Το Συνέδριο της Αναρχικής Διεθνούς στο Saint Imier (1872)

από | 20 Σεπ, 2020

Το Συνέδριο της Αναρχικής Διεθνούς στο Saint Imier (1872)

Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1872, εκπρόσωποι της Α’ Διεθνούς (γνωστής και ως Διεθνούς Ένωσης Εργατών) συναντήθηκαν για ένα έκτακτο συνέδριο στην πόλη Saint-Imier, της Ελβετίας. Το Συνέδριο συγκλήθηκε από την Ομοσπονδία Jura της Ελβετίας, που αποτελούσε το επίκεντρο του αντιεξουσιαστικού σοσιαλισμού. Καλέστηκε κόντρα στο κατάμεστο Συνέδριο της Χάγης, το οποίο είχε πάρει την απόφαση να διαγράψει τους ελευθεριακούς Τζέϊμς Γκιγιώμ και Μιχαήλ Μπακούνιν με κατασκευασμένες κατηγορίες.

Το Συνέδριο της Χάγης είχε διακηρύξει επίσης ότι η εξουσία θα είναι συγκεντρωμένη στα χέρια του Γενικού Συμβουλίου που ήταν ευθυγραμμισμένο με τον Μαρξ, ότι η έδρα του Γενικού Συμβουλίου θα μεταβιβαζόταν στη Νέα Υόρκη και ότι η συμμετοχή στο κοινοβούλιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη νίκη της εργατικής τάξης. Αυτές οι αποφάσεις και ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκαν, απομάκρυναν σημαντικές πτέρυγες της Α’ Διεθνούς. Όχι μόνο τους ελευθεριακούς, αλλά και μια σειρά άλλων τμημάτων που στεκόντουσαν κατηγορηματικά στις συγκεντρωτικές και γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Οι ιδρυτικοί εκπρόσωποι, εκπροσώπησαν τις Γαλλικές, Ιταλικές, Ισπανικές και Jurassienne (Ελβετικές) Ομοσπονδίες, καθώς και ένα από τα Αμερικανικά τμήματα. Πριν από το Συνέδριο της Χάγης οι Αμερικανοί είχαν διχαστεί, με τη μια μεριά να ενστερνίζεται τις θέσεις του Μαρξ και την άλλη να αποτελεί μια χαλαρή Ομοσπονδία που συμπεριλάμβανε διάφορες τάσεις ριζοσπαστών. Οι εκπρόσωποι κηρύξανε άκυρα τα ψηφίσματα του Συνεδρίου της Χάγης και αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το Γενικό Συμβούλιο, κρίνοντας το παράνομο.

Σε αντίθεση με την Μαρξιστική Διεθνή που έδρευε στη Νέα Υόρκη, εξέφρασαν την αναγκαιότητα της ομοσπονδιοποίησης και της αυτονομίας σε μια οργάνωση, έχοντας για συνδετικό κρίκο την αλληλεγγύη και όχι την εξουσία.

Όσον αφορά το πολιτικό σκέλος, το Συνέδριο τάχθηκε υπέρ της αρχής των «διαφόρων δρόμων για τον σοσιαλισμό». Απέρριψε την ιδέα μιας ενιαίας γραμμής λειτουργίας ή ενός πολιτικού προγράμματος, ως του μοναδικού δρόμου που θα μπορούσε να οδηγήσει τους εργαζόμενους στην απελευθέρωση τους. Αυτή η θέση θα φαινόταν τόσο παράλογη όσο και αντιδραστική. Οι Ομοσπονδίες από μόνες τους, αποφάσισαν τις δικές τους στρατηγικές, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα τμήματα.

Η κοινή αρχή των Ομοσπονδιών ήταν η διακήρυξη ότι ο στόχος της Διεθνούς είναι η ίδρυση μιας ελεύθερης και ισότιμης οικονομικής συνομοσπονδίας, «ανεξάρτητης από κάθε πολιτική κυβέρνηση» και η αυτοδιεύθυνση των εργαζομένων. Η Διεθνής ειδώθηκε ως μια οικονομική ένωση, οργανωμένη στη βάση των ταξικών συμφερόντων. Απέρριψε τις πολιτικές οργανώσεις, ως φορείς που επιδιώκουν την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας. Το Συνέδριο δήλωσε ότι «η καταστροφή της πολιτικής εξουσίας είναι το πρώτο καθήκον του προλεταριάτου».

