Χθες το βράδυ, ένα τηλεοπτικό meme (βλ. Φωτογραφία) σχετικά με τις “διαφορετικές απόψεις των αναρχικών για την καραντίνα” δημοσιεύτηκε στο κανάλι τηλεγράφου της Αυτόνομης Δράσης . Ακολουθώντας το meme στο κανάλι τηλεγραφημάτων, πραγματοποιήθηκε μια έρευνα με θέμα “Τι είδους αναρχικός είσαι;” με τις επιλογές απάντησης “Εμπιστεύομαι τους γιατρούς, τηρώ την καραντίνα”, “Δεν πιστεύω το κράτος, σπάζω το σύστημα” και “Δεν ξέρω ακόμα”. Προς το παρόν, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας είναι 71%, 18% και 11% αντίστοιχα. Κατά τη γνώμη μου, η ίδια η δήλωση είναι εσφαλμένη σε πολλά σημεία.
Πρώτον, η δυσπιστία για το κρατικό σύστημα πηγάζει από τα ίδια τα θεμέλια μιας αναρχικής κοσμοθεωρίας και δεν πρέπει να εξαρτάται από το αν ο αναρχικός εμπιστεύεται τους γιατρούς.
Δεύτερον, το πιο σημαντικό ερώτημα είναι ότι η έρευνα δεν διευκρίνισε ακριβώς τι σημαίνει μέτρα καραντίνας (διαφορετικές χώρες εισάγουν διαφορετικές εκδοχές), για ποιον (για όσους είναι άρρωστοι και σε επαφή μαζί τους ή για όλους χωρίς εξαίρεση), τα μέτρα αυτά συνεπάγονται περιορισμό μόνο των επαφών και συμμόρφωση με τους υγειονομικούς κανόνες ή καθολική κατ ‘οίκον κράτηση με αστυνομία, πρόστιμα και ηλεκτρονικό έλεγχο. Δεδομένου ότι το κανάλι τηλεγραφήματος είναι ρωσικής γλώσσας, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι συνδρομητές του ζουν στη Ρωσία, όπου οι αρχές προσπαθούν να εφαρμόσουν μόνο τη δεύτερη έκδοση της «καραντίνας» (ωστόσο, σε πολλές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ όπου ζουν Ρώσοι αναγνώστες, η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη, αλλά ούτε χειρότερη από τη Ρωσία). Δεδομένου ότι πρόκειται για μια αναρχική πηγή, είναι λογικό να το υποθέσουμε
Όσον αφορά την εμπιστοσύνη στους γιατρούς, δεν είναι καθόλου, στο σύνολό τους, υποστηρικτές του καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού. Αντίθετα, ένα σημαντικό μέρος των ιατρών μιλά για την ανάγκη (για ενίσχυση της ασυλίας τόσο απαραίτητη τώρα) για περπάτημα και παίζοντας αθλήματα (ενώ σέβεται την απόσταση και άλλα πρότυπα υγιεινής) για όσους δεν έχουν επιστρέψει από χώρες με δυσμενή κατάσταση, δεν έχουν αρρωστήσει ή δεν έχουν επαφή με ασθενείς. Και για τις τελευταίες κατηγορίες, η περίοδος καραντίνας ορίζεται σαφώς – δύο εβδομάδες. Αλλά πότε να περιμένουμε το τέλος του καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού, κανείς δεν ξέρει, δεδομένου ότι σε πολλές χώρες επεκτείνεται. Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στις βάσεις προσωπικών δεδομένων για ηλεκτρονικά περάσματα που συλλέγονται από τις αρχές.
Έτσι, χωρίς όλες τις παραπάνω διευκρινίσεις, αν κοιτάξετε την κατάσταση από την άποψη του τι συμβαίνει στη Ρωσία, από την έρευνα στο τηλεγραφικό μας κανάλι μπορούμε να καταλήξουμε στο ακόλουθο συμπέρασμα: η συντριπτική πλειονότητα των ρωσόφωνων αναρχικών υποστηρίζουν την «καραντίνα» με τη μορφή καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού με απόλυτο έλεγχο και μόνο μια μειονότητα από αυτούς δεν εμπιστεύεται το κράτος και είναι έτοιμοι να σπάσουν το σύστημα. Από αυτό το συμπέρασμα γίνεται ανατριχιαστικό.
