Στις 3 Ιουνίου, δημόσιοι αξιωματούχοι στη Μινεάπολη προσπάθησαν να υλοποιήσουν την εκκένωση της πλατείας Τζορτζ Φλόιντ, της αυτόνομης ζώνης στο σημείο όπου η αστυνομία της Μινεάπολης δολοφόνησε τον Τζορτζ Φλόιντ στις 25 Μαΐου 2020. Ελπίζοντας να διασπάσει τον συνασπισμό που έχει διατηρήσει την πλατεία από την υποστήριξή του απο την λαϊκή βάση, συνεργάστηκαν για αυτό με έναν τοπικό οργανισμό που ονομάζεται Agape Movement. Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια απέτυχε, θέτοντας ένα σημαντικό προηγούμενο στη συνεργασία για την αντίσταση και την κατανόηση των μεθόδων καταστολής των κινημάτων γύρω από τις λεγόμενες Ηνωμένες Πολιτείες.
Όπως αναφέραμε τον Απρίλιο ,
Από το 2020, οι αντίπαλοι της αστυνομικής βίας έχουν διατηρήσει μια αυτόνομη ζώνη στην πλατεία George Floyd. Τις ημέρες μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, οι άνθρωποι έχτισαν ένα ξύλινο γλυπτό μιας υπερυψωμένης γροθιάς στην πλατεία, όταν αυτή η πλατεία ήταν αναμφισβήτητα το επίκεντρο της αντίστασης. Από τότε, η Αυτόνομη Ζώνη George Floyd Square προστατεύεται από την κοινότητα και άλλες ομάδες ως χώρος οργάνωσης σε τοπικό επίπεδο και σε ολόκληρη τη Μινεσότα. Οι κοινοτικοί υπερασπιστές της Αυτόνομης Ζώνης George Floyd Square έστησαν το γλυπτό της γροθιάς στη μνήμη του Daunte Wright, που αντιπροσωπεύει τη συλλογική υπεράσπιση όλων των Μαύρων ζωών και την περιφρόνηση του συστήματος που τους τις αφαιρεί.
Για ένα χρόνο, η αυτόνομη ζώνη της πλατείας Τζορτζ Φλόιντ έχει χρησιμεύσει ως μια από τις παλλόμενες καρδιές αντίστασης στη Μινεάπολη. Ταυτόχρονα, έχουν υπάρξει συνεχείς προσπάθειες από μέσα για να ανατρέψουν τις δυνατότητές της ως ζώνη χωρίς αστυνομικούς. Διάφορες μαχητικές ομάδες, όπως αντιφασιστές, αναρχικοί, ιθαγενείς προστάτες νερού που πολεμούν τη Γραμμή 3 , άτομα που οργανώνονται ενάντια στα σύνορα και τις απελάσεις και τοπικοί Μαύροι μαχητές έχουν χρησιμοποιήσει το χώρο. Μερικοί από τους κατοίκους και τους υπερασπιστές που επενδύουν περισσότερο σε μεταρρυθμίσεις προωθούν το «Ψήφισμα 001 της Δικαιοσύνης», μια λίστα με 24 αιτήματα , το τελευταίο από τα οποία έχει ως εξής:
«Συνεχίστε το κλείσιμο της διασταύρωσης 38th Street East και Chicago Avenue South μέχρι τη δίκη των τεσσάρων αξιωματικών που κατηγορούνται για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ».
Τα περισσότερα από αυτά τα αιτήματα δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί και λίγα αφορούν άμεσα την κατάργηση της αστυνομίας. Τμήματα του ψηφίσματος ενισχύουν την τάση μετά την εξέγερση των μη κρατικών οργανώσεων που αναλαμβάνουν αστυνομικά καθήκοντα. Ένα απόσπασμα επαινεί την απο την πόλη ιδρυμένη Agape που χρηματοδοτείται από αυτήν: «Ενώ, η Agape παρείχε ασφάλεια στην κοινότητα στην πλατεία George Floyd ελλείψει παρουσίας MPD». Το αίτημα # 18 καλεί την κυβέρνηση της πόλης να «Παρέχει στο Agape Movement χώρο για τις δραστηριότητές τους εντός της πλατείας George Floyd Square».
