Υπέρκοσμος, Μετακόσμος και το τέλος του κόσμου.
«Αλλά δεν είναι το Facebook που έχει προκαλέσει την απογοήτευση, τον ανίκανο θυμό και το μίσος. Είναι το όλο και πιο άνισο, επισφαλές και βίαιο οικονομικό σύστημα που είναι το έδαφος για συλλογική επιθετικότητα. Και, φυσικά, το Facebook είναι επίσης μέρος αυτού του συστήματος. Τα κοινωνικά δίκτυα, από τα οποία έχει εξαφανιστεί η ζεστασιά των σωμάτων, απλώς ενισχύουν αυτή τη βία ενώ δοξάζουν την αναποτελεσματικότητά της. Όσο μεγαλώνει η οργή μας, όσο περισσότερο το λέμε δυνατά στο βάζο του Συνδεδεμένου, τόσο μεγαλύτερη η αδυναμία γίνεται». Άλλο ένα εκπληκτικό κείμενο του Φράνκο «Μπιφό» Μπεράρντι που δεν μας αφήνει άλλη επιλογή, είτε αποδεχόμαστε τη σκληρότητα της πραγματικότητας είτε γινόμαστε συνένοχοι στη φρίκη της κυριαρχίας. Δεν υπάρχει τίποτα στο ενδιάμεσο. Το κείμενο εμφανίστηκε στο Commune Info στις 2 Νοεμβρίου. Σούνζι Μπίνγκφα .
Αρχικά δημοσιεύτηκε από την Commune Info . Franco “Bifo” Berardi . Μετάφραση από τη γερμανική έκδοση που δημοσίευσε η Sunzi Bingfa . Μετάφραση Riot Turtle .
Όλα έχουν ήδη γραφτεί στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Κυβερνοχώρου, που γράφτηκε από τον John Perry Barlow το 1993. «Στο όνομα του μέλλοντος, σας ζητώ από το παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είσαι ευπρόσδεκτοι εδώ. Δεν έχετε κυριαρχία στο έδαφος στο οποίο συγκεντρωνόμαστε. Δεν έχουμε εκλέξει κυβέρνηση και δεν έχουμε σκοπό να έχουμε, γι’ αυτό σας απευθύνομαι με την εξουσία που πηγάζει από τον τόπο όπου μιλάει η ελευθερία. Δηλώνω ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που χτίζουμε είναι εγγενώς ανεξάρτητος από τις τυραννίες που επιδιώκετε να μας επιβάλετε. Δεν έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε και δεν έχετε ένα όργανο επιβολής που πρέπει να φοβόμαστε».
Ο Υπέρκοσμος
Σε τριάντα χρόνια, αναδύθηκε ο κυβερνοχώρος, ένας υπερκόσμος πάνω στον οποίο ο επίγειος κόσμος δεν έχει πλέον καμία δύναμη απόφασης. Η εισφορά που έχουν καταβάλει οι βιομηχανικές εταιρείες υπό μορφή φόρων δεν ισχύει για εταιρείες που έχουν δημιουργήσει μη εδαφική σφαίρα. Οι πολιτικές εξουσίες δεν είναι κυρίαρχες στη σφαίρα της μη επικράτειας. Αντίθετα, η εικονική μη επικράτεια έχει γίνει η παγκόσμια υποδομή χωρίς την οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει το πολιτικό, διοικητικό και οικονομικό σύστημα. Ο υπερκόσμος είναι μια διάσταση που επανακωδικοποιεί την κοινωνική πραγματικότητα μεταφέροντας γλωσσικές πρακτικές (οικονομία, πολιτική, επικοινωνία, συναισθηματικότητα) σε ένα επιταχυνόμενο επίπεδο που είναι ανεξάρτητο από τους εδαφικούς νόμους.
Ο μετακόσμος είναι μια διάσταση που όχι μόνο επανακωδικοποιεί τον κόσμο, αλλά επανακωδικοποιεί και την ψυχική και γλωσσική νευρική υποκειμενικότητα μετατρέποντάς τον σε έναν μετακόσμο προσομοιωμένων ερεθισμάτων και αντιλήψεων.
