η μετατόπιση προς τα δεξιά

Πως κάνεις έναν ακροδεξιό να φαίνεται λογικός ή “Το δόγμα του σοκ στον δημόσιο λόγο”

από | 10 Ιούν, 2020

Πως κάνεις έναν ακροδεξιό να φαίνεται λογικός ή “Το δόγμα του σοκ στον δημόσιο λόγο”

Είναι ο Άδωνις Κομμουνιστής; Είναι ο Πορτοσάλτε ανόητος; Ζούμε στην Σοβιετία ή μήπως στην Νάρνια; Τίποτε από όλα τα παραπάνω δεν ισχύει, εκτός ίσως από την νοημοσύνη του Άρη, για την οποία διατηρούμε αρκετές αμφιβολίες.

Οι επικοινωνιολόγοι των ΜΜΕ, των πολιτικών κομμάτων και των κυβερνήσεων είναι διαχρονικά πολύ μπροστά. Είναι κρου επαγγελματιών, οι οποίοι μπορούν να μετατρέψουν τον Χαρδαλιά σε Τζακ Νόρρις, τον Κούλη σε σοβαρό Κεντρώο, τον Άδωνι σε συνετό και μετρημένο πολιτικό. Άλλωστε στην ζωή αυτή όλα είναι σχετικά. Δηλαδή όλα έχουν να κάνουν με την συνολική πληροφορία που δεχόμαστε.

Έτσι λοιπόν, όταν η κύρια πηγή της πληροφόρησης μας είναι τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η πλημμύρα ακροδεξιού και φασίζοντος λόγου μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά το πως αντιλαμβανόμαστε τον υπόλοιπο πολιτικό λόγο. Με λίγα λόγια, όταν το κέντρο (μέσος όρος) του ανα-παραγόμενου πολιτικού λόγου μετατοπίζεται προς τα (ακρο)δεξιά, η απλά νεοφιλελέ δεξιά μπορεί να ερμηνευτεί από τον δέκτη του μηνύματος ως κεντροδεξιά ή κεντρώα.

Φυσικά, δεν είναι μόνο η δεξιά που πράττει ανάλογα. Όταν επί 5 χρόνια δεχόμασταν την πληροφορία πως η κεντρο-αριστερή μπουρδολογία του Τσίπρα είναι η Ριζοσπαστική Αριστερά που θα φέρει την καταστροφή και θα μας βγάλει από την Ε.Ε. (φτου κακα), το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε ξαφνικά σε Κεντροαριστερό Κόμμα, οι πατριώτες σοσιαλδημοκράτες της ΛΑΕ σε ασυμβίβαστους αριστερούς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχεδόν ταυτίστηκε με την Αναρχία και πάει λέγοντας.

Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας. Για να μετατραπεί η σημερινή κυβέρνηση στην συνείδηση του κόσμου σε “λογική” και όχι ακραία δεξιά, συντελέστηκαν μια σειρά από βήματα:

Καταρχήν, διαχωρίστηκε μια μερίδα της ακροδεξιάς, πολύ χρήσιμη στο σύστημα, από τα “απολωλότα πρόβατα” των Νεοναζί της Χ.Α. και του λούμπεν ακροδεξιού χώρου. Αυτή η μερίδα της ακροδεξιάς μπήκε στην ΝΔ και εν συνεχεία στην Κυβέρνηση, με την μορφή του Βορίδη, του Πλεύρη, του Άδωνι και σταδιακά μετατράπηκε από τα ΜΜΕ σε “δεξιότερη τάση” της ΝΔ, για να χάσει και αυτόν τον χαρακτηρισμό όσο αποκόμιζε πολιτικό χρόνο στην TV και υπουργεία την Κυβέρνηση.

