Το Ισραήλ ανακοίνωσε την ολοκλήρωση ενός υπόγειου τείχους και ενός θαλάσσιου φράγματος που περιβάλλει την πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας. Αν και κανένα μέσο ενημέρωσης δεν χρησιμοποίησε τον όρο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» για να το αναφέρει, θα έπρεπε.
Το λεξικό Merriam-Webster ορίζει το στρατόπεδο συγκέντρωσης ως «ένα μέρος όπου μεγάλος αριθμός ανθρώπων (όπως αιχμάλωτοι πολέμου, πολιτικοί κρατούμενοι, πρόσφυγες ή μέλη μιας εθνικής ή θρησκευτικής μειονότητας) κρατούνται ή περιορίζονται υπό ένοπλους φρουρούς, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα στρατόπεδα που δημιούργησαν οι Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για τον εγκλεισμό και τη δίωξη των Εβραίων και άλλων κρατουμένων». Και ένα στρατόπεδο εξόντωσης είναι «ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο σκοτώνονται συστηματικά μεγάλος αριθμός αιχμαλώτων!».
Η Λωρίδα της Γάζας, που καταλαμβάνεται και πολιορκείται από το απαρτχάιντ του Ισραήλ, πληροί τις προϋποθέσεις και για τα δύο στάδια. Η διαφορά είναι ότι είναι μεγαλύτερο από όλα τα γνωστά στρατόπεδα θανάτου και συγκέντρωσης που δημιουργήθηκαν από μισαλλόδοξα δυτικά καθεστώτα τον 20ό αιώνα. Η απόφαση του Ισραήλ να αναδιανείμει τα στρατεύματά του γύρω από την πυκνοκατοικημένη παράκτια λωρίδα το 2005, στη συνέχεια να επιβάλει μια άνευ προηγουμένου μεσαιωνική πολιορκία το 2006 που κατέστρεψε όλους τους τομείς της ζωής και στη συνέχεια να πραγματοποιήσει τέσσερις μαζικές επιθέσεις που έχουν σκοτώσει περισσότερους από τέσσερις χιλιάδες αμάχους, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιά, δεν φαίνεται να είναι αρκετό για τις κυβερνώντες σιωνιστικές ελίτ του αδίστακτου κράτους.
Πριν από δύο ημέρες, η κυβέρνηση του Ισραήλ ανακοίνωσε την ολοκλήρωση ενός υπόγειου τείχους εξοπλισμένου με αισθητήρες γύρω από τη Γάζα που περιλαμβάνει εκατοντάδες κάμερες, ραντάρ και άλλους αισθητήρες και εκτείνεται σε 65 χιλιόμετρα. Το τείχος αναφέρεται ότι είναι πάνω από έξι μέτρα ύψος και το θαλάσσιο φράγμα του περιλαμβάνει ηλεκτρονικές συσκευές για την ανίχνευση διείσδυσης από τη θάλασσα και ένα τηλεκατευθυνόμενο οπλικό σύστημα. Το υπουργείο δεν αποκάλυψε το βάθος του υπόγειου τείχους που Χρειάστηκαν τρεισήμισι χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Ούτε ένα μέσο ενημέρωσης δεν χρησιμοποίησε τον όρο «στρατόπεδο συγκέντρωσης», ούτε το απαρτχάιντ αναφερόταν στη συνεχιζόμενη πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται από τις Ισραηλινές Δυνάμεις Κατοχής έχει γίνει η αναφορά, χωρίς ερωτήσεις. Καμία φωνή από τη Γάζα / την Παλαιστίνη δεν μπορεί να πει λέξη για τον αντίκτυπο αυτού του «έργου» στη ζωή τους. Αυτό που μπορούμε να διαβάσουμε είναι η δήλωση του Ισραηλινού εγκληματία πολέμου, υπουργού Άμυνας Benny Gantz, που λέει ότι «[το] φράγμα, που είναι ένα καινοτόμο και τεχνολογικά προηγμένο έργο, στερεί από τη Χαμάς μία από τις δυνατότητες που προσπάθησε να χρησιμοποιήσει. Και να αναπτύξει». . και ότι «[τοποθετεί] ένα «σιδερένιο τείχος», αισθητήρες και σκυρόδεμα μεταξύ της τρομοκρατικής οργάνωσης και των κατοίκων του νότιου Ισραήλ».
Τα δύο εκατομμύρια κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας πρέπει να φυλακιστούν μέσα σε αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης γιατί είναι όλοι «υποστηρικτές της Χαμάς» και αυτό δίνει σε «μας» το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε ένα «έξυπνο τείχος» για να τους περικυκλώσουμε. Αυτό δεν είναι μια μορφή «συλλογικής τιμωρίας» μόνο και μόνο επειδή «αυτοί» δεν γεννιούνται από Εβραιές μητέρες και επομένως δεν έχουν το «δικαίωμα» να αντιμετωπίζονται ως πλήρη ανθρώπινα όντα. Μόνο όσοι έχουν λευκό δέρμα ή/και γεννημένοι σε εβραϊκές οικογένειες μπορούν να έχουν αυτό το δικαίωμα.