Στα τέλη Οκτωβρίου 2021, ο Mark Zuckerberg πραγματοποίησε ένα συνέδριο σε εικονική σύνδεση. Αυτό σίγουρα δεν ήταν απάντηση σε καταγγελίες ανθρώπων που κατήγγειλαν τις βλαβερές συνέπειες των κοινωνικών δικτύων: ασήμαντα, επειδή η έκθεση του ανθρώπινου μυαλού σε έναν αυξανόμενο όγκο εικονικής νευροδιέγερσης οδηγεί σε μια μετάλλαξη που υπερβαίνει την πολιτική βούληση των λογοκριτών και των ηθικολόγων. Αυτά τα παράπονα είναι ασυνεπή: είναι αλήθεια ότι το Facebook, όπως και άλλα κοινωνικά δίκτυα, τείνει να ενισχύει και να ριζοσπαστικοποιεί το κοινωνικό μίσος. Αλλά δεν είναι το Facebook που έχει προκαλέσει την απογοήτευση, τον ανίκανο θυμό και το μίσος. Είναι το όλο και πιο άνισο, επισφαλές και βίαιο οικονομικό σύστημα που είναι το έδαφος για συλλογική επιθετικότητα. Και, φυσικά, το Facebook είναι επίσης μέρος αυτού του συστήματος. Τα κοινωνικά δίκτυα, από τα οποία έχει εξαφανιστεί η ζεστασιά των σωμάτων, απλώς ενισχύουν αυτή τη βία ενώ δοξάζουν την αναποτελεσματικότητά της. Όσο περισσότερο μεγαλώνει ο θυμός μας, όσο περισσότερο το λέμε δυνατά στο βάζο του Συνδεδεμένου, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η αδυναμία.
Ο Μετακόσμος
Ο κύκλος της ανικανότητας μάλλον έχει φτάσει στο απόλυτο όριο του και ο Ζούκερμπεργκ προτείνει ένα άλλο άλμα: το άλμα στον μετα-χώρο για τον οποίο ο κυβερνοχώρος έχει δημιουργήσει την υποδομή. Ορισμένοι επικριτές έχουν σημειώσει ότι ο Ζούκερμπεργκ θέλει να κάνει το σύστημά του ανεξάρτητο από την Apple και την Google, από τις οποίες εξαρτάται επί του παρόντος τεχνικά για ορισμένες λειτουργίες. Στους New York Times της 1ης Νοεμβρίου, η Sara Zwisher υποστηρίζει ότι η Meta είναι απλώς μια ευρύτερη εταιρική δομή που δημιουργήθηκε από τον Zucker για να ξεφύγει από τα πρόσφατα νομικά προβλήματα. Πραγματικά? Σίγουρα οι αποφάσεις του Zuckerberg θα οδηγηθούν από οικονομικούς και τεχνικούς λόγους. Αλλά οι φιλοσοφικές συνέπειες της κυκλοφορίας του Meta είναι πολύ πιο σημαντικές, κατά τη γνώμη μου. Η καινοτομία στοχεύει να αξιοποιήσει πειράματα που διεξάγονται από τη δεκαετία του 1980, όταν ο Jaron Lanier ήταν ο πρώτος που μίλησε για εικονική πραγματικότητα και συναισθητική επικοινωνία χωρίς σύμβολα. Το λογισμικό οπτικού και πολυαισθητηριακού ορισμού έχει τελειοποιηθεί κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών και το μετα-έργο είναι να φέρει αυτές τις τεχνολογίες μαζί σε μια καθηλωτική εμπειρία μέσω μιας πλατφόρμας όπως το Oculus ή άλλων πιο προηγμένων μετατροπέων ηλεκτρονικών παλμών. Στην ομιλία του, ο Zuckerberg ανακοίνωσε την επέκταση της καθηλωτικής διάστασης με υλικό επαυξημένης πραγματικότητας και προσαρμοσμένους αισθητήρες. Εάν το hyper είναι μια διάσταση που επιταχύνει απεριόριστα τον κύκλο της παρορμητικής επικοινωνίας, τότε το meta είναι η διάσταση στην οποία η παρορμητική επικοινωνία προσομοιώνει και αντικαθιστά την πραγματική σχέση μεταξύ του εγκεφάλου και του κόσμου για να δημιουργήσει μια μετα-πραγματικότητα στην οποία ο άλλος δεν υπάρχει πλέον παρά μόνο ως προσομοίωση νευρικής διέγερσης.
Και στον κόσμο
Η ανακοίνωση ενός άλματος από το Iper στο Meta έρχεται τις ίδιες ημέρες που γίνονται οι προετοιμασίες για τη διάσκεψη COP26 στη Γλασκώβη, η οποία επιβάλλει πέραν πάσης συζήτησης την τελική αδυναμία σωτηρίας της Γης και των κατοίκων της από τις καταστροφές της υπερθέρμανσης, τις γιγαντιαίες μεταναστεύσεις που ακολούθησαν. και τον πόλεμο, την απόγνωση και τον πανικό που θα τους συνοδεύει.