Ορισμένοι αναρχικοί και αριστεροί πιστεύουν ότι τα περισσότερα από τα «μέτρα καραντίνας» που εισήγαγαν οι αρχές σε διάφορες χώρες του κόσμου δεν έχουν μόνο ιατρικά, αλλά και οικονομικά και πολιτικά κίνητρα πίσω τους. Οι παγκόσμιες ελίτ επιλύουν έτσι την καπιταλιστική κρίση της υπερπαραγωγής ανακατασκευάζοντας τις αγορές και αφαιρώντας περιττούς παίκτες από αυτήν. Τι θα συμβεί σε μια τέτοια κατάσταση με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, εκατομμύρια από τους οποίους σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν ήδη μείνει χωρίς καθολικά μέσα διαβίωσης από το καθεστώς του καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού, και φυσικά δεν ενδιαφέρει την ελίτ. Σε πλούσιες χώρες, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μπορούν να βασίζονται σε κάποιο είδος επιδομάτων από το κράτος, αλλά χάρη σε αυτά πιθανότατα δεν θα λιμοκτονούν μέχρι θανάτου και δεν θα είναι στο δρόμο – μπορείτε να ξεχάσετε την κανονική ζωή στο εγγύς μέλλον. Στις φτωχότερες χώρες, η κατάσταση είναι πολύ πιο θλιβερή. Όπως πολλοί προβλέπουν
Ακόμη και πριν από την επιδημία, οι αρχές πολλών χωρών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των πιο «δημοκρατικών», ανέπτυξαν διάφορες μεθόδους ηλεκτρονικής παρακολούθησης του πληθυσμού. Υποτίθεται ότι προστατεύεται από την τρομοκρατία κ.λπ. Οι επιθέσεις εναντίον αμάχων είναι άμεση συνέπεια των πολιτικών των αρχών σε πολλές χώρες του κόσμου και θα σταματήσουν μόνο όταν παύσουν να εξαπολύονται οι πόλεμοι. Παρ ‘όλα αυτά, ένα σημαντικό μέρος του λαού φοβόταν τόσο πολύ που ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν μέρος των αστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών τους για ό, τι νόμιζαν ότι ήταν ασφάλεια. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν έλαβαν καμία ασφάλεια από τις τρομοκρατικές επιθέσεις · μόνο μεθόδους επιτήρησης και ελέγχου, καθώς και οι “υπηρεσίες ασφαλείας” και τα αντίποινα που εξαπέλυσαν από αυτούς εντατικοποιήθηκαν.
Σε μια πανδημική κατάσταση, αυτό το μοτίβο εμφανίζεται ακόμη πιο έντονα. Όπως γνωρίζετε, ο κορονοϊός από τη θνησιμότητα δεν μπορεί να συγκριθεί με ασθένειες του παρελθόντος, όπως πανούκλα, χολέρα, ισπανική γρίπη κ.λπ. Οι περισσότεροι φορείς ανέχονται την ασθένεια ασυμπτωματικά, η συντριπτική πλειονότητα αυτών με συμπτώματα αναρρώνουν. Ωστόσο, χάρη σε δεκαετίες προσπαθειών νεοφιλελεύθερης βελτιστοποιησης της ιατρικής, σε πολλές χώρες του κόσμου τα νοσοκομεία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν επαρκώς ακόμη και με μια σχετικά μικρή αύξηση στο συνηθισμένο φορτίο. Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, η ιατρική έχει εξελιχθεί προς την παροχή δαπανηρών υπηρεσιών, παρά για τη μαζική διαθεσιμότητα νοσοκομειακής περίθαλψης. στις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την επιδημία,
Αλλά όταν ξέσπασε η επιδημία, οι αρχές κατόρθωσαν να τρομάξουν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού τόσο πολύ που οι άνθρωποι συμφώνησαν (προσωρινά) να παραιτηθούν αυτή τη φορά σχεδόν απο όλα τα αστικά δικαιώματα και ελευθερίες τους με αντάλλαγμα, πάλι, αυτό που πιστεύουν ότι είναι ασφάλεια. Ωστόσο, όπως δείχνει η πρακτική, οι αρχές πολλών χωρών καταβάλλουν πολύ περισσότερες προσπάθειες και μέσα για να κρατήσουν τους ανθρώπους υπό κατ ‘οίκον περιορισμό παρά να υποστηρίξουν την ιατρική και να προστατεύσουν τους ανθρώπους από τον ιό. Ο προστατευτικός εξοπλισμός σε όλες σχεδόν τις χώρες δεν αρκεί ακόμη και για τους γιατρούς, για να μην αναφέρουμε τον υπόλοιπο πληθυσμό. Το σημερινό παράδειγμα της Μόσχας αποκαλύπτει ιδιαίτερα όταν, ως αποτέλεσμα ενός γενικού ελέγχου επιβατών μετρό για μετακίνηση, πυκνά πλήθη συγκεντρώθηκαν σε σχεδόν όλους τους σταθμούς. Δηλαδή, όλα αυτά τα αστυνομικά μέτρα δεν προστατεύουν τους ανθρώπους από μόλυνση,