Έτσι, ο τηλεπλασιέ ακροδεξιών βιβλίων και θεραπευτικών γιλέκων, το πρώην πουλέν του δικτάτορα Παπαδόπουλου και ο γιος του θεωρητικού του ελληνικού φασισμού έγιναν πλέον στυλοβάτες της ελληνικής δημοκρατικής πολιτικής. Ο λόγος τους, αν και μετριάστηκε, δεν άλλαξε στην ουσία του και πλέον μπορούσαν να αναπαράγουν την ακροδεξιά ιδεολογία από επίσημες θέσεις. Φυσικά σε αυτό βοήθησε η ύπαρξη της ΧΑ, της “επίσημης” ακροδεξιάς, ως μέτρο σύγκρισης. Και αργότερα, όταν χρειάστηκε, επιστρατεύθηκε για τον λόγο αυτό ο Βελόπουλος, ο οποίος και πάλι φαντάζει απλώς ακροδεξιός σε σχέση με τους Νεοναζί, συμβάλλοντας κι αυτός στην εξοικείωση του κοινού με τον φασιστικό λόγο.

Φυσικά, τα ΜΜΕ παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην διαδικασία αυτή όχι ως απλοί ανά-παραγωγοί του δημόσιου πολιτικού λόγου, αλλά και σαν πρωτογενείς παραγωγοί αυτού. Όταν ακούμε κάθε μέρα στα ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ και του Star Channel τοποθετήσεις οι οποίες είναι δεξιότερες της Δεξιάς, να “εγκαλούν” από τα δεξιά την Κυβέρνηση για διάφορα θέματα, τότε είναι (σχεδόν) αναμενόμενο και με όρους ψυχολογίας της μάζας να βγαίνει το συμπέρασμα πως η Κυβέρνηση είναι πιο συνετή από τις ακροδεξιές και ακρο-νεοφιλελε φωνές. Φυσικά, το 90% αυτών των ρεπορτάζ είναι στημένο ανάμεσα στα καθεστωτικά και την Κυβέρνηση και σκηνοθετημένο κατάλληλα ώστε να βγαίνει αυτό το συμπέρασμα. Άλλωστε, όπως έχουμε ξανατονίσει, τα ΜΜΕ εξαρτώνται από τις καλές τους σχέσεις με τις κυβερνήσεις για να έχουν πρόσβαση σε πρωτογενείς πηγές (πέρα από την ταξική και πολιτική ταύτιση που μπορεί να υπάρχει).

Όλη αυτή η διαδικασία λειτουργεί ως ένα “δόγμα του σοκ” για το κοινό, το οποίο ακούγοντας συχνά ακρότητες που δεν μπορεί με τίποτα να χωνέψει, από ένα μέσο το οποίο ενδόμυχα συχαίνεται, αλλά από το οποίο ταυτόχρονα είναι εξαρτημένο, χαώνεται, αποπροσανατολίζεται και καταλήγει να αφομοιώνει και να χωνεύει αυτό που του παρουσιάζεται ως “συνετός αντίλογος”. Που μπορεί και πάλι να είναι μια πιο μετριασμένη ακρότητα, “κουκουλωμένη” ως μετριοπάθεια.

Κάτι τέτοιο έγινε και πριν δυο μέρες με την “λογομαχία” Άρη Πορτοσάλτε, “δημοσιογράφου” του ΣΚΑΙ και του Αδώνιδος Γεωργιάδη, Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Η “διαφωνία” τους είχε να κάνει με το κλείσιμο για δυο μήνες κάποιου μπαρ στην Μύκονο, που παραβίασε τις οδηγίες της Κυβέρνησης σχετικά με τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό. Ο Άρης “αγανάκτησε” με την απόφαση αυτή και την χαρακτήρισε μέτρο “Κομμουνιστικής Κυβέρνησης”, για να απαντήσει ο “λογικός” Υπουργός πως προέχει η ασφάλεια και η υγεία των πολιτών και ότι ακολουθήθηκαν οι νόμοι. Φυσικά όλα αυτά μεταξύ τύρου και αχλαδίου, σε μια άκρως φιλική συνέντευξη. Ο Άρης βγήκε προς τα έξω ως ο ακρονεοφιλελές μπουρδολόγος (κάτι που πιθανότατα είναι στην πραγματικότητα, εκτός κι αν εδώ και είκοσι χρόνια μας ξεγελάει) που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την “κομμουνιστική πολιτική” από την “υγειονομική” και ο Άδωνις αναβαπτίστηκε ως υπέρμαχος της δημόσιας υγείας πάνω από το κέρδος. “Παράλογο…Παράλογο…” που φώναζε αδίκως και η χήρα στους Δέκα Μικρούς Μήτσους.

