Το ψέμα ξεκινάει από τα σχολεία – Για τις μαθητικές καταλήψεις και όχι μόνο
Το σκηνικό είναι πλέον εντελώς οικείο, αλλά δεν παύει να παραμένει εξοργιστικό: Ρεπόρτερ του OPEN επ’ ονόματι Αδαμαντία Λιόλιου σκάει κομάντο σε υπό κατάληψη σχολείο στην Αγία Παρασκευή και “ανακρίνει” τους μαθητές σχετικά με τα αίτια που τους οδήγησαν να καταλάβουν το σχολείο τους. Σύμφωνα πάντα με μαρτυρία μαθητή, ο οποίος αποκάλυψε την όλη ιστορία, η συνέντευξη κράτησε περίπου 10 λεπτά και εξάντλησε το θέμα. Οι μαθητές ξεκαθάρισαν ότι είναι ΥΠΕΡ της χρήσης μάσκας και πως η κατάληψή τους γίνεται για τις ελλείψεις στα σχολεία σε καθηγητές, για δωρεάν τεστ κορονοϊού και για καλύτερα μέτρα προστασίας, όπως λιγότεροι μαθητές ανά αίθουσα. Για του λόγου το αληθές, ορίστε και η ανακοίνωση των μαθητών του εν λόγω σχολείου όπως τοιχοκολλήθηκε:
Σε ερώτηση των μαθητών σχετικά με το ρεπορτάζ και τις απαντήσεις τους, η ρεπόρτερ βεβαιώνει πως θα συμπεριληφθούν “οι πιο στοχευμένες απαντήσεις”. Βέβαια, όπως συνειδητοποίησαν και τα παιδιά μόλις είδαν στην τηλεόραση το τελικό αποτέλεσμα, “στοχευμένες” θεωρούνται οι απαντήσεις που εξυπηρετούν έναν σκοπό. Και αυτός ο σκοπός τις περισσότερες φορές ΔΕΝ είναι η αλήθεια, όταν έχουμε να κάνουμε με τα -καλοπληρωμένα από την κυβέρνηση- καθεστωτικά ΜΜΕ.
Έτσι, από τον δεκάλεπτο διάλογο στον οποίο έθεσαν τα αιτήματά τους και κατακεραύνωσαν την κυβέρνηση, οι μαθητές του λυκείου της Αγ. Παρασκευής είδαν να προβάλλεται στο γυαλί μόνο η φράση “Θα συνεχίσουμε την κατάληψη μέχρι να υλοποιηθούν τα αιτήματα μας”. Ταυτόχρονα, καταγγέλλουν πως η κατάληψή τους ταυτίστηκε επίτηδες με το “κίνημα” ενάντια στις μάσκες.
Το περιστατικό αυτό δεν είναι το μοναδικό φυσικά. Από την Αθήνα και την Πάτρα, μέχρι την Θεσσαλονίκη, μαθητές σε δεκάδες λύκεια της χώρας έχουν προχωρήσει σε κατάληψη των σχολείων τους, με αιτήματα παρόμοια αυτών του λυκείου της Αγ. Παρασκευής.
Ωστόσο, από την πρώτη σχολική ημέρα, από την ανακοίνωση της πρώτης κατάληψης, τα καθεστωτικά ΜΜΕ (με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιων σπασμωδικών ρεπορτάζ της ΕΡΤ) έπλασαν πολύ όμορφα το παραμύθι πως οι καταλήψεις αυτές είναι κομμάτι του ψεκασμένου κινήματος ενάντια στην μάσκα, ενάντια στα εμβόλια, ενάντια στα τσιπάκια του Μπιλ Γκέιτς κ.ο.κ. Και για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποίησαν ρεπόρτερ-κομάντο όπως η κα Λιόλιου, οι οποίοι πήγαιναν επί τόπου και απομόνωναν σκόρπιες εικόνες, όπως π.χ. ένα μικρό πανό ενάντια στις μάσκες, που μπορεί να υπήρχε σε ΚΑΠΟΙΟ από τα σχολεία, δίπλα σε αυτά με τα αιτήματα υπέρ της υγείας και της παιδείας. Που και αυτό το πανό πάλι, δεν είναι ξεκάθαρο το πως και το γιατί γράφτηκε, υπό ποια οπτική γωνία. Εκτός κι αν θεωρήσουμε ντε φάκτο ορθολογική την στάση μιας κυβέρνησης, που δεν παίρνει κανένα μέτρο προστασίας, αλλά αναγκάζει τα παιδιά να φοράνε την μάσκα για συνεχόμενες ώρες μέσα σε μια ελλιπώς αεριζόμενη αίθουσα, παστωμένα ανά 25. Τέλος πάντων.
