[Video] Λέσβος: Τα ΜΑΤ έπνιξαν στα χημικά παιδιά και ηλικιωμένους και οι κραυγές τους θα στοιχειώνουν τις ζωές μας
Όταν βρέθηκαν στη δίνη του πολέμου και της βίας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα μέρη όπου ζούσαν. Όταν διέσχισαν τα σύνορα για να ξεφύγουν στην Ευρώπη, τους εγκλωβίσαμε επ ‘αόριστον σε ασφυκτικά συνωστισμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις άκρες της Ευρώπης-Φρούριο, απαγορεύοντάς τους να συνεχίσουν την πορεία τους ελεύθερα στην Ευρώπη. Όταν ήρθε η πανδημία, τους κλειδώσαμε σαν φυλακισμένους μέσα στα στρατόπεδα για σχεδόν 5 μήνες. Όταν ένα από αυτά τα υπερπλήρη στρατόπεδα προσφύγων στη Μόρια (χτίστηκε για 3.000 άτομα, ενώ στέγαζε 13.000) έγινε αποκαΐδια, στείλαμε έναν στρατό αστυνομικών για να βεβαιωθούμε ότι δεν θα καταφέρουν να εγκαταλείψουν το νησί της Λέσβου. Όταν προσπάθησαν να μετακινηθούν προς τη Μυτιλήνη αναζητώντας φαγητό και νερό, μπλοκάραμε το δρόμο τους με δεκάδες αστυνομικούς και ντόπιους φασίστες. Όταν απογοητεύτηκαν από την έλλειψη βοήθειας και διαμαρτυρήθηκαν επειδή σκόπιμα τους στερούσαν το νερό και το φαγητό, με σκοπό να τους εξαναγκάσουν να εγκατασταθούν στο νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο παλιό πεδίο βολών του στρατού, όπου θα φυλακιστούν με αντάλλαγμα φαγητό και νερό, τότε πνίξαμε στα χημικά τα μικρά παιδιά τους, τους ηλικιωμένους, όλους τους.
Σε περιόδους όπου διαπράχθηκαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε μαζική κλίμακα, η δικαιολογία των περισσοτέρων ήταν ότι «δεν ήξεραν». Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο. Οι αγωνιώδεις κραυγές των παιδιών τους θα μας στοιχειώσουν μέχρι να ακούσουμε τη μοναδική τους απαίτηση. “Azadi”, που σημαίνει “Ελευθερία”. Και ακόμη και τότε, δεν αρκεί να αντιταχθούμε μόνο σε αυτό που συμβαίνει στη Λέσβο, ένα όμορφο νησί που έχει μετατραπεί σε σύμβολο των αποτυχιών και εγκλημάτων της Ευρώπης στη μεταναστευτική πολιτική. Υπάρχει ηθικό χρέος να μιλάμε και να ενεργούμε, γνωρίζοντας ό,τι γνωρίζουμε και έχοντας δει ό, τι έχουμε δει.
Ειρωνία. Το επίσημο μότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το λατινικό “In varietate Concordia”, δηλαδή “Διαφορετικοί αλλά Ενωμένοι”.
Τα γεγονότα που καταγράφονται στο βίντεο έλαβαν χώρα το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020, 3 ημέρες μετά το κάψιμο της Μόριας, (το μεγαλύτερο στρατόπεδο προσφύγων της Ευρώπης), στην περιοχή Καρά Τεπέ, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μυτιλήνη, στη Λέσβο.