Στις 31 Δεκεμβρίου 2019, δόθηκαν στην δημοσιότητα τα πρώτα στοιχεία από μια επαρχιακή πόλη της Κίνας για μια σειρά κρουσμάτων νόσου που προσομοίαζε σε πνευμονία και έπληττε την συγκεκριμένη περιοχή, ενώ στις 9 Ιανουαρίου ταυτοποιήθηκεένα νέο στέλεχος της ομάδας των κορονοϊών ως το υπεύθυνο μικρόβιο. Γρήγορα φάνηκε πως ο συγκεκριμένος ιός δεν θα αποτελούσε πρόβλημα μόνο για την Κίνα αλλά και για όλοκληρο τον κόσμο. Παρόλα αυτά στην Ελλάδα κυβερνητικοί εκπρόσωποι καθώς και το υπουργείο υγείας , διαβεβαίωναν τον ελληνικό λαό πως είμαστε θωρακισμένοι απέναντι στην επερχόμενη υγειονομική κρίση. Μάλιστα πολλοί από αυτούς, όπως ο υπουργός υγείας Κικίλιας, έδιναν ψευδή στοιχεία σχετικά με τον ίδιο τον ιό, όπως το ότι ‘’ ο ιός έχει χαμηλή μεταδοτικότητα’’ που ειπώθηκε στις 31 Ιανουαρίου, το οποίο σαφώς και δεν ισχύει, αλλά ούτε και ίσχυε την δεδομένη χρονική στιγμή. Ήδη είχε δοθεί στην δημοσιότητα από παγκόσμιους φορείς το υψηλό ποσοστό μεταδοτικότητας του ιού (ενδεικτικά στον ιό της γρίππης κάθε νέο κρούσμα θα το μεταδόσει περίπου σε 1,5 ανθρώπους ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για τον COVID-19 είναι 2,8) ενώ από τις 30 Ιανουαρίου ο ΠΟΥ είχε χαρακτηρίσει την κατάσταση ως έκτακτη ανάγκη για την δημόσια υγεία που άπτεται διεθνούς ενδιαφέροντος.
Και καθώς το μιντιακό παιχνίδι γινόταν μέρα με τη μέρα όλο και πιο σκληρό, προφανώς από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έγινε καμία κίνηση ώστε να θωρακιστεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Στις 12/3 ο Κικίλιας έκανε δραματική έκκληση για πρόσληψη 2000 γιατρών νοσηλευτών, τραυματιοφορέων και παραϊατρικού προσωπικού, κάτι το οποίο σαφώς και δεν συνέβη ποτέ. Προκηρύχθηκαν θέσεις μόνο για νοσηλευτές , ενώ αναφορικά με τους γιατρούς, στις προκυρήξεις για επικουρικό προσωπικό που έληγε στις 15/3 δεν υπήρχε ούτε μία θέση για επικουρικούς γιατρούς. Επιπλέον, αντί να μονιμοποιήσει τους ήδη υπηρετούντες, παρατείνει τη σύμβασή τους μόνο για 4 μήνες και δεν προσλαμβάνει τους γιατρούς των οποίων η θητεία έχει λήξει το προηγούμενο διάστημα και για τους οποίους έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες διορισμού τους, περιμένοντας να περάσει το τρίμηνο από τη λήξη της προηγούμενης σύμβασης.