Το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής και του αμερικανικού Νότου υπό τους νόμους του Τζιμ Κρόου πρέπει να ήταν ένα πικνίκ σε σύγκριση με αυτό.
Τα δύο εκατομμύρια κάτοικοι της πολιορκημένης Γάζας, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν βίαια και μετακινήθηκαν από τα σπίτια τους από τις σιωνιστικές δυνάμεις το 1948, υποβλήθηκαν σε τέσσερις εβδομάδες (2009), 2 εβδομάδες (2012), 51 ημέρες (2014) και 11 ημέρες (Μάιος 2021) αδυσώπητου ισραηλινού κρατικού τρόμου, κατά τις οποίες ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη επιτέθηκαν συστηματικά σε περιοχές αμάχων, μετέτρεψαν ολόκληρες γειτονιές και ζωτικής σημασίας αστικές υποδομές σε ερείπια και κατέστρεψαν δεκάδες σχολεία, συμπεριλαμβανομένων πολλών που διευθύνονται από την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών. Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), όπου κατέφευγαν άμαχοι. Αυτό ήρθε μετά από χρόνια μιας συνεχιζόμενης, ακρωτηριαστικής και θανατηφόρας μεσαιωνικής ισραηλινής πολιορκίας της Γάζας, μια αυστηρή μορφή συλλογικής τιμωρίας. Αλλά, Γιατί δεν ικανοποιούνται «αυτοί» με όσα τους προσφέρουν «εμείς» που υποστηρίζονται από συνένοχους δυτικά και αραβικά καθεστώτα «φιλικά»; (Ξεχάστε την Τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης του 1949, που επικυρώθηκε από το «εμείς», δηλαδή το Ισραήλ, που απαγορεύει τη συλλογική τιμωρία αμάχου πληθυσμού).
Ποτέ άλλοτε δεν αρνήθηκαν σε έναν πληθυσμό τις βασικές απαιτήσεις για επιβίωση ως μια εσκεμμένη πολιτική αποικισμού, κατοχής και απαρτχάιντ, αλλά αυτό κάνει το Ισραήλ στον λαό της Γάζας σήμερα: δύο εκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς ασφαλή παροχή νερού, τροφής , ρεύμα, φάρμακα και σχεδόν οι μισοί από αυτούς είναι παιδιά κάτω των 15 ετών.
Και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι είμαστε κυριολεκτικά τρόφιμοι του μεγαλύτερου στρατοπέδου συγκέντρωσης στον κόσμο χωρίς κανένα δικαίωμα. Ο Πρόεδρος Κάρτερ δεν υπερέβαλλε όταν επισκέφθηκε τη Γάζα το 2009: «[Οι Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας] αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν ζώα παρά με ανθρώπους. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία μια τόσο μεγάλη κοινότητα δεν είχε δεχθεί άγρια επίθεση από βόμβες και πυραύλους και στη συνέχεια στερήθηκε τα μέσα για να επισκευαστεί.
Δυστυχώς, ο Κάρτερ δεν είναι πλέον ο πρόεδρος των ΗΠΑ, τον στρατηγικό σύμμαχο του απαρτχάιντ του Ισραήλ. Όσο επίσημοι φορείς και παγκόσμιοι ηγέτες αποφασίζουν να πουν και να μην κάνουν απολύτως τίποτα, το Ισραήλ θα συνεχίσει να σκοτώνει περισσότερους Παλαιστίνιους, να χτίζει ψηλότερα τείχη, να ενισχύει την πολιορκία και να ισχυρίζεται ότι όλα γίνονται για «αυτοάμυνα»!
Κι όμως εμείς οι αχάριστοι «αντισημίτες» θα κατηγορούμαστε που το αποκαλούμε «στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Ο Haidar Eid είναι αναπληρωτής καθηγητής μετα-αποικιακής και μεταμοντέρνας λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο al-Aqsa στη Γάζα. Έχει γράψει εκτενώς για την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση, συμπεριλαμβανομένων άρθρων που δημοσιεύθηκαν στα Znet, Electronic Intifada, Palestine Chronicle και Open Democracy. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για πολιτιστικές σπουδές και λογοτεχνία σε διάφορα περιοδικά, όπως το Nebula, το Journal of American Studies in Turkey, το Cultural Logic και το Journal of Comparative Literature.
Πηγή:https://rebelion.org/completada-la-construccion-del-campo-de-concentracion-de-israel-en-gaza/