Το αποτέλεσμα είναι τόσο γελοίο, που αμφότεροι έγιναν περίγελος στα Social Media. Αυτό όμως λίγη σημασία έχει, αν αναλογιστεί κανείς όλον αυτόν τον κόσμο που δεν είναι ενεργός εκεί, δεν έχει την δυνατότητα πρόσβασης στο internet, είναι ηλικιωμένος κλπ. Αν και το σενάριο στήθηκε σωστά, οι πρωταγωνιστές ήταν επιεικώς απαράδεκτοι στους ρόλους τους, όντας αμφότεροι κωμικοτραγικές προσωπικότητες, έκαστος στον κλάδο του. Και γι’ αυτόν τον λόγο το “θεατράκι” αυτό έγινε πιο ορατό σε μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού.

Φανταστείτε όμως τώρα πως με αυτές τις διαδικασίες ως κύρια γραμμή με την οποία πορεύονται τα καθεστωτικά ΜΜΕ σε καθημερινή βάση, πόσα άλλα τέτοια “θέατρα του παραλόγου” περνούν απαρατήρητα και καταπίνονται αμάσητα από το τηλεοπτικό κοινό. Σκεφτείτε την συμβολή των Μέσων στην εξοικείωσή μας με τον φασιστικό και ακροδεξιό λόγο. Στην μετατόπιση του “κέντρου” και συνεπακόλουθα της κοινής γνώμης προς τα δεξιά.

Υπάρχει τρόπος να πολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο που ονομάσαμε εδώ “δόγμα του σοκ” στον δημόσιο λόγο; Είναι αρκετή η ανάδειξή του από σελίδες και μέσα αντιπληροφόρησης όπως το Αlerta.gr; Πιθανότατα όχι.

Η επιρροή που ασκούν τα καθεστωτικά ΜΜΕ μέσω του κρατικού και ιδιωτικού ολιγοπωλίου είναι ένας από τους μεγαλύτερους γρίφους που πρέπει να λύσει το επαναστατικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα, αν θέλει να καταφέρει να διεισδύσει στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων.

Το alerta.gr αποτελεί μια πολιτική προσπάθεια διαρκούς παρουσίας και παρέμβασης, επιδιώκει να γίνει κόμβος στο πολύμορφο δικτυακό τοπίο για την διασπορά ριζοσπαστικών αντιλήψεων, δράσεων και σχεδίων στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης… Η συνεισφορά είναι ξεκάθαρα ένα δείγμα της κατανόησης της φύσης του μέσου και της ανάγκης που υπάρχει για να μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και να μεγαλώνει. Για όποιον/α θέλει να συνδράμει ας κάνει κλικ εδώ

Πώς να διαβάσουμε τον πόλεμο πολιτικά

Πώς να διαβάσουμε τον πόλεμο πολιτικά “Αυτό το πράγμα που αποκαλούμε Ντονμπάς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει... δεν είναι παρά ένας ορισμός που μας επιβλήθηκε από την Ρωσική Ομοσπονδία”. Oleksyi Danilov, 24/03/2021i “Ο στόχος των Συμφωνιών του Μινσκ είναι να...

