Για την εβδομάδα ταραχών στις Κάτω Χώρες: «Η κυβέρνηση έχει κλέψει εκατομμύρια από οικογένειες, έχουν καταστρέψει οικογένειες»
πηγή: enoughisenough14.org
Από το περασμένο Σαββατοκύριακο, υπήρξαν ταραχές στις Κάτω Χώρες. Στο Urk, οι φασίστες και οι πλευρικοί στοχαστές έκαψαν ένα κιόσκι στο δρόμο οπου εκεί πραγματοποιούνταν τεστ για Κορονοϊό το Σάββατο. Στο Άμστερνταμ και το Αϊντχόβεν, ξέσπασαν ταραχές την Κυριακή αφού ακροδεξιές ομάδες όπως η PEGIDA-NL και οι πλευρικοί στοχαστές κάλεσαν διαδηλώσεις κατά της απαγόρευσης κυκλοφορίας και στις δύο πόλεις. ( Το κίνημα πλευρικών στοχαστών είναι ένα μικτό μέτωπο ακτιβιστών ακροδεξιών, αριστερών και μεσαίων τάξεων. Στα Γερμανικά ονομάζεται Querdenker Bewegung (το Bewegung είναι Γερμανικό για το Movemenent). Ο πλευρικός στοχαστής είναι η μετάφραση που παρέχεται από το Leo.org. https://dict.leo.org/englisch-deutsch/Querdenker), Το παράξενο μείγμα Querfront στην Ολλανδία σε αυτούς τους τύπους διαδηλώσεων είναι παρόμοιο με αυτό στη Γερμανία και την Αυστρία. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι ότι νεολαίοι μετανάστες εισέβαλαν στις διαδηλώσεις των πλευρικών στοχαστών στο Αϊντχόβεν την Κυριακή. Μερικοί φασίστες χούλιγκαν παραπονέθηκαν στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ότι ξυλοκοπήθηκαν από νεαρούς μετανάστες κατά την διάρκεια των ταραχών. Σε ορισμένα βίντεο, οι νέοι φώναζαν αντισημιτικά συνθήματα. Αυτά λοιπόν είναι όλα ακροδεξιά και αντισημιτικά νέα; Όχι, αλλά παρόλο που φυσικά καταδικάζω κάθε ακροδεξιά και αντισημιτική συμπεριφορά, δεν είναι τόσο απλό. Είναι μια δύσκολη και περίπλοκη κατάσταση. Μια προσπάθεια εξήγησης των ταραχών του Κορονοϊού στις Κάτω Χώρες.
Αρχικά δημοσιεύθηκε από την Sunzi Bingfa στα γερμανικά .
Τη δεκαετία του 1980, ο πρωθυπουργός Ruud Lubbers ξεκίνησε ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και αρκετοί διάδοχοι του το συνέχισαν. Όταν ο Γερμανός καγκελάριος Gerhard Schröder ξεκίνησε τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα του 2010 στις αρχές της δεκαετίας του 2000, δήλωσε ανοιχτά ότι βασίστηκε εν μέρει στο ολλανδικό λεγόμενο «μοντέλο polder». Στις Κάτω Χώρες, ωστόσο, τα νεοφιλελεύθερα προγράμματα προχώρησαν πολύ περισσότερο από ό, τι στη Γερμανία. Το Θατσερικό «δεν υπάρχει κοινωνία» δούλεψε καλά σε αυτή την χώρα. Μετά το καταστροφικό έργο 3 γενεών πολιτικών, η κοινωνία στις Κάτω Χώρες έχει πλέον διαλυθεί εντελώς.
Κατά τύχη, μετά την έναρξη των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, η ακροδεξιά μπήκε στο ολλανδικό κοινοβούλιο ήδη από τη δεκαετία του 1980. Εκείνη την εποχή ήταν το Centrumpartij, και αργότερα μαζί με μια αποσχισμένη φατρία: τους Centrum Democrats. Το 1986, τα δύο κόμματα προσπάθησαν να συγχωνευθούν για τις επόμενες εκλογές, αλλά οι αυτόνομοι αντιφασιστές διέκοψαν το κομματικό συνέδριο των ακροδεξιών κομμάτων στο Kedichem και έτσι η συγχώνευση δεν πραγματοποιήθηκε. Το ξενοδοχείο στο οποίο πραγματοποιήθηκε το συνέδριο του κόμματος παραδόθηκε στις φλόγες. Με αυτήν τη δράση, οι αντιφασιστές εμπόδισαν τη συγχώνευση του Centrumpartij και του Centrum-Demokraten.