Και, γνωρίζοντας τις κρατικές δομές, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι, ακόμη και μετά το τέλος της επιδημίας, δεν θα χρησιμοποιήσουν τις αποδεδειγμένες μεθόδους για τον έλεγχο της ζωής των πολιτών. Όπως στην περίπτωση της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», ορισμένα από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες θα παραμείνουν χαμένα. Και, παρεμπιπτόντως, πολλοί επιδημιολόγοι προβλέπουν ότι μέχρι το 50-70% του παγκόσμιου πληθυσμού να μολυνθεί απο τον κοροναϊό με τη μία ή την άλλη μορφή ή θα εμβολιαστεί (και χρειάζεται χρόνος για τη δημιουργία και τον έλεγχο του εμβολίου), θα υπάρξουν νέα κρούσματα. Είναι επίσης πιθανές επιδημίες άλλων ασθενειών στο άμεσο μέλλον. Αποδεικνύεται ότι κάθε φορά σε τέτοιες περιπτώσεις, η ανθρωπότητα αναμένει απόλυτο κατ ‘οίκον περιορισμό ή / και κρατικό έλεγχο στη ζωή με κάποια άλλη μορφή;
Πιστεύεται ότι η πανδημία και ο παγκόσμιος πανικός γύρω της οδήγησαν στην εμφάνιση ενός νέου τύπου ολοκληρωτικής ιδεολογίας. Δεν έχει ακόμη βρεθει ένα όνομα, μια λειτουργική έκδοση που έχω γνωρίσει αυτή τη στιγμή – «κατασταλτική βιοπολιτική» – όταν, για λόγους, όπως δηλώνεται, το καλό ενός ατόμου, το κράτος παίρνει το σώμα και τη ζωή του υπό τον πλήρη έλεγχο. Όπως οι φασιστικές ιδεολογίες του 20ού αιώνα, η «καταπιεστική βιοπολιτική» θα ενσωματωθεί σε διαφορετικά πολιτικά συστήματα σε διαφορετικές μορφές και σε διαφορετικούς βαθμούς. Δυστυχώς, η «κατασταλτική βιοπολιτική» οφείλει την προέλευσή της όχι μόνο στην επιθυμία των κρατών για απόλυτο έλεγχο, αλλά και σε κάποιο βαθμό στις καλύτερες ποιότητες των ανθρώπων στις αρχές του 21ου αιώνα – ο ανθρωπισμός, η αξία της ανθρώπινης ζωής και η επιθυμία να προστατεύσουν τους αδύναμους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί φαινομενικά «προχωρημένοι» άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αναρχικών και ελευθεριακών αριστερών) υποστηρίζουν τώρα τη συνολική κατ ‘οίκον κράτηση, τον κρατικό έλεγχο και τα πρόστιμα για παραβάτες. Πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα προσωρινό μέτρο για την προστασία των ευάλωτων ατόμων. Και οι αρχές το χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τα κατασταλτικά τους μέτρα.
Ωστόσο, πολλοί περισσότεροι εκπρόσωποι ευάλωτων ομάδων έχουν χάσει ή θα χάσουν σύντομα τα τελευταία τους μέσα, υποστήριξης, ασφάλειας και την ευκαιρία να φροντίσουν την υγεία τους, μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα των μέτρων «καραντίνας» και πολλοί εκπρόσωποι ενός σχετικά ευημερούμενου στρώματος θα ενταχθούν σύντομα στις τάξεις των ευάλωτων ομάδων. Και σε όλα αυτά, ο κρατικός και εταιρικός έλεγχος θα ενισχυθεί. Ακόμη και ένα όφελος όπως η (πιθανή) εισαγωγή του άνευ όρων βασικού εισοδήματος (σε πλούσιες χώρες) μπορεί να συσχετιστεί με έναν μάλλον απτό περιορισμό της ελευθερίας και την θυσία της ιδιωτικής ζωής για τη λήψη αυτού του εισοδήματος.
Θα χαρώ πολύ αν αυτές οι προβλέψεις αποδειχθούν λανθασμένες. Φοβάμαι όμως ότι εάν διατηρηθεί ο καπιταλισμός και το κρατικό σύστημα, θα γίνουν πραγματικότητα και όχι τα όνειρα ορισμένων φιλελεύθερων για την ειρηνική εξέλιξη του καπιταλισμού σε μια κοινωνία παγκόσμιας ελευθερίας, ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Σχόλια
Μου φαίνεται ότι το meme και η δημοσκόπηση
Μου φαίνεται ότι το meme και η δημοσκόπηση δεν αφορούσαν αυτήν την αστυνομική καταστολή όπως τον κατ ‘οίκον περιορισμό, την απαγόρευση κυκλοφορίας και έναν κωδικό QR στο μέτωπο όλων. Είναι απίθανο να υποστηρίξει κανείς ότι τέτοια μέτρα είναι πιο πιθανό να βλάψουν παρά να βοηθήσουν.
