Επικοινωνιακές φούσκες εναντίον πραγματικότητας
Τον Αύγουστο του 23, μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη έξω από τη Νέα Φιλαδέλφεια, η κυβέρνηση ανακοίνωνε με αυστηρό ύφος μία δέσμη μέτρων ενάντια στην οπαδική βία. Εκτός από τα κλασικά και χιλιοειπωμένα που λέγονται εδώ και 40 χρόνια, το νέο της υπόθεσης ήταν ότι η αστυνομία θα φυλάει τα γήπεδα και θα κάνει τον έλεγχο στις θύρες των φανατικών προτού εισέλθουν στις κερκίδες. Λίγες μέρες πριν μάλιστα, στις 11 Νοεμβρίου του 23, ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, Γιάννης Οικονόμου, δήλωσε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει επίδομα στους αστυνομικούς που είναι επιφορτισμένοι με τους ελέγχους στα γήπεδα!
Μόνο σε αυτή την κάτι σαν χώρα που λέγεται Ελλάδα, θα αποφάσιζε μία «φιλελεύθερη» κυβέρνηση να δώσει επίδομα στους ένστολους επειδή κάνουν σωματικό έλεγχο. Με το ίδιο σκεπτικό, η κυβέρνηση θα έπρεπε να δώσει επίδομα στους καθηγητές επειδή διδάσκουν, στους οδηγούς των ΚΤΕΛ επειδή οδηγάνε, στους αρτοποιούς επειδή φτιάχνουν ψωμιά, στους μάγειρες επειδή μαγειρεύουν, στις καθαρίστριες επειδή καθαρίζουν, στις γραμματείς επειδή απαντάνε στα τηλέφωνα, στις πωλήτριες ρούχων επειδή πουλάνε ρούχα, στους γιατρούς επειδή εξετάζουν τους ασθενείς, στους σερβιτόρους επειδή σερβίρουν και στους web designers επειδή σχεδιάζουν ιστοσελίδες. Και όλα αυτά σε μία χώρα που έχει από τις υψηλότερες αναλογίες αστυνομικών ανά κάτοικο στην Ευρώπη και σε μία χώρα που ΔΕΝ γίνονται μετακινήσεις οπαδών.
Τα πολυδιαφημισμένα μέτρα του Αυγούστου δεν άντεξαν ούτε 4 μήνες. Μετά τις χτεσινές κυβερνητικές εξαγγελίες, μάθαμε ότι όλοι οι αγώνες της Super League μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2024 θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. Ένα αχρείαστο-άχρηστο μέτρο που τσουβαλιάζει τους πάντες, λες και την ίδια ευθύνη έχει για την έξαρση της βίας η Λαμία με τον ΟΣΦΠ, τιμωρεί δεκάδες χιλιάδες άτομα που σε δύσκολες οικονομικά εποχές αγόρασαν εισιτήρια διαρκείας το καλοκαίρι, αλλοιώνει ξεκάθαρα το φετινό πρωτάθλημα και στερεί πολύτιμα μεροκάματα από όσες/όσους δουλεύουν έξω από τα γήπεδα τις μέρες των αγώνων. Πρόκειται για (άλλη) μία επικοινωνιακή φούσκα που φυσικά δεν θα έχει το παραμικρό αποτέλεσμα. Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι και πάλι δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ μέτρο που να αφορά την πρόληψη και η κουβέντα δεν αγγίζει καν τον πυρήνα του ζητήματος, δηλαδή τους ιδιοκτήτες των «μεγάλων» ΠΑΕ και την οικονομική/πολιτική/δημοσιογραφική επιρροή τους.
Καλώς ή κακώς, θα πρέπει όλοι να παραδεχτούμε τα αυτονόητα: Η βία εμφανίστηκε από τότε που ξεκίνησε το ταξίδι του ανθρώπου στη Γη και θα εμφανίζεται όσο διαρκεί αυτό το ταξίδι. Βία υπήρχε χιλιάδες χρόνια πριν, υπάρχει σήμερα και θα υπάρχει και στο μέλλον. Φαινόμενα βίας εντοπίζονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε πλούσιες και φτωχές χώρες και σε κάθε οικονομικό-κοινωνικό σύστημα. Το ερώτημα δεν είναι πώς θα τελειώσει η χ μορφή βίας γιατί απλούστατα αυτή δεν θα τελειώσει ποτέ. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Τι πραγματικά θέλει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση με την οπαδική βία; Θέλει να την περιορίσει; Θέλει να τη μεταφέρει αλλού; Θέλει να τη χειριστεί ως εργαλείο για business με τους ολιγάρχες;
Για να μειωθεί η χ μορφή βίας θα πρέπει να εστιάσεις στις αιτίες που την προκαλούν. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα. Από το 1980 μέχρι σήμερα έχουμε 15 θανάτους που σχετίζονται με την οπαδική βία. Το τελευταίο χρονικό διάστημα (2020-2023) είναι με διαφορά το χειρότερο όλων, παρόλο που απαγορεύονται οι μετακινήσεις, τα γήπεδα ήταν άδεια για πολλούς μήνες εξαιτίας της πανδημίας, έχουν κλείσει οι περισσότεροι σύνδεσμοι και η πλειοψηφία τους δεν πρόκειται να ξανανοίξει. Μιλάμε για μόλις 4 χρόνια αλλά μετράμε ήδη 4 νεκρούς που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι διπλάσιοι. Οι συγκρούσεις γίνονται (πολύ) μακριά από τα γήπεδα σε αναλογίες 5 εναντίον 1 ή 10 εναντίον 2 και ο μέσος όρος ηλικίας όλο και χαμηλώνει. «Ουδέτεροι» χώροι δεν υπάρχουν, τα σπίτια, οι χώροι εργασίας, τα βουνά, τα λαγκάδια και οι παραλίες είναι υποψήφια πεδία μαχών και στο παιχνίδι έχουν ήδη μπει πιστόλια, δρεπάνια και καλάσνικοφ.
Εκτός από τα παραπάνω δεδομένα, «κυκλοφορούν» οι προστασίες, τα μπραβιλίκια, η αύξηση της οπλοκατοχής, η αρρωστημένη τάση για ιντερνετική αυτοπροβολή και επίδειξη των κατορθωμάτων, οι άθλιες βαλκανικές σκόνες, η μηδενική προοπτική, η ανισονομία και βέβαια η γενικευμένη κοινωνική σαπίλα. Τι από τα παραπάνω άραγε θα αντιμετωπίσει το δίμηνο των κλειστών γηπέδων ποδοσφαίρου και όσα ανακοίνωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Τι θα αλλάξει δια μαγείας μέσα σε αυτούς τους 2 μήνες; Τίποτα απολύτως. Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι με αφορμή την κλιμάκωση της οπαδικής βίας θα αυξηθεί η καταστολή στους δρόμους και γενικότερα η κρατική βία απέναντι στις δίκαιες κοινωνικές διεκδικήσεις. Κάτι που όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά έχει αποδειχτεί ότι βολεύει την ατζέντα της κυβέρνησης.