Στο τώρα, μετά την εμφάνιση κρουσμάτων κορονοϊού και στην χώρα μας, το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων αλλά και των θανάτων αυξάνεται, ενώ ταυτόχρονα τα τέστ που διενεργούνται είναι μηδαμινά. Ας δούμε όμως λίγο τι συνέπειες έχει αυτό. Οι ως τώρα εκτιμήσεις αναφέρονται σε έναν ιό πολύ μεταδοτικό και όπως φαίνεται όχι και τόσο θνησιγενή. Πλήττει κυρίως ευπαθείς ομάδες (ηλικιωμένους, χρονίως πάσχοντες, άτομα με ανοσοκαταστολή και συννοσηρότητες) ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό του υγιούς πληθυσμού είναι φορείς που δεν εμφανίζουν ή εμφανίζουν ήπια συμπτώματα. Το ορθό λοιπόν είναι να εντοπίζονται κατά κύριο λόγο οι φορείς (νέοι με μεγαλύτερη κοινωνική συναναστροφή) ώστε να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να δώσει και χρόνο στο ήδη κατεστραμμένο σύστημα υγείας να προετοιμαστεί, ενώ ταυτόχρονα θα μείωνε κατά πολύ την επερχόμενη μεγάλη αιχμή στα κρούσματα του ιού, δίνοντας ευκαιρία στις αισχρώς ελάχιστες κλίνες ΜΕΘ να μην γεμίσουν απευθείας. Ας αναφέρουμε σ΄αυτό το σημείο πως πριν λίγους μήνες η ΝΔ έστελνε τα ΜΑΤ στους γιατρούς που διεκδικούσαν αυτά που τώρα ονομάζουν ελλείψεις.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι κανείς δεν έχει πλέον ρεαλιστικά νούμερα αναφορικά με τα κρούσματα τα οποία έχουν ξεφύγει κατά πολύ από τον έλεγχο. Πλέον με τις τελευταίες οδηγίες του ΕΟΔΥ που έφτασαν σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας, γίνεται εμφανές πως δεν υπάρχει πρόθεση στήριξης του δημοσίου συστήματος υγείας. Οι γιατροί στέλνονται σαν πρόβατα στην σφαγή αφού καλούνται επί ελλείψεων να μην χρησιμοποιούν αναλώσιμα προστατευτικά για την εξέταση των υπόπτων κρουσμάτων παρά μόνο εάν είναι αυξημένης επικινδυνότητας εξέταση (αερόλυμα ή πιτσίλισμα!). Οι ελλείψεις αυτές αν και δημοσιοποιούνται συνεχώς, η κυβέρνηση τις αγνοεί επιδεικτικά ακόμα και όταν νοσοκομειακοί γιατροί καταγγέλουν επώνυμα ότι αναγκάζονται να ράβουν οι ίδιοι τις μάσκες τους και να αυτοσχεδιάζουν σε ότι αφορά την προστασία τους. Υποτίθεται θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα του κράτους για τους ανθρώπους που κατά τα άλλα χρησιμοποιεί γα να επιδείξει κοινωνικό πρόσωπο , καλώντας τον κόσμο να τους χειροκροτάει στα μπαλκόνια. Λες και αυτό θα τους προστατεύσει.. Ταυτόχρονα η κοινωνία οδηγείται σε μία ανοσία αγέλης, οπού το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής θα ανοσοποιηθεί ,ενώ από τις ευπαθείς ομάδες όσοι προλάβουν θα μπούνε σε ΜΕΘ ενώ οι υπόλοιποι είναι καταδικασμένοι, εκτός και αν ανήκουν στους αγαπημένους της αστικής τάξης όπως γνωστοί και μη εξαιρετέοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι ήδη έχουν φροντίσει να έχουν την δικιά τους προσωπική ΜΕΘ προηγμένης τεχνολογίας.