Μετά τη σύνοδο κορυφής των G8 στη Ρώμη, αυτό το ξέρουν όλοι εκτός από την πεντάστερα ομάδα του Τσινγκολάνι, η οποία, κολλημένη στις πολυθρόνες της, συνεχίζει ήρεμα και στοχαστικά να επαναλαμβάνει τις ανοησίες της. Η ενεργειακή κρίση αναγκάζει ορισμένες χώρες να ανοίξουν ξανά τα ανθρακωρυχεία τους. Κανένα ρεαλιστικό σχέδιο δεν μπορεί να συμβιβάσει την οικονομική ανάπτυξη και τη μείωση των εκπομπών. Δεδομένης λοιπόν της απόλυτης προτεραιότητας της οικονομικής ανάπτυξης, δίνονται και πάλι υποσχέσεις: Όλα θα πάνε καλά το 2050 (ή ίσως το 2060 ή το 2070), τόσο πιθανό είναι ότι μέχρι τότε δεν θα έχει μείνει κανείς να το επαληθεύσει. Τώρα που ξέρουμε ότι ο κόσμος θα γίνει ακατοίκητος, αρχίζουμε να χτίζουμε τον μετακόσμο. Ένας πληθυσμός Χικικομόρη που θα συνδεθεί από τον χώρο εργασίας του σε έναν κόσμο αντιληπτικών ερεθισμάτων. Η φαντασία τελικά θα έχει κυριεύσει. Ενώ το φυσικό και κοινωνικό σώμα σαπίζει.
Σιωπή
Θα λειτουργήσει ο Metaworld; Θα μετακινηθεί σημαντικό μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού στην προσομοιωμένη σφαίρα; Δεν γνωρίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι μια μέρα του Οκτώβρη, ολόκληρο το σύστημα του Facebook έκλεισε για έξι ώρες. Κανείς δεν εξήγησε τι συνέβη, ούτε ο Ζάκερμπεργκ ούτε κανείς άλλος.
Ας κάνουμε εικασίες λοιπόν. Η πρώτη υπόθεση είναι ότι επρόκειτο για εσωτερική δολιοφθορά: οι υπάλληλοι του Facebook εκφράστηκαν με αυτόν τον τρόπο για συνδικαλιστικούς ή πολιτικούς λόγους. Πολύ καλό για να είναι αληθινό, και νομίζω ότι θα μας το είχαν πει. Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι το σαμποτάζ οργανώθηκε απ’ έξω, από τους συνήθεις Ρώσους ή Μακεδόνες ή ίσως Κινέζους, ποιος ξέρει. Πιθανόν, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν έτσι. Η τρίτη υπόθεση είναι ότι ο Ζούκερμπεργκ, κουρασμένος να δέχεται επίθεση από τα μέσα ενημέρωσης και το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, έκανε μια μικρή επίδειξη: προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει όταν αποκλείω μια περιοχή που περιλαμβάνει τρεισήμισι δισεκατομμύρια πολίτες, αμέτρητες εταιρείες που παράγουν, διανομή, διαφήμιση και ούτω καθεξής. Πιθανό, ρεαλιστικό. Ωστόσο, η πιο πιθανή υπόθεση είναι η πιο απλή: ο μήνας που ο κόσμος ανακάλυψε την πρώτη παγκόσμια κρίση συμφόρησης,
Όσο πιο περίπλοκο είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα, τόσο λιγότερο εύκολος είναι ο εντοπισμός, η απομόνωση και η διόρθωση σφαλμάτων. Στους μήνες και τα χρόνια που έρχονται, όταν ο κόσμος θα γίνει πολύ άσχημος για να τον αντέξουμε, μάλλον θα στραφούμε στον μετακόσμο. Τα ακουστικά στα αυτιά μας θα μας εμποδίσουν να ακούσουμε τον ήχο του πόνου και οι θεατές θα μας εμποδίσουν να δούμε τη δυστυχία, τη θλίψη και την καταστροφή. Αλλά σε κάποιο σημείο, μια υπερφόρτωση, ίσως ένα ρωσικό σαμποτάζ, ή μια απρόβλεπτη, ανεξήγητη κατάρρευση ρεύματος θα κλείσει τα ακουστικά και όλες τις άλλες συσκευές σύνδεσης. Όπως αφηγείται ο Don DeLillo στο σύντομο μυθιστόρημά του Silenzio. Μια σιωπή του τάφου.
Φράνκο «Μπιφό» Μπεράρντι
