Θεσσαλονίκη | Καλέσματα για την αντιπολεμική διαδήλωση (17/3)
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται εδώ και τρεις εβδομάδες, μετά την εισβολή της Ρωσίας στα εδάφη της, την 24η Φεβρουαρίου. Χιλιάδες θάνατοι στρατιωτών αλλά και αμάχων έχουν ήδη καταγραφεί, ενώ οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί αγγίζουν μέχρι στιγμής τα 3 εκατομμύρια.
Μπροστά στον όλεθρο του πολέμου, το επαναστατικό, αντικαπιταλιστικό και αντιπολεμικό κίνημα στην χώρα μας έχει βγει στους δρόμους, διεκδικώντας την ειρήνευση αλλά και την μη εμπλοκή του ελληνικού κράτους στις ιμπεριαλιστικές διαμάχες. Μετά τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις της προηγούμενης εβδομάδας, και αυτή την Πέμπτη (17/3), υπάρχου προγραμματισμένες συγκεντρώσεις και πορείες σε διάφορες πόλεις της χώρας, όπως στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Πάτρα.
Στην Θεσσαλονίκη, η ανοιχτή αντιπολεμική συνέλευση, αλλά και συλλογικότητες και οργανώσεις του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, καλούν σε συγκέντρωση και πορεία στις 18.00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.
Δείτε όλα τα καλέσματα για την αυριανή αντιπολεμική διαδήλωση παρακάτω:
ΠΕΜΠΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ, 18.00, ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.
Ενάντια στους διακρατικούς ανταγωνισμούς, να μπλοκάρουμε τις μηχανές του πολέμου.
Ούτε με τη Ρωσία, ούτε με το ΝΑΤΟ, διεθνιστικοί αγώνες ενάντια σε εθνικισμό-μιλιταρισμό.
Ανοιχτή Αντιπολεμική Συνέλευση
Η ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΕΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΕΜΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
Με διάγγελμα του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, δόθηκε το πράσινο φως για τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο Πούτιν διατείνεται πως η πράξη πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας αποσκοπεί στην υποστήριξη της υπό ρωσικής κατοχής Κριμαίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ από το φιλο-ναζιστικό καθεστώς της Ουκρανίας, που φλερτάρει κατόπιν δυτικών υποδείξεων με την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Λίγα 24ωρα πριν, η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία των άτυπων προτεκτοράτων της στο Ντονμπάς, οξύνοντας την ήδη υπάρχουσα ένταση με τον ευρωατλαντικό άξονα που στηρίζει το καθεστώς της Ουκρανίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ουκρανία διεξάγεται ήδη από το 2014 ένας εμφύλιος πόλεμος χαμηλής έντασης, όταν η τότε φιλορωσική κυβέρνηση του προέδρου Γιανούκοβιτς ανατράπηκε από μια «πορτοκαλί επανάσταση» που έφερε στην εξουσία ένα φιλοδυτικό καθεστώς, πρόθυμο να συνταχθεί στο πλευρό του ευρωατλαντικού άξονα. Το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα του Euromaidan απέσπασε την Ουκρανία από τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Ενδυνάμωσε, επίσης, την ουκρανική ακροδεξιά, που έλαβε θέσεις στο κοινοβούλιο και ανέπτυξε παραστρατιωτικές μονάδες που διέπραξαν θηριωδίες κατά ρωσόφωνων και μελών εργατικών συνδικάτων. Αυτό το καθεστώς αναγνωρίζουν και στηρίζουν οικονομικά και στρατιωτικά τα κράτη που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ (την ίδια ώρα που εικόνες από σβάστικες σε δημόσια κτήρια διέρρεαν μέσω των social media), που τώρα αναζητούν διπλωματικές λύσεις για την επικράτηση των «δυτικών δημοκρατικών αξιών».
Η Ρωσία από την άλλη εξαρχής δεν ήταν διατεθειμένη να χάσει τα ιμπεριαλιστικά της πατήματα στην Ουκρανία και ιδίως στην περιοχή της Κριμαίας, ανεξαρτήτως της θέλησης του λαού της Ουκρανίας. Μπορεί η εξέγερση του Euromaidan να κατέληξε στο φιλοναζιστικό καθεστώς που κατέληξε, αλλά δεν υπάρχει κάποιος που αυταπατάται ότι η μη αποδοχή του καθεστώτος αυτού προέκυψε από το “αντιφασιστικό” αίσθημα της Ρωσίας ή την “ανάγκη της να προστατεύσει τους Ρώσους πολίτες”. Εξάλλου, το απολυταρχικό καθεστώς του Πούτιν στη Ρωσία πριμοδοτεί τους ναζί και τους φασίστες στο εσωτερικό της χώρας φυλακίζοντας και σκοτώνοντας παράλληλα τους αντιφασίστες, ενώ οι πολυάριθμες επεμβάσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ δε χρειάζονταν ανάλογες δικαιολογίες. Ένα ήθελε και ένα θέλει η Ρωσία: να επιβάλει τους δικούς της όρους στους εξελισσόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Δεν θα ανεχτεί τη στρατιωτική περικύκλωση που υφίσταται από το ΝΑΤΟ, την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων έξω από την πόρτα της, τη δυτική παρακίνηση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τον επιχειρούμενο ενεργειακό αποκλεισμό της από την παροχή φυσικού αερίου σε χώρες της ΕΕ και τη μείωση του ελέγχου της στην πρώην σοβιετική περιφέρεια. Στην αντιπέρα όχθη, οι ΗΠΑ και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με εξέχουσα δύναμη και το Ηνωμένο Βασίλειο, πιέζουν κατά παράβαση διεθνών συμφώνων για την ανατολική εξάπλωση του ΝΑΤΟ, την άσκηση οικονομικής και ενεργειακής πίεσης στη Ρωσία προς όφελος του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και τον έλεγχο του εμπορικού δρόμου της Αρκτικής, που ανοίγει με το λιώσιμο των πάγων λόγω της καταστροφικής επίδρασης του καπιταλισμού στο φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα. Τόσο η Ρωσία, όσο και οι ΗΠΑ, προσπαθούν να εξάγουν την εσωτερική τους κρίση στο εξωτερικό, επιχειρώντας παράλληλα να προκαλέσουν ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική ιεραρχία.
