Ο κορονοϊός ανάγκασε την κυβέρνηση της Χιλής να επιτρέψει στο ένα τρίτο των κρατουμένων της χώρας να φύγουν από τη φυλακή . Όμως κανένας από τους 26 πολιτικούς κρατουμένους των Mapuche δεν ανήκει σε αυτήν την ομάδα. Τέσσερις μήνες απεργίας πείνας δεν άλλαξαν αυτήν την απόφαση. Αυτή την εβδομάδα, 16 από αυτούς ξεκίνησαν απεργία δίψας. Οι ζωές τους κρέμονται από ένα νήμα.
πηγή: https://www.elsaltodiario.com/chile/prisioneros-politicos-mapuche-huelga-hambre-encuentran-borde-muerte
29 ΑΥΓ 2020 11:32
«Ο πόνος και η αδυναμία μετακίνησης είναι τόσο μεγάλοι που κάποιοι έχουν χάσει τον έλεγχο των άκρων τους», λέει ο Ροντρίγκο Κουρίπαν, ο εκπρόσωπος 26 πολιτικών κρατουμένων Μαπούτσε που βρίσκονται στο χείλος του θανάτου στη νότια Χιλή. Έκαναν απεργία πείνας για σχεδόν 120 ημέρες και αυτή την εβδομάδα 16 από αυτούς επέλεξαν να σταματήσουν να καταναλώνουν υγρά.
Έντεκα από αυτούς έπρεπε ήδη να μεταφερθούν στο νοσοκομείο λόγω της σοβαρής κατάστασης της υγείας τους και οι γιατροί δεν τους δίνουν περισσότερες από λίγες μέρες ζωής. Ενδείκνυνται σοβαρές καρδιακές αρρυθμίες, ταχυκαρδίες, δύσπνοια, υπογλυκαιμία, κεφαλαλγία και αιματουρία. Επιπλέον, αναφέρουν τρεις περιπτώσεις που παρουσιάζουν τέσσερα συμπτώματα του Covid-19, τα οποία θα μπορούσαν να προέλθουν από ένα ξέσπασμα του ιού μεταξύ των χωροφυλακών.
Έξω από μία από τις φυλακές, οι συγγενείς δημιούργησαν ένα στρατόπεδο από το οποίο προσεύχονται καθημερινά, ζητώντας από την κυβέρνηση να αντιδράσει. Πραγματοποιούνται πορείες υποστήριξης σε όλη την υπόλοιπη επικράτεια, καταλαμβάνονται δήμοι, κόβονται δρόμοι και καίγονται φορτηγά υλοτόμων.
Αυτό που ζητούν είναι να γίνει σεβαστή η Σύμβαση 169 της ΔΟΕ για τους Αυτόχθονες και Φυλετικούς Λαούς σε Ανεξάρτητες Χώρες, που υπογράφηκε από την κυβέρνηση της Χιλής το 2008 και κερδήθηκε μετά από πολλά χρόνια πολιτικού αγώνα. Αυτό το έγγραφο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που κυμαίνονται από την αναγνώρισή τους ως λαού και τα δικαιώματά τους επί της γης και της επικράτειας, των φυσικών πόρων και της υπεράσπισης του περιβάλλοντος, στην υγεία, την εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση, τις συνθήκες απασχόλησης και το δικαίωμα να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τις ταυτότητες, τις γλώσσες και τις θρησκείες τους.
Η διεθνής σύμβαση αναγνωρίζει επίσης τις φιλοδοξίες των αυτόχθονων πληθυσμών να αναλάβουν, στο πλαίσιο των κρατών στα οποία ζουν, τον έλεγχο των ίδιων των θεσμών τους και των τρόπων ζωής και της οικονομικής τους ανάπτυξης. Σε ποινικές υποθέσεις, υποδηλώνει ότι οι ιθαγενείς πρέπει να έχουν ειδικά μέτρα φυλάκισης σύμφωνα με τον πολιτισμό τους και ότι πρέπει να δοθεί προτίμηση σε άλλους τύπους κυρώσεων εκτός από την φυλάκιση.
