Καθώς ο κόσμος μάχεται το COVID-19, ένας διαφορετικός πόλεμος διεξάγεται στη Μοζαμβίκη, η οποία φιλοξενεί ένα από τα πλουσιότερα πρόσφατα ευρήματα αερίου στον κόσμο. Η αναφορά θα μπορούσε να ταυτίζεται με ένα φανταστικό σενάριο αναφορικά με τα αναληφθέντα πετρελαϊκά αποθέματα στην περιοχή του Αιγαίου
Καθώς ο κόσμος κατακλύζεται από το ξέσπασμα της επιδημίας COVID 19, ένας διαφορετικός πόλεμος με τρομακτικά ποσοστά διεξάγεται στη βόρεια περιοχή της Μοζαμβίκης, η οποία φιλοξενεί ένα από τα πρόσφατα πλουσιότερα ευρήματα φυσικού αερίου στον κόσμο. Η περιοχή του Κάμπο Ντελγκάντο, που συνορεύει με την Τανζανία, φιλοξενεί μια έξαρση βίας που προκαλεί κυβερνητικές δυνάμεις εναντίον εσωτερικών ανταρτών γνωστών ως RENAMO και αντάρτες που διεκδικούν δεσμούς με το ISIS. Αυτό το βίαιο όργιο ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2017, αλλά, παρά τις προειδοποιητικές ενδείξεις σχετικά με την τρομοκρατία στη Μοζαμβίκη από την Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) τον Φεβρουάριο, η Κοινότητα Ανάπτυξης της Νότιας Αφρικής (SADC) αναγνώρισε τελικά την ύπαρξη πραγματικής κρίσης στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της στις 19 του Μαΐου του τρέχοντος έτους.
Ο πόλεμος είναι μια καταστροφή που απειλεί να διαρρεύσει διασυνοριακά σε άλλα κράτη μέλη. Παρ ‘όλα αυτά, πολυεθνικές εταιρείες όπως η γαλλική εταιρεία πετρελαίου Total, η EXIM Bank του Ηνωμένου Βασιλείου, η ExxonMobil, η BP και η Shell, μεταξύ άλλων, ρίχνουν δισεκατομμύρια δολάρια σε έργα φυσικού αερίου στο Cabo Delgado. Με θύματα χιλιάδες θανάτους, η αποτελεσματικότητα των περιφερειακών θεσμικών οργάνων στην επίλυση συγκρούσεων και η επιρροή πολυεθνικών εταιρειών σε τέτοιες κρίσεις είναι ένα ηθικό ζήτημα που πρέπει να προκαλεί παγκόσμια ανησυχία.
Η μείωση
Η επαρχία Cabo Delgado ήταν κάποτε ο πυρήνας του αγώνα απελευθέρωσης της Μοζαμβίκης ενάντια στην πορτογαλική αποικιοκρατία. Έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος για την εξάπλωση του σοσιαλισμού ως εθνικής πολιτικής ιδεολογίας. Τώρα, είναι ένα hotspot εξωπραγματικών δραστηριοτήτων.
Το 2010, η ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου στη λεκάνη Rovuma, κάτω από τα υπεράκτια βαθιά νερά στον Ινδικό Ωκεανό, από την αμερικανική εταιρεία ενέργειας Anadarko, προσέλκυσε την προσοχή του παγκόσμιου κεφαλαίου. Το 2011, η ιταλική εταιρεία ενέργειας ENI SpA ανακάλυψε επίσης ένα τεράστιο πεδίο φυσικού αερίου στην περιοχή.
Τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν το γεγονός ότι η ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου από ξένες πολυεθνικές και η επακόλουθη έκρηξη επενδύσεων αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας στον σκληρό πόλεμο που ξέσπασε στην επαρχία του Cabo Delgado. Οι πολυεθνικές εταιρείες, οι ισλαμιστές εξτρεμιστές και η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης επιδιώκουν να εξαργυρώσουν τις ανακαλύψεις, ανεξάρτητα από το κοινωνικοπολιτικό κόστος. Η αυξανόμενη κλίμακα επιθέσεων εναντίον κρατικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων και κυβερνητικών κτιρίων είναι ένας καθρέφτης του περίπλοκου χαρακτήρα της σύγκρουσης που θέτει τις κυβερνητικές δυνάμεις εναντίον ισλαμιστών ανταρτών, αν και με την έμμεση επιρροή του ξένου κεφαλαίου.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Ρωμαιοκαθολικός Επίσκοπος της Pemba Luiz Fernando Lisboa μίλησε ενάντια στην καταστροφή της ιστορίας και του πολιτισμού των τοπικών ανθρώπων λόγω αυτής της σύγκρουσης, προσθέτοντας ότι φαίνεται όλο και περισσότερο σαν η επαρχία Cabo Delgado να διαιρείται και να χωρίζεται σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες.
Ο Ilam Rawoot της Justica Ambiental / Friends of the Earth Μοζαμβίκη, συντονιστής της No to Gas! εκστρατεία, υποστηρίζει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της παρουσίας πολυεθνικών εταιρειών και της θανατηφόρας σύγκρουσης. Οι τοπικοί πληθυσμοί στην επαρχία, οι οποίοι δεν έχουν επωφεληθεί από τις ανακαλύψεις φυσικού αερίου, πιστεύουν ότι τα χιλιάδες κυβερνητικά στρατεύματα που αναπτύσσονται βρίσκονται εκεί μόνο για να προστατεύσουν τα συμφέροντα ξένων επιχειρήσεων και όχι των πολιτών. Νωρίτερα φέτος, περισσότεροι στρατιώτες τοποθετήθηκαν στην επαρχία ειδικά μετά από αίτημα των Exxonmobil και Total, οι οποίοι φοβόταν για τις επενδύσεις τους. Μόνο μία επίθεση εναντίον μιας εταιρείας έχει καταγραφεί τα τελευταία δύο χρόνια, προσδίδοντας αξιοπιστία σε ισχυρισμούς σχετικά με την παρουσία ξένων εταιρειών που τροφοδοτούν τον πόλεμο.
Ο πόλεμος κορυφώθηκε με την κατάληψη δύο πόλεων από αντάρτες, Mocimboa da Praia και Quissanga, τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Χρησημοποιώντας το όνομα Ahlu Sunnah Wa-Jama (ASWJ), που μεταφράζεται σε «υποστηρικτές των προφητικών παραδόσεων», η επίθεσή τους χαρακτηρίστηκε ως η πιο τολμηρή επίθεση στη Mocimboa da Praia, η οποία απέχει περίπου 90 χιλιόμετρα από ένα μεγάλο υγροποιημένου φυσικού αέριο (LNG) ) έργο αξίας περίπου 60 δισεκατομμυρίων USD.
Τον επόμενο μήνα, περισσότεροι από 50 νέοι πυροβολήθηκαν εν ψυχρό ή αποκεφαλίστηκαν επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην απαίτηση ένταξης του ανταρτικού στρατού στο Xitaxi, στην περιοχή Muidumbe.
Η επιδείνωση της κατάστασης είναι το γεγονός ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της Μοζαμβίκης δεν έχουν εκπαίδευση σε αντι εξτρεμιστικές επιχειρήσεις και δεν διαθέτουν επαρκή πληροφόρηση για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά μόνο την ASWJ.
Οι δυνάμεις ασφαλείας απέτυχαν να υπερασπιστούν ή να αντισταθούν στην κατοχή των δύο πόλεων, Mocimboa da Praia και Quissanga. Μερικοί στρατιώτες απέφυγαν ακόμη και τη μάχη ρίχνοντας τις στολές τους για να ταιριάξουν με τους πολίτες.