Η Ρωσία που συγκεντρώνοντας περίπου 200.000 στρατιώτες στα σύνορα με την Ουκρανία προελαύνει διαρκώς επί ουκρανικού εδάφους και σφυροκοπά και βομβαρδίζει τις μεγαλοπούλεις και τα χωριά της ουκρανικής επικράτειας, πολιορκώντας ήδη το Κίεβο, το Χάρκοβο και τη Μαριούπολη. Οι πρώτες απώλειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι γεγονός. Γίνεται ήδη λόγος και για απώλειες αμάχων. Η ουκρανική κυβέρνηση, που ας μην ξεχνάμε ότι αποτελεί μια σύμπλευση νεοφιλελεύθερων και νεοναζί, έχει κηρύξει στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα. Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές μονάδες εμποδίζουν αμάχους να εγκαταλείψουν το Κίεβο, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως «ασπίδα» για τους ρωσικούς βομβαρδισμούς. Ακόμα είμαστε στην αρχή της φρίκης του πολέμου…
Η μόνη χαμένη από τον πόλεμο πρόκειται να είναι η παγκόσμια εργατική τάξη, ειδικά οι προλετάριοι της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Αυτούς προορίζουν για κρέας για τα κανόνια τους τα κράτη και οι καπιταλιστές. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται για τον διαμοιρασμό των σφαιρών επιρροής, των ενεργειακών δρόμων και την αναδιάταξη της γεωπολιτικής ισχύος. Κανένα συμφέρον δεν έχουμε να πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των ισχυρών, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επιπλέον, η έκρηξη του πολέμου αναμένεται να φέρει επιπλέον ανατιμήσεις και πληθωρισμό τόσο στην ενέργεια, όσο και σε βασικά προϊόντα, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις τσέπες όσων ήδη αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πόλεμος είναι μια λύση του κεφαλαίου, για να ξεπεραστούν οι δομικές κρίσεις υπερσυσσώρευσης από τις οποίες ταλανίζεται περιοδικά ο καπιταλισμός. Η καταστροφή σταθερού (μέσα παραγωγής) και μεταβλητού κεφαλαίου (εργατική δύναμη) ανοίγει τον δρόμο για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.
Το ελληνικό κράτος αποτελώντας προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο και όντας στρατηγικά στοιχισμένο στις επιλογές και τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού θα βρεθεί στη δίνη των πολεμικών εξελίξεων. Ήδη ο πρωθυπουργός ανήγγειλε την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία (20.000 καλάσνικοφ που είχαν κατασχεθεί το 2013 από το πλοίο Nour-M, 2 μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 φορτωμένα με οπλισμό, φάρμακα και τρόφιμα). Το ελληνικό κράτος υπακούοντας τις ΝΑΤΟϊκές προσταγές αρχίζει ήδη την εμπλοκή του στον πόλεμο. Από την άλλη μεριά, ο Πούτιν προειδοποίησε πως οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία δε θα μείνει αναπάντητη, ειδικά αν ο απεσταλμένος στρατιωτικός εξοπλισμός αποδειχτεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί κατά του ρωσικού στρατού. Την ίδια στιγμή απειλεί με εισβολή τη Σουηδία και τη Φινλανδία σε περίπτωση ένταξής τους στο ΝΑΤΟ, ενώ δηλώνει ότι είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με τη χρήση πυρηνικών όπλων! Οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ διαβουλεύονται για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών τους. Ήδη η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει με 100 δις τον εθνικό της στρατό. Κερδισμένες θα είναι σίγουρα οι μεγάλες οπλοβιομηχανίες (ειδικά οι αμερικανικές) που θα θησαυρίσουν σε βάρος των λαών, οι οποίοι θα ματώσουν για τα έξοδα των στρατιωτικών εξοπλισμών και τις διακρατικές πολεμικές συγκρούσεις. Η κοινωνική βάση οφείλει να αποτρέψει πάση θυσία την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να εμποδίσει τη χρησιμοποίηση των εγχώριων ΝΑΤΟϊκών βάσεων για πολεμικές επιχειρήσεις, την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατιωτικών μονάδων σε μια τοπική ή διευρυμένη ένοπλη ιμπεριαλιστική σύρραξη.
