Απεργία πείνας ξεκίνησε στις 8/9 ο Ιταλός κομμουνιστής και πολιτικός κρατούμενος Τσέζαρε Μπατίστι. Αιτείται την άρση του καθεστώτος απομόνωσης που του έχει επιβληθεί εκδικητικά.
Ο Τσέζαρε Μπατίστι ήταν μέλος της ένοπλης κομμουνιστικής οργάνωσης Ένοπλοι Προλετάριοι για τον Κομμουνισμό (Proletari Armati per il Comunismo / PAC) που έδρασε στην Ιταλία τη δεκαετία του 1970. Ο Τσέζαρε Μπατίστι συνελήφθη από τους μπάτσους, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει από τη φυλακή το 1981. Επί δεκαετίες ζούσε στην παρανομία, διαμένοντας για πολλά χρόνια πρώτα στη Γαλλία και αργότερα στη Λατινική Αμερική, μέχρι που αναγκάστηκε να καταφύγει στη Βολιβία το 2018 έπειτα από την εκλογή του Μπολσονάρο στη Βραζιλία. Τελικά συνελήφθη στην πόλη Σάντα Κρουζ Ντε Λα Σιέρρα της Βολιβίας κατά την κοινή επιχείρηση της τοπικής αστυνομίας με ιταλικό τμήμα της Interpol. Κατόπιν, εκδόθηκε στην Ιταλία τον Ιανουάριο του 2019. Κατά τη φυλάκισή του στην Ιταλία έχει αντιμετωπίσει μαζικά μέτρα απομόνωσης και παρενόχλησης.
Ο δικηγόρος του Τσέζαρε Μπατίστι δημοσίευσε την πολιτική τοποθέτηση που έγραψε ο σύντροφος στη φυλακή:
Τα πνιγηρά μέτρα που εφαρμόζονται σκόπιμα από τις αρχές της φυλακής του Οριστάνο, οι οποίες ακολουθούν τις εντολές του τμήματος της αρμόδιας ποινικής διοίκησης, αντικρούουν προκλητικά όλες μου τις προσπάθειες να «επανέλθω στη νομιμότητα» και αντιβαίνουν στην αναγνώριση των δικαιωμάτων των κρατουμένων που προβλέπονται από το νόμο. Αυτά τα δικαιώματα μού τα αποστερούν πεισματικά. Οι γραπτές και προφορικές αιτήσεις και οι επιστολές προς τη διεύθυνση της φυλακής, τον δικαστή της φυλακής και το δημόσιο κοινό δεν άλλαξαν τα πράγματα. Όταν πρόκειται για τον Τσέζαρε Μπατίστι, οι αναστολές ορισμένων νόμων δεν αποτελούν έκπληξη. Αυτό μου έγινε σαφές από διάφορες αρχές που συνεχίζουν να οξύνουν τον κλοιό πίεσης γύρω από εμένα.
Ο αγώνας για να καταφέρω να τυγχάνω ίδιας μεταχείρισης με οποιονδήποτε άλλο κρατούμενο είναι ένας συνεχής και εξαντλητικός. Περιλαμβάνει τις πιο κοινότοπες ενέργειες της καθημερινής μου ζωής: περπάτημα στην αυλή, αναγκαστική και αδικαιολόγητη απομόνωση, ανεπαρκής ιατρική περίθαλψη, αυθαίρετη παρακράτηση λογοτεχνικών κειμένων, συστηματική αδιαφορία για τις γραπτές αιτήσεις μου, αποστέρηση διαφόρων αντικειμένων καθημερινής χρήσης και εργαλείων, τα οποία, αν και παρέχονται κανονικά στους κρατούμενους βάσει των κανονισμών της φυλακής, παρακρατούνται από μένα, όπως και πολλά άλλα πράγματα.
Έχοντας εξαντλήσει όλα τα άλλα μέσα για να αξιώσω τα δικαιώματά μου, αισθάνομαι υποχρεωμένος να προσφύγω στο μέσο της ολικής απεργίας πείνας και της άρνησης της φαρμακευτικής αγωγής μου (πάσχω από χρόνια ηπατίτιδα Β και από πνευμονική ανεπάρκεια), προκειμένου να λάβω απόφαση σχετικά με το αίτημά μου να μεταχθώ σε φυλακή που θα διευκολύνει τις σχέσεις μου με την οικογένειά μου και με τους εξωτερικούς οργανισμούς που προβλέπονται από τους κανονισμούς, καθώς και τις επαφές μου για μελλοντική επαγγελματική απασχόληση, οι οποίες μου είναι απαραίτητες, για να μου δοθεί η δυνατότητα χρηματοδότησης και επανένταξης. Ζητώ, επίσης, να επανεξεταστεί η ισχύουσα υπαγωγή μου σε καθεστώς υψηλής ασφάλειας (AS2) που προορίζεται για τους «τρομοκράτες», διότι δεν υφίστανται οι συνθήκες κινδύνου που θα δικαιολογούσαν κάτι τέτοιο.
Πηγή: https://enoughisenough14.org/2020/09/08/cesare-battisti-on-hunger-strike-stop-the-isolation/
