Και βέβαια το σύστημα που υπερασπίζεσαι λειτουργεί, και μάλιστα “παραλειτουργεί”. Το πρόβλημα προκύπτει από το αν και το πότε λειτουργεί για σένα.
Αν είσαι πλουσιόπαιδο που ζει στο Malibu, τρεφόμενος από τα κέρδη των επενδύσεων που έκανε ο πατέρας σου με τα λεφτά του παππού σου ναι μια χαρά λειτουργεί.
Αν είσαι γόνος μιας μεσοαστικής οικογένειας στελεχών στα 00’s της “αειφόρου ανάπτυξης” και καταναλώνεις ότι υπάρχει με μανία, μια χαρά λειτουργεί.
Όμως αν είσαι άνεργος πατέρας 55 χρονών, στην Ελλάδα του 2021 δε λειτουργεί.
Αλλά κι αλλιώς. Αν είσαι γυφτάκι στη Νέα Ζωή που ζεις καίγοντας καλώδια, λειτουργεί για εσένα ο καπιταλισμός;
Όταν ζεις στην εμπόλεμη Αθήνα του 41 και πεθαίνεις της πείνας, λειτουργεί για εσένα ο καπιταλισμός;
Όταν είσαι Εβραίος και σε παίρνουν στα κρεματόρια λειτουργεί για εσένα ο καπιταλισμός;
Όταν είσαι Πακιστανός μετανάστης 8 ώρες όρθιος στο τροχό με 630 ευρώ, λειτουργεί για σένα ο καπιταλισμός;
Όλοι εσείς που τώρα τον υπερασπίζεστε σα λειτουργικό σύστημα, να ξέρετε, ότι ο καπιταλισμός, έχει και φτώχεια, έχει κι εκμετάλλευση , έχει φασισμό, έχει πόλεμο, με αίμα και θάνατο.
Ξεχνάτε ότι είσαστε παιδιά της σοσιαλδημοκρατίας, μεγαλωμένα στην ανθούσα της περίοδο του “κοινωνικού κράτους”, ότι δεν είδατε τη φτώχεια και την παρακμάζουσα για τη κοινωνία περίοδο. Τώρα μπαίνετε σε αυτή και θα δείτε το χριστό φαντάρο πουλάκια μου, που ζείτε στα πουπούλα,. Μην ανησυχείτε έρχεται η ώρα σας να καταλάβετε τι είναι ο καπιταλισμός…, αν και φοβάμαι ότι τότε θα είναι αργά για όλους μας…
Όταν λοιπόν μιλάτε για οικονομικά ζητήματα, καλό είναι πέρα από το ζήτημα μιας αμφιλεγόμενης λειτουργικότητας του καπιταλισμού, να ξεκινάτε τη κριτική σας απ΄τις αξίες σας. Να βλέπετε τι είναι ωραίο να συμβαίνει στη κοινωνία σας, αλλά και στους εαυτούς σας.
Σας αρέσει να είσαστε ζάπλουτοι και να πεθαίνει ο κόσμος γύρω σας; Θα ήσασταν ευτυχισμένοι σε μια τέτοια συνθήκη;
Εμείς δε θα ήμασταν. Γιατί για να είσαι ευτυχισμένος θα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι και οι διπλανοί σου.
Οπότε από τα αξιώματα που βάζεις, επιλέγεις τι είναι το καλύτερο. Το καλύτερο λοιπόν είναι οι άνθρωποι να είναι κοινωνικά ελεύθεροι, ατομικά ευτυχισμένοι, ευημερούντες και ίσοι, ως προϋπόθεση της ελευθερίας και της ευτυχίας τους. Δηλαδή να μην εξαναγκάζονται από άλλους, αλλά και να ευημερούν.
Ποιο σύστημα εξασφαλίζει όλα αυτά; Αυτό μένει να αναζητήσεις. Αφού το βρεις κάνε τον αγώνα σου και μη ρωτήσεις αν δουλεύει. Κανείς δε ξέρει τι δουλεύει και τι δε θα δουλεύει στο μέλλον. Υποψίες έχεις και κάνεις εκτιμήσεις με βάση τη λογική.
Οπότε επιλέγεις το καλύτερο και ξεκινάς να το ψάχνεις. Όταν απαντήσει κανείς σε αυτά τα ερωτήματα, προχωράμε και στις προβλέψεις για το πως γίνεται…