Το ταξικό μας καθήκον υπαγορεύει την οργάνωση και την ενίσχυση του διεθνιστικού, αντιπολεμικού και αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης. Η λογική του επιθετικότερου ή του προοδευτικότερου ιμπεριαλισμού είναι μια λογική που οδηγεί στην ήττα της εργατικής τάξης. Δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή ιμπεριαλιστική οδός. Δεν μπορούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης να ταυτιστούν με αυτά των καπιταλιστών και των εκάστοτε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το σαμποτάζ της πολεμικής μηχανής, η οργάνωση του ταξικού και διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος και η ενδυνάμωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στην κατεύθυνση της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης για την οικοδόμηση μιας ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι τα επιτακτικά και ιστορικά καθήκοντα των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μεσοβέζικες και επιζήμιες διευθετήσεις.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία δεν έχουμε κανέναν λόγο να συρθούμε στον πόλεμο για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Ας έχουμε επίγνωση της κοινωνικής μας θέσης και των ταξικών μας συμφερόντων. Αυτοί να είναι οι δείκτες της στάσης και της δράσης μας και όχι τα πολεμοκάπηλα, διαταξικά και εθνικιστικά κελεύσματα που προάγουν τα αφεντικά και τα προπαγανδιστικά μέσα που ελέγχουν. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος με το αίμα μας. Δε θα αλληλοσκοτωθούμε με τους φτωχοδιαβόλους των άλλων χωρών. Αντιθέτως, είναι χρέος μας να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή και να ανασυγκροτήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, έχοντας ως γνώμονα την προώθηση των ταξικών συμφερόντων και των υλικών αναγκών της κοινωνικής βάσης. Να οργανωθούμε στους κοινωνικούς και ταξικούς σχηματισμούς της εργατικής τάξης, οργανώνοντας με μαζικούς και μαχητικούς όρους την αντεπίθεση της τάξης μας. Αυτό το σύστημα γεννά τους πολέμους και ευθύνεται για τη φτώχεια, την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Καιρός, λοιπόν, να το αμφισβητήσουμε οργανωμένα και δυναμικά, οργανώνοντας την ανατροπή του σε διεθνή κλίμακα.
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΉ ΠΟΡΕΙΑ:
ΠΕΜΠΤΗ 17 ΜΑΡΤΗ, 18:00, ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΉ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 17/3 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΤΕΓΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ – ΡΩΣΙΑΣ – ΚΙΝΑΣ
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
Βασιλέως Γεωργίου και Μπιζανίου γωνία
Ανοιχτή πολιτική συνέλευση κάθε Δευτέρα στις 19:00 (@ekxsxoleio)
Έχουμε διαλέξει πλευρά. Την πλευρά της Αντίστασης και της εξέγερσης,
ενάντια στους πολέμους των κρατών, ενάντια στα δολοφονικά γεωπολιτικά σχέδια του κεφαλαίου.
Ή ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΌΛΕΜΟ Ή ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΎΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΈΠΕΙΕΣ ΤΟΥ
– Η ιστορία των κρατών είναι η ιστορία των πολέμων
Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών
Συμμετέχουμε στην συγκέντρωση και πορεία στο εργατικό κέντρο Πέμπτη 17/03, 18:00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Στηρίζουμε το κάλεσμα της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Συνέλευσης
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΉ//ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 17/3 18.00 ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
“με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί”*
Τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία, η εισβολή του ρωσικού στρατού, η αιματοχυσία και η προσφυγιά ήρθαν να συμπληρώσουν μια παγκόσμια εικόνα όπου οι πολεμικές αναμετρήσεις, είτε μεταδίδονται είτε όχι από τα κανάλια, είναι καθημερινότητα. Η νέα εποχή, του σύγχρονου και αδυσώπητου κοινωνικού πολέμου είναι αμετάκλητα εδώ. Το παράδειγμα της Ουκρανίας είναι χαρακτηριστικό: Η κυριαρχία των εθνικισμών, ο μιλιταριστικός ανταγωνισμός, ο ρατσισμός και ο πατριωτισμός, έστρωσαν τον δρόμο για να περπατήσουν οι μηχανές του πολέμου Ανατολής και Δύσης. Τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου, με όποια σημαία κι αν χρησιμοποιεί, απαιτούν όλο και περισσότερα θερμά επεισόδια, πολέμους, θύματα, καταστροφές. Και απαιτούν για τις κοινωνίες, πειθάρχηση, στρατιωτικά μέτρα και κατάσταση εξαίρεσης.
Στη χώρα μας, η ντόπια ελίτ προετοιμάζεται εδώ και καιρό για πολεμικές εξορμήσεις. Πριν αποστείλει -απ’ τις πρώτες- οπλισμό στις εμπόλεμες ζώνες, έχει δαπανήσει δεκάδες δισεκατομμύρια σε πολεμικούς εξοπλισμούς, έχει στείλει δεκάδες ένοπλες αποστολές σε μια σειρά από χώρες σε όλον τον πλανήτη, έχει στείλει πυραύλους στη Σ.Αραβία και ετοιμάζεται να στείλει χιλιάδες στρατιώτες στην υποσαχάρια Αφρική. Το ελληνικό κράτος, σαν έτοιμο από καιρό, παίρνει ήδη μέρος στον βρώμικο πόλεμο της Ουκρανίας. Όχι για να υποστηρίξει κάποιο “διεθνές δίκαιο” ή την “δημοκρατία”, όπως διατυμπανίζουν οι ΝΑΤΟικοί υποκριτές αλλά για τα συμφέροντα των ισχυρών. Βρωμάνε υποκρισία τα λόγια των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν μιλάνε για “ανθρωπισμό” και “αλληλεγγύη στους πρόσφυγες”, την ίδια στιγμή που όλοι μαζί στηρίζουν δεκάδες πολέμους σε Ασία και Αφρική, που δολοφονούν προσφυγες και μετανάστ(ρι)ες στα σύνορα του Έβρου και το Αιγαίο. Για ποιά ειρήνη μιλούν όσοι μας βουλιάζουν μέρα με τη μέρα όλους κι όλες, ακόμη πιο πολύ στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση;
Είναι ξεκάθαρο πως τα δύο μπλοκ που σήμερα συγκρούονται στην Ουκρανία, με χιλιάδες θύματα, φτωχούς κι αποκλεισμένους, χρησιμοποιούν τα ίδια εργαλεία ενάντια στους ανθρώπους που καταπιέζουν εντός και εκτός των συνόρων τους. Έτσι και η το ρωσικό κράτος σήμερα, φυλακίζει, βασανίζει και τρομοκρατεί το σπουδαίο αντιπολεμικό κίνημα που ζητάει εντός της Ρωσίας, την άμεση κατάπαυση του πυρός και ειρήνη. Δολοφονεί και αιχμαλωτίζει χιλιάδες αμάχους στην Ουκρανία.
