Αναζητούμε από το 1981 με το κιάλι το μ-λ ρεύμα. Μια μόλις μέρα μετά το κατασταλτικό όργιο που εξαπέλυσε το κράτος ενάντια στις συγκεντρώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου σφραγίζοντας τη συνταγματική εκτροπή και εγκαινιάζοντας την είσοδο σε μια νέα εποχή κρατικού αυταρχισμού, εμφανίστηκε στο blog “Αντίσταση στις γειτονιές” ένα ημιανώνυμο (υπογράφει κάποιος Κ.Κ.) λιβελογράφημα που επιτίθεται συλλήβδην στο αναρχικό κίνημα. Το εν λόγω blog αποτελεί ημιεπίσημο blog του ΚΚΕ (μ-λ). Αν και το άρθρο φέρει υπογραφή και δεν εκφράζει απόλυτα τις θέσεις του ΚΚΕ (μ-λ) είναι γνωστή η χρόνια αναρχοφοβία της συγκεκριμένης οργάνωσης που δημιουργεί την κουλτούρα και τον χώρο για να εκφράζονται τέτοιες απόψεις. Ως εκ τούτου η κριτική του παρόντος άρθρου θα συμπεριλάβει και το ΚΚΕ (μ-λ) αποφεύγοντας κατά το δυνατόν τα ad hominem (αν κι είναι απόλυτα κατανοητά απέναντι σε παρόμοιους λιβέλους).
Το σημαντικότερο σφάλμα στο οποίο πέφτει ο συντάκτης του άρθρου είναι η συμπόρευσή του με την κρατική και μιντιακή αναπαράσταση των αναρχικών. Είναι γεγονός ότι σε παρόμοιο σφάλμα πέφτει κι ένα υπολογίσιμο κομμάτι του αναρχικού χώρου αλλά αυτό αποτελεί θέμα άλλου άρθρου. Με βάση αυτή ταυτοποιεί τους αναρχικούς σαν ανθρώπους που το κύριο μέλημά τους είναι το μπάχαλο στην πλάτη του μαζικού κινήματος, σαν ένα χώρο αποκομμένο από την κοινωνία και τις ανάγκες της, αφιερωμένο στη χωρίς λόγο βίαιη αντιπαράθεση με το κράτος. Να πληροφορήσουμε τον συντάκτη πως την τελευταία 20ετία οι αναρχικοί έχουν καταφέρει να έχουν παρουσία με στέκια, καταλήψεις, πολιτικές συλλογικότητες, θεματικές ομάδες, πολιτιστικές πρωτοβουλίες, εκδοτικούς οίκους, φοιτητικά σχήματα κι εργατικές ομάδες σε πολλές δεκάδες σημεία της χώρας. Βέβαια ο συντάκτης μάλλον όλα αυτά τα γνωρίζει αλλά φροντίζει να τα αποσιωπεί για να εξυπηρετηθεί η άθλια επίθεσή του.
Φυσικά επιστρατεύεται το πάλαι ποτέ πανίσχυρο όπλο της προβοκατορολογίας. Σύμφωνα με αυτή στην καλύτερη περίπτωση οι αναρχικοί είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι του κράτους εξυπηρετώντας τον στόχο του χτυπήματος του μαζικού κινήματος. Προσπερνώντας το γεγονός ότι τα αναρχικά μπλοκ συσπειρώνουν χιλιάδες κόσμο (σε αντίθεση με αυτά του ΚΚΕ (μ-λ) που μαζεύουν κάποιες δεκάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη) το μόνο που μπορεί να ειπωθεί για την προβοκατορολογία είναι πως είχε μια αξία χρήσης για την Αριστερά τη δεκαετία του ’80 όταν ακόμη είχε μαζική παρέμβαση στους κοινωνικούς χώρους κι ένιωθε μια απειλή από το νεαρό τότε αναρχικό κίνημα. Πλέον η χρήση της δεν είναι τίποτα άλλο από μια θλιβερή αναπόληση δήθεν ένδοξων εποχών.
