Ο Δεκέμβρης του ’08, φάρος για τις εξεγέρσεις του μέλλοντος | Κίνηση Αναρχικών Κομμουνιστών ”Azadi”
Όλοι/ες στις πορείες της 6ης Δεκέμβρη!
“Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε
σου είναι γραφτός ο δρόμος
της συντριβής.
Και δε μπορείς να μας λυγίσεις
σκοτώνοντας τ’ αδέρφια μας της μάχης.
Και να το ξέρεις
θα βγούμε νικητές
κι’ ας είν’ βαριές μας
οι θυσίες…”
Ναζίμ Χικμέτ
14 χρόνια συμπληρώνονται από την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Μια εξέγερση που αφορμή της αποτέλεσε η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το υπηρεσιακό όπλο των μπάτσων Κορκονέα, Σαραλιώτη που εκείνο το αιματηρό βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 κυκλοφορούσαν σε ρόλο σερίφηδων στους δρόμους των Εξαρχείων, με περίσσεια έπαρση και θράσος απέναντι σε μια παρέα νεαρών αγωνιστών. Η στυγνή κρατική δολοφονία το βράδυ εκείνο, αποτέλεσε τη σταγόνα που θα κάνει το ποτήρι της κοινωνικής οργής να ξεχειλίσει. Η μέρα εκείνη έμελλε να αποτελέσει την απαρχή μιας εξέγερσης, μεγάλης σε μαζικότητα και δυναμική, που είχε να γίνει από την εποχή των μεταπολιτευτικών χρόνων.
Ο Δεκέμβρης παρότι αποτέλεσε μια τομή στη ροή της ιστορίας, δεν προέκυψε σαν «κεραυνός εν αιθρία». Προηγήθηκε μια σειρά από δυναμικούς κύκλους αγώνων, κινητοποιήσεις και κινήματα που συνέβαλαν καθοριστικά στην τόνωση του στρατοπέδου των εκμεταλλευόμενων. Από τα συγκρουσιακά κινήματα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις για τις στρατιωτικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή, τις δυναμικές κινήσεις ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι το ιδιαίτερα μαζικό και μαχητικό φοιτητικό κίνημα του ’06 – ’07 ενάντια στον αντεκπαιδευτικό νόμο πλαίσιο της Μαριέτας Γιαννάκου, η πυριτιδαποθήκη της ιστορίας έδειχνε να είναι γεμάτη από υλικό για να ανάψει και να εκραγεί με τον τρόπου που έδειξε σε όλους μας ο Δεκέμβρης του ’08.
Η εξέγερση στελεχώθηκε με τρόπο αυθόρμητο από διάφορα κομμάτια των εκμεταλλευόμενων τάξεων. Εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, νεολαίοι, άνεργοι, μετανάστες, κοινωνικά αποκλεισμένοι και περιθωριοποιημένοι, αποτέλεσαν το δυναμικό της εξέγερσης που όρθωσε το ανάστημα του τις μέρες εκείνες, απέναντι σε ένα πάνοπλο κατασταλτικό μηχανισμό. Αποτέλεσε εκείνο το δυναμικό που πλημμύρισε τους δρόμους των αστικών μητροπόλεων και των επαρχιακών πόλεων, στήνοντας οδοφράγματα σε διάφορα σημεία του αστικού ιστού, πραγματοποιώντας πολυήμερες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, στοχοποιώντας σύμβολα της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας, καταλαμβάνοντας πλατείες, δημόσια κτίρια και υπηρεσίες, μετατρέποντας αμφιθέατρα και αίθουσες σε τόπους οριζόντιων διαδικασιών και τις πανεπιστημιακές σχολές σε κέντρα αγώνα.