Τι σημαίνει όμως για τη ζωή μας σήμερα η συμμετοχή στον πόλεμο του ελληνικού κράτους:
Ήδη οι επιπτώσεις είναι μεγάλες. Η ακρίβεια, η ανεργία και η φτώχεια, οι αυξήσεις στα βασικά αγαθα και στην ενέργεια, είναι λίγα μόνο απ’ αυτά που μας ετοιμάζουν οι κυρίαρχοι. Για να υποβαθμίσουν τις ζωές μας ακόμα περισσότερο γεμίζουν τις οθόνες με απειλές πολέμου, απαιτούν όλο και περισσότερη πειθαρχία στην εκμετάλλευση και σκορπάνε εθνικιστικά παραμύθια. Αυτός είναι ο πόλεμος που ήδη γίνεται και εδώ πάνω στις δικές μας πλάτες. Η εκμετάλλευση της εργασίας, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών μετατρέπεται σε στόλους και οπλισμό για να παίζει το ελληνικό κεφάλαιο πολεμικά παιχνίδια με πραγματικούς νεκρούς.
Μπορούμε και πρέπει να τους σταματήσουμε.
Σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη, μετανάστες και ντόπιοι πρέπει να δημιουργήσουμε τις δικές μας κοινότητες αγώνα ενάντια σε εθνικισμό, ρατσισμό και μιλιταρισμό. Να αντισταθούμε στην περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών μας και να μπλοκάρουμε τις πολεμικές μηχανές.
Δεν διαλέγουμε πλευρά στον διακρατικό ανταγωνισμό.
Δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα καμίας δικής τους πατρίδας.
Διαλέξαμε πλευρά: Την πλευρά των καταπιεσμένων και των αποκλεισμένων, την κοινωνική πλειοψηφία
που πληρώνει στο σώμα της κάθε πολεμική προετοιμασία και κάθε θερμό επεισόδιο.
//Αντιπολεμική Απεργία//Μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής του ελληνικού κράτους //
// Κοινοί αντιπολεμικοί-διεθνιστικοί αγώνες ντόπιων-μεταναστ(ρι)ών //
antiwar διεθνιστική κίνηση
*από το «Κεμάλ» του Νίκου Γκάτσου
Όταν μιλάμε για τον πόλεμο στην Ουκρανία, μιλάμε (και) για τις ζωές μας
Όσο ο πόλεμος φτάνει πιο κοντά μας τόσο περισσότερο εντείνεται ο φόβος του θανάτου και η αγωνία για τη ζωή. Αν υπάρχει ένας τρόπος για να φανούμε αλληλέγγυες σ’ όσους αυτήν τη στιγμή καλούνται είτε να γίνουν κρέας για τα κανόνια, είτε να ζητήσουν καταφύγιο σε ξένους τόπους, αυτός είναι να ψάξουμε και να βρούμε σε ποια σημεία τέμνονται οι δικές μας εμπειρίες με τις δικές τους· να βρούμε και να εναντιωθούμε σ’ αυτά τα ιδεολογήματα, τις κοινωνικές κατασκευές και τις σχέσεις που σε οποιαδήποτε χώρα, είτε εν καιρώ πολέμου είτε σε καιρό «ειρήνης», θρέφουν το εθνικιστικό μίσος, τροφοδοτούν πολεμικές συρράξεις και ενσταλάζουν το μίσος για κάθε τι διαφορετικό. Γιατί ο μόνος τρόπος για να σπάσουμε μια αφήγηση που θέλει να μας παρουσιάσει τον πόλεμο ως ένα θέαμα που εκτυλίσσεται εκεί, είναι να βρούμε τα δικά μας επίδικα εδώ. Να μιλήσουμε, όπως πάντα, σε πρώτο πρόσωπο.
Για εμάς, λοιπόν, εναντίωση στον πόλεμο σημαίνει:
Εναντίωση στον μιλιταρισμό.
Οι κάννες των όπλων δε μας προκαλούν αποστροφή μόνο όταν κρατιούνται από χέρια με το εθνόσημο στο πέτο τους. Το ίδιο αποκρουστικές μας φαίνονται όταν αποτελούνε τον ένοπλο βραχίονα άτακτων στρατών, «επαναστατικών» πρωτοποριών ή «αντιφασιστικών» πολιτοφυλακών. Όπως και να βαφτίζεται κάθε φορά η στρατιωτικοποίηση του κοινωνικού ζητήματος, πάντα αποτελεί εγγύηση για την καταστροφή του.
Εναντίωση στις ρητορείες περί «δίκαιων» και «άδικων» πολέμων.
Οι στρατιωτικές, διακρατικές αντιπαραθέσεις καμία σχέση δεν έχουν με το δίπολο θύτη και θύματος, δεν πρόκειται για κάποια μάχη μεταξύ καλού και κακού. Τα εθνικοαπελευθερωτικά κηρύγματα, οι αντιιμπεριαλιστικοί τακτικισμοί ή οι αφηγήσεις που μιλάνε για «καλούς» στρατούς, το μόνο που καταφέρνουν είναι να θεμελιώνουν μιλιταρισμούς με άλλα ονόματα, να δημιουργούν νέες μορφές βαρβαρότητας.
Εναντίωση σ’ όσους βαφτίζουν τη στήριξη των εθνικών τους μπλοκ σε «αγώνα για τη διάσωση ενός κοινού τόπου, παράδοσης ή πολιτισμικών αξιών ».