Η κυβέρνηση προσέλαβε επίσης μισθοφορικά σώματα από τη Νότια Αφρική για να βοηθήσουν στη συντριβή της εξέγερσης, χωρίς τύχη. Για παράδειγμα, περίπου 150 Ρώσοι μισθοφόροι αναπτύχθηκαν πέρυσι, με δεσμούς με τον Βλαντιμίρ Πούτιν συνδεδεμένο με την Ομάδα Wagner, μια παραστρατιωτική μονάδα γνωστή για τη σκιερή εμπλοκή της σε πολέμους που κυμαίνονται από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στη Συρία και τη Λιβύη.
Το Wagner Group αναγκάστηκε να αναζητήσει ένα βιαστικό καταφύγιο έχοντας πολλά θύματα.
Η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης αντέδρασε με πολύ στρατιωτικοποιημένο και βαρύ τρόπο, σε μια επαρχία με ντόπιους που πιστεύουν ότι έχουν συμμετάσχει στα εθνικά αναπτυξιακά προγράμματα. Οι αναλυτές ασφαλείας υποστηρίζουν ότι με την επιβολή καταπιεστικών στρατιωτικών εκστρατειών, η κυβέρνηση κινδυνεύει να επαναλάβει τα ίδια λάθη στην αντιμετώπιση εξτρεμιστικών εξεγέρσεων με την περίπτωση της Νιγηρίας, όπου τρομοκρατεί η Μπόκο Χαράμ και η Αλ Σαμπαμπάμπ στη Σομαλία. Υποστηρίζουν ότι τέτοιες βαριές τακτικές, συχνά γεμάτες με βαριές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα πυροδοτήσουν μόνο και θα προσφέρουν εξαιρετικούς χώρους αναπαραγωγής για στρατολόγηση εξεγέρσεων. Σε σύγκριση με άλλες επαρχίες, το Cabo Delgado βρίσκεται εδώ και χρόνια σε τρομερή κατάσταση και οι ντόπιοι δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Πρόσφατα, οι αντάρτες ξεκίνησαν μια εκστρατεία για να κερδίσουν καρδιές και ψυχές των ντόπιων λεηλατώντας καταστήματα και διανέμοντας τα λεηλατημένα αντικείμενα δωρεάν στους πολίτες. Η δυσαρέσκεια με το κράτος είναι ήδη υψηλή καθώς ένα αποτυχημένο πρόγραμμα επανεγκατάστασης άφησε χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς τα προς το ζην εξαρτώμενα από τη γεωργία και την αλιεία.
Το Έργο Ένοπλων Συγκρούσεων & Δεδομένων Γεγονότων ανέφερε ότι απαγωγές και αποκεφαλισμοί διαπράχθηκαν από αντάρτες αυτό το μήνα. Στις 8 Ιουνίου, σκοτώθηκαν 2 πολίτες στην Tapara, στην περιοχή Quissanga. Ο ένας σκοτώθηκε επειδή είχε όπλο στο σπίτι του ενώ ο άλλος δολοφονήθηκε επειδή ήταν Χριστιανός. Οι αντάρτες απήγαγαν έπειτα 3 γυναίκες και εξόντωσαν το χωριό στο έδαφος.
Μετά από κυβερνητική στρατιωτική επίθεση την επόμενη μέρα, οι αντάρτες αποσύρθηκαν βόρεια από το Μάρερε και απήγαγαν 2 κορίτσια από χωράφια γύρω από την Μπάγκα.
Οι αντάρτες ξεκίνησαν επίσης τέσσερις επιθέσεις στην περιοχή Macomia, όπου κάλεσαν 11 άτομα με το όνομα τους και αποκεφαλίστηκαν όλοι. Στη συνέχεια απήγαγαν άλλα 7 κορίτσια σε μια επίθεση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αργότερα το βράδυ, οι αντάρτες ξεκίνησαν μια άλλη επίθεση στο Nacutuco, όπου σκότωσαν έξι πολίτες σε μια νυχτερινή επιδρομή, και έκαψαν σπίτια στο κοντινό Ingoane.
Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντομίνικ Ραάμπ εξέφρασε την επιθυμία του Ηνωμένου Βασιλείου να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις κατα της ανταρσίας της Μοζαμβίκης κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής κλήσης με τον Πρόεδρο της Μοζαμβίκης, Φίλιπε Νιούσι.
Σε μια σύντομη συνέντευξη, ο δημοσιογράφος της Μοζαμβίκης Dercio Tsandzana, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις στο έδαφος, δήλωσε ότι η αλήθεια των γεγονότων σχετικά με την πρόσληψη τοπικών πληθυσμών, δεν είναι ακόμη γνωστή.
«Κανείς δεν το επιβεβαιώνει πραγματικά … το μόνο παράδειγμα που μπορώ να δώσω είναι ότι υπάρχουν κάποιοι αντάρτες που κρύβονται στα σπίτια του τοπικού πληθυσμού», δήλωσε ο Τσαντζάνα.
Παρακολούθηση της διαδρομής χρημάτων
Παρά τις κλιμακούμενες επιθέσεις εξέγερσης στην επαρχία, αυτό δεν εμπόδισε τους πολυεθνικούς επενδυτές να ρίχνουν μεγάλα χρήματα σε έργα που σχετίζονται με το φυσικό αέριο. Αντίθετα, η ανησυχία τους ήταν για την επιβράδυνση των επιχειρήσεων λόγω του COVID 19, της παγκόσμιας πτώσης των τιμών του πετρελαίου και μιας προφανής υπερβολικής προσφοράς φυσικού αερίου στην παγκόσμια αγορά.
Η εξερεύνηση φυσικού αερίου είναι υπεράκτια, αλλά οι εγκαταστάσεις υποστήριξης είναι στην ξηρά και παραμένουν εξαιρετικά ευάλωτες σε επιθέσεις από τους αντάρτες.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, μια κοινοπραξία, η αφρικανική τράπεζα εταιρειών και επενδύσεων (RMB), ανακοίνωσε ότι ένα έργο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στη Μοζαμβίκη αναμένεται να λάβει δεσμεύσεις χρηματοδότησης αξίας 15 δισ. USD. Το συμβάν υπογραφής αναμένεται να ξεκινήσει αργότερα αυτόν τον μήνα.
Το έργο LNG της Μοζαμβίκης θα ηγηθεί της Total SA με προσδοκίες για μελλοντική δημιουργία εσόδων άνω των 40 δισεκατομμυρίων USD.
Για να μην είναι ξεπερασμένο , το Εθνικό Ινστιτούτο Πετρελαίου της Μοζαμβίκης ανακοίνωσε πρόσφατα ότι η τελική επενδυτική απόφαση (FID) για το προγραμματισμένο έργο υγροποιημένου φυσικού αερίου Rovuma ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα ληφθεί από την ExxonMobil το επόμενο έτος. Το FID είχε προγραμματιστεί για το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, αλλά λόγω των περικοπών της πανδημίας COVID 19 και των κεφαλαιουχικών δαπανών, αυτό έπρεπε να προγραμματιστεί εκ νέου. Η κεφαλαιακή επένδυση της ExxonMobil για φέτος προβλέπεται να είναι περίπου 23 δισεκατομμύρια USD, 43% χαμηλότερα από τα 33 δισεκατομμύρια USD που είχαν αναφερθεί προηγουμένως.
Οι δανειστές εξακολουθούν να υποστηρίζουν το έργο yFA της Μοζαμβίκης της Total λόγω της στρατηγικής του θέσης στον Ινδικό Ωκεανό για ευκολία εξαγωγών και του τεράστιου μεγέθους των αποθεμάτων.