Η συμμετοχή συνεργαζόμενων με την πολιτεία οργανώσεων όπως η Agape υπήρξε μία από τις κύριες εντάσεις που επηρεάζουν την «κοινότητα των κοινοτήτων» της πλατείας. Οι ριζοσπαστικές ομάδες με επικεφαλής τη νεολαία αντιτίθενται σταθερά στις προσπάθειες εξομάλυνσης της επιλογής υπέρ της «ανταρσίας» της κοινότητας
Η πλατεία George Floyd είναι αναμφισβήτητα η μόνη αυτόνομη ζώνη που προκλήθηκε από την εξέγερση του George Floyd που επέζησε έως το 2021. Κάθε μέρα ξεκινά με πρωινές συναντήσεις. Ορισμένες αποφάσεις λαμβάνονται μέσω της άμεσης δημοκρατίας. Μεγάλο μέρος της δραστηριότητας στην πλατεία εξαρτάται από τη συμμετοχή και την ελεύθερη ένωση κατοίκων και εξωτερικών υποστηρικτών. Η διανομή τροφίμων και άλλων πόρων σύμφωνα με τις αρχές της αμοιβαίας βοήθειας πραγματοποιείται τακτικά. Πολλά διαφορετικά κινήματα πραγματοποιούν τις συναντήσεις τους εδώ.
Στις 3 Ιουνίου 2021, τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου της Μινεάπολης Andrea Jenkins και Alondra Cano, ο δήμαρχος Jacob Frey και ο αρχηγός της αστυνομίας Medaria Arradondo επιχείρησαν να προχωρήσουν την κατεδάφιση της αυτόνομης ζώνης που υπήρχε στην πλατεία Τζορτζ Φλόιντ από τον Μάιο του 2020. Επιδίωξαν να πλαισιώσουν τις δράσεις ως «κοινότητα υποστήριξης» συνεργαζόμενη με το Agape Movement (μια ομάδα που συνδέεται με την πρωτοβουλία MinneapolUS που χρηματοδοτείται από την πόλη). Η Agape είναι μια οργάνωση υπό την ηγεσία των Μαύρων ανδρών, που αποτελείται κυρίως από μέλη συμμοριών που είχαν προηγουμένως φυλακιστεί και συνδέονται με τα τοπικά Bloods. Εξουσιοδοτήθηκαν απο την πόλη για να περιπολούν στους δρόμους για να «αποτρέψουν» το έγκλημα του δρόμου. Ωστόσο, συχνά έχουν δράσει ενάντια σε ριζοσπάστες του αιτήματος κατάργησης της αστυνομίας και ενάντια σε μαχητές νέους Μαύρους και Λατίνους, τόσο εντός της ίδιας της πλατείας όσο και σε πολλαπλές δράσεις σε όλη την πόλη.
Το περασμένο φθινόπωρο σημειώθηκαν σύντομες ταραχές στο κέντρο της Μινεάπολης και πορείες υπό την ηγεσία των νέων στον 5ο περίβολο. Η Agape δούλεψε μαζί με την αστυνομία σε όλες τις περιπτώσεις. Η επίπτωση από αυτό έσπασε την αίσθηση του συλλογικού αγώνα και της αλληλεγγύης στην πλατεία Τζορτζ Φλόιντ, θρυματίζοντας την ευαίσθητη συμμαχία μεταξύ των μεταρρυθμιστών ακτιβιστών, των τοπικών ιδιοκτητών σπιτιών και των ιδιοκτητών, και των ριζοσπαστικών συλλογών νέων. Τώρα η αντίφαση μιας αυτόνομης ζώνης που φιλοξενεί έναν οργανισμό που χρηματοδοτείται από το κράτος έχει γίνει σαφής. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Απριλίου ως απάντηση στη δολοφονία του Daunte Wright, οι Μινεσότα Freedom Fighters – μια ομάδα παρόμοια με την Agape που περιστασιακά υπήρχε στην πλατεία με την ιδιότητα παροχής “ασφάλειας” – ανέλαβε να κάνει τη δουλειά των αστυνομικών για αυτούς. Η απασχόληση ηλικιωμένων Μαύρων για να περιβάλλει και να εκφοβίζει νέους, κυρίως αγωνιστές BIPoC έχει γίνει μια συνήθης πρακτική. Αυτή είναι μια κλασική στρατηγική διαίρεσης και καταστολής: χρησιμοποιήστε ένα μέρος της εργατικής τάξης για να καταπιέσετε ένα άλλο μέρος της εργατικής τάξης.