Εθνικισμός δεν είναι μόνο τα κράτη και οι μηχανισμοί πειθάρχησης που αυτά συγκροτούν και επιβάλουν (σχολεία, στρατός κλπ.). Οι φαντασιακές κοινότητες που εχθρευόμαστε κατασκευάζονται εξίσου πάνω σε «πολιτιστικές αυτονομίες», ταυτίσεις με τοπικά ή γλωσσικά χαρακτηριστικά και άλλα ιδιαίτερα πολιτισμικά γνωρίσματα -συνήθως μέσα από την επίθεση και τις απαγορεύσεις από άλλους κυρίαρχους κρατικούς σχηματισμούς.
Εναντίωση στις αξίες της ανδρείας, του ηρωισμού και λοιπών αρρενωποτήτων.
Οι μιλιταρισμοί κάθε είδους εκφράζουν και εκφράζονται, υποστηρίζουν και υποστηρίζονται, από την πατριαρχία, την ετεροκανονικότητα και τις έμφυλες (και όχι μόνο) ιεραρχήσεις. Από μικρά παιδιά, οικογένεια και σχολείο μας προετοιμάζουν για τον έμφυλο ρόλο που θα κληθούμε να φέρουμε εις πέρας, πάντα με στόχο να υπηρετήσουμε την πατρίδα. Από τη μία ο ρόλος της εθνικής αναπαραγωγικής μηχανής για τις θηλυκότητες· από την άλλη ο ρόλος του προστάτη της πατρίδας μέσα από τη δημιουργία ηγεμονικών αρρενωποτήτων. Όπως και σε κάθε πόλεμο, αυτοί που θα χαρακτηριστούν ως «δειλοί» και «προδότες» είναι όσοι επιλέξουν να λιποτακτήσουν μπροστά στα κελεύσματα της πατρίδας· όσες δε θα ποζάρουν περήφανα στα χακί προσπαθώντας να μοιάσουν στους άνδρες συμπολεμιστές τους, αλλά θα διαρρήξουν την εθνική συναίνεση γεννώντας αμφιβολίες, αμφισβητήσεις, απειθαρχίες.
Εναντίωση σ’ όσους μιλάνε για «καλούς» και «κακούς» πρόσφυγες.
Το κύμα ευαισθητοποίησης προς τις προσφυγικές οικογένειες ήδη έχει οδηγήσει στον διαχωρισμό μεταξύ των Ουκρανών που αξίζουν της αμέριστης συμπαράστασής μας, και των «άλλων», των «σκουρόχρωμων» που προέρχονται από τα κράτη της Μέσης Ανατολής και αντιμετωπίζονται ως εισβολείς ή υγειονομικές βόμβες και εξοντώνονται στα σύνορα ή τα κλειστά κέντρα κράτησης.
Εναντίωση στη θεαματική απεικόνιση του πολέμου από τα media.
Η διαμεσολάβηση των ειδικών της πληροφορίας θέλει να στενέψει τις επιλογές ανάμεσα στην υποχρεωτική συστράτευση με κάποια από τις εμπόλεμες πλευρές και το πλυντήριο συνειδήσεων που ονομάζεται «ανθρωπισμός». Σε κάθε περίπτωση η θέση που μας διαφυλάσσεται είναι αυτή των ανήμπορων καταναλωτών των εικόνων του πολέμου.
Εναντίωση σ’ όσους στο αίτημα της μη-συμμετοχής της Ελλάδας στον πόλεμο, αφήνουν ανοιχτά παραθυράκια στα πατριωτικά προστάγματα.
Όταν η πατριωτική αριστερά απαιτεί «να μην πολεμήσουν οι Έλληνες για ξένα συμφέροντα», δεν το κάνει από αντιπολεμική διάθεση. Αντιθέτως, αυτό που υπονοεί είναι ότι οι Έλληνες πρέπει να πολεμάνε για τα εθνικά τους συμφέροντα και μόνο. Δε μας αρκεί το «να μη στείλουμε τα παιδιά μας στην Ουκρανία», όταν καθημερινά τα γαλουχούμε στην ιδέα του να πεθάνουν για τις βραχονησίδες του Αιγαίου.
Εναντίωση στον στρατό που καλούμαστε να υπηρετήσουμε.
Η στρατιωτική θητεία είναι εκπαίδευση στη βαρβαρότητα, την ιεραρχία, τον ανταγωνισμό, την πατριαρχία. Είτε με δημόσιες (ατομικές ή συλλογικές) αρνήσεις στράτευσης, είτε με την επιλογή του Ι5, φροντίζουμε ν’ αποφεύγουμε τον χακί εκβιασμό και να επικοινωνούμε τους τρόπους με τους οποίους το πετυχαίνουμε αυτό.
Εναντίωση, τέλος, και στον καθημερινό πόλεμο που διεξάγεται εν καιρώ ειρήνης.
Δεν ξεχνάμε πως τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ μέσω του εκβιασμού της μισθωτής εργασίας και της φτωχοποίησης, της γενικευμένης επισφάλειας, της καθημερινής εξόντωσης μεταναστ(ρι)ών, της έμφυλης βίας, της λεηλασίας της φύσης, της κανονικοποίησης κάθε μορφής εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αν οι βόμβες που πέφτουν αποτελούνε την κόλαση αυτού του κόσμου, τότε με την ίδια οργή θέλουμε να παλέψουμε κι ενάντια στον παράδεισό του: τα πειθήνια εργασιακά 8-ωρα, τις προγραμματισμένες εκτονώσεις του σαββατοκύριακου, τις βουβές διαδρομές στα λεωφορεία και τη μοναξιά των διαμερισμάτων μας.
