Τι στο διάολο συμβαίνει στην Πολωνία; Υποθέτω ότι όλοι γνωρίζετε ήδη ότι ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας κατέλαβε την Πολωνία από την περασμένη Πέμπτη, όταν το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας αποφάσισε ότι η άμβλωση που πραγματοποιήθηκε όταν το έμβρυο έχει παραμορφωθεί είναι αντίθετη με το σύνταγμα. Με την έκδοση αυτής της απόφασης, το δικαστήριο απαγόρευσε στην ουσία την άμβλωση στην Πολωνία. Οι διαμαρτυρίες άρχισαν αμέσως μετά την ετυμηγορία και, τη στιγμή της γραφής αυτού του κειμένου, αυξάνονται σε δύναμη και αγριότητα.
Σε αυτό το κείμενο, θα σας παρουσιάσω τα λιγότερο γνωστά γεγονότα των τελευταίων ημερών και μια μικρή ιστορία σχετικά με τον αγώνα για τα δικαιώματα των αμβλώσεων στην Πολωνία.
Ο λεγόμενος «συμβιβασμός της άμβλωσης»
Οι έγκυες γυναίκες στην Πολωνία που ζητούν άμβλωση υπέστησαν σοβαρή κακομεταχείριση εδώ και δεκαετίες, και οι τελευταίες νομικές εξελίξεις προσθέτουν μόνο ένα άλλο στρώμα σκληρότητας.
Ο ισχύων νόμος για τις αμβλώσεις πέρασε από το πολωνικό κοινοβούλιο (Sejm) τον Ιανουάριο του 1993. Ο νέος νόμος αντικατέστησε τη νομική πράξη του 1956, η οποία προέβλεπε διατάξεις για άμβλωση για κοινωνικούς λόγους. Το νομοσχέδιο του 1993 το κατάργησε και επέτρεψε τη διεξαγωγή της διαδικασίας αμβλώσεων μόνο σε τρεις περιπτώσεις:
- Όταν η εγκυμοσύνη ενέχει κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία του εγκύου.
- Λόγω θανατηφόρων ελαττωμάτων
- Όταν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα εγκλήματος (έως και 12η εβδομάδα)
Εξ ου και το νομοσχέδιο του 1993 αφαίρεσε το δικαίωμα έκτρωσης για κοινωνικούς λόγους. Επίσης, δεν προέβλεπε διατάξεις σχετικά με τον σεβασμό της αυτονομίας μίας εγκύου που δεν θέλει να συνεχίσει την εγκυμοσύνη για οποιονδήποτε λόγο. Ο νόμος ψηφίστηκε υπό την κυβέρνηση της Χάνα Σουτσόκα: μία δεξιά πολιτικός και ιδεολογικά όμοια της Θάτσερ η οποία, στην πραγματικότητα, αργότερα στην πολιτική της καριέρα διορίστηκε ως πρέσβης της Πολωνίας στο Βατικανό.
Η μεγάλη δύναμη πίεσης πίσω από το νόμο ήταν, φυσικά, η καθολική εκκλησία. Η εκκλησία ήταν, και εξακολουθεί να, στρέφεται προς τα πίσω στην ιδέα του ελέγχου των σωμάτων των γυναικών και άλλων ανθρώπων που δέχονται καταπίεση λόγω φύλου, της αυτονομίας και του δικαιώματος λήψης αποφάσεων για τη ζωή τους.
Τη δεκαετία του ’90, ο νέος νόμος έχει ήδη προκαλέσει οργή και πυροδότησε ένα κίνημα το οποίο, μεταξύ άλλων δράσεων, συγκέντρωσε 1,7 εκατομμύρια υπογραφές που υποστηρίζουν την αναφορά στο πολωνικό κοινοβούλιο (Sejm) για να τον χαλαρώσουν. Αυτό το κίνημα αγνοήθηκε από την Sejm.
Έτσι, ο νόμος του 1993, που ανέντιμα ονομάζεται «συμβιβασμός για τις αμβλώσεις» παρέμεινε σε ισχύ για τα τελευταία 27 χρόνια. Ο μύθος ενός «συμβιβασμού» ήταν απίστευτα προφυλαγμένος στην πολωνική πολιτική. Από το 1993, σχεδόν κάθε προσπάθεια αλλαγής της, αντιμετώπισε κατηγορίες για καταστροφή του «συμβιβασμού», δημιουργία περιττών κοινωνικών συγκρούσεων και «πολιτικοποίησης» του ζητήματος της άμβλωσης.