(Για τον ρόλο των ΜΜΕ ως “σκοποί της πύλης” των ειδήσεων και ως διαστρεβλωτές της κοινής γνώμης είχαμε μιλήσει μήνες πριν, σε ένα από τα πρώτα μας άρθρα).
Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε μια οργανωμένη προσπάθεια κράτους και ΜΜΕ, προκειμένου καταρχήν να αποδομηθεί εντελώς το μαθητικό καταληψιακό κίνημα. Να φανούν οι μαθητές ως ανώριμοι και αντιδραστικοί, που κάνουν κατάληψη μόνο και μόνο για να χάσουν μάθημα ή, ακόμη χειρότερα, που βρίσκονται υπό την επιρροή “ψεκασμένων” γονιών, όπως εκείνη η απαράδεκτη ακροδεξιά “μάνα” στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης (γνωστή στην πόλη για την συμμετοχή της και τον ενεργό της ρόλο στις ακροδεξιές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών), που έπαιξε σε όλα τα κανάλια επειδή ριψοκινδύνεψε την αποβολή της κόρης της, προκειμένου η τελευταία να μην φορέσει μάσκα στο σχολείο.
Με αυτό τον τρόπο, κράτος και ΜΜΕ θεωρούν πως μπορούν να κρύψουν τις δεκάδες χιλιάδες ελλείψεις καθηγητών και ειδικών παιδαγωγών, την πλήρη υποβάθμιση των σχολικών υποδομών -όπου παιδάκια νηπιαγωγείου κάνουν μάθημα σε κοντέινερ- καθώς και την μηδαμινή προετοιμασία για την προφύλαξη των μαθητών από τον Covid-19. Προετοιμασία για την οποία η κυβέρνηση δεν είχε μόνο δυο εβδομάδες, όπως δηλώνουν οι αστείοι της εκπρόσωποι, αλλά τουλάχιστον τρεις μήνες, για να μην πούμε παραπάνω. Αφού, σύμφωνα και με τις δικές τους δηλώσεις εν μέσω όλης αυτής της περιόδου της πανδημίας, “χωρίς το εμβόλιο δεν θα ήμασταν ασφαλείς”, ειδικά σε μέρη με συνωστισμό. Και μαντέψτε ποια είναι τα κατ’ εξοχήν μέρη με συνωστισμό για τα παιδιά; Ναι, καλά το φανταστήκατε, τα σχολεία!
Αντί όμως να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, με όλον τον χρόνο στην διάθεσή της, όπως πολύ καλά θυμόμαστε, η Κυβέρνηση αποφάσισε πως αρκούν τα…παγουρίνο της Κεραμέως και οι μάσκες-τεντόπανα!
Πέρα όμως από τις ήδη υπάρχουσες ελλείψεις, το κράτος επιτίθεται περαιτέρω στην νεολαία και στην παιδεία. Η πλήρης ιδιωτικοποίηση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει ήδη μπει σε αναπόδραστη τροχιά (εξ ου και η πλήρης υποβάθμιση της δημόσιας), ενώ τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση στα 18, δηλαδή ακριβώς μετά το Λύκειο, σε συμφωνία με τα πρότυπα των “αγαπημένων μας συμμάχων” της Ν.Α. Μεσογείου, Κύπρου και Ισραήλ, αναμένεται να σηκώσουν νέο κύμα αντιδράσεων από την μαθητιώσα νεολαία. Ήδη, οι μαθητές στις τελευταίες κινητοποιήσεις τους βάζουν πολύ έντονα και το ζήτημα αυτό.
Στην μαθητική πορεία που έγινε εχθές (23/9) στην Θεσσαλονίκη, με την συμμετοχή εκατοντάδων παιδιών από τα κατειλημμένα σχολεία της πόλης, πέρα από τα πανό με αιτήματα για την εκπαίδευση και την προστασία από τον Covid-19, συνυπήρχαν και αυτά που έθεταν συνολικότερα το από πάνω ζήτημα, όπως της Α.Μ.Ο. Αταξία:
Τα σχολεία μας δεν είναι εκκολαπτήρια ακροδεξιών και ψεκασμένων!