Το δίλημμα είναι βαθύτερο: μπορεί ο αναρχικός να συμφωνήσει με ορισμένες συνταγές των αρχών εάν αυτές οι συνταγές φαίνονται εύλογες και αιτιολογημένες (για παράδειγμα, η σύσταση να μην συγκεντρωθούν περισσότερα από 5 άτομα σε μια επικίνδυνη επιδημία); Ή, κατ ‘αρχήν, μόνο το κακό προέρχεται από τις αρχές και τελικά τα αρνητικά υπερτερούν των πλεονεκτημάτων, οπότε πρέπει να αγνοήσετε αυτές τις οδηγίες και, εάν είναι δυνατόν, “να σπάσετε το σύστημα.”
Φυσικά, μπορείτε απλώς να πείτε ότι η ίδια η επιλογή είναι ψευδής και, στην πραγματικότητα, “πρέπει να καταστρέψετε τον καπιταλισμό”. Και αυτό θα είναι αλήθεια, αλλά μόνο θεωρητικά: στην πράξη, δεν μπορείτε να «καταστρέψετε τον καπιταλισμό» αυτή τη στιγμή, και αν θα ακολουθήσετε μέτρα καραντίνας ή όχι, πρέπει να αποφασίσετε αμέσως.ι
Ο αναρχικός, όπως και άλλοι άνθρωποι, μπορεί να αποφασίσει να μην συγκεντρώσει περισσότερα από 5 άτομα χωρίς άδεια απο τις αρχές. Αυτό που έχουν ήδη κάνει πολλοί ακόμη και σε χώρες όπου δεν υπάρχει καθόλου καραντίνα ή είναι απαλή. Τα περισσότερα από τα γεγονότα έγιναν διαδικτυακά ακόμη και πριν από την απαγόρευση των αρχών. Αλλά οι περισσότερες χώρες απαγορεύουν πολύ περισσότερα.
Στη Γερμανία, για παράδειγμα, είναι αρκετά
Στη Γερμανία, για παράδειγμα, πραγματοποιούνται δημόσιες εκδηλώσεις. Οι συμμετέχοντες φορούν μάσκες και διατηρούν την απόσταση τους, κρατώντας πανό. Και τέτοιες αποφάσεις της κοινότητας μπορεί να λαμβάνονται χωρίς άδεια απο τις αρχές, με βάση τα αποτελέσματα των δικών τους συζητήσεων και διαβουλεύσεων με διάφορους εμπειρογνώμονες.
Φυσικά, οι αναρχικοί (και μη
Φυσικά, οι αναρχικοί (και όχι μόνο οι αναρχικοί) μπορούν να αποφασίσουν να μην συγκεντρώσουν περισσότερα από 5 άτομα χωρίς αδεια απο τις αρχές, κανείς δεν διαφωνεί με αυτό.
Το ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνουν οι αναρχικοί αν δεν έχουν αποφασίσει κάτι τέτοιο (για παράδειγμα, απλώς και μόνο επειδή δεν είχαν αρκετές πληροφορίες). Και μετά βγαίνει μια υπό όρους κυβέρνηση και λέει: “νέες πληροφορίες, έχουμε μια πανδημία εδώ, εδώ είναι επιστημονικές αποδείξεις, ειδικοί λένε ότι είναι απαραίτητο να περιοριστούν οι μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων.” Ας υποθέσουμε ότι τα στοιχεία είναι πραγματικά Και ρωτώ ξανά: σε αυτήν την περίπτωση, ο αναρχικός πρέπει να επιλέξει από τα δύο σημεία παρακάτω;
-
«Όσον αφορά τις μπότες, εμπιστεύομαι τον τσαγκάρη», δηλαδή, εάν οι ειδικοί της ιατρικής λένε ότι η κοινωνική απόσταση είναι απαραίτητη, τότε πραγματοποιώ κοινωνική απόσταση, αν και τυπικά αυτή είναι μια σύσταση (ή παραγγελία, δεν έχει σημασία) μιας κατάστασης που δεν εμπιστεύομαι.
-
Δεδομένου ότι δεν εμπιστεύομαι τις αρχές, αρνούμαι να τηρήσω αυτούς τους περιορισμούς – θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην ενίσχυση του αστυνομικού κράτους και ως αποτέλεσμα, ακόμη περισσότεροι άνθρωποι θα υποφέρουν από μια πανδημία.
Ποια επιλογή είναι η σωστή; Θα πω αμέσως ότι δεν έχω μια έτοιμη απάντηση σε αυτήν την ερώτηση.
Και για κάθε περίπτωση: αυτή η ερώτηση δεν αφορά συγκεκριμένα την απαγόρευση εξόδου από το σπίτι χωρίς άδεια στη Μόσχα. Είναι πολύ πιο γενικό.