Εκεί όμως που η αθλιότητα ξεπερνά τα όρια της χυδαιότητας είναι τα φληναφήματα περί “γενναιότητας” αλλά και (πολύ περισσότερο) ο ισχυρισμός ότι οι αναρχικοί έχαιραν μέχρι τώρα ανοχής κι ασυλίας από το κράτους. Τολμάει ο θλιβερός συντάκτης να τα γράφει αυτά για έναν πολιτικό χώρο που από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα μετράει χιλιάδες διωκόμενους, εκατοντάδες φυλακισμένους και πολλούς νεκρούς από τα κατασταλτικά σώματα. Αν έτσι μοιάζει η ανοχή κι η ασυλία είναι εύλογο το ερώτημα τι παραπάνω ζητάει ο Κ.Κ. να κάνει το κράτος για να αντιμετωπίσει τους αναρχικούς.
Ας ασχοληθούμε όμως με το κύριο θέμα του άρθρου: οι αναρχικοί λέει ήταν εξαφανισμένοι από τις συγκεντρώσεις του Πολυτεχνείου. Την Τρίτη 17 Νοέμβρη 2020 έγιναν απαγορευμένες συγκεντρώσεις και πορείες στις παρακάτω πόλεις/περιοχές: Μέγαρο Μουσικής, Πανεπιστημίου, Ομόνοια, Μεταξουργείο, Σταθμός Λαρίσης, Σεπόλια, Περιστέρι, Κυψέλη, Καισαριανή, Βύρωνας, Αγία Παρασκευή, Άγιοι Ανάργυροι – Καματερό, Νέα Ιωνία, Θεσσαλονίκη (συγκέντρωση στις φοιτητικές εστίες και στην Τσιμισκή), Σέρρες, Φλώρινα, Κομοτηνή, Τρίκαλα, Λάρισα, Ξάνθη, Μυτιλήνη, Ηγουμενίτσα, Αργοστόλι, Κέρκυρα, Χίος, Σάμος, Αμοργός, Πρέβεζα, Αγρίνιο, Καρδίτσα, Βόλος, Κοζάνη, Καβάλα, Γιάννενα, Πάτρα, Ναύπλιο, Καλαμάτα, Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους σε αυτές συμμετείχαν και αναρχικοί. Αρκετές από αυτές οργανώθηκαν μόνο από αναρχικούς. Αναρωτιέμαι αν μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο και το ΚΚΕ (μ-λ). Τουλάχιστον σε μια από αυτές (στη Θεσσαλονίκη στη συγκέντρωση της Τσιμισκή) πλάι πλάι με μέλος του ΚΚΕ (μ-λ) συνελήφθησαν τρεις αναρχικοί.
Δημιουργείται έτσι εύλογα το ερώτημα ποια είναι η σκοπιμότητα της επίθεσης στο αναρχικό κίνημα από ένα blog συνδεόμενο με το ΚΚΕ (μ-λ) στην παρούσα συγκυρία. Σε τι χρησιμεύει η επίθεση ενάντια σε ανθρώπους με τους οποίους, έστω και σε τακτικό επίπεδο, παλεύεις στους ίδιους δρόμους ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό και την επίθεση στην εργατική τάξη; Είναι κατανοητή η βαθιά ιδεολογική διαφωνία, έτσι κι αλλιώς ούτε οι αναρχικοί ισχυρίστηκαν ποτέ ότι έχουν τους ίδιους στρατηγικούς στόχους με το μ-λ ρεύμα. Η αντιαναρχική υστερία όμως σε μια εποχή όπου πλειοδοτεί σε αυτή η κυβέρνηση ενέχει αντικειμενικά τη συστράτευση του ΚΚΕ (μ-λ) με το κράτος. Κι επειδή οι αναρχικοί πάντα ήταν μαλωμένοι με τη διπλωματία, η αρχική (ψευδής) διαπίστωση και τίτλος του άρθρου “Αναζητούσαμε χθες με το κιάλι τους αναρχικούς θιασώτες των «σκληρών συγκρούσεων»….” μετατρέπεται σε “Αναζητούμε από το 1981 με το κιάλι το μ-λ ρεύμα”. Από τότε που το ΠΑΣΟΚ απορρόφησε τη συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού δυναμικού αυτού του ρεύματος κι οι νέοι και νέες που συμμετείχαν σε αυτό αποχώρησαν και μπήκαν στο αναρχικό κίνημα. Από τότε έχει φανεί η πολιτική χρεοκοπία του ΚΚΕ (μ-λ). Το χθεσινό λιβελογράφημα είναι απλώς μια μικρή υπενθύμιση αυτής της χρεοκοπίας.
