“Το σύστημα που καταφέρνει να αφανίσει το θύμα του πριν αυτό φτάσει στο ικρίωμα… είναι χωρίς αμφιβολία και το πιο ενδεδειγμένο για να κρατάει έναν ολόκληρο λαό σκλαβωμένο και υποταγμένο. Τίποτε δεν είναι πιο φοβερό από το να βλέπει κανείς πολλούς ανθρώπους μαζί να...
Η παρούσα ανταπόκριση ενός συντρόφου από το Radio Balckout (Τορίνο) πραγματοποιήθηκε στις 12/3/2020. Μεταφράστηκε στα ισπανικά και δημοσιεύθηκε στη Χιλή και την Αργεντινή. Πηγή στα ισπανικά: noticiasdeabajoml.wordpress.com Μετάφραση στα ελληνικά: Προλεταριακή...
Απεργία ενοικίου ΗΠΑ, καλέσματα για άρνηση πληρωμής ενοικίου και λογαριασμών στο San Francisco[1], το Seattle[2], το Chicago[3] και τη Μελβούρνη[4]. Εντωμεταξύ στην Ελλάδα, το κράτος κλείνει τις φοιτητικές εστίες, πετώντας στον δρόμο χιλιάδες φοιτητές. Καταλήψεις...
του Classreverb Απεργίες Απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην αδιαφορία των αφεντικών για την προστασία των ζωών των εργαζομένων αρχίζουν σιγά-σιγά να εμφανίζονται στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Στην Ιταλία, τον κύκλο των απεργιακών κινητοποιήσεων ξεκίνησαν οι...
Σε αυτή την εις βάθος ανάλυση, ο αναρχικός συγγραφέας Peter Gelderloos διερευνά τις τεχνολογικές και γεωπολιτικές αλλαγές που θα αντιμετωπίσουν τα κινήματα για την κοινωνική απελευθέρωση τις επόμενες δεκαετίες. Πώς θα προσπαθήσουν εκείνοι που κρατούν την εξουσία...
![Διασυλλογική ενημέρωση από την αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία που πραγματοποιήθηκε στις 6/12 στη Θεσσαλονίκη [ΦΩΤΟ + ΒΙΝΤΕΟ]](https://www.alerta.gr/wp-content/uploads/2020/02/december_2019_5.jpg)
Στις 6/12/2019 πραγματοποιήθηκε (και) στη Θεσσαλονίκη πορεία την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. 11 χρόνια πριν ο Κορκονέας σήκωσε το όπλο του και πυροβόλησε εν ψυχρώ...
του Classreverb Περιεχόμενα Προσφορά και ζήτηση Από το «κράτος-πρόνοιας» στο κράτος «ποινικού δικαίου»: οι μεταμορφώσεις της κοινωνικής υποταγής Το ελληνικό κράτος Η νέα κρατική περιπέτεια Ο Δεκέμβρης στο απόσπασμα Εμείς …το πρόβλημα της χώρας 1. Προσφορά και ζήτηση Ο...
Προς το παρόν το κράτος δεν μπορεί να βασίζεται παρά στην αστυνομία για να μας κάνει να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Και την χρησιμοποιεί όσο ποτέ… Εδώ και μερικές δεκαετίες
ροκειμένου να διευκολυνθούν τα παιδιά στον τομέα της υπευθυνότητας, τους δίνουμε κάποιες κάρτες που ονομάζονται «κάρτες δεσμεύσεων», τις οποίες συμπληρώνουν σε κάποιο χρονικό διάστημα και τις παρουσιάζουν στη λεγόμενη «Συνέλευση Παρουσίασης». Σε αυτή τη συνέλευση κάθε άτομο παρουσιάζει τι έχει μάθει στον τομέα της πνευματικής εργασίας, ώστε οι σύντροφοι και συντρόφισσες του να μπορούν να συμμετέχουν σε αυτό.
Προς το παρόν το κράτος δεν μπορεί να βασίζεται παρά στην αστυνομία για να μας κάνει να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Και την χρησιμοποιεί όσο ποτέ… Εδώ και μερικές δεκαετίες
Από την πλευρά του αναρχισμού το ζήτημα της κουλτούρας ήταν πάντα νευραλγικό ακριβώς γιατί η εξουσία συγκροτείται από την βία και την πειθώ – οποιαδήποτε αναρχικη/ελευθεριακη θεωρία είναι αναγκασμένη να θεωρεί την πολιτιστική παρέμβαση σαν θεμελιώδες μέρος της πρακτικής της.
ροκειμένου να διευκολυνθούν τα παιδιά στον τομέα της υπευθυνότητας, τους δίνουμε κάποιες κάρτες που ονομάζονται «κάρτες δεσμεύσεων», τις οποίες συμπληρώνουν σε κάποιο χρονικό διάστημα και τις παρουσιάζουν στη λεγόμενη «Συνέλευση Παρουσίασης». Σε αυτή τη συνέλευση κάθε άτομο παρουσιάζει τι έχει μάθει στον τομέα της πνευματικής εργασίας, ώστε οι σύντροφοι και συντρόφισσες του να μπορούν να συμμετέχουν σε αυτό.
Απορρίπτοντας συνολικά κάθε έννοια ανταλλαγής και παραγωγής, η κομμουνιστικοποίηση στερεί την αυτόνομη, ακρατική κοινωνία τόσο από τα αναγκαία μέσα αυτοσυντήρησης που θα την καταστήσουν βιώσιμη, με την μορφή μόνιμων οικονομικών θεσμών που θα λειτουργούν στη βάση της ισοκατανομής της οικονομικής δύναμης, της αμοιβαίας στήριξης και της αλληλεξάρτησης, αλλά και από τα μέσα επίλυσης των βιοποριστικών προβλημάτων εκείνων των κοινωνικών στρωμάτων που ενδεχομένως θα είχαν κάθε συμφέρον να ταχθούν στο πλευρό ενός αντισυστημικού κινήματος που θα παλεύει για την μετάβαση σε μια κοινωνία χωρίς ιεραρχίες και θεσμισμένες συγκεντρώσεις δύναμης.
Σε αντίθεση με το στερεότυπο του αναρχισμού ως δόγματος του “όλα ή τίποτα”, ο Μαλατέστα διατύπωνε ήδη στα 1899: “δεν είναι ζήτημα να πετύχουμε την αναρχία σήμερα, αύριο ή στους επόμενους δέκα αιώνες, αλλά το ζήτημα είναι ότι βαδίζουμε προς την αναρχία σήμερα, αύριο και για πάντα”.