Φτάνοντας μεταξύ 4:30 και 5 π.μ., οι εργαζόμενοι της MinneapolUS και της πόλης, οπλισμένοι με μπουλντόζες, άρχισαν να αφαιρούν τα τσιμεντένια οδοφράγματα γύρω από την πλατεία και απλώθηκαν σε όλη την περιοχή για να εντοπίσουν και να αμβλύνουν οποιαδήποτε αντίσταση. Αργότερα, άρχισαν να κατεδαφίζουν τον κήπο και να αφαιρούν τα υπόστεγα. σε ένα σημείο, ρώτησαν αν μπορούσαν να διαλύσουν τον κήπο για να πάρουν περισσότερο δρόμο. Εκείνοι που κρατούσαν συχνά χώρο στην πλατεία, συμπεριλαμβανομένων των γειτόνων που υποστηρίζουν το συνεχιζόμενο κλείσιμο δρόμου, άρχισαν να αντιμετωπίζουν, να καταγράφουν και να απευθύνονται στους εργαζόμενους της πόλης και η «οργάνωση υπό την ηγεσία της κοινότητας» να τους συνοδεύει. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν ακούσει για την επικείμενη αναταραχή και περιφρουρούσαν με την παρουσία τους τον χώρο εκεί τακτικά όλη τη νύχτα. Ήταν αγανακτισμένοι αλλά όχι συγκρουσιακοί, λέγοντας στους εργάτες και σε όσους εκπροσωπούν το MinneapolUS ότι δεν τους ένοιαζαν οι δομές των οδοφραγμάτων, αφού αυτές ανήκουν στην πόλη.
Σε κάποιο σημείο, οι εργάτες άρχισαν να καταστρέφουν τα υπόστεγα και οι συγκρούσεις άρχισαν να κλιμακώνονται. Ωστόσο, οι άνθρωποι που ήταν παρόντες, πολλοί από τους οποίους ήταν γυναίκες και μια μικρή ομάδα περιφρούρησης, μερικοί από τους οποίους δέθηκαν στα κυκλικά φωτιστικά, δεν εμπόδισαν φυσικά τους εργαζόμενους.
Οι υπάλληλοι της πόλης άφησαν το τμήμα του μνημείου σε μεγάλο βαθμό άθικτο, καθώς τελικά μετακίνησαν τα οδοφράγματα για να περιβάλλουν τον κήπο και τον τόπο του θανάτου του Τζορτζ Φλόιντ , καθιστώντας αδύνατη την είσοδο στο μνημείο από την Ave Chicago με τα πόδια, εκτός από το αν περνούσες απο πάνω τους. Ξεκινώντας νωρίς το πρωί, ένα σχεδόν ασπρόμαυρο πλήρωμα αστικών εργαζομένων άρχισε να παίρνει τα παρτέρια από τον κυκλικό κόμβο και να τις τοποθετεί απαλά σε κουτιά. καθώς οι αγανακτισμένοι παρευρισκόμενοι επανέλαβαν «αυτό δεν είναι δικό σας», οι εργάτες επανέλαβαν ότι τα παρτέρια θα αντιμετωπίζονταν προσεκτικά και θα τοποθετηθούν απέναντι. Ξαφνικά, έφεραν αρκετούς κηπουρούς και εξοπλισμό συγκόλλησης, κατέστη σαφές ότι σκόπευαν να «συρρικνώσουν» τον κυκλικό κόμβο γύρω από τη γροθιά για να επιτρέψουν την «ελεύθερη διέλευση της κυκλοφορίας».
Άρχισαν να μετακινούν τα μπλοκ και να ετοιμάζονται να ξεριζώσουν τον κήπο. Αυτή τη στιγμή, ένα φορτηγό έφτασε στην πλατεία που οδηγούσε ο Τζέι ο Κηπουρός, ένας συχνός συνεισφέρων στο χώρο. Μπήκε στον κήπο που φρόντιζε για μήνες και στάθηκε ενάντια στην καταστροφή του. Δεν είναι σαφές εάν υπήρχε φυσική αντιπαράθεση. Ανεξάρτητα απο αυτό, οι εργάτες της πόλης έπαψαν να προσπαθούν να μειώσουν τον κυκλικό κόμβο.