Αυτόνομοι αντιφασιστές επιτέθηκαν στο ξενοδοχείο στο Kedichem, όπου πραγματοποιήθηκε το κομματικό συνέδριο των Centrumpartij και Centrum-Demokraten στις 29 Μαρτίου 1986.
Ο αρχηγός του κόμματος των Κεντρικών Δημοκρατών, Χανς Γιανμάτ, έπρεπε να φύγει γρύγωρα από το ξενοδοχείο.
Πριν από το Centrumpartij, υπήρχε ήδη το Nederlandse Volksunie (NVU), αλλά δεν είχε ποτέ τη δυνατότητα να γίνει κατι μεγαλύτερο. Ήταν πολύ ανοιχτά φασιστές, σε περιόδους που πολλοί άνθρωποι της «γενιάς του πολέμου» ήταν ακόμα ζωντανοί. Σύντομα, το Centrumpartij και το Centrum-Demokraten πετάχτηκαν επίσης στον νεκροσέντουκο της ιστορίας. Αλλά ο πραγματικός κίνδυνος δεν είχε έρθει ακόμη.
Ενώ το αυτόνομο κίνημα εξασθενεί, ένας νέος ακροδεξιός πολιτικός κερδίζει έδαφος στις Κάτω Χώρες: ο Pim Fortuyn. Ο Fortuyn ήταν καθηγητής μαζικής επικοινωνίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έγραφε για τη συντηρητική εβδομαδιαία Elsevier. Το 1997, δημοσίευσε το βιβλίο «Ενάντια στον εξισλαμισμό του πολιτισμού μας». Στις 20 Αυγούστου 2001, ο Fortuyn ανακοίνωσε ότι ήθελε να μπει στην πολιτική. Τον Νοέμβριο του 2001, έγινε ο κορυφαίος υποψήφιος του κόμματος Leefbaar Nederland (LN, Αγγλικά: Liveable Netherlands) και λίγο αργότερα και του Leefbaar Rotterdam Μετά από ρατσιστικές δηλώσεις στα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης, ο Fortuyn απομακρύνθηκε από το Leefbaar Nederland λόγω της ακροδεξιάς ατζέντας του και αμέσως ίδρυσε το κόμμα του. List Pim Fortuyn. Ο Fortuyn δεν ήταν «παλιάς σχολής» φασίστας όπως ο Janmaat, ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα. Φορούσε πάντα προσεγμένα κοστούμια, μοντέρνα ιταλικά παπούτσια και ήταν ταλαντούχος ρήτορας. Θυμάμαι να παρακολουθώ μια συζήτηση με όλους τους κορυφαίους υποψηφίους στην ολλανδική δημόσια τηλεόραση. Λίγους μήνες πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2002, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Fortuyn έκανε τους αντιπάλους του να μοιάζουν με μαθητές με πολλά να έχουν να μάθουν. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ένα πολύ διαφορετικό είδος ακροδεξιού πολιτικού, ο Fortuyn ήταν πραγματικά επικίνδυνος. Λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, στις 6 Μαΐου 2002, ο Fortuyn πυροβολήθηκε. Ο εκτελεστής, Volkert van der Graaf, ήταν περιβαλλοντικός ακτιβιστής και είπε κατά τη διάρκεια της δίκης του ότι σκότωσε τον Fortuyn επειδή πίστευε ότι ήταν κίνδυνος για την κοινωνία, ειδικά για ευάλωτες ομάδες όπως πρόσφυγες, μουσουλμάνοι και άτομα που λαμβάνουν συντάξεις αναπηρίας. Ο Van der Graaf αναγνώρισε ότι ο Fortuyn έπρεπε να σταματήσει. Αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει. Μέσα σε λίγους μήνες, ο Fortuyn είχε συγκλονίσει ολόκληρο το κομματικό στερέωμα..
Μνημείο για ακροδεξιά πολιτικό Pim Fortuyn στο Ρότερνταμ.