Οι ενέργειες του κράτους εν μέσω πανδημίας μόνο εγκληματικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Αντί να γίνει επίταξη του ιδιωτικού τομέα για να αντιμετωπιστεί η κρίση και να υπάρξει η δυνατότητα τόσο νοσηλείας σε ΜΕΘ σε περίπτωση που οι δημόσιες γεμίσουν, όσο και διενέργειας μαζικών ελέγχων στον πληθυσμό (οδηγία κλειδί από τον ΠΟΥ) αλλά και να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας με περεταίρω προσλήψεις( να θυμίσουμε τις έξτρα προσλήψεις μπάτσων και ειδικών φρουρών λίγο καιρό πριν, όπου πλέον ανά 100.000 κατοίκους αντιστοιχούν 492 αστυνομικοί, 88 ιερείς και 68 γιατροί, με τη διαφορά να έγκειται σε 65.000 μπάτσους έναντι 8071 γιατρών ), προχωρά σε τραγελαφικές εκκλήσεις ζητώντας εθελοντές γιατρούς και ιατρικό,νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό. Σαφώς όλη αυτή η επίκληση στο αίσθημα αλληλεγγύης του κόσμου υπό τον μανδύα του εθελοντισμού μόνο επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί, τόσο γιατί θέτει σε κίνδυνο το προσωπικό του νοσοκομείου με τις ελλείψεις (πόσο μάλλον πιθανούς εθελοντές), αλλά και γιατί η στόχευση είναι πλέον ξεκάθαρη και είναι η απλήρωτη εργασία. Τα κρούσματα στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αυξάνονται και ολόκληρα τμήματα κλείνουν με το προσωπικό να μπαίνει σε καραντίνα, οδηγώντας ουσιαστικά σε μια υγειονομική βόμβα καθώς χρονίως πάσχοντες (καρκινοπαθείς, αιμοκαθαρόμενοι κοκ) δεν μπορούν πιανα κάνουν τις θεραπείες τους ενώ ολόκληρα νοσοκομεία μένουν χωρίς τμήματα μαγνητικών και αξονικών τομογράφων. Γιατί για άλλη μια φορά το κράτος επιλέγει να μην τα βάλει με το κεφάλαιο θυσιάζοντας ανθρώπινες ζωές.Αντ΄αυτού επιλέγει να δώσει 30 εκατομμύρια ευρώ κατ’ ελάχιστο στον ΕΟΠΥΥ για να διοχετευθούν ως αποζημιώσεις στους κλινικάρχες για την παροχή των υπηρεσιών τους στην αντιμετώπιση της κρίσης, ενώ διπλασιάζει το ποσό της αποζημίωσης ανά κλίνη ΜΕΘ σε 1600 ευρώ την ημέρα (από 400-800 που ίσχυε, ποσό που αφορούσε αποζημιώσεις καθημερινής χρήσης και όχι έκτακτης δημόσιας ανάγκης κατά την οποία γίνεται επίταξη και το κράτος θα έπρεπε να πληρώνει μόνο τα λειτουργικά έξοδα), ενώ ταυτόχρονα διοχετεύει άλλα 11 εκατομμύρια στην μιντιακή προπαγάνδα για την καμπάνια του μένουμε σπίτι.
Η πρόσβαση στην υγεία έχει ταξική χροιά
Την ίδια στιγμή που τα ΜΜΕ και οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι διαλαλούν ότι τα τεστ δεν είναι απαραίτητα και πρέπει να γίνονται μόνο σε ευπαθείς ομάδες που εμφανίζουν συμπτώματα, βλέπουμε κυβερνητικά στελέχη όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά και επιφανή μέλη της ελίτ της χώρας να κάνουν τεστ για τους ίδιους, δηλώνοντας αν είναι θετικοί ή όχι στον ιό. Κάτι που προδίδει πολλά. Όσοι έχουν λεφτά για τέστ έχουν και την δυνατότητα να ξέρουν. Πλέον είναι εξόφθαλμος ο ταξικός αποκλεισμός της πρόσβασης στην υγεία και τα αισχρά ψέματα. Πολλά ερωτήματα εγείρονται αναφορικά με την διενέργεια των ελέγχων, αφού τρία δημόσια πανεπιστήμια της περιφέρειας απέστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό δείχνοντας ενδιαφέρον για την πραγματοποίηση ελέγχων καθώς κατέχουν τα μέσα, τον εξοπλισμό αλλά και το προσωπικό. Η επιστολή αγνοήθηκε, ενώ τα τεστ των ιδιωτικών νοσοκομείων, όπως αυτά που διαφήμιζε ο Πορτοσάλτε με μόνο 120 ευρώ, στέλνονται για ανάλυση σε δημόσιους φορείς. Ταυτόχρονα ο Γεωργιάδης φροντίζει να ενημερώσει τον λαό πως ο τριπλασιασμός της τιμής των αντισηπτικών δεν είναι αισχροκέρδια αλλά ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, δείχνοντας τον μαυραγοριτισμό στο μεγαλείο του. Η λύση είναι τα τέστ, τέστ σε όλους και όχι μόνο στους αγαπημένους της αστικής τάξης.