«Έβαλα μια αλυσίδα στη γροθιά και δεν ήξεραν πώς να την ξεφορτωθούν. Χρειάστηκαν δέκα άντρες για να αφαιρέσουν αυτό που είχε κάνει ένας άντρας! ” Ο Τζέι διηγήθηκε αργότερα, στην διαδήλωση εκείνο το απόγευμα. «Πήρα αμέσως στο τηλέφωνό μου με και μίλησα με την [μέλος του δημοτικού συμβουλίου] Cano και μου είπε ότι θα έκανε τίποτα και ότι ο κήπος μου δεν πήγει πουθενά!» Ο Τζέι περιέγραψε τις συνομιλίες του το απόγευμα εξηγώντας οτι το δημοτικό συμβούλιο προσπάθησε να μπερδέψει την αποφασιστικότητά τους. «Η Agape είναι έξω απο εδώ και ήρθα με αγάπη γιατί κανείς δεν πρόκειται να κατεβάσει αυτή τη γροθιά, εννοώ κανένας!» Παρά τη σύγκρουση ένα ή δύο, οδοφράγματα καταστράφηκαν και ξαναχτίστηκαν, και επίμονες εντάσεις καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας, οι υπερασπιστές της κοινότητας οδήγησαν την αντιπαράθεση με το MinneapolUS, τελικά ξαναπαίρνοντας το χώρο.
«Η πόλη σκότωσε τον Τζορτζ Φλόιντ για $ 20! Ξέρετε τι παίρνουμε για $ 20; Παίρνουμε αυτήν τη γη! ” Ο Jay εξέφρασε την αποφασιστικότητα των υπερασπιστών της κοινότητας. «Αυτή είναι η γη μας τώρα, για όλους τους ανθρώπους που δολοφόνησε η πόλη – και δεν την επιστρέφουμε!
Ο υπερασπιστής της πλατείας Τζέϊ εγκατέστησε τον κήπο γύρω από τη γροθιά. Ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που ανταποκρίθηκαν στην αντιπαράθεση με την απόφαση της πόλης να διαλύσει τον χώρο
Στις 11 π.μ., το γραφείο του δημάρχου έκανε ένα δελτίο τύπου σταματώντας τις ενέργειες των υποτιθέμενων «αρχηγών της κοινότητας» MinneapolUs στο «άνοιγμα» της πλατείας και «τιμώντας τη μνήμη του Τζορτζ Φλόιντ», ενώ επαίνεσε την Agape MinneapolUs ως «δημόσια ασφάλεια υπό την ηγεσία της κοινότητας».” Το δελτίο τύπου δεν ανέφερε ότι η αστυνομία της Μινεάπολης είχε δημιουργήσει μια περίμετρο με οχήματα των μονάδων καταστολής SWAT σε όλη την πλατεία ή ότι η Agape έλαβε επιχορήγηση 25.000 $ από την πόλη με επιπλέον υπόσχεση για παροχή «έως 359.000 $» αν μπορούν να «ανοίξουν ξανά» την πλατεία . Πρόκειται σαφώς για απόπειρα νομιμοποίησης της εξουσίας της πόλης και κάλυψη της αστυνομικής υπηρεσίας της Μινεάπολης, καθώς οι αξιωματικοί της συνεχίζουν να διαπράττουν δολοφονίες.
Λίγο μετά τις 2 μ.μ., οι Αμερικανοί Μάρσαλ πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Ουίνστον Μπόγκι Σμιθ Τζούνιορ, έναν 32χρονο Μαύρο πατέρα, κοντά στην πλατεία Τζορτζ Φλόιντ στη διασταύρωση των δρόμων Fremont και Lake. Πράξη που δικαιολογήθηκε από την υποψία παράνομης κατοχής πυροβόλου όπλου, ο Γουίνστον Σμιθ περικυκλωμένος από επτά αυτοκίνητα χωρίς σήμανση, πυροβολήθηκε μην έχοντας την ευκαιρία καν να βγει από το όχημά του. Οι μισθοφόροι ήταν επίσης παρόντες στη σκηνή αυτού του πυροβολισμού από τα γραφεία του σερίφη Hennepin, Anoka και Ramsey, το Υπουργείο Διορθώσεων της Μινεσότα και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Αυτή η τραγωδία υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι κρατικές δυνάμεις συνεχίζουν να σκοτώνουν τους Μαύρους με συνέπεια και ατιμωρησία, παρά την καταδίκη του αξιωματικού που δολοφόνησε τον Τζορτζ Φλόιντ. Απεικονίζει επίσης το ευρύ φάσμα διαφορετικών ιδρυμάτων που εμπλέκονται σε αυτό.