Όσο ο φόβος κλιμακώνεται, όλο και περισσότεροι τείνουν να διαλέξουν πλευρά. Εμείς, από την άλλη, θα παραμείνουμε ενάντια σε κάθε είδους στράτευση που έχει ως στόχο να φαγωθούμε μεταξύ μας για τα κέρδη άλλων. Στεκόμαστε δίπλα στους λιποτάκτες των πολέμων, στις ανυπότακτες, στους εκτοπισμένους, στις καταπιεσμένες του κάθε τόπου που μας ενώνει κοινή μοίρα. Να δημιουργήσουμε κοινούς αγώνες, να τελειώνουμε με έθνη, κράτη, πατριαρχία, σύνορα, θρησκείες και κάθε άλλη μορφή εξουσίας που καταδυναστεύει τις ζωές και τα σώματα μας.
Να λιποτακτήσουμε από τους πολέμους και την επίπλαστη ειρήνη τους
Δε μας ενώνει καμιά πατρίδα, αλλά ο αγώνας εναντίον της
Φάμπρικα * Υφανέτ
Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία κλιμακώνει ραγδαία τη σύγκρουση ανάμεσα στον Ευρωατλαντικό και τον Ρωσικό Ιμπεριαλισμό, διαμορφώνοντας σκηνικό γενικευμένου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Ως πόλεμος για την κατάκτηση αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και σφαιρών επιρροής, ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία είναι άδικος και από τις δύο πλευρές και καμιά έκβαση του δεν μπορεί να εκπληρώσει το δίκιο κανενός λαού.
Από τη μια, το καθεστώς του Κιέβου αποτελεί το οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στον ανταγωνισμό του με τη Ρωσία και στην προσπάθεια περικύκλωσής της. Στην ουσία γι αυτόν ακριβώς το σκοπό συγκροτήθηκε από την ΕΕ και τις ΗΠΑ το 2014, με το φασιστικό πραξικόπημα του Μαϊντάν, και μια τέτοια πολιτική υλοποίησε τα επόμενα χρόνια προχωρώντας σε μαζικές εκκαθαρίσεις ρωσόφωνων πληθυσμών στην Α. Ουκρανία και επιχειρώντας να μπει στο ΝΑΤΟ. Και από την άλλη η Ρωσία, μια αδυσώπητη ιμπεριαλιστική μηχανή, που φιλοδοξεί εισβάλλοντας στην Ουκρανία και διευρύνοντας την ζώνη επιρροής της, να γίνει αυτό που ήταν ο ιστορικός της πρόγονος, η Τσαρική Ρωσία: παγκόσμια υπερδύναμη και μια απέραντη φυλακή των λαών.
Οι λαοί της Ουκρανίας δεν έχουν ανάγκη από προστάτες. Όπως η ιστορία της ταξικής πάλης έχει – συχνά με πολύ οδυνηρό τρόπο- καταδείξει, και το παράδειγμα της Ουκρανίας το επιβεβαιώνει απόλυτα, η πρόσδεση στο άρμα του ενός ή του άλλου ιμπεριαλισμού, το μόνο που μπορεί να φέρει για τους λαούς είναι πολέμους και καταστροφές. Παρά τις τρομακτικά δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι λαοί της Ουκρανίας, μοναδικός όρος για να αντισταθούν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους απέναντι στη μέγγενη του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των εθνικισμών που απειλούν να τους συνθλίψουν, είναι η αυτοτελής διεθνιστική, πολιτική και ταξική οργάνωση και πάλη.
Κι αν δεν θέλουμε -την ώρα που οι βόμβες και οι πύραυλοι πέφτουν σε κατοικημένες περιοχές-κάτι τέτοιο να ακούγεται εκ μέρους μας σαν ευχολόγιο ή σαν μια ανέξοδη ρητορεία, άλλος δρόμος από την έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη στους λαούς της Ουκρανίας και την δυναμική αντιπολεμική κινητοποίηση δεν υπάρχει. Ειδικά για τους λαούς και τα κινήματα των χωρών που λαμβανουν ενεργό ρόλο στη σύγκρουση στην Ουκρανία κάτι τέτοιο αποτελεί ηθικό και πολιτικό χρέος.
Το δικό μας χρέος ως προλετάριοι/ες που διαβιούν και αγωνίζονται εντός μιας ευρωπαϊκής Νατοϊκής χώρας που προετοιμάζεται για πόλεμο, είναι όχι μόνο να αρνηθούμε αυτόν τον πόλεμο αλλά και να τον αποτρέψουμε. Ως εργάτες/τριες, καταπιεσμένοι/ες που βιώνουν την ανέχεια, την εκμετάλλευση και την καταστολή, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα. Βρίσκεται στον πόλεμο που μας έχει κηρύξει το δικό μας κράτος. Στα χαμηλά μας μεροκάματα, στα ανύπαρκτα πια εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα, στη βία της αστυνομίας και στην περιστολή των ελευθεριών μας, στην αποστέρηση των βασικών αναγκών μας για υγεία, στέγαση, ρεύμα και τροφή, στα 26.000 θύματα από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, στους επερχόμενους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, στις ανατιμήσεις.
Τον πόλεμο που σήμερα διεξάγει η κυβέρνηση μας, εμείς θα τον πληρώσουμε. Είτε άμεσα με την μετατροπή μας σε κρέας για τα κανόνια τους είτε έμμεσα με την επιβολή του κόστους των ”παράπλευρων συνεπειών” του πολέμου και της κοινωνικής καταστροφής που θα ακολουθήσει. Ήδη, οι οικονομικές συνέπειες που προβλέπονται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και οι (περαιτέρω) ανατιμήσεις σε τρόφιμα, καύσιμα και ενέργεια, δημιουργούν συνθήκες γενικευμένης ενεργειακής και επισιτιστικής επισφάλειας. Συνθήκες δηλαδή κοινωνικής-ανθρωπιστικής κρίσης εν καιρώ πολέμου. Ως ύστατο διεθνιστικό καθήκον απέναντι στο λαούς που μακελεύονται στην Ουκρανία, αλλά και ως προλεταριακό καθήκον απέναντι στην τάξη μας που οδηγείται στη σφαγή, οφείλουμε να μεταφέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων και να τον μετατρέψουμε σε εμφύλιο -επαναστατικό ενάντια στη κυβέρνηση της χώρας μας.
