Να παρεμποδιστούν οι συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία με μαζικούς αγώνες
Το τελευταίο διάστημα και εν μέσω πανδημίας, πραγματοποιείται μια σαρωτική αναδιάρθρωση στον τομέα της εκπαίδευσης. Μετά από 1.5 χρόνο τηλεκπαίδευσης και την επανεμφάνιση της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού έργου, τίθενται σε εφαρμογή οι συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία. Πρόκειται για μια αναδιάταξη η οποία εντάσσεται στις κατευθυντήριες γραμμές του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου Κεραμέως, ως συνέχεια της αστικής πολιτικής των προκατόχων κυβερνητικών δυνάμεων.
Οι κυρίαρχοι αφού αδιαφόρησαν παντελώς, όλο το περασμένο διάστημα, για την λήψη των στοιχειωδών μέτρων προστασίας απέναντι στην πανδημία, προέβησαν στην υλοποίηση των συγχωνεύσεων και το στοίβαγμα πολλών μαθητών σε μικροσκοπικές αίθουσες. Αφού πρώτα άφησαν τα νοσούντα κομμάτια της εργατικής τάξης να πεθαίνουν ανυπεράσπιστα σε υποστελεχωμένα και υποβαθμισμένα δημόσια νοσοκομεία, αφού άφησαν τομείς της παραγωγής ανοικτούς, με τους εργαζομένους εκτεθειμένους στον κορονοïό σα να μην συμβαίνει τίποτα, τώρα εκδηλώνουν την επιδεικτική αδιαφορία τους απέναντι στην κοινότητα των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Μετά το άνοιγμα των σχολείων με ανύπαρκτα ατομικά μέσα υγιεινής και προστασίας, δίχως δωρεάν τεστ για όλους ανά τακτά διαστήματα και με τραγικές ελλείψεις σε σχολικούς νοσηλευτές, έρχονται να προστεθούν οι συγχωνεύσεις, με το σχηματισμό υπερμεγεθών τμημάτων των 27-28 μαθητών.
Με μια κίνηση αιφνιδιασμού, το ΥΠΑΙΘ ανακοίνωσε στους διευθυντές μέσα από τους ηλεκτρονικούς ταχυδρομικούς τους λογαριασμούς, το μέτρο που πέρασε, χωρίς να υπάρξει κάποια ενημέρωση. Το κράτος αρνούμενο να καλύψει τα τεράστια κενά στην εκπαίδευση και έχοντας κρίνει ως περιττές και κοστοβόρες τις προσλήψεις σε εκπαιδευτικούς, επιλέγει να πλήξει τόσο τα εργασιακά δικαιώματα και συμφέροντα των εκπαιδευτικών, όσο και τις ανάγκες των μαθητών. Με την εφαρμογή αυτής της διάταξης, δημιουργεί ένα καθεστώς εντατικοποίησης και αύξησης του φόρτου εργασίας για τους εκπαιδευτικούς. Οι ήδη υφιστάμενες εργασιακές συνθήκες γαλέρας, ενισχύονται ακόμα περισσότερο, με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών να γιγαντώνονται.
Οι συγχωνεύσεις δεν παύουν να υποβαθμίζουν και τις συνθήκες διδασκαλίας, εις βάρος των μαθητών. Σε ένα καπιταλιστικό κόσμο όπου τα πάντα είναι ποσοτικά μετρήσιμα στη γλώσσα της αγοράς και του κέρδους, οι μαθητές δεν είναι παρά αριθμοί χωρίς δεξιότητες, κλίσεις, ανάγκες και επιθυμίες. Με το στοίβαγμα 27 – 28 μαθητών σε μικρές αίθουσες, δημιουργείται ένα παιδαγωγικό «κομφούζιο», με τον καθηγητή να μην είναι σε θέση να ανταπεξέλθει στις αναγκαιότητες που ανακύπτουν σε τόσο πολυπληθείς αίθουσες. Η ολόπλευρη πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων κρίνεται δευτερεύουσας σημασίας. Μοναδική έγνοια του συστήματος είναι η διαμόρφωση υποκειμένων πειθήνιων, ευέλικτων και με εξειδικευμένες γνώσεις, για τη μετέπειτα στελέχωση των βαθμίδων του κεφαλαιοκρατικού συστήματος παραγωγής.
Η εκπαιδευτική κοινότητα δεν αναγνώρισε όμως, τις υφιστάμενες αντιδραστικές αναδιατάξεις με σταυρωμένα τα χέρια. Το τελευταίο διάστημα, κατέβηκε στους δρόμους απέναντι στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο των εσωτερικών και εξωτερικών αξιολογήσεων, των συγχωνεύσεων και την εγκληματική απόφαση ανοίγματος των σχολείων χωρίς τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς σε διάφορες πόλεις της επικράτειας, έδωσαν το παρόν τους στις δημόσιες πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις, απέναντι στην απαξίωση των ταξικών τους αναγκών και εργασιακών τους δικαιωμάτων. Η κλιμάκωση και μαζικοποίηση του αγώνα από μαθητές και εκπαιδευτικούς αποτελεί μονόδρομο, για να μπει φρένο στη συνεχιζόμενη υποτίμηση των ζωών τους από τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου. Οι μαθητές με όπλο τους τις σχολικές καταλήψεις και τους συντονισμένους στη βάση αγώνες, καλούνται να παρεμποδίσουν στην πράξη την υλοποίηση των συγχωνεύσεων στα σχολεία τους.