Ατομική Ευθύνη
Όσο λοιπόν αυτή η κρίση μεγενθύνεται, βλέπουμε να στηρίζεται πάρα πολύ έντονα από την κυβέρνηση το αφήγημα της ατομικής ευθύνης. Η ευθύνη δηλαδή που φέρει ο καθένας μας απέναντι στην κοινωνία. Δημιουργείται ένα τεράστιο κίνημα “μένουμε σπίτι”, το οποίο σαφώς και είναι κάτι χρήσιμο, ωστόσο άκρως ανεπαρκές από μόνο του. Προωθείται μια λογική κοινωνικού κανιβαλισμού, όπου ο ένοχος είναι αυτός που δεν μένει σπίτι του. Ως επιχείρημα, αυτό χρησιμοποιείται αισχρώς και με ψεύτικες και παραπλανητικές εικόνες από τα ΜΜΕ και στόχο έχει να καλύψει την ανεπάρκεια του κράτους αλλά και του καπιταλισμού του ίδιου. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια κρίσιμη στιγμή που πρέπει να ξεφύγουμε από λογικές στοχοποίησης ανθρώπων και να περάσουμε στην κατάδειξη των πραγματικών ενόχων. Αυτοί δεν είναι άλλοι από το κράτος και τις εγκληματικές του τακτικές. Αυτές που όλα τα περασμένα χρόνια κατέστρεψαν μέσα από υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά και η τωρινή διαχείριση της κρίσης, η οποία σκοπό έχει την εξόντωση της κοινωνικής βάσης και την ταυτόχρονη άντληση πολιτικής υπεραξίας από αυτήν. Το ιδεολόγημα περί ατομικής ευθύνης προσπαθεί να μετακυλήσει τις τεράστιες ευθύνες του κράτους για την διάλυση και υπολειτουργία της δημόσιας υγείας και των δομών στην κοινωνική βάση ώς δήθεν υπαίτιους της διάδοσης του ιού, για να μπορέσει να ξεπλυθεί στα μάτια της κοινωνίας και να αποποιηθεί των ευθυνών του.
Μένουμε σπίτι
Όπως ήδη αναφέρθηκε, το “μένουμε σπίτι” αν και χρήσιμο από μόνο του σαν πράξη, είναι ανεπαρκές για την καταπολέμηση της πανδημίας. Ωστόσο ακόμα και αν θεωρήσουμε πως είναι αρκετό, είναι υποκριτικό όταν είναι εγκλωβισμένες 20000 και πλέον ψυχές στη Μόρια, με μηδαμινές συνθήκες υγιεινής και με χαρακτηριστικά φυλακής (απαγόρευση εξόδου, ένας από κάθε οικογένεια ανά κάποιες μέρες για ανεφοδιασμό κλπ), ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τους μετανάστες που είναι στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την Ελλάδα. Είναι υποκριτικό για τους άστεγους που μένουν στον δρόμο, με τον αριθμό να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο καθώς νυν και πρώην κυβερνήσεις προωθούν τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το κόψιμο του ρεύματος κοκ. Είναι υποκριτικό για τους έγκλειστους σε φυλακές, όπου μετά από κινητοποιήσεις των κρατουμένων για αποσυμφόρηση των φυλακών λόγω της πανδημίας και την λήψη μέτρων προστασίας, το κράτος προέβει σε εκδικητικές μεταγωγές συντροφισσών και συντρόφων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, δείχνοντας για άλλη μια φορά το φασιστικό του πρόσωπο. Είναι υποκριτικό όταν το κράτος επιλέγει να κλείσει τις φοιτητικές εστίες, αφήνοντας ένα μεγάλο ποσοστό φοιτητών κυριολεκτικά στο δρόμο (κάποιοι φοιτητές/ριες δεν έχουν άλλο σπίτι να πάνε, είναι μετανάστες/ριες, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν, οι ίδιοι ή οι γονείς τους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ή είναι εργαζόμενοι/ες στον τόπο σπουδών τους), ενώ τους υπόλοιπους τους οδηγούν πίσω στις οικογένειές τους, κάτι που μπορεί να επιφέρει περαιτέρω διασπορά του ιού.
Ταυτόχρονα, ενώ η κυβέρνηση διηγείται το αφήγημα του “μένουμε σπίτι”, η εργοδοτική αυθαιρεσία συνεχίζεται. Οι εργαζόμενοι/ες σε σούπερ μάρκετ αναγκάζονται να δουλεύουν σε εκτεταμένο ωράριο χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα ούτε των ελάχιστων προφυλάξεων, πόσο μάλλον η δυνατότητα να μείνουν σπίτι. Εργαζόμενοι/ες σε εργοστάσια, τηλεφωνικές εταιρίες, χώρους εστίασης και διανομείς επίσης εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία, με απαράδεκτες συνθήκες, χωρίς καμία τήρηση των μέσων προστασίας. Δεν γίνεται καν λόγος για μάσκες, γάντια, αντησηπτικά. Πρέπει να κόψουν το κεφάλι τους να βρούν οι ίδιοι, παρόλο που είναι σε έλλειψη ακόμα και για το ιατρικό προσωπικό (δεν είναι σε έλλειψη για τους μπάτσους στις καστανιές βέβαια, οι οποίοι προσφάτως έλαβαν δωρεά 20.000 γάντια με την διαμεσολάβηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης).