Έξω από το κάδρο δε θα μπορούσαν να μείνουν, οι παρακαταθήκες που άφησε στο πέρασμα του ο Δεκέμβρης. Νέοι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομαδοποιήσεις, ελευθεριακά φοιτητικά σχήματα, ταξικά σωματεία βάσης, εργατικές πρωτοβουλίες, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, κοινωνικές οριζόντιες δομές και πολιτιστικά αυτοοργανωμένα δίκτυα ήταν τα απότοκα των δυναμικών διεργασιών και των νέων σχέσεων που δημιούργησε η εξέγερση. Το συλλογικό βίωμα και η κινηματική εμπειρία που ανακτήθηκε από την εξέγερση, επηρέασαν αισθητά τους ερχόμενους δυναμικούς αντιμνημονιακούς αγώνες της περιόδου.
Σε μια εποχή όπου το κεφαλαιοκρατικό σύστημα παραγωγής, σε διεθνές επίπεδο, δείχνει να μην έχει ξεπεράσει την δομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει, όπου πραγματοποιείται μια βίαιη και ληστρική ανακατανομή του πλούτου εις βάρος των εκμεταλλευόμενων τάξεων, όπου όλο και περισσότερα στρώματα της κοινωνίας φτωχοποιούνται βίαια και οδηγούνται στην ανέχεια, όπου εντείνεται η υπερεκμετάλλευση και υποτίμηση της εργατικής δύναμης, όπου συρρικνώνονται εργασιακά δικαιώματα και συλλογικές ελευθερίες, όπου ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση, οι λογαριασμοί μας με τους δυνάστες αυτού του κόσμου, παραμένουν ανοικτοί.
Σε μια περίοδο όπου το κράτος – χωροφύλακας, θωρακίζεται όλο και πιο έντονα τόσο απέναντι στον εξωτερικό, όσο και στον εσωτερικό ”εχθρό”, όπου η καταστολή των εργατικών και κοινωνικών αγώνων οξύνεται, όπου ενορχηστρώνεται η μονιμοποίηση του δόγματος ”Νόμος και Τάξη” σε κάθε πτυχή της παραγωγικής διαδικασίας και της κοινωνικής ζωής, όπου οι βασανισμοί και οι βιασμοί στα αστυνομικά τμήματα, οι πνιγμοί μεταναστών στο Αιγαίο, οι κρατικές δολοφονίες και οι διαπλοκές κρατικών κυβερνητικών στελεχών με οργανωμένα κυκλώματα μαφίας είναι μέρος της καθημερινότητας, όπου οι παρακολουθήσεις και οι διώξεις αγωνιστών διεξάγονται με υπερβάλλοντα ζήλο από τα κλιμάκια της αστυνομίας, αποτελεί καθήκον του κοινωνικού και ταξικού κινήματος να περιφρουρήσει τα κεκτημένα του και να δημιουργήσει τους όρους για την αντεπίθεση του απέναντι στο μπλοκ κράτους – κεφαλαίου.
Η χάραξη ενός συνεκτικού στρατηγικού σχεδιασμού για την καλύτερη δυνατή οργάνωση και περιφρούρηση των ταξικών αγώνων στο σήμερα, η ανάδειξη των καπιταλιστικών αντιφάσεων και η όξυνση των ταξικών αντιθέσεων, η ανάκτηση των καλύτερων δυνατών συσχετισμών απέναντι στον κόσμο του κράτους και των αφεντικών, η πολιτική οργάνωση και η ταξική ανασυγκρότηση για την απόκτηση καλύτερης θέσης στην διαπάλη μας με τους κυρίαρχους, είναι προϋποθέσεις απαραίτητες για να πάνε οι επερχόμενες εξεγέρσεις ένα βήμα παραπέρα και να δημιουργήσουν τους όρους για την βαθύτερη αμφισβήτηση, συνολικότερη αναμέτρηση και οριστική ανατροπή του συστήματος της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και των πολέμων.
Όλοι/ες στις πορείες της 6ης Δεκέμβρη!
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΤΩΝ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ!
ΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΟΙΚΤΟΙ!
ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑ!
Κίνηση Αναρχικών Κομμουνιστών ”Azadi”