Η αμερικανική εταιρεία Anadarko Petroleum Corporation αγοράστηκε από την Occidental Petroleum Corporation και το έργο πωλήθηκε στην Total το 2019. Η Total ολοκλήρωσε την εξαγορά της Anadarko, η οποία κατείχε μερίδιο 26,5% στο έργο LNG της Μοζαμβίκης, για 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Οι αναλυτές λένε ότι με 150 συν τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αποθεμάτων, αυτά είναι η βάση για μια νέα, παγκόσμια σημαντική ενεργειακή δικαιοδοσία. Η επιχείρηση Rovuma LNG της Exxon βρίσκεται δίπλα στην Total και οι δύο θα μπορούσαν να έχουν την ικανότητα να εξάγουν πάνω από 90 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως.
Τον Μάιο του τρέχοντος έτους, η US EXIM Bank τροποποίησε το προηγούμενο εγκεκριμένο άμεσο δάνειο του 2019 για την υποστήριξη των εξαγωγών των ΗΠΑ για την ανάπτυξη και κατασκευή του έργου LNG Total που βρίσκεται στη χερσόνησο Afungi, στη βόρεια Μοζαμβίκη.
Το αρχικό πεδίο εφαρμογής του δανείου 4,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το έργο τροποποιήθηκε από το αποκλειστικά χερσαίο τμήμα του εργοστασίου YFA, ώστε να συμπεριληφθεί περίπου 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την υποστήριξη της υπεράκτιας παραγωγής του έργου. Ο Πρόεδρος της US EXIM Bank Kimberly Reed είπε ότι η χρηματοδότηση του ιδρύματος για το έργο ΥFΑ αντικατοπτρίζει την πρωτοβουλία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την Αφρική για να ξεκλειδώσει ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην Αφρική.
Η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης πρόσφατα παρείχε εγγύηση 2,25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εταίρους στο ΥFΑ της Μοζαμβίκης, με τη διαβεβαίωση ότι θα πληρώσει το μετοχικό κεφάλαιο της κρατικής εταιρείας πετρελαίου εάν απαιτείται. Οι εταίροι συμφώνησαν να συμφωνήσουν με την κρατική εγγύηση αντί για άμεση εισφορά από την κρατική Εθνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ENH).
Υπάρχει μέθοδος για το dithering του SADC;
Καθώς η εξέγερση συνεχίζει να εξελίσσεται στο Cabo Delgado, με νέες τακτικές και μεθόδους επεκτατικής επιχείρησης, η περιοχή παραμένει εξαιρετικά ευάλωτη στον ισλαμικό εξτρεμισμό μέσω tvn πορωδών συνόρων.
Από περιφερειακή άποψη, ο βίαιος εξτρεμισμός θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί πριν από χρόνια.
Το γεγονός ότι χρειάστηκαν δυόμισι χρόνια για την κυβέρνηση της Μοζαμβίκης να ζητήσει επίσημα βοήθεια από την Κοινότητα Ανάπτυξης της Νότιας Αφρικής, λέει πολλά για την εμπιστοσύνη των κρατών μελών στον περιφερειακό θεσμό. Αντ ‘αυτού, η χώρα επέλεξε να προσεγγίσει ιδιωτικούς στρατιωτικούς εργολάβους από τη Ρωσία και τη Νότια Αφρική και επέλεξε επίσης να προσεγγίσει ορισμένα κράτη μέλη με τις ατομικές τους ιδιότητες, παρά ως μπλοκ. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος της Μοζαμβίκης Φίλιπ Νιούσι συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Πρόεδρο της Ζιμπάμπουε Έμερσον Μανγκάγκουα τον Απρίλιο για να συζητήσουν την επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας πριν από την έκτακτη σύνοδο της τρόικας της SADC τον επόμενο μήνα.
Στη 33η σύνοδο κορυφής της Αφρικανικής Ένωσης που πραγματοποιήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, οι ηγέτες της Αφρικανικής Ένωσης έθεσαν το ζήτημα μιας «εντελώς νέας απειλής» που είχε φτάσει σε «άνευ προηγουμένου επίπεδα» στη Δημοκρατία της Μοζαμβίκης.