Είναι ξεκάθαρο για άλλη μια φορά ότι για τα αφεντικά το κέρδος έχει μεγαλύτερη αξία από την ζωή των εργαζομένων. Αξίζει ακόμα να αναφερθεί πως το “μένουμε σπίτι” άργησε να αγγίξει την εκκλησία ΑΕ, καθώς όσο οι αποκλεισμοί και το κλείσιμο επιχειρήσεων προχωρούσε, η εκκλησία δεν συμπεριλαμβάνονταν πουθενά λειτουργώντας ανεξάρτητα και εγκληματικά. Ζήσαμε τις υπέροχες στιγμές που ενώ ο κόσμος καλούνταν να μείνει σπίτι του κλεισμένος, η κρατική τηλεόραση έκανε live αναμετάδοση εκκλησιασμό, με ευπαθείς ομάδες να συναθροίζονται και να ‘’κοινωνούν’’ γλείφοντας ουσιαστικά το ίδιο κουτάλι.
Απαγόρευση κυκλοφορίας
Tα μίντια επιδόθηκαν σε έναν αγώνα παραπληροφόρησης όσων αφορά την ‘’απείθια’’ του Έλληνα και τον συνωστισμό σε παραλίες και πάρκα, όταν ακόμα και τα live πλάνα που μετέδιδαν με δραματικές λεζάντες τύπου ‘’γεμάτες οι παραλίες και σήμερα’’ έδειχναν άδειες παραλίες και κόσμο να τηρεί τις ασφαλείς αποστάσεις. Ακόμη, τα ΜΜΕ διατείνονταν πως κόσμος έφευγε μαζικά προς την επαρχία, με τα επίσημα στοιχεία να μην επιβεβαιώνουν αυτή την μαζική φυγή, καθώς οι ουρές σχηματίζονταν γιατί υπήρχε μειωμένο ή και καθόλου προσωπικό στα διόδια. Είναι γνωστά τα παιχνίδια αυτά , και παρόλα αυτά δείχνουν να πιάνουν. Η κοινωνία καταρρακώνεται και αυτοκανιβαλίζεται, κατηγορώντας ο ένας /η μία τον άλλο/η με πρόσχημα την ατομική ευθύνη, όταν το μόνο που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει είναι ευθύνη του κράτους απέναντι στην κοινωνία. Στρώθηκε εν τέλει ο δρόμος προκειμένου ν’ ανακοινωθεί η ολική απαγόρευση κυκλοφορίας στις 22/3 η οποία και τέθηκε σε ισχύ από τις 23/3, παρόλο που η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τήρησε τα μέτρα και έμεινε σπίτι, δείχνοντας την μέγιστη κοινωνική υπευθυνότητα. Στην απαγόρευση φυσικά εξαιρούνται οι εργαζόμενοι (καθώς τα αφεντικά φαίνεται να μην τα αγγίζει η κρίση), οι μπάτσοι, οι κρατικοί λειτουργοί και το ιατρικό προσωπικό.