Αυτό είναι ιδιαίτερα επείγον σε περιόδους πανδημίας, όταν η κυβέρνηση της Χιλής επέτρεψε στο ένα τρίτο όλων των κρατουμένων της (13.321) να εγκαταλείψουν τις φυλακές για να προστατεύσουν την υγεία τους, συμπεριλαμβανομένων δύο καταδικασμένων για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Pinochet.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Hernán Larraín, συμφώνησε να δημιουργήσει έναν πίνακα διαπραγματεύσεων για να συζητήσει την εφαρμογή του στη χώρα. Ωστόσο, αρνήθηκε να αλλάξει τα προληπτικά μέτρα για τους πολιτικούς κρατουμένους, οπότε αυτοί αποφάσισαν να συνεχίσουν την απεργία.
“Ζητάμε να είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου. Είμαστε πριν από τον αστυνόμο που σκότωσε τον Mapuche και τώρα βρίσκεται σε κατ ‘οίκον περιορισμό”, εξηγεί ο Curipan σε σχέση με υποθέσεις όπως του αστυνομικού που δολοφόνησε τον νεαρό Camilo Catrillanca το 2018 από πίσω, οδηγώντας το τρακτέρ.
“Ο αδερφός μου βρίσκεται σε προληπτική κράτηση για τέσσερις μήνες γιατι κατάρριψε ένα drone που κατασκοπεύει την περιουσία μας”, λέει ο Marcelo Huenchuñan για τον Reinaldo Penchulef, ο οποίος κατηγορείται για ληστεία με βία.
Η Nelida Molina, μέλος του Συντονιστικού Υποστήριξης του λαού Mapuche Trawunche της Μαδρίτης, μοιράζεται τη φρίκη της με την άρνηση της κυβέρνησης της Χιλής να προσφέρει λύση στους φυλακισμένους: «Η αδιαφορία που προκαλείται για τη ζωή των ανθρώπων των οποίων η μόνη προσφυγή είναι να κάνουν απεργία πείνας που απειλεί τη ζωή τους, τους κάνει τόσο θυμωμένους και ανίσχυρους. Από το συλλογικό μας όργανο είμαστε πολύ στενοχωρημένοι από το επίπεδο βίας και ρατσισμού που εφαρμόζεται στους πολιτικούς κρατουμένους Mapuche και γενικότερα στο λαό των Mapuche. Μας συγκλονίζει επίσης η μηδενική βούληση του κράτους της Χιλής ενόψει αιτημάτων για την εφαρμογή της Σύμβασης 169, καθώς η συμμόρφωση με αυτήν είναι υποχρέωση κάθε κράτους που την έχει επικυρώσει. Δεν μπορεί να είναι κρατούμενοι χωρίς στοιχεία που να δείχνουν λόγους που τους κρατούν σε αυτήν την κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, φορτηγά από την Εθνική Συνομοσπονδία Μεταφορών Φορτίου δήλωσαν εθνική απεργία σε διαμαρτυρία για τις εμπρηστικές επιθέσεις των Mapuche εναντίον των οχημάτων τους. Είναι μια ενέργεια που διακινδυνεύει την εθνική προσφορά όταν εξακολουθούν να υπάρχουν καραντίνες σε 49 κοινότητες της χώρας. Οι φορτηγά υπέβαλαν αναφορά 13 σημείων, δέκα από τα οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από νόμους που προωθούνται από την ίδια την κυβέρνηση ή από τον Chile Vamos , τον συνασπισμό του Προέδρου Πιέρα.
Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που μοιράζονται στα κοινωνικά δίκτυα δείχνουν πώς η αστυνομία προστατεύει την απεργία των φορτηγών, ενώ ο στρατός αποκαλύπτει τη νέα του ομάδα από drone, εκτοξευτές αερίου και τανκς τελευταίου μοντέλου που αγόρασαν ειδικά για αυτό που αποκαλούν «κόκκινη ζώνη της σύγκρουσης των Mapuche». Ο θεσμός των Carabineros έχει αμφισβητηθεί έντονα από τον πληθυσμό τα τελευταία χρόνια μετά από πολύ σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς, δικαστικών σκευωριών και περισσότερες από δώδεκα δολοφονίες νεαρών Mapuche τα τελευταία 20 χρόνια.
Αυτό συμβαίνει σήμερα στο Wallmapu, το έδαφος του Mapuche στα δυτικά των βουνών των Άνδεων. Ζητούν την ανάκαμψή της για περισσότερο από εκατό χρόνια, προκειμένου να ασκήσουν μια αυτονομία παρόμοια με αυτήν των αυτόνομων κοινοτήτων στην Ισπανία.