Προς καταγραφή, για την πρόσφατη κίνηση σχετικά με την άμβλωση δεν θα πρέπει να κατηγορηθεί αποκλειστικά μόνο το κυβερνών κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS). Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έλαβαν κανένα μέτρο για να διασφαλίσουν το δικαίωμα νόμιμης άμβλωσης στη χώρα, αντί αυτού επέλεξαν να αφήσουν το ζήτημα όπως ήταν. Ήταν βασικά ένα είδος «καυτής πατάτας», και ποτέ δεν το αντιμετώπισαν, κυρίως λόγω του φόβου των δυνάμεων της καθολικής εκκλησίας από οποιοδήποτε κόμμα ήταν στην εξουσία ανά πάσα στιγμή.
Για να κάνει τις ζωές των εγκύων ακόμα πιο δύσκολες, το 1996 η Σεϊμ ψήφισε έναν άλλο νόμο, αυτή τη φορά υπό τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Włodzimierz Cimoszewicz. Ο νέος νόμος επέτρεψε στους γιατρούς το δικαίωμα «αντίρρησης συνείδησης στην άμβλωση». Ή, με άλλα λόγια, παρείχε την ελευθερία στους γιατρούς να αρνηθούν με πλήρη νομική προστασία βάσει των θρησκευτικών πεποιθήσεων και της συνείδησής τους. Επιπλέον, ο νόμος απαιτούσε από το γιατρό που θα αρνηθεί μια διαδικασία να παραπέμψει τον ασθενή στο ίδρυμα όπου θα μπορούσε να την πραγματοποιήσει.
Παρόμοιοι νόμοι υπάρχουν, μεταξύ άλλων, σε 21 άλλες χώρες της ΕΕ καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά στην Πολωνία, οι γιατροί που χρησιμοποίησαν την «αντίρρηση συνείδησης» για να αρνηθούν τις αμβλώσεις συνήθως αγνόησαν το νομικό τους καθήκον να δώσουν πληροφορίες σχετικά με το πού να απευθυνθούν. Συχνά σαμποτάρουν ολόκληρη τη διαδικασία για όσο διάστημα η εγκυμοσύνη ήταν αρκετά ώριμη για να καταστήσει παράνομη τον τερματισμό της. Επιπλέον, ορισμένοι γιατροί άρχισαν να χρησιμοποιούν το νόμο για να αρνηθούν την πρόσβαση των ανθρώπων σε αντισυλληπτικά. Ακολούθησαν σημαντικός αριθμός φαρμακοποιών, οι οποίοι, με τη σειρά τους, άρχισαν να αρνούνται να πουλήσουν ή να αποθηκεύσουν τέτοια φάρμακα.
Λοιπόν, ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης;
Μαζί με το να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων που θέλουν να αποφασίσουν για τα αναπαραγωγικά τους δικαιώματα πολύ δύσκολη, οι πολωνικοί νόμοι οδηγούν στην αφόρητη ταλαιπωρία πολλών εγκύων.
Μια από αυτές είναι η Alicja Tysiąc, η οποία, κατά την τρίτη εγκυμοσύνη της το 2000, διαγνώστηκε με παθολογικές αλλαγές στον αμφιβληστροειδή της. Η διάγνωση είπε επίσης ότι η συνέχιση της εγκυμοσύνης της θα οδηγήσει πιθανώς στην απώλεια της όρασης και σε πολλά άλλα θέματα υγείας. Παρόλο που η άμβλωση ήταν νόμιμη σε τέτοιες περιπτώσεις σύμφωνα με το νόμο του 1993, η Tysiąc αναγκάστηκε από τους γιατρούς να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της. Μετά τη γέννηση του παιδιού της, είχε χάσει σχεδόν ολόκληρη την όρασή της. Κατά συνέπεια, η κοινωνική πρόνοια της Πολωνίας αποφάσισε ότι δεν μπορεί να φροντίσει τα τρία πλέον παιδιά της, επειδή δεν μπορεί να δει από απόσταση άνω του 1,5 μέτρου.
