Η τερατογένεση της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Με αφορμή τη χτεσινή προκλητική επέμβαση των ΜΑΤ στη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο εδώ και μήνες έχει μετατραπεί σε ένα πλήρως αστυνομοκρατούμενο χώρο, ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα για το ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστημιακά ιδρύματα διεθνώς και γιατί επιβάλλεται να σταματήσει άμεσα η τερατογένεση που βλέπουμε να υλοποιείται μπροστά στα μάτια μας στην Ελλάδα.
Ξεκινάω από τα βασικά. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, σε κανένα μέρος του κόσμου, με εξαίρεση τις ΗΠΑ και τον Καναδά, δεν υπάρχει καθημερινή και μόνιμη αστυνομική παρουσία και ο λόγος είναι προφανής. Τα ανώτατα ιδρύματα είναι ο ναός της γνώσης και της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών, όχι κάποιο αστυνομικό μέγαρο, ούτε καφενείο που μαζεύει μπάτσους. Η σύγκριση με τις ΗΠΑ είναι ανούσια και αποπροσανατολιστική διότι μιλάμε για ένα κράτος με τελείως διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο και με ελάχιστη ιστορική υπόσταση σε σχέση με τις χώρες της Ευρώπης: Στην Αμερική επιτρέπεται η οπλοκατοχή και η θανατική ποινή ενώ βλέπουμε κάθε χρόνο κάποιο παιδάκι να παίρνει το όπλο του μπαμπά από το ντουλάπι, να μετατρέπεται εντός ολίγων δευτερολέπτων σε αυτόκλητο τιμωρό-Ράμπο και να σκοτώνει 5-10-20 συμμαθητές του. Η δε πανεπιστημιακή αστυνομία του Καναδά είναι άοπλη. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, η αστυνομία παρεμβαίνει σε ειδικές περιπτώσεις, συνήθως σε αυτόφωρα αδικήματα και με τη σύμφωνη γνώμη των πρυτανικών αρχών. Όσο για τη φύλαξη των χώρων; Αυτή γίνεται από υπαλλήλους του πανεπιστημίου και σε ορισμένες περιπτώσεις από υπαλλήλους ιδιωτικής εταιρείας σεκιούριτι.
Στο παρελθόν, αρκετά πανεπιστήμια της Ευρώπης έχουν γίνει το επίκεντρο της φοιτητικής και νεανικής διαμαρτυρίας απέναντι στην εξουσία, την κυβέρνηση και συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις. Δεν είναι μόνο το Πολυτεχνείο του 1973. Ας μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα οδοφράγματα στον περιβόητο γαλλικό Μάη του 1968 στήθηκαν στη Boulevard Saint-Michel, έξω από το ιστορικό πανεπιστήμιο της Σορβόννης και σε ολόκληρη την περιοχή του Καρτιέ Λατέν γινόταν χαμός. Η κυβέρνηση αποφάσισε την εκκένωση της Σορβόννης, η οποία έγινε με βίαιο τρόπο από τα CRS, τις ειδικές δυνάμεις καταστολής της γαλλικής αστυνομίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξεσπάσουν μαζικές συγκρούσεις με πέτρες, μολότοφ, δακρυγόνα, 600 συλλήψεις και πάνω από 100 τραυματίες. Η εξέγερση που ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο του Παρισιού μετατράπηκε σύντομα σε γενικευμένη κοινωνική διαμαρτυρία. Τον Απρίλιο του 1966, στο πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης, υπήρξε ο θανάσιμος τραυματισμός σπουδαστή, κατά τη διάρκεια σοβαρών επεισοδίων και αφού είχαν προηγηθεί καταλήψεις σε όλα τα ιταλικά πανεπιστήμια και η φοιτητική εξέγερση στο Τρέντο.
Σήμερα, αν περάσεις έξω από το πανεπιστήμιο της Σορβόννης δεν πρόκειται να δεις αστυνομία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Οξφόρδη και στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου, το Κομπλουτένσε της Μαδρίτης και το πανεπιστήμιο της Λισσαβόνας. Τα παραπάνω ιδρύματα απέκτησαν την αξιοπιστία και τη φήμη τους όχι για τον τρόπο που φυλάσσονται αλλά για την προσοχή στην κλασική παιδεία, την πλήρη αφοσίωση στην εκπαίδευση, την παρότρυνση στην έρευνα και το επίπεδο των ακαδημαϊκών σπουδών. Η τερατογένεση της πανεπιστημιακής αστυνομίας που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ για να ικανοποιήσει τους συνταξιούχους ψηφοφόρους της και όσους φοβάται ότι μπορούν να φύγουν πιο ακροδεξιά στις ερχόμενες εκλογές δεν έχει κανένα μέλλον. Για την ακρίβεια, είναι τόσο αηδιαστική που ανάγκασε μέχρι και τον πρόεδρο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης (ΕΑΥΘ) να παραδεχτεί το αυτονόητο λέγοντας ««Έχει στηθεί ένας σχεδιασμός με τεράστιο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίοι αν και εφόσον υλοποιηθεί το μέτρο, θα ακροβολιστούν πέριξ του ΑΠΘ για να φυλάνε τους άνδρες της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Δηλαδή η αστυνομία θα φυλάει την αστυνομία!».
Σε μία εποχή που κάθε ευρώ που βγαίνει από το δημόσιο ταμείο μετράει, οι υπεργαλαξιακοί φωστήρες της ΝΔ έφτιαξαν ένα ειδικό αστυνομικό σώμα που για να λειτουργήσει χρειάζεται ένα άλλο ειδικό αστυνομικό σώμα να το φυλάει. Την ώρα που οι πάντες ξέρουν ότι η όποια εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια (κλοπές και εμπόριο ναρκωτικών) παραμένει ακμαιότατη ενώ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί πανεύκολα και χωρίς να γίνει το ΑΠΘ παράρτημα του αστυνομικού μεγάρου. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι η παρουσία της αστυνομίας δεν αποσκοπεί στην προστασία των ατόμων που θα κατασκεύαζαν την βιβλιοθήκη διότι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει ο διαγωνισμός.
Αν η κυβέρνηση θέλει να τραβήξει το σχοινί μέχρι τα άκρα, μπορεί να το κάνει. Καλό είναι όμως να γνωρίζει ότι η παραμικρή σπίθα αντίδρασης μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε πυρκαγιά, ειδικά στις αβέβαιες σημερινές μέρες. Και τότε, δεν θα αρκούν τα χακί ΜΑΤ για να φυλάνε τη σημερινή πανεπιστημιακή αστυνομία αλλά θα χρειαστεί και ένα νέο σώμα για να φυλάει τα χακί ΜΑΤ.