Έρχεται λοιπόν να επιβληθεί μια νέα κανονικότητα στην οποία κάθε μετακίνηση που χαρακτηρίζεται άσκοπη τιμωρείται με πρόστιμο ύψους 150 ευρώ, ενώ κάθε φορά που πρέπει σκοπίμως ένα άτομο να μετακινηθεί επιβάλλεται να συμπληρώνει ειδικές φόρμες ώστε να ενημερώσει το κράτος για τους σκοπούς της μετακίνησής του. Η κατάσταση αυτή δείχνει πως σκόπιμες χαρακτηρίζονται συγκεκριμένες μετακινήσεις οι οποίες και χωρίζονται σε έξι κατηγορίες, υποδεικνύοντας πως δεν είμαστε κυρίαρχοι των αναγκών μας καθώς πραγματικές ανάγκες είναι μόνο αυτές που έχει ορίσει το κράτος. Ωστόσο οι ανάγκες του καθενός μας είναι εξατομικευμένες και σαν τέτοιες θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται, στην κοινωνική συνθήκη που ορίζεται από τους κανόνες του συστήματος που πολεμαμε. Πάρκα, δάση και χώροι άθλησης κλείνουν, καθιστώντας τον κόσμο ανήμπορο και κλείνοντας τον μέσα σε τέσσερεις τοίχους (όταν υπάρχουν). Βλέπουμε άλλωστε την ραγδαία αύξηση των ποσοστών ενδοοικογενειακής βίας αλλά και των κλήσεων προς αριθμούς ψυχολογικής υποστήριξης.Όπως ήταν αναμενόμενο, ο εγκλεισμός, η απομόνωση σε συνδυασμό με την τρομολαγνεία που πλασσάρουν τα ΜΜΕ είναι άκρως επικίνδυνα για την ψυχική υγεία, ενώ βγάζουν στη φόρα όλα τα συσσωρευμένα προβλήματα της πατριαρχίας που ριζώνανε τον προηγούμενο καιρό μέσα στην κοινωνία.
Πρέπει να γίνει σαφές το εξής, η απαγόρευση κυκλοφορίας δεν έχει νόημα εφόσον το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας δείχνει την μέγιστη υπευθυνότητα. Δεν έχει νόημα όταν στοιβάζονται άνθρωποι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κέντρα κράτησης, φυλακές χωρίς καμία τήρηση των συνθηκών ασφαλείας. Δεν έχει νόημα όταν μένουν ανοιχτές οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι συνωστίζονται χωρίς τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας, κάτι που ευθύνεται για την συνεχιζόμενη εξάπλωση του ιού στην Ιταλία. Δεν έχει κανένα νόημα όταν δεν στηρίζεται το δημόσιο σύστημα υγείας και γίνονται νταλαβέρια με το ιδιωτικό ενώ ταυτόχροναδεν παρέχονται τεστ σε όλους.
Αντ΄αυτού επιβάλλεται στον κόσμο να μείνει κλεισμένος σπίτι του και να πεθάνει. Μετράμε ήδη την πρώτη κρατική δολοφονία. Μια 41χρονη γυναίκα που είχε συμπτώματα, μετά από επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ της συστάθηκε να μείνει σπίτι, χωρίς να υποβληθεί σε τεστ, όπου και επιδεινώθηκε η κατάσταση της και τελικά έχασε τη ζωή της.Αντί να γίνουν περαιτέρω προσλήψεις ιατρικού προσωπικού, το κράτος ζητάει εθελοντές να γίνουν κυριολεκτικά πρόβατα στη σφαγή ,προτείνοντας την απλήρωτη εργασία σαν λύση.
Με αυτόν τον τρόπο το κράτος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο, υπάρχει για να εγγυάται την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου επιλέγοντας την χειρότερη μορφή κοινωνικού ελέγχου. Ζητούν από την κοινωνία να μείνει σπίτι, μπροστά στην τηλεόραση 24 ώρες το 24ωρο, πουλώντας τους παραμύθια περί ατομικής ευθύνης με σκοπό να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο πάνω στην κοινωνική βάση, κάτι που φυσικά θα χρησιμοποιηθεί και στο μέλλον. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν πλέον ανενόχλητοι να στερούν κάθε ατομική και συλλογική ελευθερία, περιορίζοντας τις ζωές μας σε μια λούπα “παραγωγή υπεραξίας-σπίτι”, κάτι που ενώ χρόνια προσπαθούν πλέον δεν χρειάζεται να δικαιολογήσουν καμία πράξη τους, καθώς όλα γίνονται για την διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Ο φόβος για άλλη μια φορά ιστορικά χρησιμοποιείται ως όπλο για τον απόλυτο έλεγχο.