Η αστυνομία προστατεύει την απεργία των φορτηγών, ενώ ο στρατός αποκαλύπτει τη νέα ομάδα αεροσκαφών, εκτοξευτών αερίου και τεθωρακισμένων τελευταίου μοντέλου που αγοράστηκαν ειδικά για αυτό που αποκαλούν «η κόκκινη ζώνη της σύγκρουσης του Mapuche».
Οι 26 πολιτικοί κρατούμενοι της Mapuche χωρίζονται σε τρεις φυλακές που κατανέμονται μεταξύ δύο περιοχών της Wallmapu. Μερικοί από αυτούς έχουν καταδικαστεί. Άλλοι βρίσκονται υπό κράτηση για μήνες, αριθμός που επιτρέπεται βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου. Πρέπει να περιμένουν μήνες στη φυλακή για τη δίκη τους για εγκλήματα όπως ληστεία, παράνομη κατοχή όπλων, επίθεση και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Αυτές οι δίκες καταλήγουν συνήθως να αθωώσουν τον κατηγορούμενο για έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ή παρατυπίες στην αστυνομική δράση.
Ο Curipan παρουσίασε λεπτομερώς την κατάσταση των κατηγορουμένων πριν από λίγες ημέρες, στο ερευνητικό μέσο δημοσιογραφίας, Interferencia : «Η κυβέρνηση έχει επισημάνει ότι οι απεργοί δεν είναι πολιτικοί κρατούμενοι, αλλά μάλλον άνθρωποι που κατηγορούνται για κοινά εγκλήματα ενώπιον των δικαστηρίων, αλλά ο καθένας υπήρξε θύμα πολιτικών διώξεων, σε καθεμία από τις αιτίες του, η κυβέρνηση ενεργεί ως καταγγέλλων. Υπάρχει αποφασιστικότητα και πολιτική παρέμβαση στη συμμετοχή στην αναζήτηση ποινικής ευθύνης και την ικανότητα καταδίκης τους, διότι, επιπλέον, έχουν να κάνουν με ένα πλαίσιο διαδικασιών εδαφικής και πολιτικής αξίωσης. Ακόμη και οι συνομιλίες με τους οδηγούς φορτηγών έχουν να κάνουν με πολιτική αποφασιστικότητα ».
“Ο αδερφός μου βρίσκεται σε προληπτική φυλακή για τέσσερις μήνες γιατι κατέρριψε ένα drone που κατασκοπεύει την περιουσία μας”, λέει ο Marcelo Huenchuñan για τον Reinaldo Penchulef, ο οποίος κατηγορείται για ληστεία με βία. Η μητέρα του πέθανε πρόσφατα ενώ ήταν πίσω από τα κάγκελα και έχει μια οκτάχρονη κόρη. “Μετά από χρόνια αγώνων, επιδρομών και εκφοβισμού, η κοινότητά μας πέτυχε εδαφικό έλεγχο, εκδιώκοντας ένα δασός που μας γέμισε σκουπίδια.” Το “Trash” είναι αυτό που αποκαλούν ευκάλυπτο και πεύκο radiata, μονοκαλλιέργειες που έχουν ερημοποιήσει και διαβρώσει την περιοχή.
«Έριξαν το drone, όχι για να το κλέψουν, αλλά για να απαιτήσουν μια εξήγηση. Μετά από αυτό, η κοινότητα δέχτηκε επιδρομές από περισσότερους από 200 αστυνομικούς. Κατέστρεψαν τρία σπίτια ψάχνοντας όπλα, αλλά δεν βρήκαν τίποτα, μόνο το drone. Υπήρχαν οικογένειες, μικρά παιδιά … δεν τους ένοιαζε. Και εκεί συνέλαβαν τους συναδέλφους μας », καταλήγει.
ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ MAPUCHE: ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 2019
Το Σύνταγμα που κυβερνά τη Χιλή είναι το μόνο που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια μιας δικτατορίας που διατηρείται στη Λατινική Αμερική. Δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του λαού Mapuche, ούτε εκείνου των άλλων αυτόχθονων ανθρώπων στη Χιλή, και επιδοτεί ετησίως μια χούφτα δασικών εταιρειών που κυριαρχούνται από δύο μεγάλες οικογένειες, οι οποίες έχουν καταλάβει αυτόχθονες περιοχές, στέγνωσαν τις πηγές τους και εξάλειψαν τα εγγενή δάση τους . Είναι επίσης το μόνο στον κόσμο που χαρακτηρίζει το νερό ως ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο. Αλλά τελικά, μετά από 30 χρόνια, άνοιξε μια δυνατότητα αλλαγής.