Ο Fortuyn δεν εξελέγη ποτέ, αλλά άλλαξε μόνιμα την ολλανδική κοινωνία. Σήμερα, το 2021, σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, η πολιτική της ακροδεξιάς ομαλοποιείται εντελώς στην Ολλανδία. Εννέα ημέρες μετά το θάνατό του, διεξήχθησαν εκλογές και το κόμμα του έγινε μέλος μιας κυβέρνησης συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες και το νεοφιλελεύθερο VVD. Ήταν η πρώτη φορά που ένα ακροδεξιό κόμμα διοικούσε τις Κάτω Χώρες από τη ναζιστική κατοχή τη δεκαετία του 1940. Στο Ρότερνταμ, το κόμμα του έλαβε το 30% στις δημοτικές εκλογές του 2002. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν ήταν ο «καθαρισμός» της δημόσιας βιβλιοθήκης της πόλης. Τα αριστερά βιβλία εξαφανίστηκαν. Ο Fortuyn είχε πεθάνει, αλλά ο «λαϊκισμός της δεξιάς» καθιερώθηκε ως μόνιμο στοιχείο της ολλανδικής πολιτικής. Το 2002, δηλαδή, πολύ πριν ακόμη υπάρξει το AFD σε αυτήν τη χώρα (Γερμανία). Ο κληρονόμος του Fortuyn έγινε ο Geert Wilders με το PVV του. Είναι ο Wilders που αγωνίζεται κατά των κρατικών μέτρων για τον Κορονοϊό. Το Forum voor Democratie (FVD, Γερμανικό Φόρουμ για τη Δημοκρατία), ένα άλλο ακροδεξιό κόμμα, επίσης αντιτίθεται στα κρατικά μέτρα. .
Η ολλανδική κυβέρνηση αντιδρά με σκληρή καταστολή ενάντια στο ακροδεξιό και πλευρικό κίνημα, αλλά ο Wilders και το FVD συνεχίζουν να το τροφοδοτούν. Οι διαδηλώσεις απαγορεύονται όλο και συχνότερα, αλλά οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται. Οι μπάτσοι επιβάλλουν αυτές τις απαγορεύσεις, συχνά με πολλή βία. Το γεγονός ότι η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι η πρώτη από τη ναζιστική κατοχή έδωσε στην ακροδεξιά το καύσιμο που χρειάζονταν για να κλιμακώσουν τις διαδηλώσεις. Οι Ολλανδοί Ναζί, είναι Ναζί, αλλά χρησιμοποιούν τα υπάρχοντα συναισθήματα εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας για τους δικούς τους στόχους. Μετά την απαγόρευση των διαδηλώσεων στο Άμστερνταμ και το Αϊντχόβεν την περασμένη Κυριακή, υπήρξαν πολλές εκκλήσεις για ένα φλιτζάνι καφέ, καθώς αυτό δεν μπορούσε να απαγορευτεί από το κράτος. Και πάλι, οι μπάτσοι άρχισαν να διαλύουν το πλήθος με τεράστια δύναμη. Παρόμοια με την προηγούμενη εβδομάδα στο Άμστερνταμ, ξέσπασαν ταραχές.
Όταν ξεκίνησαν οι συγκρούσεις στο Αϊντχόβεν την Κυριακή, θα μπορούσατε να δείτε πολλούς φασίστες χούλιγκαν να πολεμούν με τους μπάτσους. Αλλά μετά από λίγο η κατάσταση άλλαξε. Όλο και περισσότεροι νέοι εμφανίστηκαν, ένα μέρος από αυτούς ήταν μετανάστες. Αυτοί ήταν που έδωσαν στους αστυνομικούς σκληρές στιγμές, λεηλάτησαν καταστήματα και έκαναν το Αϊντχόβεν ανεξέλεγκτο για μερικές ώρες. Δεδομένου ότι ορισμένοι φασιστές χούλιγκαν παραπονέθηκαν στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ότι ξυλοκοπήθηκαν από μετανάστες νέους, φαίνεται ότι δεν συνεργάστηκαν πραγματικά με εκείνους. Μέχρι τη Δευτέρα, οι ταραχές είχαν εξαπλωθεί σε δώδεκα πόλεις στις Κάτω Χώρες. Την Τρίτη, συνεχίστηκαν, αν και η ένταση ήταν χαμηλότερη.