H στοίχιση μας κάτω από «ξένες σημαίες», είτε ενός δήθεν ρωσικού αντιιμπεριαλισμού/αμυντισμού, είτε ενός δήθεν ουδέτερου ειρηνισμού που έμμεσα καλεί το ΝΑΤΟ σε επέμβαση, δεν παροπλίζει μονάχα την αυτοτελή διεθνιστική-αντιπολεμική προλεταριακή στρατηγική, αλλά κατατάσσει τους προλετάριους και σε αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΡΩΣΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ:
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΗΠΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ, ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ – ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ
Αντιπολεμική διαδήλωση Πέμπτη 17 Μαρτίου 19.00 Άγαλμα Βενιζέλoυ
Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης, ομάδα αναρχικών & κομμουνιστ(ρι)ών
Αντιπολεμική – Αντιιμπεριαλιστική Διαδήλωση
Με μαζικό αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα:
- ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
- ΕΞΩ ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΡΩΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
- ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
- ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ
- ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
- ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΜΙΣΘΟΥΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: ΠΕΜΠΤΗ 17/3 στις 19:00 ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Οργανώσεις – Συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης
Η απειλή του Πολέμου χτυπάει την πόρτα όλων των λαών
ΜΑΖΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΡΑ!
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΤΡΙΤΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ
Αθήνα: 19:00, Προπύλαια – Βουλή
Ιωάννινα: 18:00 Περιφέρεια
ΠΕΜΠΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ
Θεσσαλονίκη: 19:00 Άγαλμα Βενιζέλου
Οι εργαζόμενοι, νέοι και φτωχά λαϊκά στρώματα όλου του κόσμου, ιδιαίτερα της Ευρώπης, παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην Ουκρανία, ακούγοντας με τρόμο τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν ξανά στην περιοχή μας, προμηνύοντας νέες καταστροφές και δεινά για την ανθρωπότητα.
Η μεγάλης κλίμακας ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία έρχεται ως απάντηση στην συνεχή περικύκλωση των ΝΑΤΟϊκών, που εδώ και χρόνια επιδιώκουν τον στραγγαλισμό της Ρωσίας. Μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014, όπου έδρασαν φασιστικές ορδές με ανοιχτή χρηματοδότηση και ενίσχυση των ευρωπαίων και αμερικάνων ιμπεριαλιστών, η Ουκρανία μετατράπηκε σε κράτος μαριονέτα των δυτικών ιμπεριαλιστών ενάντια στη Ρωσία, ενώ ο ουκρανικός λαός βυθίστηκε στην φτώχεια και εξαθλίωση. Η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, η ανακήρυξη των «Λαϊκών Δημοκρατιών» σε Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ έκανε σαφές πως η Ρωσία δεν θα υποχωρούσε άλλο. Έκτοτε, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές, μέσα από την προπαγάνδα των ελεγχόμενων ΜΜΕ, καλλιεργούν την αντι-ρωσική υστερία, εξοπλίζουν το μισο-φασιστικό καθεστώς του Κιέβου, ανάβουν έναν διαρκή εμφύλιο πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία, οργανώνουν την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, κάτι που αποτελεί διακηρυγμένη «κόκκινη γραμμή» για τη Ρωσία.
O Πούτιν, με γελοία αντικομμουνιστικά και αντιμπολσεβίκικα συνθήματα, διέταξε την ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας, που εγκαινιάζει μια νέα ιστορική περίοδο αμφισβήτησης του συσχετισμού των δυνάμεων στην Ευρώπη μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η ταπεινωτική ήττα των ΗΠΑ-ΕΕ στο Αφγανιστάν, η οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει ιδιαίτερα έντονα στις χώρες των δυτικών ιμπεριαλιστών, η μετατόπιση των συσχετισμών σε βάρος τους (άνοδος Κίνας, ήττες τους σε Λ. Αμερική, Μ. Ανατολή κ.ά.), τους σπρώχνουν να προσπαθήσουν να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος και να αντιστρέψουν την υποβάθμισή τους. Η κατάσταση αυτή βάζει τους λαούς όλου του κόσμου μπροστά σε νέους τρομακτικούς κινδύνους, φέρνοντας όλο και πιο κοντά τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αντιπαράθεσης και σύγκρουσης των μεγάλων δυνάμεων της εποχής μας.
Η φιλοπόλεμη πολιτική της ΝΔ, που τάσσεται πλήρως με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, απειλεί με νέα κατάρρευση το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και της νεολαίας. Όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τυχοδιώκτες και επικίνδυνοι, μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη αμερικανο-νατοϊκή βάση (Σούδα, Αλεξανδρούπολη κ.ά.), βάζοντας σε τεράστιο κίνδυνο τον ελληνικό λαό. Ενώ η ακρίβεια έχει ήδη γονατίσει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η κυβέρνηση σχεδιάζει την πλήρη ενεργειακή εξάρτηση από το πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο των ΗΠΑ! Ακόμη, είναι βέβαιο ότι στο όνομα των «εθνικών κινδύνων» θα προσπαθήσει να σκληρύνει την αντεργατική επίθεσή της και την καταστολή, την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, το κράτος έκτακτης ανάγκης και αστυνομοκρατίας.