Λοιπόν, οι αναρχικοί δεν σκοτώνουν
Λοιπόν, οι αναρχικοί δεν σκοτώνουν κανέναν (εκτός των εχθρών της τάξης))) και δεν βιάζουν μόνο επειδή το απαγορεύει ο κρατικός ποινικός κώδικας. Σε περίπτωση επιδημίας, οι αναρχικοί περιορίζουν τις επαφές, διατηρούν την απόσταση τους, φορούν μάσκες και γάντια όταν κάνουν επαφές, ανεξάρτητα από το αν το κράτος όπου ζουν το απαιτεί ή όχι. Καθοδηγούνται κυρίως από τις πεποιθήσεις και τις ιδέες τους για σκοπιμότητα.
Αλλά ανησυχώ περισσότερο για κάτι άλλο. Οι αρχές πολλών χωρών επιβάλλουν τώρα στους ανθρώπους ένα καθεστώς καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού, απόλυτου ελέγχου, και σε ορισμένες περιοχές ένα ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αλλά επειδή τα αποκαλούν όλα αυτά «καραντίνα», τόσοι πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θα διαμαρτύρονταν εναντίον του σε διαφορετική κατάσταση, έχουν την εντύπωση ότι όλα αυτά έχουν ιατρικές και όχι πολιτικές αιτιολογήσεις. Οι αρχές χειραγωγούν τους ανθρώπους, εμπνέοντας τους ότι εάν φύγουν από το σπίτι χωρίς την άδειά τους, θα προκαλέσουν θάνατο (αν και για να μην μολύνει καν έναν ασυμπτωματικό φορέα, δεν χρειάζεται ψηφιακό πέρασμα, αλλά απόσταση, μάσκα και γάντια κατά την επαφή).
Ακριβώς εξαιτίας αυτής της «καραντίνας» χειραγώγησης ειναι που σχεδόν όλες οι αντικυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις είναι τώρα σε πλήρη απώλεια, δεν τολμούν να ενώσουν και να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην τρέχουσα οργή και την έναρξη ενός νέου ολοκληρωτισμού. Και οι αναρχικοί, δυστυχώς, δεν αποτελούν εξαίρεση.
Είναι ένα πράγμα να μην σκοτώνεις κανέναν
Είναι ένα πράγμα να μην σκοτώνεις ή να βιάζεις κανέναν, γιατί αυτή είναι η ανεξάρτητη απόφασή σου. Και το άλλο πράγμα είναι να τμην ο κάνουμε αυτό επειδή έχει διαταχθεί. Αυτά, όπως λένε στην Οδησσό, είναι δύο μεγάλες διαφορές. Εάν δεν υπακούω στη διαταγή των αρχών σχετικά με την καραντίνα, αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα τρέξω κατά μήκος του δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι αποφασίζω αν θα τρέξω ή όχι.
Vladimir Platonenko :
Εάν δεν υπακούω στη διαταγή των αρχών σχετικά με την καραντίνα, αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα τρέξω κατά μήκος του δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι αποφασίζω αν θα τρέξω ή όχι.
Τι να κάνετε αν δεν έχετε αρκετές γνώσεις για να λάβετε τη σωστή απόφαση; Δεν έλαβαν όλοι ιατρικό πτυχίο στην επιδημιολογία.
Εξαρτάται από την κατάσταση. Εάν
Εξαρτάται από την κατάσταση. Εάν σας ενδιαφέρει εάν μπορείτε να ζητήσετε συμβουλές από κάποιον, τότε ναι, μπορείτε. Το ερώτημα είναι, από ποιον και καταρχάς γιατί ζητάτε αυτή τη συμβουλή. Και αν αποφασίσετε αν θα ακολουθήσετε αυτήν τη συμβουλή ή όχι. Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της απόφασης για παρακολούθηση συμβουλών και υποβολής. Στην πρώτη περίπτωση, ακολουθείτε τις συμβουλές ενώ τον εμπιστεύεστε, και ανά πάσα στιγμή μπορείτε να ακολουθήσετε τις συμβουλές κάποιου άλλου, εάν το βρείτε αυτόν τον άλλο πιο ενημερωμένο ή πιο αξιόπιστο.