Ενώ υπάρχουν πολλές διαφορές με την κατάσταση εδώ στη Γερμανία, υπάρχουν επίσης μερικές ομοιότητες. Και στις Κάτω Χώρες, ο αγώνας ενάντια στο αυταρχικό κράτος που τροφοδοτείτε από την πανδημία του Κορονοϊού αμελήθηκε από τη ριζοσπαστική αριστερά. Και εκεί, οι ακροδεξιά και οι συνωμοσιολόγοι είπαν ευχαριστώ και γέμισαν το κενό που είχε παραμείνει ανοιχτό. Η ανοιχτή κριτική του τρόπου με τον οποίο το κράτος διαχειρίζεται την πανδημία με τις αυταρχικές πολιτικές του από την αριστερά, με μερικές εξαιρέσεις, προήλθε μόνο από τους αναρχικούς. Ήταν επίσης οι μόνοι, εκτός από τους ακροδεξιούς και θεωρητικούς συνωμοσίας, που κάλεσαν σε αντίσταση. Στο Indymedia NL, για παράδειγμα, υπάρχει μια έκκληση από αναρχικούς να συμμετάσχουν στην τρέχουσα εξέγερση .
Στη Γερμανία, οι συγκρούσεις όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν στη Στουτγάρδη πέρυσι , είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο. Στις Κάτω Χώρες, έχουν συμβεί πιο συχνά, για παράδειγμα στο Schilderswijk στη Χάγη, αλλά και στην Ουτρέχτη Overvecht, για να αναφέρουμε μόνο μερικές.
Πολλοί αριστεροί επιθυμούν να συζητούν για τις εξεγέρσεις στη Χιλή, το Λίβανο, την Τυνησία και τη Γαλλία. Εξεγέρσεις στις οποίες οι προλετάριοι νεολαίοι ξεσηκώθηκαν, αλλά σε χώρες όπως η Ολλανδία και η Γερμανία, μεγάλα τμήματα της λεγόμενης αριστεράς φαίνεται να έχουν χάσει την επαφή με τους προλετάριους στη ίδια τους την χώρα.
Όταν μιλάμε για τις εξεγέρσεις στην Τυνησία σε αυτό το σημείο, αυτό οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι κανείς σε αυτήν τη χώρα δεν μιλά πια για τις ταραχές στη Στουτγκάρδη το περασμένο καλοκαίρι. Ή, με άλλα λόγια, επειδή δεν υπάρχει πραγματικός χωρικός / προοπτικός διαχωρισμός για το κομμάτι του προλεταριάτου που είναι υπερήφανο που είναι υπεύθυνο για τις ταραχές. Υπάρχει μόνο η παρανόηση της αριστεράς για τη γένεση και την προοπτική όλης της υπόθεσης. Σε μεγάλο βαθμό αποσυνδεδεμένη από οποιαδήποτε προλεταριακή πραγματικότητα της ζωής, εγκαθίσταται στο σπίτι κατά το «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ- ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ έως ότου το κράτος έχει εξαλείψει εντελώς την πανδημία, ή απλά χαίρεται να εισάγει διαφοροποιημένες έννοιες της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στη συζήτηση. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει αριστερή αναφορά που να αξίζει να διαβάσετε σχετικά με την εξέγερση στη Στουτγκάρδη, καμία συνέντευξη με εκείνους που εμπλέκονται, κανείς δεν γνωρίζει τα ονόματα των φυλακισμένων, δεν συλλέγονται δωρεές για τις δίκες, κανείς δεν επισκέπτεται ούτε γράφει στους κρατουμένους .
Sebastian Lotzer το 2021 Nightshift [Μέρος 1]
Στη Γαλλία, οι αντιφασιστές έχουν διαφορετική προσέγγιση. Έχουν περάσει στα προάστια και δουλεύουν πολύ με ανθρώπους που ζουν εκεί. Πολλοί άνθρωποι από τα προάστια συμμετέχουν τώρα σε πορείες και πολεμούν μαζί με ακτιβιστές από τα κέντρα της πόλης. Όταν η ακροδεξιά προσπάθησε να καταλάβει το κίνημα Gilets Jaunes, οι αντιφασιστές δεν ξεκίνησαν αντι-διαμαρτυρίες, αλλά άρχισαν να κυνηγούν τους φασίστες από τις διαδηλώσεις. Συνειδητοποίησαν ότι οι Gilets Jaunes είχαν κοινωνικές απαιτήσεις και ότι δεν μπορούσαν να αφήσουν τα κοινωνικά ζητήματα στους φασίστες. Ήξεραν ότι έπρεπε να αναμιχθούν και έτσι το έκαναν. Αυτό ακριβώς λείπει σε χώρες όπως η Γερμανία και οι Κάτω Χώρες.
