θα αγγίξουμε την καρδιά του Θεού · θα αγγίξουμε την καρδιά των ανθρώπων, και μαζί θα μετακινήσουμε το βουνό.