Η Alicja Tysiąc υπέβαλε ποινική καταγγελία εναντίον του γιατρού που είναι υπεύθυνος για σαμποτάρισμα του δικαιώματός της για τερματισμό της εγκυμοσύνης. Ο ισχυρισμός της απορρίφθηκε στη συνέχεια από την εισαγγελία, και μετά από μια νόμιμη διαδικασία, η υπόθεση κατέληξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο αποφάσισε ότι η μεταχείριση της Tysiąc από το πολωνικό κράτος ήταν παραβίαση του άρθρου 8 του ΕΣΔΑ (δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή) και του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (βασανιστήρια, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση). Η Tysiąc υπέστη επίσης εκστρατεία μίσους και παρενόχλησης από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές.
Υπήρξαν πολλές άλλες περιπτώσεις σχετικά με την πρόσβαση σε (ακόμα) νόμιμες μορφές άμβλωσης στην Πολωνία τα τελευταία χρόνια. Το 2017, η ΕΣΔΑ δήλωσε ότι η Πολωνία δεν διαθέτει επαρκή μέτρα για να επιτρέψει στους έγκυους ανθρώπους το δικαίωμα να συνεχίσουν τον τερματισμό της εγκυμοσύνης που επιτρέπεται από την πολωνική νομοθεσία.
Το 2008, ένα 14χρονο κορίτσι, η Αγάτα, υπέστη μια φρικτή εκστρατεία κακοποίησης επειδή ήθελε να κάνει έκτρωση μετά από βιασμό. Η Αγάτα και η μητέρα της προσπάθησαν αρχικά να κάνουν τη θεραπεία στην πατρίδα της στο Λούμπλιν. Παρά την προσπάθειά του σε δύο διαφορετικά νοσοκομεία και η υπόθεση εμπίπτει σε μεγάλο βαθμό στο νομικό πλαίσιο της Πολωνίας, η θεραπεία απορρίφθηκε. Σε ένα από τα νοσοκομεία, ένας ιερέας μπήκε σε ένα δωμάτιο, χωρίς πρόσκληση, κατά τη διάρκεια της ιατρικής διαβούλευσης της Agata. Στη συνέχεια προχώρησε στον εκφοβισμό της Αγκάτα και της μητέρας της για να τους αναγκάσει να εγκαταλείψουν την έκτρωση.
Από τότε, η Αγάτα και η οικογένειά της παρενοχλήθηκαν και καταδιώχθηκαν από καθολικούς φονταμενταλιστές. Κατατέθηκε επίσης μήνυση εναντίον της μητέρας. Τελικά, η μητέρα της Αγκάτα την πήγε σε νοσοκομείο της Βαρσοβίας, όπου της είπαν ότι θα μπορεί να πάρει βοήθεια. Την ακολούθησαν εκεί ο ιερέας της και άλλοι εξτρεμιστές κατά των αμβλώσεων, οι οποίοι κατέλαβαν την υποδοχή του νοσοκομείου. Η άμβλωση δεν είχε πραγματοποιηθεί, και λίγο μετά, ένα οικογενειακό δικαστήριο αποφάσισε να τοποθετήσει την Αγκάτα σε ανάδοχη οικογένεια εν αναμονής της δίκη με σκοπό την άρνηση των δικαιωμάτων της κηδεμονίας της μητέρας της.
Η εκστρατεία των θρησκευτικών φονταμενταλιστών εναντίον της Αγκάτα και της οικογένειάς της ήταν τόσο φρικτή που ανάγκασε την τότε υπουργό Υγείας Ewa Kopacz να ορίσει ένα νοσοκομείο όπου θα μπορούσε να κάνει τη διαδικασία. Η Agata τερμάτισε τελικά με επιτυχία την εγκυμοσύνη της την τελευταία ημέρα που ήταν ακόμη νόμιμη. Η καθολική εκκλησία και άλλοι φονταμενταλιστές δεν αντιμετώπισαν ποτέ συνέπειες για την παρενόχληση και την κακοποίηση ενός παιδιού 14 ετών και της οικογένειάς της.
