Πώς θα βγει η κοινωνία μας από την κρίση του COVID-19; Τελικά η πανδημία, μας δείχνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερη συγκεντρωτική κρατική εξουσία; Περισσότερη επιτήρηση και έλεγχο; Ποιες είναι οι απειλές εναντίον μας – και πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για να τις αντιμετωπίσουμε;

Σημείωμα της μετάφρασης Αν και το κείμενο του D’ Eramo μπορεί να διαβαστεί σε κάποια σημεία ως απλουστευτική κριτική στον Agamben (όσον αφορά το σύνολο του έργου του και όχι τα πρόσφατα άρθρα του σχετικά με την πανδημία), το μεταφράζουμε γιατί θεωρούμε ότι είναι...

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση – απάντηση υπό το φως των απόψεων του Πέτρου Πετρίδη για την καλλιτέχνιδα και ακτιβίστρια Rebecca Sommer που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει στροφή στην αντιισλαμική ρητορική και έχει γίνει σημείο αναφοράς για τον ξενοφοβικό λόγο και την ακροδεξιά.

Η δήθεν «αναρχική» στάση των ίσων αποστάσεων ανάμεσα στον πανίσχυρο εξουσιαστικό μηχανισμό της υπερεθνικής ελίτ και στα τοπικά κινήματα που αντιστέκονται στην περιφέρεια – επειδή αυτά μπορεί να είναι φορείς κάποιου άλλου είδους ετερονομίας (εθνικισμός, θρησκευτικός φονταμενταλισμός, κλπ.) – καταλήγει να ευνοεί αντικειμενικά τον ισχυρότερο, δηλαδή την υπερεθνική ελίτ, στην εκστρατεία που διεξάγει για την καθολίκευση της κυριαρχίας της. Βρίσκεται επίσης επικίνδυνα κοντά σε μια αντίληψη ενός κατακτητή που βρίσκεται σε ανθρωπιστική, «εκπολιτιστική» αποστολή (π.χ. να «διαπαιδαγωγήσουμε» τους «απολίτιστους» Αφγανούς στον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων), παρόμοια με αυτή των απολογητών της αποικιοκρατίας.