Φυσικά είναι απαράδεκτο όταν οι άνθρωποι αποκαλούν τους αστυνομικούς «Kankerjoden» (Εβραϊκά καρκινώματα»). Φυσικά, η αντισημιτική γλώσσα και η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη. Αλλά πρώτα, οι ταραχές στην περίοδο του Κορονοϊού σε προλεταριακές γειτονιές στις Κάτω Χώρες ήταν ανοργάνωτες και αρκετά αυθόρμητες. Το να πούμε ότι ήταν όλοι αντισημίτες ή ακροδεξιοί είναι απλά λάθος. Αυτό που ενώνει τους ανθρώπους είναι το μίσος τους εναντίον της αστυνομίας, λόγω των καθημερινών εμπειριών τους με φυλετικό προφίλ, καταστολή και ούτω καθεξής. Πολλοί από αυτούς βλέπουν επίσης την υποκριτική στάση πολλών πολιτικών και μεγάλων μερών της κοινωνίας. Δεν βλέπουν καμία προοπτική για τον εαυτό τους σε αυτόν τον καπιταλιστικό κόσμο. Κατα δεύτερον, τι περιμένουμε πραγματικά σε μια διαλυμένη κοινωνία όπου οι περισσότεροι από εμάς έχουμε χάσει την επαφή με τους ανθρώπους που ζουν στις προλεταριακές γειτονιές και όπου πολλοί από εμάς επικοινωνούμε κυρίως μόνο με ανθρώπους στους δικούς μας «ασφαλείς και ελεύθερους» χώρους.
Το να ισχυριστούμε ότι αυτές οι ταραχές δεν είναι πολιτικές, λέει περισσότερα για τον κόσμο της πίστεως με τον οποίο πολλοί αριστεροί έχουν συμβιβαστεί, συμπεριλαμβανομένης μιας βόλτας γύρω από τον πύργο της εκκλησίας εδώ και μια συναυλία παροχών εκεί. Στη Γερμανία, τμήματα αυτής της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς μόλις άρχισαν να γίνονται παρωδία με την εκστρατεία Zero Covid. Στην Ολλανδία, δεν φαίνεται να είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Θέλουμε ακόμη πραγματικά να μάθουμε τι έχουν να πουν οι νέοι που βγήκαν στους δρόμους στις Κάτω Χώρες; Εγώ προσωπικά ναι.
Ο Emre και ο Yassin, και οι δύο κοντά στα 20, και έδωσαν συνέντευξη χθες, αλλά αυτά δεν είναι τα πραγματικά τους ονόματα. Συμμετείχαν στις δράσεις τη Δευτέρα. Η Emre αναφέρεται στην συμπληρωματική σχέση. Η ολλανδική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 15 Ιανουαρίου αφότου αποδείχθηκε ότι 20.000 γονείς διώχθηκαν εσφαλμένα από το ολλανδικό κράτος για απάτη. Αυτό οδήγησε πολλές οικογένειες σε οικονομική καταστροφή. Ο πρωθυπουργός Rutte (VVD) είναι, ωστόσο, πάλι ο κορυφαίος υποψήφιος του κόμματός του. Στη συνέντευξη με το «Één Vandaag», ένα πρόγραμμα στην ολλανδική δημόσια τηλεόραση , ο Emre είπε:
«Και μετά λένε: Είμαστε τα σκουπίδια της γης. Αλλά η κυβέρνηση έχει κλέψει εκατομμύρια από οικογένειες, έχει καταστρέψει οικογένειες. Εάν το κάνουν, είναι νόμιμο επειδή είναι η κυβέρνηση. Αν το κάνουμε, είμαστε εγκληματίες. “
Έμρε
Αυτοί οι νέοι είναι απολιτικοί; Μου φαίνεται ότι ο Emre γνωρίζει καλά το είδος της κοινωνίας που ζει. Μπορεί να μην είχε πάει στο πανεπιστήμιο, πραγματικά δεν ξέρω και δεν με νοιάζει, και μπορεί να μιλά μια διαφορετική γλώσσα από την πλειοψηφία των ακροαριστερών, αλλά ξέρει ποιους και τι πολεμά.
«Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, απλά καθίστε στο σπίτι. Πρώτα είπαν μέχρι εκείνη την ημερομηνία, αλλά στη συνέχεια στη συνέντευξη τύπου το επέκτειναν ξανά για 2 εβδομάδες. Αργότερα θα είμαστε μέσα για 25 χρόνια, όπως σε ένα άσυλο ανιάτων. (2)
Έμρε
Ο Emre και ο Yassin δεν έχουν κανένα πρόβλημα να επιτεθούν στην αστυνομία, αλλά το θεωρούν παρατραβηγμένο όταν οι άνθρωποι λεηλατούν τα σούπερ μάρκετ ή επιτίθενται στα νοσοκομεία: «Επειδή αυτά είναι ιδρύματα που είναι εκεί για να βοηθήσουν τους ανθρώπους. «Ένα σούπερ μάρκετ, φυσικά, δεν είναι ένα ίδρυμα που βοηθά τους ανθρώπους, αλλά μια εταιρεία που θέλει να βγάλει κέρδη. Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι δύο νέοι δεν είναι πολιτικοποιημένοι; Μου φαίνεται ότι η επίθεση σε νοσοκομείο στο Enschede τη Δευτέρα το βράδυ είναι κάτι στο οποίο έχουν προβληματιστεί. Όταν διάβασα τέτοιες λέξεις, έχω την εντύπωση ότι αντικατοπτρίζουν περισσότερους από τους συνηθισμένους ύποπτους από τμήματα της λεγόμενης αριστεράς.
Όπως σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, οι νέοι μετανάστες στις Κάτω Χώρες συχνά υπόκεινται σε φυλετικό προφίλ και εχθρικούς αστυνομικούς που τους τιμωρούν και τους παρενοχλούν για το τίποτα ξανά και ξανά. Το μίσος ενάντια στην αστυνομία αυξάνεται. Είναι εν μέρει σαν το παιχνίδι γάτας και ποντικιού, λένε ο Emre και ο Yassin, με κάποιους να προσπαθούν να εκδικηθούν την αστυνομία. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ συχνά επιβάλλονται αδικαιολόγητα πρόστιμα ή κυρώσεις. Αλλά η βία θα μπορούσε να επιδεινωθεί πολύ, λέει ο Emre, όπως το να βάλεις φωτιά σε ένα δημαρχείο ή σε ένα αστυνομικό τμήμα.
«Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν τραυματισμοί μεταξύ της αστυνομίας, αλλά η αστυνομία χρησιμοποιεί επίσης βία κατά των πολιτών».
Έμρε
Οι εικόνες των λεηλασιών και της βίας έχουν κάνει πολλούς ανθρώπους στην Ολλανδία να είναι πολύ θυμωμένοι. Αλλά ο Emre και ο Yassin έχουν λίγη κατανόηση για αυτό. Ο Yassin σχολιάζει: «Δεν με νοιάζει, δεν με ενοχλεί».
Για να είμαι ειλικρινής, αυτό δεν είναι πραγματικά έκπληξη. Πού είναι όλοι αυτοί οι θυμωμένοι άνθρωποι όταν νέοι άνθρωποι όπως ο Emre και ο Yassin υπόκεινται στην επόμενη επιχείρηση φυλετικού προφίλ της αστυνομίας; Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί άνθρωποι χαιρέτισαν τη συνεργασία μεταξύ αστυνομίας και φασιστών χούλιγκαν σε αρκετές ολλανδικές πόλεις την Τρίτη το βράδυ. Αυτό λέει πολλά για την «κοινή λογική» στις Κάτω Χώρες. Ξαφνικά ξεχάστηκε ότι οι πρώτες συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των μπάτσων και των φασιστών χούλιγκαν. Ο Emre και ο Yassin δεν θα το ξεχάσουν αυτό. Σε αμφιβολία όλοι μαζί ενάντια στους μετανάστες νέους;
Αυτό το είδος αναταραχής θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο στις Κάτω Χώρες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά από συντρόφους σε χώρες όπως η Χιλή και η Γαλλία. Για παράδειγμα, πώς να ξεπεραστεί η τρέχουσα διάσπαση μεταξύ τμημάτων της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς και της προλεταριακής νεολαίας στα προάστια. Αυτό δεν θα συμβεί από μόνο του. Εάν θέλουμε πραγματικά να ξεπεράσουμε τον καπιταλισμό, θα είναι απαραίτητο να σπάσουμε την απομόνωσή μας στους ελεύθερους χώρους μας και τους συχνά κλειστούς κύκλους και να προσεγγίσουμε τους προλετάριους στα προάστια. Εάν δεν το κάνουμε αυτό και συνεχίσουμε να γυρίζουμε στους δικούς μας κύκλους, θα ξυπνήσουμε μια μέρα με έναν πραγματικό ολοκληρωτικό εφιάλτη. Οι άρχουσες τάξεις έχουν από καιρό αρχίσει να εργάζονται σε αυτό.
