Στις 30 Ιουλίου 1957 ο José Oiticica πεθαίνει στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.
Μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του βραζιλιάνικου αναρχισμού, ο Oiticica ήταν ένας ιδιαίτερα γνωστός και δημοφιλής ποιητής στην πατρίδα του. Όντας σημαντική προσωπικότητα στην Ένωση Εκπαιδευτικών, έπαιξε σημαντικό ρόλο στα γεγονότα της Γενικής Απεργίας του 1918.
Τα κύματα απεργιών που είχαν ξεσπάσει το 1917, οργανωμένα μέσω των συνδικαλιστικών οργανώσεων, έφτασαν τελικά στο κορύφωμα τους στα τέλη του 1918. Οι αναρχικοί είχαν κάνει εξαιρετικά λεπτομερή σχέδια για μια επαναστατική στιγμή και με την έμπνευση της Ρωσικής Επανάστασης φαινόταν ότι τελικά ο υποκειμενικός παράγοντας ήταν παρών. Ακόμη και μεγάλα τμήματα του στρατού ήταν μέρος των σχεδίων και φαινόταν ότι οι στρατιώτες θα επαναστατούσαν. Τον Νοέμβριο, οι αναρχικοί ξεκίνησαν την εξέγερση και προσπάθησαν να ρίξουν την κυβέρνηση και να την αντικαταστήσουν με ένα σύστημα εργατικών συμβουλίων. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή, μεγάλος αριθμός στρατιωτικών υπέκυψε στην κυβέρνηση. Η εξέγερση συνετρίβει και οι ηγέτες των εργατών συνελήφθησαν. Ο Oiticica ήταν ένας από αυτούς.
Η εξέγερση είχε σχεδιαστεί μαζί με γνωστούς επαναστάτες όπως ο Astrojildo Pereira, οι οποίοι στη συνέχεια θα ίδρυαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας. Ωστόσο, ο Oiticica ήταν ένας από τους πρώτους αναρχικούς στη Νότια Αμερική που διέκοψε τις σχέσεις του με τους μαρξιστές, καταγγέλλοντας το μπολσεβίκικο καθεστώς για τις φυλακίσεις αναρχικών και άλλων επαναστατών σοσιαλιστών. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στο φασισμό, η υποκριτική στάση των νοτιοαμερικανών κομμουνιστών θα αποτελέσει ένα σημείο διαμάχης. Εντός Βραζιλίας οι κομμουνιστές θα αγωνίζονταν μαζί με τους αναρχικούς για τις πολιτικές ελευθερίες, αλλά ποτέ δεν θα υψώσουν τη φωνή τους για την ελευθερία των αναρχικών στη Ρωσία.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του, ο Oiticica συνέταξε ένα πρόγραμμα για τον αναρχικό κομμουνισμό, αποτυπώνοντας συγκεκριμένες προτάσεις στρατηγικής και τακτικής, για την επανάσταση και την οργάνωση της μετα-επαναστατικής κοινωνίας. Τελικά θα αποφυλακιστεί μετά από τεράστια άσκηση δημόσιας πίεσης, μέσα από εκστρατείες που διοργάνωσε η Ένωση Εκπαιδευτικών. Ο Oiticicas επικεντρώθηκε μετά την αποφυλάκιση του στην κυκλοφορία της εφημερίδας Ação direta (Άμεση Δράση). Η παρακαταθήκη που άφησε ο José Oiticica, εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους αναρχικούς της Βραζιλίας σήμερα. Συγκεκριμένο παράδειγμα, η Αναρχική Ομοσπονδία του Ρίο ντε Τζανέιρο (FARJ), που συνεχίζει τον αγώνα για την πολιτική οργάνωση των αναρχικών και τον αναρχικό κομμουνισμό.
Πηγή: Red and Black Notes