Πέρα όμως από την καθαυτή υποβάθμιση του μαθητικού καταληψιακού κινήματος, η ταύτισή του με τους ψεκασμένους έχει και μια άλλη λειτουργία: Το αβαντάρισμα των ίδιων των ακροδεξιών, οι οποίοι τείνουν να συσπειρωθούν σε κίνημα.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, το κράτος χρειάζεται τους “ψεκασμένους”, τους οποίους ίσως να υποτιμούμε όταν τους αποκαλούμε με αυτό το όνομα. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων -που κάθισαν στα αυγά τους όταν πετσοκόβονταν μισθοί και συντάξεις, όταν έσκαγαν απανωτά τα μνημόνια και όταν χτυπιόταν το δικαίωμα στην διαδήλωση, αλλά τώρα βγαίνουν στον δρόμο για τις μάσκες και το 5G και χθες βγήκαν “για την Μακεδονία μας”– είναι άνθρωποι κοινωνικά συντηρητικοί, θρησκόληπτοι, ξενόφοβοι, ρατσιστές και μη ανεκτικοί στη διαφορετικότητα. Ενώ ταυτόχρονα, οικονομικά, ανήκουν είτε στα μικροαστικά στρώματα, είτε στην λουμπενοποιημένη πρώην αστική τάξη. Είναι δηλαδή ακριβώς αυτό το κομμάτι που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία, όπου παραδοσιακά ανήκει, στον Βελόπουλο και τους νεοναζί (Χ.Α. ή ΓΤΠ Έλληνες). Είναι λοιπόν σάρκα από την σάρκα της συντηρητικής παράταξης, η οποία αυτή την στιγμή βρίσκεται και στο τιμόνι της χώρας.
Στρατηγικά λοιπόν, η Κυβέρνηση τους χρειάζεται στον δρόμο, έστω και αν θεωρητικά φαίνονται να κινούνται εναντίον της. Και οι λόγοι είναι πολύ απλοί: Από την μια, όσο το κράτος επιτίθεται στους αποκλεισμένους και τους καταπιεσμένους (μετανάστες, εργαζόμενους κλπ), αλλά και σε αυτούς που στέκονται διαχρονικά αλληλέγγυοι και προσπαθούν να οργανώσουν την τάξη μας σε μια επαναστατική προοπτική (αναρχικοί, ριζσπάστες κλπ), συμφέρει να υπάρχει στον δρόμο ο αντίλογος από αυτούς που εκφράζουν ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή τους ακροδεξιούς και τους ψεκασμένους.
Επιπλέον, όλα δείχνουν πως κράτος και κεφάλαιο ετοιμάζουν μια γενικευμένη, ακόμη μεγαλύτερη επίθεση στα εργασιακά, στην υγεία, την παιδεία και τα δικαιώματα, ενώ η οικονομία πάει κατά διαόλου. Επόμενο είναι λοιπό να αναμένουν τεράστιες κινητοποιήσεις από τα κάτω, οι οποίες, με τις κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσαν να μετατραπούν ακόμη και σε εξέγερση. Όσο λοιπόν υπάρχουν οι “ψεκασμένοι” στον δρόμο, η κοινή γνώμη επιδιώκεται να αποπροσανατολιστεί από τα πραγματικά της προβλήματα, αλλά και να σταθεί σκεπτική απέναντι στην ίδια την υπόσταση του δρόμου και της διεκδίκησης, ως μέσα πάλης, εφόσον θα φαίνεται ως κάτι που το επιλέγουν μεταξύ άλλων και οι ακροδεξιοί “ψεκασμένοι”.
Με τα παραπάνω, χτίζεται για άλλη μια φορά πανέμορφα το ιδεολόγημα των “δύο άκρων”, όπου ακροδεξιοί και αναρχικοί-ριζοσπάστες ταυτίζονται από ΜΜΕ και κράτος στα μάτια των καταπιεσμένων. Η “σύνεση”, η “υπομονή”, η “εμπιστοσύνη στην νομιμότητα” παρουσιάζονται για άλλη μια φορά ως ο “δρόμος της λογικής”.