Δεν υπάρχει άμβλωση στην Πολωνία τότε;
Φυσικά, αυτή η κακομεταχείριση εγκύων στην Πολωνία αντιμετωπίστηκε με σημαντική αντιπαράθεση. Πρώτα απ ‘όλα, οι αυστηροί νόμοι, αναπάντεχα στην πραγματικότητα, δεν έχουν μειώσει καθόλου τον αριθμό των αμβλώσεων. Στην Πολωνία, πραγματοποιούνται περίπου 100 χιλιάδες αμβλώσεις ετησίως, εκ των οποίων μόνο περίπου 1.000 είναι νόμιμες (ο αριθμός αυτός πιθανότατα θα μειωθεί κατά περίπου 98% εάν τεθεί σε ισχύ η πρόσφατη συνταγματική απόφαση του δικαστηρίου). Λόγω περιοριστικών νόμων, η πλειονότητα των αμβλώσεων πραγματοποιείται στα λεγόμενα «υπόγεια άμβλωσης» και συχνά στο σπίτι.
Ορισμένα ανεπίσημα προγράμματα έχουν τεθεί σε εφαρμογή για να διασφαλίσουν τα αναπαραγωγικά δικαιώματα. Υπάρχουν πολλές ομάδες αμοιβαίας βοήθειας που παρέχουν βοήθεια σε όσες επιθυμούν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους. Συνήθως βοηθούν στο ταξίδι στο εξωτερικό ή στην πρόσβαση σε ασφαλείς τρόπους σπιτικής άμβλωσης. Υπάρχουν ολόκληρα αρχεία υπολογιστικών φύλλων διαθέσιμα, με κατάλογο ιατρών αρκετά αξιοπρεπείς για να συνταγογραφήσουν αντισύλληψη χωρίς κρίση ή προκατάληψη, ή πράγματι να κάνουν άμβλωση στις περιπτώσεις όπου το επιτρέπει ο νόμος (ακόμα).
Είναι επίσης δυνατό να γίνει παράνομη άμβλωση, υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος μπορεί να το αντέξει οικονομικά. Αυτές εκτελούνται μερικές φορές από τους ίδιους γιατρούς που το αρνήθηκαν, επικαλούμενοι τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, στην καθημερινή τους δουλειά σε δημόσια νοσοκομεία, αλλά είναι περισσότερο από ευτυχείς να το πραγματοποιήσουν μετά από μερικές ώρες έναντι αμοιβής. Πολωνικές αγγελίες διαφημίσεων διαθέτουν πολλές διαφημίσεις για αυτό, που κωδικοποιούνται ως “επαναφορά περιόδων” και άλλες. Αυτή η κατάσταση έχει καταστήσει την πρόσβαση στην άμβλωση ένα ταξικό ζήτημα, με ορισμένες γυναίκες να έχουν τη δυνατότητα να υποβληθούν σε διαδικασία είτε στο εξωτερικό είτε παράνομα στην Πολωνία, ενώ άλλες αναγκάζονται είτε να συνεχίσουν με ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες είτε να διακινδυνεύσουν τη ζωή και την υγεία τους κατά τη διάρκεια των σπιτικών αμβλώσεων .
Οι πρόσφατες διαμαρτυρίες
Η πρόσφατη ακροδεξιά, αν όχι κατάφωρη φασιστική κυβέρνηση, από τότε που ανέλαβε στην εξουσία το 2015 επανειλημμένα συνδέθηκε με τον περαιτέρω περιορισμό της ήδη μειωμένης πρόσβασης στην άμβλωση. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός κινήματος διαμαρτυρίας το οποίο, τα τελευταία χρόνια, μπόρεσε να εμποδίσει επιτυχώς προηγούμενες απόπειρες που παρουσιάστηκαν στο πολωνικό κοινοβούλιο μέσω μαζικών διαμαρτυριών και απεργιών.
Του PiS δεν του αρέσουν οι διαμαρτυρίες και οι απεργίες στο ελάχιστο, και η πρόσφατη κίνηση για την παράκαμψη, στην πραγματικότητα, της παράκαμψης της σωστής νομοθετικής διαδικασίας και, αντίθετα, η επιβολή της απαγόρευσης των αμβλώσεων με την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας αποτελεί απάντηση σε αυτό το κίνημα. Επιπλέον, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στα δικαιώματα των αμβλώσεων εν μέσω του δεύτερου κύματος πανδημίας COVID-19, προφανώς ελπίζοντας ότι αυτό θα μειώσει τις διαμαρτυρίες.