Ενάντια σε αυτή τη μορφή πολιτικής, πρότειναν τη δημιουργία ελεύθερων Ομοσπονδιών για όλες τις ομάδες παραγωγών. Αυτή η ιδέα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αλλά συμπληρώθηκε από την τελική απόφαση του Συνεδρίου που ήταν η επιλογή των απεργιών ως όπλου αντίστασης των εργαζομένων στον καπιταλισμό. Η θέση αυτή έχει ερμηνευτεί από ορισμένους ως ένα είδος πρώιμου συνδικαλισμού, ή αλλιώς ως μια παραλλαγή των θέσεων του Προυντόν.

Η Διεθνής στη Νέα Υόρκη που παρέμεινε ο προμαχώνας των συμμάχων του Μαρξ και κάποιων ακόμα, σύντομα θα καταρρεύσει. Η Διεθνής στο Saint Imier συνέχισε να υφίσταται, εξασφαλίζοντας την υποστήριξη των τμημάτων του Βελγίου, της Αγγλίας και της Ολλανδίας στο επόμενο Συνέδριό της. Ωστόσο, η Διεθνής αυτή θα έφθινε και το ελευθεριακό κίνημα σταδιακά θα διαλυόταν. Κάποιοι έγιναν πιο δεκτικοί στο ρεφορμισμό, ενώ άλλοι ανέπτυξαν αδιάλλακτες θέσεις ενάντια στις εκλογές και υπέρ της έμπρακτης προπαγάνδας, στοιχεία που θα χαρακτήριζαν τη φυσιογνωμία του αναρχικό κίνημα για τις επόμενες δεκαετίες. Η τελευταία τάση έγινε κυρίαρχη καθώς η Διεθνής παρήκμαζε, απομακρύνοντας ακόμη περισσότερο τους ρεφορμιστές και άλλους επαναστάτες.

Η εικόνα ίσως περιέχει: ουρανός, νύχτα, δέντρο και υπαίθριες δραστηριότητες

Ο τόπος συνάντησης στο Saint-Imier. Πλέον είναι ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.

 

Πηγή: Red and Black Notes

Το alerta.gr αποτελεί μια πολιτική προσπάθεια διαρκούς παρουσίας και παρέμβασης, επιδιώκει να γίνει κόμβος στο πολύμορφο δικτυακό τοπίο για την διασπορά ριζοσπαστικών αντιλήψεων, δράσεων και σχεδίων στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης… Η συνεισφορά είναι ξεκάθαρα ένα δείγμα της κατανόησης της φύσης του μέσου και της ανάγκης που υπάρχει για να μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και να μεγαλώνει. Για όποιον/α θέλει να συνδράμει ας κάνει κλικ εδώ

Άμστερνταμ | Φασίστες οπαδοί τρομοκρατούν γειτονιές, τσακίζονται και στο τέλος κλαίγονται [VIDEO]

Άμστερνταμ | Φασίστες οπαδοί τρομοκρατούν γειτονιές, τσακίζονται και στο τέλος κλαίγονται. Σοκαρίστηκε πάλι η διεθνής κοινότητα (που ως γνωστόν αποτελείται μόνο από τις χώρες της Ε.Ε., τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία) για το "αντισημιτικό πογκρόμ" (sic) που...

Κίνδυνος άμεσης απέλασης για τον απεργό πείνας Mehmet Celik

Κίνδυνος άμεσης απέλασης για τον απεργό πείνας Mehmet Celik. Ο αιτών πολιτικό άσυλο και απεργός πείνας Μεχμέτ Τσελίκ κινδυνεύει να απελαθεί παράνομα στην Τουρκία, μια χώρα στην οποία θα αντιμετώπιζε ενδεχομένως δεκαετίες φυλάκισης. Σήμερα, 7 Νοεμβρίου, η αστυνομία...