Σε ποια βάση αποφασίζεται
Σε ποια βάση αποφασίζεται εάν ένα άτομο αξίζει εμπιστοσύνης; Δεν δικαιολογείται ότι είναι ειδικός; 🙂
Όχι, όχι μόνο. Προς
Όχι, όχι μόνο. Για να είναι αξιόπιστο, ένα άτομο πρέπει πρώτα να είναι ειλικρινές. Ένας ειδικός μπορεί να είναι ειλικρινής, αλλά μπορεί να μην είναι. Η γνώση από μόνη της δεν κάνει ένα άτομο ειλικρινές. Επιπλέον, ένα άτομο που ξέρει τι δεν γνωρίζουν οι άλλοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να εξαπατήσει τους αδαείς ή να κρύψει κάτι από αυτούς. Είναι περίεργο εάν δεν το καταλαβαίνετε εσείς
Vladimir Platonenko :
Όχι, όχι μόνο. Για να είναι αξιόπιστο, ένα άτομο πρέπει πρώτα να είναι ειλικρινές. Ένας ειδικός μπορεί να είναι ειλικρινής, αλλά μπορεί και να μην είναι.
Φοβάμαι ότι κανείς δεν έχει γράψει στο μέτωπό του εάν είναι ειλικρινής. Είναι περίεργο που εσείς οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνετε. Τότε πώς λοιπόν να προσδιορίσετε ποιος είναι αξιόπιστος;
Το μέτωπό του δεν είναι γραμμένο και
Το μέτωπό του δεν λέει καν αν είναι ειδικός ή μαλάκας. Εάν δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε τον τίμιο από έναν απατεώνα, τότε πού είναι η εγγύηση ότι θα ξεχωρίσετε έναν ειδικό από ένα τσαρλατάνο που ρίχνει σκόνη στα μάτια σας; Αυτό είναι το πρώτο. Λοιπόν, και δεύτερον, για αυτό πρέπει να είστε σε θέση να ελέγχετε για να αποφύγετε λάθη. Σας λέει ένα πράγμα, αλλά ελέγξτε – όλα είναι εντελώς διαφορετικά. Μέσα, είτε isret, είτε μαλακίες.
lesa: Λοιπόν, οι αναρχικοί δεν το κάνουν
λέσα :
Λοιπόν, οι αναρχικοί δεν σκοτώνουν κανέναν (εκτός από τους εχθρούς της τάξης))) και δεν βιάζουν μόνο επειδή απαγορεύεται απο τον κρατικό ποινικό κώδικα. Σε περίπτωση επιδημίας, οι αναρχικοί περιορίζουν τις επαφές, διατηρούν την απόσταση τους, φορούν μάσκες και γάντια όταν κάνουν επαφές, ανεξάρτητα από το αν το κράτος το ζητά το απαιτεί ή όχι.
Εντάξει, αυτή είναι, τελικά, η πρώτη επιλογή. Τέλεια. Αυτό ρώτησα.
λέσα :
Αλλά ανησυχώ περισσότερο για κάτι άλλο. Οι αρχές πολλών χωρών επιβάλλουν τώρα στους ανθρώπους ένα καθεστώς καθολικού κατ ‘οίκον περιορισμού, απόλυτου ελέγχου, και σε ορισμένες περιοχές ένα ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αλλά επειδή το αποκαλούν όλα αυτό “καραντίνα”, τόσοι πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σε άλλη κατάσταση θα διαμαρτύρονταν εναντίον του, έχουν την εντύπωση ότι όλα αυτά έχουν ιατρικές και όχι πολιτικές αιτιολογήσεις.
Δεν το αμφισβητώ αυτό.
λέσα :
Οι αρχές χειραγωγούν τους ανθρώπους, εμπνέοντας τους ότι εάν φύγουν από το σπίτι χωρίς την άδειά τους, θα προκαλέσουν θάνατο (αν και για να μην μολύνει καν έναν ασυμπτωματικό φορέα, δεν χρειάζεται ψηφιακό πέρασμα, αλλά απόσταση, μάσκα και γάντια κατά την επαφή).
Φοβάμαι ότι κανένας από εμάς δεν είναι ειδικός επιδημιολόγος και δεν μπορεί εύλογα να μιλήσει για το ποιος μπορεί ή δεν μπορεί να μολύνει κανέναν. Είναι προφανές ότι σε περιπτώσεις ορισμένων επικίνδυνων επιδημιών είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο – είναι πραγματικά μια απαγόρευση εξόδου από το σπίτι. Ακριβώς επειδή οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, και τόσοι πολλοί δεν θα ακολουθήσουν συστάσεις σχετικά με την απόσταση, τις μάσκες και τα γάντια, και πράγματι θα προκαλέσουν θανάτους. Φυσικά, πολύ μακριά από το γεγονός ότι το covid-19 είναι μια τόσο επικίνδυνη επιδημία. Αλλά και πάλι, αυτό πρέπει να αποφασιστεί από ειδικούς, κατά τη γνώμη μου, όχι από αφηρημένους σχολιαστές στο Διαδίκτυο.