Με την κατάσταση να κλιμακώνεται, καλούμαστε οι εργαζόμενοι να πληρώσουμε ξανά τον λογαριασμό, ματώνοντας για εξοπλιστικές δαπάνες ή πολεμώντας για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Είναι καθήκον και ανάγκη του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος να σταματήσουμε αυτά τα σχέδια, πριν να είναι πολύ αργά. Δεν πρέπει να ταχθούμε στην πλευρά καμιάς από τις αντιδραστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συγκρούονται. Ιδιαίτερα στην Ευρώπη και στη χώρα μας, που ανήκουν στο στρατόπεδο της «Δύσης», να διατρανώσουμε ότι δεν θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντα ούτε των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ούτε της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που σπέρνει φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση και θάνατο! Ενωτικά και μαχητικά, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και φτωχοί να οργανώσουμε ένα αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Με απεργίες και διαδηλώσεις, με αντιπολεμικές επιτροπές και συνελεύσεις, σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά, σχολείο και σχολή, να ανατρέψουμε την πολεμοκάπηλη κυβέρνηση της ΝΔ. Να μπλοκάρουμε κάθε συμμετοχή στις πολεμικές συρράξεις των ιμπεριαλιστών! Αυτός ο αγώνας, μέσα στην ίδια μας τη χώρα, είναι η καλύτερη εγγύηση ενάντια στην φρίκη του πολέμου. Θα είναι η πιο μεγάλη συμβολή στον αγώνα όλων των λαών που απειλούνται και δοκιμάζονται από τον πόλεμο.
Όχι στους Ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ και Ρωσίας. ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, με Απεργίες, Διαδηλώσεις, Καταλήψεις.
ΕΞΩ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑΤΟ. ΟΧΙ στα Πυρηνικά. Καμιά συμμετοχή στα σχέδια ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Όχι στους Εξοπλισμούς, Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες.
Να χτίσουμε ένα μαζικό αντιπολεμικό, αντι-ιμπεριαλιστικό, διεθνιστικό κίνημα στη χώρα μας και την Ευρώπη. Κάτω οι κυβερνήσεις των πολέμων – Μόνη λύση η Ευρώπη των Εργαζομένων.
Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ)
Όλες και όλοι στις αντιπολεμικές αντιϊμπεριαλιστικές διαδηλώσεις
Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και στα επιθετικά σχέδια ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία κλιμακώνεται. Ολόκληρες πόλεις ισοπεδώνονται. Οι νεκροί και οι τραυματίες πολλαπλασιάζονται, ενώ εκατομμύρια παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς. Ο κίνδυνος εξάπλωσης του πολέμου και εκτός Ουκρανίας μεγαλώνει όσο η σύγκρουση παρατείνεται και επεκτείνεται.
Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από την μια, που στηρίζουν την κυβέρνηση του Κιέβου και της Ρωσίας από την άλλη, που εισέβαλλε στην Ουκρανία, πλήττει τους λαούς. Πολεμικές επιχειρήσεις και οικονομικός πόλεμος βυθίζουν τους λαούς στη φτώχεια, επιτείνουν τις συνέπειες της πανδημίας και της διαρκούς επίθεσης του κεφαλαίου στους εργαζόμενους για να υπερβεί την κρίση του.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ εμπλέκει την Ελλάδα στον πόλεμο, πρωτοστατεί στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες που προχώρησαν σε αποστολή όπλων στην Ουκρανία, ενώ η Αλεξανδρούπολη, η Σούδα, η Θεσσαλία και άλλες περιοχές της χώρας που υπάρχουν αμερικανονατοϊκές βάσεις μετατρέπονται σε επιθετικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για την εξυπηρέτηση των επιθετικών τους σχεδιασμών.
Τον πόλεμο θα τον σταματήσει μόνο ο αντιπολεμικός ξεσηκωμός των λαών στη Ρωσία, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ. Οι μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις στη Ρωσία και στη Βρετανία που καταδικάζουν τους αντιδραστικούς ανταγωνισμούς ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ και Ρωσίας δείχνουν τον δρόμο.
Υπάρχει άμεση ανάγκη αγωνιστικού ξεσηκωμού, διαρκούς αντιπολεμικού κινήματος. Να συνδυάσουμε την πάλη για το σταμάτημα του πολέμου και την αποτροπή γενίκευσής του με τον αγώνα ενάντια στη φτωχοποίηση του λαού για να ηττηθεί η αντεργατική και πολεμική στρατηγική του κεφαλαίου, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή, αντιδραστική και φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της.
Παλεύουμε για
· Να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στην Ουκρανία. Έξω ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσία από την Ουκρανία.
· Ανοιχτά σύνορα. Καλοδεχούμενοι ΟΛΟΙ οι πρόσφυγες των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
· Όχι στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Καμία ελληνική αποστολή όπλων και πολεμικού υλικού στην Ουκρανία – κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα!
· Να κλείσουν οι βάσεις. Όχι στη μετατροπή της χώρας σε Νατοϊκό προγεφύρωμα.
· Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, αγώνας για να διαλυθεί το ΝΑΤΟ.
· Κάτω τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα – λεφτά για τις ανάγκες του λαού σε ενέργεια, υγεία, παιδεία, αξιοπρεπή εργασία.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες και όλους να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιπολεμικού κινήματος. Να συμμετέχουν ενεργά στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια που οργανώνονται από κινήσεις και συλλογικότητες του μαζικού κινήματος, από αντιπολεμικές πρωτοβουλίες και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς
Συγκεκριμένα:
– Αθήνα, Τρίτη 15/3 , 19.00, Προπύλαια
– Θεσσαλονίκη, Πέμπτη 17/3, 19.00 Άγαλμα Βενιζέλου
– Πάτρα, Πέμπτη 17/3, 18:00 Πλατεία Γεωργίου
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
