“Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά…” – Με αφορμή τις σχολικές καταλήψεις
του Αχιλλέα Α.
Η κατάληψη ως μέσο διεκδίκησης καλύτερων όρων ζωής, αποτελεί κοινωνική σχέση-διεργασία την οποία δε μπορεί να ελέγξει άμεσα η εξουσία. Μέσα της κυοφορεί την αμφισβήτηση και εν δυνάμει συνιστά εργαλείο των καταπιεσμένων ώστε να κατανοήσουν τα αίτια της δυστυχίας, της φτώχειας, της εξατομίκευσης και της κοινωνικής βαρβαρότητας. Αντιθέτως, καταλήψεις όπως του 2018 για την ”ελληνικότητα” της Μακεδονίας, καθόλου δε θορύβησαν το κράτος, τον εισαγγελέα και την αστυνομία, αφού η ξενοφοβία και η μισαλλοδοξία που αναπαρήγαγαν αποτελούν εξαιρετικό σύμμαχο της εξουσίας, καθώς ο εθνικισμός, μεταξύ άλλων, διαιρεί τους καταπιεσμένους.
Τα ΜΜΕ, αρχικά προσπάθησαν να πείσουν ότι πρόκειται για καταλήψεις ‘άρνησης μάσκας’, συνεχίζοντας τη σημασία που δίνουν μέσω των πάνελ σε ψεκασμένους, όπως όταν καλούσαν τη διοργανώτρια των πορειών κατά της μάσκας. Τα κίβδηλα ρεπορτάζ, όπως αυτό στο Λύκειο της Αγ. Παρασκευής, αντικατόπτριζε μάλλον και την ευχή της εξουσίας, που πολύ θα ήθελε να επρόκειτο για καταληψίες μαθητ(ρι)ές που απλά αρνούνται τον κορονοϊό. Διότι, τότε θα μιλούσαμε για μαθητ(ρι)ές που θεωρούν τη μάσκα ως πηγή των δεινών της ζωής τους και του μέλλοντός τους. Κάτι τέτοιο θα ήταν ιδανικό για να συνεχίσουν να αφήνουν καθηγητ(ρι)ές και καθαριστ(ρι)ές χωρίς εισόδημα, για να επιβάλλουν τα πλάνα υποχρεωτικής και εκτενέστερης θητείας (και άλλα τόσα που απαιτούν οι μαθητ(ρι)ές) και για να έχουν μια κοινωνική αντίσταση λιγότερη να αντιμετωπίσουν.
Για κακή τους τύχη, όμως, στην πλειοψηφία τους οι καταλήψεις δεν έχουν σχέση με αχρείαστα σενάρια συνωμοσίας, αλλά με την πραγματικότητα που υφίστανται μαθητ(ρι)ές, δάσκαλοι-ες και καθαριστ(ρι)ές στα σχολεία και εκτός τους. Τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ, έχοντας φτάσει στο όριο του πόσο ψέμα μπορούν να αναπαράγουν, άλλαξαν τακτική και πλέον τα πάνελ τους διεξάγουν πόλεμο λάσπης εναντίον των καταληψιών μαθητ(ρι)ών, ενώ απ΄τη μεριά της η συστημική αριστερά προσπαθεί να αναδειχθεί σε προστάτη και πάτρονα των μαθητ(ρι)ών, με σκοπό να καρπωθεί τα οφέλη της αντίστασης που αναπτύσσεται και να τη σφιχταγγαλιάσει μέχρι να την πνίξει (να την ενσωματώσει). Παράλληλα, απ’τις ειδήσεις προετοιμάζεται το έδαφος για την παρέμβαση εισαγγελέα αν συνεχιστούν οι καταλήψεις.
Πρόκειται για ένα σύστημα που τρέμει την αυτο-οργάνωση των μαθητών και που πασχίζει να ελέγξει το πεδίο της αντίστασης στην υποβάθμιση της ζωής που προσπαθεί να αναπτυχθεί στα σχολεία. Μία βόλτα στις περιοχές των υπό κατάληψη σχολείων της Θεσσαλονίκης είναι αρκετή για να δει κανείς πώς οι μαθητ(ρι)ές σπάνε τη λογική της απομόνωσης και του ατομικού δρόμου με τρόπους που πολλοί θα χλευάσουν και λίγοι θα κατανοήσουν.