Κάθε μέρα που περνάει η υγεία του απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα επιδεινώνεται. Ο 63χρονος απεργός πείνας, επιμένει στην επιλογή του με τον κίνδυνο πλέον να έχει περάσει το στάδιο των μη αναστρέψιμων βλαβών και ανά πάσα στιγμή να αφορά την ίδια του τη ζωή. Ο Δ. Κουφοντίνας απαιτεί το αυτονόητο για κάθε κρατούμενο. Να σταματήσει η βεντέτα από την μεριά του κράτους που έφτασε στο σημείο να νομοθετήσει φωτογραφικό νόμο αποκλειστικά και μόνο για να πάψει ο απεργός να εργάζεται σε αγροτικές φυλακές, ενώ τώρα καταπατά και τον νόμο που επέβαλε την επιστροφή του Κουφοντίνα στις φυλακές Κορυδαλλού. Κάτι που είναι και το μοναδικό αίτημα της απεργίας πείνας του κρατουμένου. Το κράτος εισάγει το στοιχείο της εξόντωσης των αντιπάλων του κι αυτό είναι κάτι που θα έχει αλυσιδωτές και πολύπλευρες συνέπειες αν τελικά ο αγωνιστής Δ. Κουφοντίνας οδηγηθεί στον θάνατο. Οι κάθε είδος κινητοποιήσεις αλληλεγγύης πολλαπλασιάζονται προσπαθούν να στήσουν ανάχωμα σε αυτή την προοπτική.
Οι γιατροί Κατερίνα Ντουζέπη, αναισθησιολόγος-εντατικολόγος (είχε επισκεφτεί και εξετάσει τον Δημήτρη Κουφοντίνα στις Φυλακές Δομοκού στις 16 Γενάρη, 9η μέρα της απεργίας πείνας), και Θοδωρής Σδούκος, γενικός γιατρός – διευθυντής ΕΣΥ (είχε επισκεφτεί και εξετάσει τον Δημήτρη Κουφοντίνα στις Φυλακές Δομοκού στις 24 Γενάρη, 17η μέρα της απεργίας πείνας), που ενημερώθηκαν σχετικά, αναφέρουν με κοινή ανακοίνωσή τους τα εξής:
«Από την ενημέρωση που έκαναν σήμερα οι συνάδελφοι του Γ.Ν. Λαμίας στην οικογένεια του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, μέσω της συνηγόρου του, οδηγούμαστε στο ασφαλέστατο συμπέρασμα ότι η κατάσταση της υγείας του έχει φτάσει σε πολύ κρίσιμη καμπή.
Η συνεχιζόμενη ασιτία, η προϊούσα νεφρική βλάβη και οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές έχουν προκαλέσει βλάβες στη χολή και στο στομάχι, που εκδηλώνονται εδώ και ενάμιση 24ωρο με εμέτους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσλάβει νερό. Η ενυδάτωσή του γίνεται πλέον αναγκαστικά με ορό.
Βεβαίως, η ενυδάτωση δεν αναιρεί οποιονδήποτε από τους κινδύνους ζωής ή μη αντιστρεπτής βλάβης, που απειλούν έναν απεργό πείνας, ο οποίος επί 37 ημέρες παίρνει μόνο νερό, χωρίς κανένα πρόσθετο.
Η κλινική του κατάσταση και πορεία πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να παρακολουθείται πλέον στενά σε επίπεδο Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας, μέσω monitoring. Πληροί όλα τα κριτήρια εισαγωγής σε ΜΑΦ.
Είναι αυτονόητο, πως κάθε ιατρική πράξη πρέπει να έχει τη συναίνεση του απεργού πείνας, όπως επιβάλλει η ιατρική δεοντολογία και ηθική (βλ. Διακήρυξη για τους Απεργούς Πείνας, της Παγκόσμιας Ενωσης Ιατρών)».