Σχετικά με τις σκηνές καταστολής στην πόλη της Πάτρας
Σήμερα, 14/11 βιώσαμε για άλλη μια φορά στην πόλη της Πάτρας ένα νέο όργιο καταστολής από τις αστυνομικές δυνάμεις, στα πλαίσια της διευρυμένης και οξυμένης επίθεσης που συντελείται από το κράτος εις βάρος του ανταγωνιστικού κινήματος και των ανθρώπων της τάξης μας, το τελευταίο διάστημα.
Από νωρίς το πρωί δυνάμεις ΟΠΚΕ και ΜΑΤ είχαν στρατοπεδεύσει στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης Παραρτήματος, στην πλατεία Όλγας και σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης, επιχειρώντας να απαγορεύσουν στην πράξη τη διεξαγωγή συγκέντρωσης από αναρχικούς και φοιτητικά σχήματα. Συγκέντρωσης που καλέστηκε με αφορμή τις μαζικές συλλήψεις αγωνιστών κατά την εισβολή δυνάμεων ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο και στην Πολυτεχνειούπολη της Ζωγράφου και την καταστολή και τις συλλήψεις που ακολούθησαν μετά την αντικατασταλτική πορεία αλληλεγγύης που καλέστηκε στην πλατεία Εξαρχείων, το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Αριθμός συγκεντρωμένων συντρόφων/ισσών πορεύτηκε με συνθήματα από τις σκάλες της Αγίου Νικολάου, ακολουθούμενος από αστυνομικές δυνάμεις, φτάνοντας μέχρι την Γούναρη. Εκεί δυνάμεις ΟΠΚΕ και ΜΑΤ περικύκλωσαν τους συγκεντρωμένους αγωνιστές, εγκλωβίζοντάς τους στο συγκεκριμένο σημείο για αρκετή ώρα. Οι σύντροφοι/ισσες, αφού φώναξαν πλήθος αντικρατικών, αντικαπιταλιστικών και αντικατασταλτικών συνθημάτων, κάνοντας αισθητή την παρουσία τους στη γύρω γειτονιά και υπερασπιζόμενοι την πολιτική τους παρουσία στο δρόμο, χτυπήθηκαν συντονισμένα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι 27 χτυπημένοι προσαχθέντες σύντροφοι μεταφέρθηκαν με κλούβες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Πατρών, όπου κρατήθηκαν για αρκετή ώρα. Αφού στην πλειονότητα των προσαχθέντων επιβλήθηκε το πρόστιμο των 300€, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι και συνενώθηκαν με τον παρευρισκόμενο κόσμο που είχε συγκεντρωθεί έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση, για να εκφράσει την αλληλεγγύη του.
Η εν λόγω επίθεση δεν αποτελεί κάποια μεμονωμένη κίνηση καταστολής από την μεριά της αστυνομίας. Αντιθέτως, είναι κομμάτι ενός συνολικότερου σχεδιασμού ολοκληρωτικής εφαρμογής του δόγματος «Νόμος και Τάξη» από τους αστικούς μηχανισμούς του κράτους και την άρχουσα τάξη. Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τα γενικευμένα λοκντάουν, τα υπέρογκα πρόστιμα των 300€, η απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των πορειών, αποτελούν και μια στρατηγική κίνηση απονεύρωσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, άρσης των εργατικών κατακτήσεων και καταστρατήγησης των ελευθεριών μας. Οι κυρίαρχοι επιχειρούν να μονιμοποιήσουν ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης και να επιβάλλουν την σιγή νεκροταφείου σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Κάθε συλλογικά κεκτημένο έδαφος τίθεται υπό τον κίνδυνο της κατάκτησης από τον ταξικό αντίπαλο. Η αποδοχή της υπάρχουσας συνθήκης απαγορεύσεων και κρατικής τρομοκρατίας θα βρει την εργατική τάξη και το ριζοσπαστικό κίνημα σε δυσμενέστερη θέση μάχης την αυριανή μέρα.
Το κράτος μας επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά, με τον πιο απτό τρόπο ότι εχθρεύεται την ανθρώπινη ζωή. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από μεριάς του αποτυπώνεται και μέσα από τις πολιτικές του προτεραιότητες. Αντί για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, επιλέγει να στείλει τα ΜΑΤ, για να καταστείλουν τις απεργίες των εργαζομένων στην υγεία, έξω από τα νοσοκομεία. Αντί να γίνονται μαζικά δωρεάν τεστ και να δημιουργηθούν νέες κλίνες ΜΕΘ για τις ανάγκες του λαού, βλέπουμε να δίνονται υπέρογκα ποσά για τους καναλάρχες των αστικών ΜΜΕ και τις ιδιωτικές κλινικές. Αντί να προβεί στη λήψη άμεσων μέτρων για την υγειονομική προστασία των πιο ευάλωτων και εξαθλιωμένων κομματιών της τάξης μας, αφήνει τους κρατούμενους στοιβαγμένους στα ελληνικά σωφρονιστικά ιδρύματα και τους μετανάστες αβοήθητους σε κέντρα κράτησης – κολαστήρια.
Το κρεσέντο καταστολής των τελευταίων ημερών, μεταξύ άλλων, αποτελεί και ένα απειλητικό μήνυμα προς τα αγωνιζόμενα κομμάτια των εκμεταλλευόμενων που σκοπεύουν να κατέβουν στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου. Η παρεμπόδιση της επετειακής πορείας, 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, θα αποτελέσει και μια κίνηση ιστορικού ρεβανσισμού για το αστικό μπλοκ κυριαρχίας και θα σημάνει μια στάση δημόσιας οπισθοχώρησης για το κοινωνικό και ταξικό κίνημα, σε περίπτωση που λυγίσει υπό τον φόβο της κρατικής μπότας.
Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, την ποινικοποίηση των συλλογικών αντιστάσεων, το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων που διεκδικήθηκαν με αγώνες, την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, τις κρατικές απαγορεύσεις, τα λοκντάουν και την θανατοπολιτική του κράτους, εμείς καλούμαστε να σπάσουμε στην πράξη το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται από τους μηχανισμούς του κράτους και να αναλάβουμε τις ιστορικές ευθύνες της εποχής μας. Η περιφρούρηση και η μαχητική υπεράσπιση των συμφερόντων της τάξης μας στο δρόμο, η αναχαίτιση της βίας που δεχόμαστε σε καθημερινό επίπεδο και η όξυνση του κοινωνικού – ταξικού ανταγωνισμού, κόντρα στην μονιμοποίηση του φόβου, την κρατική πειθάρχηση και την υποταγή, αποτελεί μονόδρομο.