Ταυτόχρονα συνεχίζεται να πλέκεται το εγκώμιο του Κυριάκου Μητσοτάκη και η ανάδειξή του σε ηγετη του αιώνα από συστημικά μίντια, που είναι καταφανώς ελεγχόμενα από παρακρατικούς υποδίκους και σαφώς σχετιζόμενους με την κυβέρνηση επιχειρηματίες. Με αυτόν τον τρόπο η ΝΔ προσπαθεί να εξασφαλίσει άλλη μια τετραετία, καθώς αντί να επιμεριστεί τις ευθύνες της για την διάλυση της δημόσιας υγείας (κάτι που θα της κοστίσει πολύ σε ψήφους), χρησιμοποιεί τα μέτρα της απαγόρευσης κυκλοφορίας, το ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης και την μιντιακή προπαγάνδα για να πετάξει το μπαλάκι στον πληθυσμό ως δήθεν υπαίτιο για την εξάπλωση του ιού.
Μετά την κρίση
Είναι πλέον προφανές οτι μετά και το τέλος της υγειονομικής κρίσης, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Η υγειονομική απειλή είναι πλέον και μια απειλή για ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό lock-down. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων και το πάγωμα των αγορών, θα φέρουν μείωση του τζίρου και των κερδών που κάποιος θα πρέπει να πληρώσει. Όπως σε κάθε κρίση του καπιταλισμού έτσι και σε αυτή, έπεται μια αναδιάρθρωσή του, καθώς η ίδια η κρίση επιδεικνύει το τέλμα του καπιταλιστικού συστήματος. Τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα θα σηκώσουν για άλλη μια φορά το βάρος της κρίσης που έρχεται, με μειώσεις μισθών και συντάξεων (ήδη έχει ανακοινωθεί μείωση στο 50% των μισθών του ιδιωτικού τομέα για το επόμενο εξάμηνο), ανεργία, μνημόνια και ελαστικοποίηση των σχέσων εργασίας. Ταυτόχρονα καταγράφονται συνεχόμενα πρακτικές εργοδοτικής ασυδοσίας, καθώς οι εργαζόμενοι πλέον καλούνται να δουλεύουν σε ελαστικά ωράρια εξ αποστάσεως οδηγώντας σε μονοπάτια τεχνολογικού ολοκληρωτισμού, περιστέλλονται τα εργασιακά τους δικαιώματα, χωρίς καμία διέξοδο αντίδρασης στο νέο καθεστώς, και οι απολύσεις προέχουν απέναντι στην διάσωση του κεφαλαίου.
Σε αντίθεση με όλα αυτά το κράτος συνεχίζει την υπεράσπιση των συμφερόντων της ελίτ, από μειώσεις ενοικίου στις μεγάλες επιχειρήσεις μέχρι αναστολή αποπληρωμής ΦΠΑ κτλ. Τα πολυδιαφημιζόμενα επιδόματα των 800 ευρώ δίνονται μόνο σε συγκεκριμένες μερίδες εργαζομένων που έχασαν την δουλειά τους σε μήνες της καραντίνας, ενώ κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τους ανέργους, οι οποίοι καλούνται να μείνουν σπίτι και να επιβιώσουν με κάποιο μαγικό τρόπο. Ακόμη είμαστε πεπεισμένοι/ες πως τα μέτρα έκτακτης ανάγκης και καταστολής του κοινωνικού συνόλου, ιδιαίτερα των αγωνιστικών κομματιών της κοινωνίας, δεν θα μείνουν αναξιοποίητα για την καταστολή αγώνων και εργατικών διεκδικήσεων τους επόμενους μήνες της επερχόμενης οικονομικής κρίσης.
Ο καπιταλισμός σείεται συθέμελα, και τα κυρίαρχά του προβλήματα γίνονται ακόμη πιο εμφανή. Η απάντηση της κοινωνίας μετά από αυτή την κρίση πρέπει να έρθει, και θα έρθει μαζικά. Προτάσσουμε αναχώματα αλληλεγγύης απέναντι στον ολοκληρωτισμό που πάει να επιβληθεί σε παγκόσμια κλίμακα. Δημιουργούμε εστίες αντίστασης, ομάδες αλληλοβοήθειας σε ευπαθείς ομάδες, μετανάστες, κρατουμένους. Απέναντι στο σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού και τις επιλογές θανάτου απαντάμε με αλληλεγγύη, με πάγιο αίτημα την κοινωνική αυτοδιεύθυνση. Είμαστε βέβαιες/οι ότι η κοινωνική βάση δεν θα ξεχάσει τους πραγματικούς ενόχους. Θα έρθει η ώρα που η οργή μας θα σας πνίξει.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΕ ΝΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
Α.Σ. Pueblo