Σε απάντηση στην επιδρομή, γυναίκες BIPOC που κρατούν χώρο στην πλατεία πραγματοποίησαν δημόσια πρόσκληση για συγκέντρωση στις 5:30 μ.μ. Σε απάντηση, εκατοντάδες μέλη της κοινότητας συγκεντρώθηκαν στην αυτόνομη ζώνη του George Floyd Square. Γυναίκες BIPOC, νέοι, queer λαοί, Natives, Lantinx southsiders, και άλλοι από κάθε μέρος της κοινότητας ανταποκρίθηκαν σε αυτήν την προσπάθεια να επαναβεβαιώσουν την αποφασιστική άρρνηση στον κρατικό έλεγχο της περιοχής. Η Jeanelle, η Marcia Howard και πολλοί άλλοι αμφισβήτησαν την αφήγηση ότι το MinneapolUS ήταν αντιρατσιστικό και υπερασπίζονταν τον Τζορτζ Φλόιντ και την κοινότητα.
Η Janelle, μια άλλη υπερασπίστρια της πλατείας , έκανε μια προκλητική ομιλία προς την πόλη και τους υπαλλήλους της, λέγοντας για το πόσο λίγο η πόλη νοιάζεται για τους μαύρους. Αναγνώρισε τους υπερασπιστές όλων των χρωμάτων, δίνοντας φωνή σε πολλούς ανθρώπους από τη γειτονιά.
«Λέτε ότι είστε για την κοινότητα, λέτε ότι είστε για τον Τζορτζ Φλόιντ , απλά δεν το νιώθω τώρα. Εννοώ, πώς θα έρθετε εδώ και να τα καταστρέψετε όλα αυτά, λέγοντας ότι είστε εδώ για τον Τζορτζ Φλόιντ! Η πόλη μας δείχνει τώρα ότι δεν ενδιαφέρονται για τους μαύρους! » Η Jeanelle δήλωσε με πάθος στους επίδοξους κατακτητές του Agape MinneapolUS. «Αυτό δεν έχει τελειώσει, μια πεποίθηση δεν είναι αρκετή! Χρειαζόμαστε τους Μαύρους μας, χρειαζόμαστε τους Μαύρους μας να έχουμε ευκαιρίες, χρειαζόμαστε τους Μαύρους μας να μην σκοτωθούν εδώ! Μόλις σκότωσαν έναν άλλο από εμάς σήμερα! Δεν τελειώνει, δεν φεύγουμε! ” Η Jeanelle μίλησε επίσης για τουε πυροβολισμούς γύρω από το Girard και τη Lake Street νωρίτερα εκείνο το απόγευμα.
Η γροθιά και η παναφρικανική σημαία που κυματίζει πάνω από την πλατεία παρέμειναν. Ο κήπος ήταν ακόμα πράσινος. Η πόλη απέτυχε να καταλάβει το χώρο, είχαν αποτύχει να επιβάλουν την απόφασή τους – ακόμη και πληρώνοντας τα “μέλη της κοινότητας” των Μαύρων. Ο τελευταίος ομιλητής στο ράλι ήταν ηγέτης της ομάδας Agape MinneapolUS που προσπάθησε να πάρει την πλατεία.
«Λοιπόν, έμαθα πολλά σήμερα. Έμαθα πολλά για την αγάπη, γιατί η Agape είναι για την αγάπη. Δεν θέλαμε να … ξέρεις, είμαστε μαζί με την κοινότητα και πηγαίνουμε σπίτι. Αυτό που κάνετε όλοι εδώ είναι για την αγάπη και αυτό είναι όλο, γι ‘αυτό σας υποστηρίζουμε. “
Αφού εξασφάλισαν την πλατεία, εκατοντάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, βαδίζοντας προς το Girard και τη Lake Street, όπου οι Αμερικανοί Μάρσαλς είχαν μόλις πραγματοποιήσει τον τελευταίο τους φόνο. Οι άνθρωποι λεηλάτησαν περίπου δώδεκα καταστήματα και τη διασταύρωση του Fremont και έβαλαν φωτιά στη διασταύρωση των Girard και Lake Street. Ήρθαν σε σύγκρουση με την αστυνομία, φωνάζοντας «Winston Smith, πείτε το όνομά του», «Όλοι οι μπάτσοι είναι ναζί!» και «Χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς δρόμους», οι νέοι αναζωπύρωσαν τη σπίθα της εξέγερσης της Μινεάπολης. Κάποτε, κάποιος φώναξε «Υπάρχουν καλοί μπάτσοι;» και χωρίς προτροπή, το πλήθος απάντησε με ένα ηχηρό «όχι!» Η αστυνομία της Μινεάπολης κατέλαβε τελικά την περιοχή, κάνοντας περίπου δώδεκα συλλήψεις.