Από τον Οκτώβριο του 2019 έως την έναρξη της πανδημίας τον Μάρτιο, εκατομμύρια Χιλιανοί συγκεντρώνονται καθημερινά στο διάσημο «Plaza Dignidad», στο κέντρο του Σαντιάγο. Ήταν η πιο σημαντική λαϊκή εξέγερση στη δημοκρατική ιστορία της χώρας. Το wenüfoye , η σημαία του Mapuche, κάλυψε την Alameda, τους τοίχους και τα παράθυρα των κτιρίων, και έγινε το σύμβολο του κινήματος. Οι Χιλιανοί ταυτίζονται με τους αυτόχθονες και τον αιώνιο αγώνα τους ενάντια σε μια ελίτ που εκμεταλλεύεται τόσο τον πληθυσμό τους όσο και τους φυσικούς τους πόρους, και που χρησιμοποιεί την αστυνομία για να τον ελέγξει.
Χάρη στο κοινωνικό ξέσπασμα, τον Οκτώβριο του 2020 θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα όπου, με μάσκα, θα μπορούσε να ψηφιστεί η αλλαγή του Συντάγματος Pinochet για ένα νέο και πιο δημοκρατικό. Ακόμα κι έτσι, η δυσπιστία στο δημοκρατικό μηχανισμό είναι τέτοια που ο πιθανός θρίαμβος απέχει πολύ από το να γιορτάζεται και γίνεται κατανοητός περισσότερο σαν «το χειρότερο δεν είναι τίποτα». Υπάρχει πολύς φόβος ότι δεν θα υπερβεί απλά την αλλαγή ονόματος.
ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ
Δεν πρόκειται για αποικιακή σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια της κατάκτησης, ο λαός του Μαπούτσε άσκησε έντονη αντίσταση στην Ισπανική Αυτοκρατορία και κατάφερε να την αναγκάσει να διαπραγματευτεί τριάντα περίπου συνθήκες και να σεβαστεί τα σύνορά της στον ποταμό Bio Bio.
Μετά την ανεξαρτησία και τη δημιουργία της Δημοκρατίας της Χιλής, το κράτος επικύρωσε αυτές τις συνθήκες. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, που αποφάσισε να εισβάλει στη Wallmapu για οικονομικά συμφέροντα: τη γεωργία και τη βιομηχανία ξυλείας. Ο πόλεμος ήταν βάναυσος και σήμαινε το θάνατο ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού των Mapuche. Η Χιλή χρησιμοποίησε τα διάσημα όπλα του Γουίντσεστερ, τα οποία είχαν προηγουμένως χρησιμοποιήσει οι Αμερικανοί για να εξοντώσουν τους αρχικούς λαούς αυτών των χωρών.
Από τα 11 εκατομμύρια εκτάρια του Wallmapu τον 19ο αιώνα, η εκποίηση τους έκανε να φτάσουν στον 20ο αιώνα με 500.000 εκτάρια και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μειώθηκε σε μόλις 300.000 εκτάρια
Η χώρα της Λατινικής Αμερικής ανέλαβε τον έλεγχο του 90% της επικράτειας των Mapuche και άρχισε να την κατοικεί με Ευρωπαίους εποίκους, ξεκινώντας έτσι τη διαδικασία της νεοαποικιοκρατίας που εξακολουθεί να επικρατεί. Οι άνθρωποι των Mapuche που επέζησαν υποβιβάστηκαν σε μικρές μειώσεις γης και αναγκάστηκαν να γίνουν μικροί αγρότες, καταδικασμένοι στη φτώχεια.
Από τα 11 εκατομμύρια εκτάρια του Wallmapu τον 19ο αιώνα, η εκχώρηση τους έκανε να φτάσουν στον 20ο αιώνα με 500.000 εκτάρια και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μειώθηκε σε μόλις 300.000 εκτάρια.
Στην επιστροφή στη δημοκρατία, μια σειρά υποσχέσεων δόθηκαν σε αυτόχθονες λαούς, αλλά η συνταγματική αναγνώριση δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Τα τελευταία είκοσι χρόνια σηματοδοτήθηκαν από την εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου αποκλειστικά εναντίον των ανθρώπων των Mapuche, δικαιολογώντας την ποινικοποίηση του πολιτισμού τους και τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής.