Εδώ είναι ο ασιατικός τρόπος
Εδώ είναι ο ασιατικός τρόπος παραγωγής, ο οποίος δημιούργησε τα πρώτα κράτη, βασίστηκε στο γεγονός ότι οι αγρότες, χωρίς να είναι ειδικοί, δεν ήξεραν πότε και πού να σκάψουν κανάλια, πότε ακριβώς θα σπείρουν, κ.λπ. κ.λπ., και εμπιστεύτηκαν τους ειδικούς να αποφασίσουν για όλα αυτά . Ως αποτέλεσμα, οι ειδικοί μετατράπηκαν σε αξιωματούχους. Όχι σε μια μέρα, ούτε σε ένα χρόνο, ούτε σε μία γενιά, αλλά γύρισε. Αν δεν καταλαβαίνω κάτι, έχω κάθε δικαίωμα να μην εμπιστεύομαι κάποιον που ξέρει να ζει καλά. Επιτρέψτε του είτε να μου εξηγήσει τι είναι, είτε να με πείσει ότι μπορώ να τον εμπιστευτώ. Ίσως θα βρει έναν ειδικό που εμπιστεύομαι, ίσως ακόμη και πώς. Αλλά δεν λέει ότι ξέρει και δεν το ξέρω, οπότε είναι βοσκός και είμαι κριός. Δεν είμαι πρόβατο και δεν αναγνωρίζω βοσκούς.
Μπορεί να πάει και να τελειώσει
Φυσικά μπορείτε να πάτε και να αποφοιτήσετε από το πανεπιστήμιο με πτυχίο επιδημιολογίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η δωρεάν και προσιτή εκπαίδευση είναι σημαντική.
Αλλά είναι μάλλον αφελές να υποθέσουμε ότι όλα μπορούν να εξηγηθούν «στα δάχτυλα» σε ένα άτομο με τρία (ας πούμε) εκπαιδευτικά μαθήματα. Δηλαδή, είναι δυνατόν να εξηγηθεί, αλλά κάποιος Kashpirovsky από την τηλεόραση «θα εξηγήσει» πολύ πιο πειστικά ότι κάποιος δεν χρειάζεται να είναι πρόβατο και δεν χρειάζεται να ακούει αυτούς τους ασήμαντους επιστήμονες που φαντάστηκαν ότι ήταν βοσκοί. Αλλά οι εξηγήσεις του υπό όρους Kashpirovsky δεν θα έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
1) Αν δεν έχω
1) Εάν δεν έχω εκπαίδευση σε κανένα θέμα, εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να διακρίνω έναν τσαρλατάνο από έναν ειδικό, απλώς δεν έχω τρόπο να το κάνω. Ή προτίθεστε να βασιστείτε σε κάποιο είδος “εσωτερικού ενστίκτου”;
2) Ναι, ακόμη και οι 8 τάξεις δεν είναι αρκετές, αλλά η τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά σε διαφορετικό θέμα. Ο κόσμος και ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι τώρα τόσο περίπλοκοι που ένα άτομο με ανώτερη ιστορική εκπαίδευση δεν κατανοεί απαραίτητα ένα επιστημονικό άρθρο για τη μοριακή βιολογία. Πιθανώς δεν θα καταλάβει καν. Και το αντίστροφο, ακριβώς το ίδιο. Ως εκ τούτου, οι ιστορικοί θα πρέπει αναπόφευκτα να βασίζονται στη γνώμη των βιολόγων για τη βιολογία και οι βιολόγοι – στη γνώμη των ιστορικών για την ιστορία.
3) Πώς θα μπορέσουμε να το “ξεπεράσουμε” αυτό; Υποχρεούστε να αναγκάσετε ολόκληρο τον πληθυσμό της Γης να υπερασπιστεί τις διατριβές σε όλες τις πιθανές επιστήμες; Αυτό, φυσικά, θα ήταν υπέροχο, αλλά, φοβάμαι, λίγο πραγματικό.
Ταυτόχρονα, πραγματικά δεν βλέπω πώς η παρουσία ειδικών εμποδίζει την μη κρατική κοινωνία : υπό την προϋπόθεση ότι οι ίδιοι οι ειδικοί είναι οργανωμένοι σε οριζόντιες αυτοδιοικούμενες κοινότητες.
1. Εάν δεν είστε εκπαιδευμένοι, και
1. Εάν δεν είστε εκπαιδευμένοι, και δεν καταλαβαίνετε τους ανθρώπους – είστε ανυπεράσπιστοι έναντι των τσαρλατάνων και των απατεώνων. Αυτό, σε οποιαδήποτε κοινωνία. Εάν είστε μόνος, μπορείτε μόνο να ελπίζετε ότι η κοινωνία θα σας προστατεύει, αλλά εάν άνθρωποι σαν κι εσάς είστε η πλειοψηφία, τότε μια τέτοια κοινωνία παρακάμπτεται. Και αν υπάρχει μια μειονότητα, αλλά η πλειοψηφία πιστεύει ότι εσείς, οι απλούστεροι, τη χρειάζεστε, δεν ξέρω καν τι να σας συμβουλέψω.