Το μοντέλο με το οποίο οι αξιωματούχοι της πόλης καθιερώνουν μια οικονομική σχέση με έναν οργανισμό όπως η Agape που μπορεί να αυτοπαρουσιαστεί ως το πρόσωπο του κινήματος είναι μια δοκιμασμένη και αληθινή μέθοδος για τη συνεπιλογή και την αντιεξέγερση. Τέτοιες σχέσεις προστάτη-πελάτη είναι συχνά ένα ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας μέσω της οποίας τα κοινωνικά κινήματα διοχετεύονται ξανά στη διαιώνιση της επικρατούσας τάξης. Κατά συνέπεια, οι χώροι αντιπαράθεσης που άνοιξε το κίνημα κλείνουν – όχι με μια βίαιη επιδρομή, αλλά από μια απροσδόκητη μη κερδοσκοπική οργάνωση που έρχεται σε επαφή με την κοινότητα για λογαριασμό των καπιταλιστών. Το Μη Κερδοσκοπικό Βιομηχανικό Συγκρότημα προσελκύει αποτελεσματικά ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των BIPOC που είναι δυνητικοί επαναστάτες, σε μισθωτές θέσεις εργασίας που προσφέρουν ατομική υλική ασφάλεια σε βάρος των κινδύνων που συνεπάγεται η συλλογική απελευθέρωση.
Μπορεί να είναι ευκολότερο να προσδιοριστεί η πλήρης συνεργασία όταν υπάρχει ροή χρημάτων. Μερικές φορές, αυτοί που αρπάζουν το μικρόφωνο και οδηγούν τα συνθήματα περιηγούνται στην καθημερινή τους ζωή μέσω ενός φακού προσανατολισμένου στην καριέρα, στην επιλογή τους να δεσμευτούν στο Μη Κερδοσκοπικό Βιομηχανικό Συγκρότημα, το οποίο ενισχύει την κρατική ισχύ. Είναι δική μας ευθύνη να αναγνωρίσουμε πότε οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν γλώσσα προσανατολισμένη στην κοινότητα το πράττουν ως μέσο αξιοποίησης της δύναμης του κράτους. Εναπόκειται σε εμάς να δούμε τις ενέργειές τους και το απο πού βγάζουν τα χρήματά τους.
Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, άλλοι συμμετέχοντες στο κίνημα του BIPOC ήταν σε θέση να ξεπεράσουν τον οργανισμό που είχε πάρει την πλευρά των αξιωματούχων της πόλης. Συγκεκριμένα, το θάρρος των γυναικών που κατέχουν τη δύναμή τους και αρνούνται να υποχωρήσουν μπροστά στη μισογύνικη επιθετικότητα από όλες τις πλευρές. Οι υπερασπιστές της πλατείας- παρά τις πολλές αντιφάσεις που οδήγησαν στην επιδρομή – έχουν δείξει πόσο σημαντικό είναι για τα κινήματα να διατηρήσουν την αυτονομία από όλα τα κρατικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Μια πρωταρχική συλλογική αντίθεση στη συνεργασία πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κάθε αγώνα για ελευθερία.
Χάρη στις γενναίες προσπάθειές τους, η πλατεία George Floyd εξακολουθεί να υπάρχει. Υπήρχε μια συνάντηση εκεί το πρωί, όπως κάθε προηγούμενο πρωί. Τα οδοφράγματα είναι ξανα πίσω γύρω από την ελεύθερη ζώνη. Αλλά τα οδοφράγματα δεν κάνουν τη ζώνη – η κοινότητα το κάνει. Αρχικά, τα οδοφράγματα αποτελούνται από ανατρεπόμενα χωματερή και τα αυτοκίνητα των μαχητών, όχι εμπόδια που παρέχονται από την πόλη. Ανεξάρτητα από το πόσες φορές η πόλη πληρώνει τους επικριτές της για να τους απομακρύνει, οι κάτοικοι της Μινεάπολης θα δράτουν στην ευκαιρία να κρατήσουν την πλατεία Τζορτζ Φλόιντ κλειστή μέχρι να φτάσει η δικαιοσύνη – σύμφωνα με τους όρους μας.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
https://crimethinc.com/2021/06/04/george-floyd-square-autonomous-zone-survives-an-eviction-attempt-1