Αυτό που έκανε αντί αυτού ήταν να δημιουργήσει, κατά τη γνώμη μου, τη μεγαλύτερη απειλή για την υπάρχουσα κυβέρνηση μέχρι σήμερα. Μέχρι στιγμής, η Πολωνία δέχτηκε διαμαρτυρίες με όλες τις μορφές τις τελευταίες πέντε ημέρες. Οι διαμαρτυρίες υποστηρίζονται από έναν αυξανόμενο αριθμό ατόμων και ομάδων. Πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας συμμετείχαν σε ενέργειες τις τελευταίες ημέρες. Οι αγρότες εξέφρασαν επίσης την υποστήριξή τους, το ίδιο έκανε και η ένωση ανθρακωρύχων WZZ “Sierpień 80”.
Η τρομακτική σκληρότητα της απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου ενώνει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας: μερικά από τα οποία δεν είναι ακριβώς γνωστά για την υποστήριξή τους στα δικαιώματα των ανθρώπων δέχονται καταπίεση λόγω φύλου. Σε μια περίπτωση, οι χούλιγκαν του ποδοσφαίρου από τη διαβόητη λέσχη Arka Gdynia έκαψαν το γραφείο του βουλευτή του τοπικού κυβερνώντος κόμματος για να εκφράσουν πώς αισθάνονται για την απόφαση του δικαστηρίου.
Οι αναρχικοί, αναπάντεχα, συμμετέχουν ενεργά στις ενέργειες διαμαρτυρίας στη χώρα. Μαζί με την καθημερινή τους παρουσία στους δρόμους τις τελευταίες ημέρες, στο Πόζναν, οι αναρχικοί κατέλαβαν ένα εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο και δημιούργησαν εκεί μια συμβολική κλινική αμβλώσεων (δυστυχώς, απομακρύνθηκαν από την αστυνομία). Το ABC της Πολωνίας παρέχει ζωτική νομική βοήθεια σε όσους συλλαμβάνονται.
Οι διαδηλώσεις έλαβαν επίσης κάποιες αόρατες έως τότε φόρμες. Την Κυριακή, πολλές καθολικές εκκλησίες σε όλη τη χώρα έγιναν ένα στάδιο δράσεων διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια του εκκλησιασμού. Υπάρχουν επίσης καθημερινές διαμαρτυρίες σε εκκλησίες και άλλα ιδρύματα που σχετίζονται με την εκκλησία, με αποτέλεσμα μερικές φορές τη ζημία που προκλήθηκε στην περιουσία της εκκλησίας. Στο Διαδίκτυο, οι άνθρωποι οργανώνουν να εγκαταλείψουν επίσημα την καθολική εκκλησία, και οι ιερείς είναι συνηθισμένοι σε μεγάλες και μικρές πόλεις. Εδώ, μπορείτε να δείτε μια ομάδα διαδηλωτών στο Szczecinek, μια πόλη 40 χιλιάδων ανθρώπων, που αποδοκιμάζει τον τοπικό ιερέα τους, διατάζοντας πρώτα να «επιστρέψει μέσα στην εκκλησία» και στη συνέχεια να «πάει και να γαμηθεί»:
Αυτό το επίπεδο εχθρότητας εναντίον των καθολικών εκκλησιαστικών θεσμών ήταν στο παρελθόν σχεδόν αδιανόητο στην Πολωνία και δείχνει πώς η εκκλησία, με τις δικές της ενέργειες και υποτιθέμενη αίσθηση εξουσίας, πραγματικά χάνει την επιρροή της στην χώρα.