2. Βρείτε ένα άτομο που είναι πεπειραμένο και αξιόπιστο στον τομέα. Εάν δεν υπάρχει 100% από αυτό, αλλά αρκετά κοντά, τότε θα βρείτε ένα τέτοιο άτομο. Όμως, εάν μόνο ένας στενός κύκλος κατανοεί αυτό το πρόβλημα, η πιθανότητα εξαπάτησης είναι υψηλή.
3. Αυτή η οριζόντια αυτοδιοικούμενη κοινότητα ειδικών θα γίνει η άρχουσα τάξη. Πιστεύετε ότι μόνο η ιεραρχική δομή είναι ικανή για αυτό; Στην αρχαία Ελλάδα, για παράδειγμα, η πολιτική ήταν εντελώς αυτοδιοικούμενη, και την ίδια στιγμή, οι πολίτες της είχαν σκλάβους. Η αυτοδιοίκηση από μόνη της δεν καταστρέφει την εκμετάλλευση.
Και θα πετύχω με πεποίθηση. Εάν η πλειοψηφία μιλά όπως εγώ, τότε οι ίδιοι οι άνθρωποι θα μάθουν. Λοιπόν, αν όχι, δείτε την προηγούμενη παράγραφο. Κανείς δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι η αναρχία είναι αναπόφευκτη. Αλλά ελπίζω ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν τι εγω καταλαβαίνω.
Αν μιλάμε για προστασία
Εάν μιλάμε για την προστασία των ατόμων που είναι ευάλωτα στη νόσο, τα οποία, ελλείψει δομών αυτοδιοίκησης, αναγκάζονται να στραφούν στο κράτος (όπως στην περίπτωση της ενδοοικογενειακής βίας, για παράδειγμα), τότε πρέπει να προέλθει από το αίτημα για προστατευτικά μέτρα και την επάρκειά τους. Και αυτά τα μέτρα δεν πρέπει να καταστρέψουν εντελώς τις ζωές εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των θυμάτων. Εξάλλου, οι επιτιθέμενοι απαγορεύονται να πλησιάζουν μόνο το θύμα (εκτός εάν φυλακίζονται), αλλά διαφορετικά δεν περιορίζουν την κίνησή τους και δεν απαιτούν αναφορά σε κάθε βήμα. Και δεν απαγορεύουν προληπτικά τους γάμους και τις σχέσεις))) Παρόλο που ένα τέτοιο μέτρο, φυσικά, θα μπορούσε να σώσει χιλιάδες ζωές.
Λοιπόν, ή εάν έχετε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, από το οποίο πεθαίνουν περισσότεροι άνθρωποι από ότι από ένα κοροναϊό. Υπάρχουν κανόνες κυκλοφορίας, η έκδοση δικαιωμάτων, η στέρηση των δικαιωμάτων των παραβατών. Όμως οι άνθρωποι δεν είναι αναγκαστικά απομονωμένοι από αυτοκινητόδρομους και αυτοκίνητα))) Αν και αυτό θα σώσει επίσης πολλές ζωές.
Σαφείς αποδείξεις ότι
Μια σαφής επιβεβαίωση για το τι είναι η κατασταλτική βιοπολιτική: https://echo.msk.ru/news/2626504-echo.html Εάν αυτό ισχύει, τότε, προφανώς, αυτό είναι πολύ πιο κοντά από ό, τι φαίνεται.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα ραβδί για
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα δίκοπο σπαθί. Και τα δύο συμπεράσματα έχουν νόημα και τη δική τους αλήθεια. Μου φαίνεται ότι θα είναι ευκολότερο εάν απορρίψετε αυτές τις δύο επιλογές, λάβετε τα δεδομένα εισαγωγής (επιστημονική έρευνα και την κατάσταση στην πόλη / περιοχή σας) και κρίνετε από αυτά: τι θα κάνετε και τι όχι. Εάν προκύψουν αμφιλεγόμενα ζητήματα, τότε μπορείτε να αποφασίσετε εάν θέλετε να συμβουλευτείτε ειδικούς. Αλλά δεν μπορείτε επίσης να το κάνετε αυτό εάν θεωρείτε επαρκείς τις γνώσεις σας (ή για κάποιο άλλο λόγο). Το πρόβλημα αυτής της επιλογής είναι η ίδια η επιλογή, δεν μπορείτε να επιλέξετε.
Το καθήκον των ανθρώπων είναι ήδη, εάν απορρίψουμε το κράτος, να διαφωτίσουμε ο ένας τον άλλον και να βοηθήσουμε να μην βλάψει την υπόλοιπη κοινωνία.
