CGT Καταλωνίας: Η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι παράλογο, αναποτελεσματικό και αυταρχικό μέτρο. Δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020 και μεταφράστηκε από το Kaosenlared.
Ήταν προβλέψιμο. Σκέφτηκε κάποιος ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα», ώστε να μην επηρεάσει τις εταιρείες, δεν θα αυξήσει το ποσοστό των λοιμώξεων; Σκέφτηκε κάποιος ότι η επιστροφή στα σχολεία, με τάξεις που είναι γεμάτες από περικοπές, δεν θα σήμαινε περαιτέρω εξάπλωση του ιού;
Όταν τα εταιρικά κέρδη είναι η πυξίδα που καθοδηγεί τις πολιτικές αποφάσεις, η ζωή της εργατικής τάξης είναι πάντα στο παρασκήνιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υιοθετούνται παράλογα μέτρα όπως η απαγόρευση της κυκλοφορίας για να κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι κάτι γίνεται. Αυταρχικά μέτρα που είναι εντελώς αναποτελεσματικά όταν πρόκειται να σταματήσουν τα κρούσματα, αλλά που θα χρησιμεύσουν για να αρχίσουν να μας ελέγχουν. Μην ξεγελιέστε, αυτά τα μέτρα δεν προορίζονται για την καταπολέμηση του ιού, αλλά για την καταπολέμηση των διαμαρτυριών και των αγώνων που σίγουρα θα έρθουν.
Οι κυβερνήτες δεν εφαρμόζουν τα μέτρα που χρειάζονται για να σταματήσουν τον ιό, επειδή είναι τα ίδια που δεν αρέσουν οι οικονομικοί ολιγάρχες. Λέμε δυνατά και ξεκάθαρα ότι η εφαρμογή τους είναι απαραίτητη και ότι πρέπει να διατηρηθεί μέσω των οικονομικών κερδών της επιχειρηματικής και χρηματοοικονομικής τάξης.
Πρέπει να προστατεύσουμε τη ζωή και όχι το κεφάλαιο.
Η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι παράλογο, αναποτελεσματικό και αυταρχικό μέτρο. Αλλά σαφώς δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς. Ο ιός είναι μια πραγματική απειλή, η οποία έχει δραματικές συνέπειες και κατά της οποίας πρέπει να κινητοποιηθούμε ως κοινωνία για να περιορίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον αριθμό των θυμάτων. Είναι επίσης σαφές ότι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν συνεπάγονται αναγκαστικά θυσίες. Αλλά το σημείο εδώ είναι ότι, όπως πάντα, αυτές οι θυσίες προσπαθούν να γίνουν κυρίως από την εργατική τάξη, ενώ οι ανώτερες τάξεις συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη και να απολαμβάνουν απείρως καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Γι ‘αυτό δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά τον ιό χωρίς να καταπολεμήσουμε επίσης το οικονομικό και πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε.
Προτείνουμε τα ακόλουθα 10 συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας από κοινωνική σκοπιά:
– Επείγοντα μέτρα για την αποσυμφόρηση της δημόσιας υγείας, τα οποία συνεπάγονται αύξηση των πόρων για πρωτοβάθμια περίθαλψη, νοσοκομεία, φροντίδα στο σπίτι και κατοικίες. Τα προνόμια για την παρακολούθηση και τη διάγνωση του COVID19 πρέπει επίσης να επεκταθούν.
– Αύξηση της συχνότητας των μέσων μαζικής μεταφοράς για την αποφυγή συνωστισμού.
– Αύξηση του αριθμού των τάξεων (και επομένως των υποδομών και των εκπαιδευτικών) στην εκπαίδευση, μειώνοντας την αναλογία των μαθητών ανά τάξη σε 10 ή 12.
– Αύξηση του αριθμού των υποδομών υγείας (κρεβάτια, ΚΓΠ) και προσλήψεις επαγγελματιών γιατρών.
– Διακοπή μη απαραίτητων παραγωγικών εργασιών.
– Οικονομική υποστήριξη σε εργαζομένους που πρέπει να περιοριστούν ή να είναι άνεργοι.
– Άμεση επέμβαση σε κέντρα παραγωγής που έχουν αποδειχθεί ότι είναι η προέλευση των εστιών τόσο στην Καταλονία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη (για παράδειγμα ορισμένα εργαστήρια επεξεργασίας κρέατος), διασφαλίζοντας την εφαρμογή αυστηρών μέτρων ασφαλείας στους εργαζόμενους.
– Επείγουσες ενέργειες για τη διασφάλιση στέγασης σε συνθήκες τόσο για εκείνους τους ανθρώπους που κοιμούνται στο δρόμο (θυμόμαστε τους εποχιακούς εργαζόμενους από το Poniente) και για εκείνους που το κάνουν σε υπερπλήρη διαμερίσματα και με κακές υγειονομικές συνθήκες.
– Είναι επίσης απαραίτητο να αναπτυχθούν οι πόροι για την παροχή συνοδείας και υποστήριξης σε καθημερινές εργασίες σε άτομα που κινδυνεύουν, ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα που σε πολλές περιπτώσεις ζουν μόνα τους και πρέπει να αντιμετωπίσουν την πανδημία μόνα τους και χωρίς βοήθεια.
Είναι σημαντικό η έγκριση πιθανών μέτρων που επηρεάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα να υποστηρίζονται από σαφή και ρητό σκοπό, να αποτελούν μέρος πολύ ευρύτερων πακέτων μέτρων και να μην πραγματοποιούνται για σκοπούς προπαγάνδας ή για τον παρόν και μελλοντικό κοινωνικό έλεγχο.
Προφανώς, όλα αυτά τα μέτρα απαιτούν οικονομικούς πόρους. Και η αναδιανομή του πλούτου είναι κάτι αδιανόητο στο σύστημα στο οποίο ζούμε, οπότε πρέπει να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τα πάντα. Μπορούμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά τον ιό μόνο εάν ενωθούμε με τους συναδέλφους μας, με τους γείτονές μας, γνωστούς και μέλη της οικογένειάς μας και αγωνιζόμαστε μαζί για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, να διασφαλίσουμε ένα δίκαιο μέλλον και να διατηρήσουμε τις ελευθερίες μας.
Όταν η εναλλακτική είναι μεταξύ της επιβίωσης του τρέχοντος οικονομικού συστήματος ή της ζωής μας, η απάντησή μας είναι σαφής:
Η ζωή μας αξίζει πολύ περισσότερα από τα οφέλη των πλούσιων τάξεων.
Ας προστατεύσουμε τη ζωή και όχι το κεφάλαιο!
Δήλωση της Μόνιμης Γραμματείας της CGT de Catalunya