Άλλες ενέργειες περιλαμβάνουν τη σημερινή κατάληψη του Sejm από τους αριστερούς βουλευτές, με αποτέλεσμα ο ηγέτης του PiS Jarosław Kaczyński να περιβάλλεται από άτομα που κρατούν πινακίδες για την άμβλωση και κρεμάστρες υφασμάτων
Ο Kaczyński είπε προηγουμένως ότι «θα προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι ακόμη και σε εγκυμοσύνες που είναι πολύ δύσκολες, όταν ένα παιδί είναι σίγουρο ότι θα πεθάνει, έντονα παραμορφωμένο, οι γυναίκες καταλήγουν να γεννήσουν έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να βαφτιστεί, να ταφεί και να έχει ένα όνομα» .
Χθες, μαζικοί αποκλεισμοί έβαλαν πολλές πόλεις της Πολωνίας σε ακινησία για ώρες, σε πολλές περιπτώσεις με την υποστήριξη οδηγών και όποιων άλλων δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει στις διαδηλώσεις. Περισσότερες δράσεις, τόσο στην Πολωνία όσο και στο εξωτερικό, προγραμματίζονται για τις επόμενες ημέρες.
Οι διαμαρτυρίες αντιμετώπισαν σημαντικά επίπεδα αστυνομικής βίας και πολλές συλλήψεις. Η πολωνική αστυνομία, μεταξύ άλλων, κατέφυγε στη χρήση δακρυγόνων για να συγκρατήσει τη διαμαρτυρία, αλλά αυτό μέχρι στιγμής αποδεικνύεται αναποτελεσματικό και, αν μη τι άλλο, απλά φέρνει περισσότερους ανθρώπους στους δρόμους.
Η ακροδεξιά
Η ακροδεξιά φαίνεται να εκπλήσσεται από το πρόσφατο κύμα διαμαρτυριών. Προσπαθούν να αντιδρούν σε αυτό. Μέχρι στιγμής ο διαβόητος φασίστας Ρόμπερτ Μπισκόιτς ανακοίνωσε τη δημιουργία της «Εθνικής Φρουράς» Παρόμοια με την ακροδεξιά του Ηνωμένου Βασιλείου που πρόσφατα προσπάθησε να «προστατεύσει τα μνημεία» από τους διαδηλωτές του BLM, η «Εθνική Φρουρά» σκοπεύει να προστατεύσει τις εκκλησίες και τις ευρύτερες λεγόμενες «δυτικές αξίες» από διαμαρτυρίες.
Είναι δύσκολο να την χαρακτηρίσουμε ως επιτυχημένη “φρουρά” τουλάχιστον μέχρι τώρα. Χθες το βράδυ έκαναν την πρώτη τους δράση και, σύμφωνα με την έκθεση του ίδιου του Bąkiewicz, δέχθηκαν μπουκάλια, κροτίδες και πέτρες από τους διαδηλωτές υπέρ της άμβλωσης, με αποτέλεσμα ένας αριθμό ναζί να μεταφερθούν στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Τις προηγούμενες ημέρες, οι φασίστες, μεταξύ των οποίων ο Bąkiewicz, απομάκρυναν βίαια δύο γυναίκες από τη λεγόμενη εκκλησία του ιερού σταυρού στη Βαρσοβία μετά από μια διαμαρτυρία μέσα. Οι γυναίκες δέχτηκαν επίθεση και μια σπρώχτηκε κάτω από τις σκάλες, ενώ η αστυνομία παρακολουθούσε. Ευτυχώς, και οι δύο γυναίκες δεν υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς.
Όσο για την ίδια την καθολική εκκλησία, αφού εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την ετυμηγορία του συνταγματικού δικαστηρίου, τώρα φαίνεται να προσπαθούν να μετριάσουν τις πρώτες αντι-εκκλησιαστικές διαμαρτυρίες που αντιμετώπισαν ποτέ κάνοντας έκκληση για ηρεμία και ευγένεια. Μέχρι στιγμής, χωρίς επιτυχία.
Τι έπεται?
Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου, αν και απίστευτα απάνθρωπη και αν εφαρμοστεί, φέρνοντας τη δυστυχία σε πλήθος ανθρώπων, δημιούργησε επίσης ανεπιθύμητο θετικό αποτέλεσμα: έχει καταργήσει αποτελεσματικά τον προηγουμένως ανέγγιχτο «συμβιβασμό για τις αμβλώσεις». Αυτό αφήνει όλες τις επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της άμβλωσης κατόπιν αιτήματος, στο τραπέζι. Η υποκύπτουσα αντίδραση προς την καθολική εκκλησία μπορεί, αργά ή γρήγορα, να φέρει αλλαγές παρόμοιες με εκείνες στις χώρες που είχαν καταληφθεί από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές στο παρελθόν. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Ισπανία και την Ιρλανδία.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση του PiS, για πρώτη φορά μετά την ανάληψη της εξουσίας, αντιμετωπίζει μια σοβαρή, με ενδεχόμενο πτώσης της κυβέρνησης, μαζική αντίθεση στις ενέργειές της. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί από ορισμένους ως καθυστερημένο. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών ενισχύθηκαν από μια σειρά από άλλες διαμαρτυρίες από το όχι πολύ μακρινό παρελθόν, κυρίως από τις πρόσφατες ενέργειες κατά της καταστολής της κυβέρνησης προς τα δικαιώματα των queer και την υπέρ της άμβλωσης διαμαρτυριών από τα τελευταία χρόνια.
Το PiS φαίνεται αβέβαιο πώς να αντιμετωπίσει τις διαμαρτυρίες. Μέχρι στιγμής, ο πρωθυπουργός υπέγραψε μια απόφαση που επιτρέπει στη στρατιωτική χωροφυλακή να βγει στους δρόμους από αύριο, με την προσποίηση της πανδημίας. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Zbigniew Ziobro ανακοίνωσε επίσης ότι θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες στους ανθρώπους που συμμετείχαν σε ενέργειες εναντίον εκκλησιών, σύμφωνα με τους «νόμους βωμολοχίας» της Πολωνίας. Η υπόλοιπη κυβέρνηση δεν φαίνεται πουθενά, και ο ίδιος ο Jarosław Kaczyński απομακρύνθηκε από τη Βαρσοβία με ελικόπτερο μετά από διαμαρτυρία έξω από το σπίτι του: κάτι που σίγουρα ήταν δύσκολο να διαχειριστεί αυτός ο παρανοϊκός μικρός.
Αλλά εκτός από τη λήψη προσωρινών μέτρων, το PiS αγωνίζεται να καταλήξει σε ένα σχέδιο για το πώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση που δημιούργησαν οι ίδιοι. Αφήνονται σε μια μάλλον δύσκολη κατάσταση, στην οποία οι επιλογές είναι είτε να ενσωματώσουν την πρόσφατη συνταγματική απόφαση στο νόμο και να αντιμετωπίσουν τις, πιθανώς σοβαρές, συνέπειες ενός λαϊκού κινήματος διαμαρτυρίας, είτε να αγνοήσουν την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας. και να εξοργίζουν τους καθολικούς φονταμενταλιστές υποστηρικτές τους, κάτι που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το PiS να χάσει την ήδη ευάλωτη, κοινοβουλευτική πλειοψηφία του.
Επιπλέον, οι διαμαρτυρίες από τις τελευταίες ημέρες είναι δύσκολο να διαχειριστούν άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα, ίσως με αξιοπρεπή εξαίρεση μερικών, κυρίως αριστερών, βουλευτών. Η ίδια η ρητορική των διαδηλώσεων, με το κύριο σύνθημα, “Wypierdalać” που μεταφράζεται σε “ξεκουμπιστείτε”, ακολουθούμενο από το “Jebać PiS” ή “Fuck PiS” είναι δύσκολο να αφομοιωθούν από πολλούς φιλελεύθερους καθιστώντας πολύ αδύνατο για αυτούς να εκμεταλλευτούν το πρόσφατο κίνημα αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση.
Αυτό που φαίνεται να επιτυγχάνει το PiS είναι η ένωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού μιας χώρας που τα τελευταία χρόνια γνώρισε τεράστιες διαιρέσεις και συγκρούσεις που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι . Η αντίθεση στο PiS αυξάνεται μέρα με τη μέρα και φαίνεται ότι το έφεραν στον εαυτό τους, διαπράττοντας ένα μάλλον κοινό μεταξύ των φασιστών λάθος να πιστεύουν ότι είναι πιο ισχυροί από ό, τι είναι στην πραγματικότητα και ξεχνώντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, στην πραγματικότητα, δεν είναι φασίστες.
Πηγή: Freedom