Ωστόσο, η ΑΕ δεν μπόρεσε να παρέμβει άμεσα στην ξεδιπλούμενη κρίση λόγω δύο παραγόντων. Από τη μία πλευρά, η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης πήρε πολύ χρόνο για να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, προτιμώντας να την αναφέρει ως εσωτερικό πρόβλημα. Από την άλλη πλευρά, η αρχή της επικουρικότητας που διέπει τις σχέσεις μεταξύ της ΑΕ και των περιφερειακών οικονομικών κοινοτήτων, σήμαινε ότι η SADC έπρεπε να ασχοληθεί πρώτα με το θέμα.
Το Cabo Delgado είναι ένας μεγάλος αγωγός λαθρεμπορίου για ναρκωτικά όπως ηρωίνη από το Αφγανιστάν, άγριας ζωής και χρυσού, θέτοντας τεράστια απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα.
Ο Liesl Louw-Vaudran, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Μελετών Ασφαλείας της Πρετόρια ισχυρίζεται ότι παρόλο που η Μοζαμβίκη κάθεται στο Συμβούλιο Ειρήνης και Ασφάλειας της ΑΕ (ΕΠΑ), η κατάσταση ήταν απίθανο να φτάσει στην επίσημη ημερήσια διάταξη του συμβουλίου σύντομα.
Ο Louw-Vaudran παρατηρεί ότι η σχέση μεταξύ της αδύναμης διακυβέρνησης και της οικονομικής ανάπτυξης και της ανάπτυξης των τρομοκρατικών ομάδων αποκτά όλο και μεγαλύτερη έλξη.
Το Ινστιτούτο υποστηρίζει ότι η αύξηση της ανελέητης βίας στη βόρεια Μοζαμβίκη, συμπεριλαμβανομένων των αποκεφαλισμών γυναικών και παιδιών, έστειλε σαφή μηνύματα ότι ένα βίαιο τζιχαντιστικό κίνημα εξελίσσεται στη Νότια Αφρική.
Ένα ανακοινωθέν που κυκλοφόρησε μετά την έκτακτη σύνοδο κορυφής οργάνων SADC που φιλοξενήθηκε στο Χαράρε στις 19 Μαΐου εκφράζει αλληλεγγύη προς τη Μοζαμβίκη, αλλά δεν παρουσιάστηκε τίποτα συγκεκριμένο.
Παρά την ανακοίνωση που καταδικάζει τις επιθέσεις, εξακολουθούν να μην υπάρχουν ενδείξεις για το σχέδιο δράσης της SADC.
Σε συνέντευξή του, ο Λέκτορας και σχολιαστής της Πανεπιστημίου Pungue της Μοζαμβίκης, Francis Madhanzi, είπε ότι οι περισσότερες χώρες στην περιοχή της SADC έχουν ήδη παγιδευτεί στην καταπολέμηση της πανδημίας COVID 19, οπότε δεν πρέπει να αποκλειστούν τυχόν καθυστερήσεις στη δράση.
«Τα άτομα που βρίσκονται σε πολιορκία δεν μπορούν να ασκήσουν σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες», είπε, προσθέτοντας ότι η γεωργία, οι κοινωνικές υπηρεσίες και η εκπαίδευση έχουν σταματήσει.
«Η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης φαίνεται προσηλωμένη (στο τέλος του πολέμου), αλλά ο στρατός είναι ανίκανος. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες ασφαλείας πρέπει να αναδιαρθρωθούν, να μεταρρυθμιστούν και να βελτιωθούν στη συμπεριφορά τους. Οι στρατιώτες αποθαρρύνονται, ή καταστρέφονται από μια αναδυόμενη πολεμική οικονομία », δήλωσε ο Μαντάνι.