Παρέλαση: Με παλαιστινιακές σημαίες έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου [Βίντεο]

Παρέλαση: Με παλαιστινιακές σημαίες έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου [Βίντεο] Με παλαιστινιακές σημαίες στα χέρια έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στα άρματα στην Πανεπιστημίου στα Προπύλαια, κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου στην...

1821: Το ουρλιαχτό της ελευθερίας

1821: Το ουρλιαχτό της ελευθερίας Κανένας δεν επαναστατεί επειδή έτσι του κάπνισε, επειδή δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει, επειδή βαριόταν αφόρητα μια κάποια μέρα της ζωής του. Κανένας δεν εξεγείρεται επειδή το διάβασε σε κάποια βιβλίο, επειδή πέρασε χρόνια να...

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αναρχικός Ρούντολφ Ρόκερ

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αναρχικός Ρούντολφ Ρόκερ Στις 25 Μαρτίου του 1873 γεννήθηκε στο Μάϊντς της Δυτικής Γερμανίας, ο αναρχικός θεωρητικός και ιστορικός Ρούντολφ Ρόκερ από μια οικογένεια Kαθολικών ειδικευμένων εργατών. Ο Ρόκερ ήταν γνωστός για την ενεργό δράση του...

Η εξέγερση στο Κιλελέρ (Μάρτιος 1910) | Γνωστός – Άγνωστος

Η εξέγερση στο Κιλελέρ (Μάρτιος 1910) Το νέο βίντεο από το κανάλι Γνωστός - Άγνωστος που περιλαμβάνει animated βίντεο ιστορίας (ελληνικής και παγκόσμιας), ψυχολογίας και κοινωνικών θεμάτων. https://www.youtube.com/watch?v=JLN5UWxPdIk Oι έλληνες τσιφλικάδες που...

Συνέντευξη με την Claudia Pinelli, κόρη του Giuseppe του αναρχικού

Συνέντευξη με την Claudia Pinelli, κόρη του Giuseppe του αναρχικού. Αναδημοσίευση από την Αέναη Κίνηση. Σφαγή Capaci, ξεκινά η «στρατηγική της έντασης» με δυναμίτη, δεύτερο επεισόδιο, από τα χέρια του οργανωμένου εγκλήματος με άρωμα μαφίας. Στις 19 ιουλίου, πάντα...

Τοποθέτηση στην εκδήλωση για την “οργάνωση των αναρχικών” από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγ. Αναργύρων – Καματερού

Τοποθέτηση στην εκδήλωση για την “οργάνωση των αναρχικών” από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγ. Αναργύρων - Καματερού Tην Παρασκευή 1η Μαρτίου παρευρεθήκαμε ως καλεσμένοι ομιλητές, μαζί και με την συλλογικότητα Πέλοτο από την Ξάνθη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η...

Ψυχιατρική Γενικού Νοσοκομείου Χανίων: Η τελευταία πράξη

Ψυχιατρική Γενικού Νοσοκομείου Χανίων: Η τελευταία πράξη Ανακοίνωση ειδικευόμενων ψυχιάτρων του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων για την κατάσταση που επικρατεί στην Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαχρονικά όπως φαίνεται από τις...

Στις πόσες έρευνες φαίνεται αν είμαστε κορόιδα;

Στις πόσες έρευνες φαίνεται αν είμαστε κορόιδα; Από την Πρωτοβουλία ενάντια στα ΕΛΠΕ. Ανακοινώθηκε η διεξαγωγή 2 νέων ερευνών (1) σχετικά με τη δυσοσμία στην περιοχή με τη συνεργασία, μεταξύ άλλων φορέων, του Δήμου Κορδελιού- Ευόσμου  και του ΑΠΘ. Χρηματοδότης της μια...

ΠΡΩΤΕΑΣ: τα πολλά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ (και «εμείς»)

ΠΡΩΤΕΑΣ: τα πολλά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ (και «εμείς») «Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα» Κ. Μαρξ, Η 18η...