Μανιφέστο του Επαναστατικού Στρατού Ουκρανίας

Το μανιφέστο του Επαναστατικού Στρατού Ουκρανίας (Μαχνοβτσίνα) Αδέλφια εργαζόμενοι! Ο επαναστατικός στρατός της Ουκρανίας έχει δημιουργηθεί για να αντισταθεί στην κατοχή των εργατών και των αγροτών από την αστική τάξη και την Μπολσεβίκικη-κομμουνιστική δικτατορία....

Συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας του Μαχνοβίτικου Κινήματος

Συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας του Μαχνοβίτικου Κινήματος Ήταν σχετικά εύκολο (σ.μ. για τους Μπολσεβίκους) να εκκαθαριστούν οι μικροί, αδύνατοι πυρήνες των Αναρχικών στις πόλεις, αλλά τα πράγματα ήταν διαφορετικά στην Ουκρανία, όπου ο αγροτοπρολετάριος Νέστορας...

Αναρχία στην Ουκρανία

Αναρχία στην Ουκρανία. Σημείωση: Αυτό το άρθρο είναι μια σύντομη περίληψη της επανάστασης στην Ουκρανία, το οποίο γράφτηκε ως εισαγωγικό. Ίσως καμία άλλη περίοδος επαναστατικών διεργασιών να μην έχει σπιλωθεί σε τέτοιο βαθμό από ιστορικούς, τόσο από φιλελεύθερους όσο...

Όσοι χάνονται στην φωτιά του αγώνα δεν πεθαίνουν ποτέ

Όσοι χάνονται στην φωτιά του αγώνα δεν πεθαίνουν ποτέ. Αναδημοσίευση από Athens Indymedia. Στις 31/10, ο αναρχικός Κυριάκος Ξυμητήρης σκοτώνεται από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους Για τον σύντροφο μας,οι μόνες και οι μόνοι που μπορούμε να μιλήσουμε, είμαστε...

Η Αναρχία είναι Αγάπη! – Carne Ross

Η Αναρχία είναι Αγάπη! – Carne Ross. Αναδημοσίευση από το Κενό Δίκτυο. Μετάφραση: Νίκος Γκατζίκης/ Επιμέλεια: Τάσος Σαγρής (Κενό Δίκτυο) Παλαιότερα πίστευα ότι ο αναρχισμός ήταν “απλώς” μια πολιτική φιλοσοφία. Έκανα λάθος. Είναι πολύ, πολύ περισσότερα πράγματα από...

Η υποκρισία του δυτικού φεμινισμού

Η υποκρισία του δυτικού φεμινισμού. Αναδημοσίευση από Womanlandia. Το περασμένο Σάββατο η 22χρονη φοιτήτρια Ahoo Daryaei δέχτηκε παρατήρηση για τον τρόπο που φορούσε τη χιτζάμπ. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας, έβγαλε τα ρούχα της και έμεινε για ώρα με τα εσώρουχα στη Μονάδα...

Ανταπόκριση από τις Aπεργιακές Mοτοπορείες των Eργαζομένων σε e-food και wolt

Ανταπόκριση από τις Aπεργιακές Mοτοπορείες των Eργαζομένων σε e-food και wolt Σε απεργιακές κινητοποιήσεις προχώρησαν οι εργαζόμενοι διανομείες των πλατφορμών e-food και wolt στις 1&2 Νοεμβρίου. Κύρια αιτήματα των εργαζομένων είναι η υπογραφή συλλογικής σύμβασης...

Κείμενο για τα γεγονότα της 31/10/2024 στο ΕΛΜΕΠΑ από την ελευθεριακή συλλογικότητα Τριβόλια

Κείμενο για τα γεγονότα της 31/10/2024 στο ΕΛΜΕΠΑ από την ελευθεριακή συλλογικότητα Τριβόλια. Αναδημοσίευση από Αντιπληροφόρηση Ηράκλειο. Το παρόν κείμενο συντάχθηκε με σκοπό την καταγραφή των γεγονότων που έλαβαν χώρα στις 31/10/2024 στον χώρο του ΕΛΜΕΠΑ και την...