Ταυτόχρονα, το ίδιο το επαναστατικό κίνημα αποπροσανατολίζεται. Από κει που θα έπρεπε να ασχοληθεί κυρίως με την δόμηση ενός αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού-ριζοσπαστικού μπλοκ, με την προπαγάνδιση των ιδεών και των μεθόδων του στην εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους, αναγκάζεται για άλλη μια φορά να ασχοληθεί με τα τσιράκια του κράτους, τους φασίστες και τους “ψεκασμένους”. Φυσικά και αυτό αποτελεί αναγκαιότητα, καθώς είναι ανεπίτρεπτο να αφήνεται το ρατσιστικό δηλητήριο να διαχυθεί στην κοινωνία, ενώ απαραίτητα θα πρέπει να οργανωθεί και η αυτο-προστασία των πιο υποτιμημένων και βαλλομένων κομματιών της τάξης μας, των μεταναστών, των ΛΟΑΤΚΙΑ+ κλπ. Χωρίς στιβαρή οργάνωση όμως, και με περιορισμένες στην πραγματικότητα δυνάμεις, το κράτος γνωρίζει ότι οι αναρχικοί και οι επαναστάτες δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα και με τα δυο αυτά καθήκοντα ταυτόχρονα. Πετώντας λοιπόν και ένα τρίτο στην αρένα, αυτό της άμεσης καταστολής στο ίδιο το κίνημα και τις δομές του, με τις εκκενώσεις καταλήψεων κλπ, τα μέτωπα που έχει να αντιμετωπίσει το κίνημα πολλαπλασιάζονται και οι προτεραιότητες θολώνουν.
Ας μην μας εκπλήσσουν κινήσεις του κράτους, όπως η ποινικοποίηση του αντι-covid λόγου και δράσης. Αυτές δεν έρχονται να καταπολεμήσουν το συντηρητικό κίνημα που δομείται, αλλά μάλλον να το ενισχύσουν και να το ριζοσπαστικοποιήσουν, μέσω της καταστολής. Τέτοιες σπασμωδικές κινήσεις είχαν πάντα αυτό το αποτέλεσμα ιστορικά. Και οι ακροδεξιοί “ψεκασμένοι” δεν είναι αναρχικοί, για να έχουν ταυτόχρονα να παίξουν σε πολλά ταμπλό. Οι κινητοποιήσεις τους στον δρόμο, η προπαγάνδα στα Social Media και κάτι τραγελαφικά συνέδρια είναι το μόνο που έχουν να υπερασπιστούν. Και όταν (και ΑΝ) ριζοσπαστικοποιηθούν μέσω και της καταστολής, το κράτος ξέρει πολύ καλά πως, νούμερο ένα στόχος τους δεν θα είναι η Κυβέρνηση, με την οποία μπορούν να κάνουν ένα ωραιότατο κομπρεμί, ως παιδιά από την ίδια δεξιά μήτρα. Άμεσος στόχος τους θα είναι οι μειονότητες, οι μετανάστες, οι καταπιεσμένοι, ακόμη και το ριζοσπαστικό κίνημα. Οι παραδοσιακοί δηλαδή εχθροί των φασιστών και των ακροδεξιών.
Στο χέρι μας
Είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε την επέλαση του συντηρητισμού, του κοινωνικού εκφασισμού, του ρατσισμού, που θα πάνε χέρι χέρι με την νεοφιλελεύθερη οικονομική επέλαση. Προλαβαίνουμε ακόμη. Αρκεί να βάλουμε ως προτεραιότητα την δόμηση και την οργάνωση του επαναστατικού-αναρχικού-αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού πόλου. Ενός πόλου που φυσικά θα πρέπει να αποτελείται από τους/τις καταπιεσμένους/ες και τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες ανεξαρτήτως εθνικότητας και φύλου, που θα σταθεί καταρχήν δίπλα σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα, δίπλα στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, των μαθητών/τριών, των μεταναστ(ρι)ών. Και που θα έχει ως κύριο σκοπό του την διεξαγωγή του ταξικού πολέμου απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο. Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, χωρίς τάξεις και κράτη, πέρα από τα έθνη και τις πατρίδες.
Να σταθούμε δίπλα στον αγώνα των μαθητ(ρι)ών, των εργαζομένων, των μεταναστ(ρι)ών
Ενάντια στον ρατσισμό και το κοινωνικό εκφασισμό
Ενάντια στην καθεστωτική προπαγάνδα των καλοπληρωμένων ΜΜΕ
