Ενημέρωση σχετικά με τα κέντρα στο Ticino [το καντόνι του Ticino αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της ιταλόφωνης περιοχής της Ελβετίας]
Πρόλογος
Για σχεδόν δύο χρόνια το Collettivo R-esistiamo διαδίδει πληροφορίες και αγωνίζεται με και για τους μετανάστες που αναγκάζονται να υπομείνουν ένα σύστημα μετανάστευσης που απομονώνει, αποκλείει, εκτοπίζει, εκμεταλλεύεται και μερικές φορές σκοτώνει. Προσπαθήσαμε επανειλημμένα να αποκαλύψουμε την εξευτελιστική κατάσταση σχετικά με τις δομές που χαρακτηρίζονται ως «κέντρα υποδοχής» στο Ticino. Μέσα από δράσεις, καταλήψεις, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, προσπαθήσαμε να κλείσουμε τις δεξαμενές / στρατόπεδα συγκέντρωσης Camorino και Stabio. Γνωστοποιήσαμε και υποστηρίξαμε την απεργία πείνας που πραγματοποιήθηκε από εκείνους που είναι κλειδωμένοι στο Camorino (Ιούνιος 2019) και διαδώσαμε πληροφορίες σχετικά με τη μεταχείριση που παρέχεται στους μετανάστες, δηλαδή τη σωματική και ψυχολογική βία που διαπράττεται εναντίον τους καθημερινά. Η βία προέρχεται από πολλά μέρη: SEM [Υφυπουργείο Μετανάστευσης της Ελβετίας], αξιωματικοί ασφαλείας, αστυνομία, αξιωματούχοι μετανάστευσης και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, από αυτούς που “γνωρίζουν” αλλα παραμένουν σιωπηλοί και αδιάφοροι.
Στην τρέχουσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία, είναι ακόμη πιο προφανές ότι υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η ζωή αξίζει λιγότερο από άλλους ». Ακόμα και σε ιογενή συνθήματα όπως «μόνο μαζί μπορούμε να το κάνουμε» και «να μείνουμε στο σπίτι», υπάρχουν εκείνοι που δεν μπορούν να βρουν μέρος και να παραμείνουν αόρατοι, αντιμετωπίζοντας μια καθημερινή ζωή συσκευών ελέγχου και παιδισμού, τα κύρια χαρακτηριστικά αυτών των χωρις στλεγη. Άλλες διαστάσεις στις οποίες οι μέρες, οι μήνες και μερικές φορές τα χρόνια χαρακτηρίζονται από αποκλεισμό και αβεβαιότητα.
Άτομα που θεωρούνται ότι κινδυνεύουν από τις τρέχουσες οδηγίες για την υγεία επιβιώνουν σε καντόνια και ομοσπονδιακά κέντρα. Ωστόσο, τα ισχύοντα μέτρα δεν γίνονται σεβαστά, για παράδειγμα η αναδιάταξη των ατόμων σε διαμερίσματα με επαρκείς προσωπικούς χώρους (υπάρχουν περίπου 5.000 αχρησιμοποίητα διαμερίσματα στο Ticino!). Όπως όλοι οι άλλοι, αυτοί που επιβιώνουν σε αυτές τις δομές έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν τη ζωή τους. Με ή χωρίς άδειες. Με ή χωρίς κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Η κατάσταση στους δρόμους και στα σύνορα
Στο Ticino τα μέτρα ελέγχου που τέθηκαν σε ισχύ από το γενικό προσωπικό απέναντι σε αυτό που αποκαλούν έκτακτη ανάγκη υγείας είναι: η παρουσία του στρατού στα σύνορα, ο αυξημένος έλεγχος του αέρα στα σύνορα με στρατιωτικά αεροσκάφη και ελικόπτερα και μια μαζική αστυνομική παρουσία στο δρόμο.
Συχνά τα οδοφράγματα πρέπει να γίνονται αντιληπτά, όπου η αστυνομία ρωτά: «Πού θα πας;» “Τι κάνεις?” Εάν οδηγείτε αυτοκίνητο με αριθμό πινακίδας Ticino, προς το παρόν χρειάζεστε μόνο εύκολες απαντήσεις, όπως «κάνω ψώνια για τον εαυτό μου ή για κάποιο ηλικιωμένο άτομο» και «Πάω να δουλέψω». Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σας ζητούνται συγκεκριμένες αιτιολογήσεις ή έγγραφα εξουσιοδότησης. Αντίθετα, τα αυτοκίνητα με ξένες πινακίδες σταματούνται συστηματικά και αν δεν βρεθεί άδεια εργασίας ή διαμονής, οι άνθρωποι απελάμβονται αμέσως.
Τα δευτερεύοντα οδικά περάσματα είναι κλειστά, μόνο τα κύρια είναι ανοιχτά και η διαμετακόμιση είναι δυνατή μόνο για όσους ζουν στη μία πλευρά των συνόρων και εργάζονται στην άλλη (και έχουν βάσιμους λόγους ή πρόκειται να εργαστούν) και για εμπορική κυκλοφορία. Ο σιδηρόδρομος που συνδέει την Ιταλία με την Ελβετία είναι ουσιαστικά κλειστός και προς τα δύο.μέρη.
Το τρέχον πλαίσιο
Μετά την έλευση του ιού Covid-19, το ομοσπονδιακό συμβούλιο κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και πολλές πτυχές της ζωής, όπως καθημερινές δραστηριότητες, σχέσεις και συνήθειες, έχουν αλλάξει υποχρεωτικά. Ένας ευνοϊκός χρόνος για την παροχή κινήτρων ακόμη πιο επεμβατικών μέτρων ελέγχου και την περαιτέρω αύξηση της παρουσίας της τεχνολογίας σε όλες τις πτυχές της ζωής. Με τη δικαιολογία της υπεράσπισης του «κοινού αγαθού», δηλαδή του τρέχοντος οικονομικού συστήματος, αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη, μεταξύ άλλων, είναι μια διαδικασία νομιμοποίησης της τηλεργασίας, της εκπαίδευσης και των διαδικτυακών αγορών. Είναι σαφές σήμερα περισσότερο από ποτέ ότι «δεν υπάρχει άλλη επιλογή»: αυτοί που βρίσκονται εκτός του τεχνο-κόσμου αποκλείονται από όλες τις πτυχές της ζωής. Μια αλλαγή της έννοιας της κοινωνικής επαφής βρίσκεται σε εξέλιξη και τι καλύτερη στιγμή από αυτό για να ενισχύσει τα ήδη υπερφορτωμένα δίκτυα Διαδικτύου μέσω της εφαρμογής του 5G,
Μια επικίνδυνη επιτάχυνση που προσπαθεί να μειώσει (φυσικούς και άλλους) χώρους και χρόνους για ατομικό και συλλογικό προβληματισμό που θα μας επέτρεπε να κατανοήσουμε τις αιτίες, τις αντιδράσεις και τις συνέπειες αυτής της πανδημίας. Και η ίδια η δυνατότητα προσδιορισμού διαφορετικών προοπτικών στο παρόν διάστημα.
Αλλά αυτή δεν είναι η ζωτική διάσταση του καθενός, δεν είναι μια μοναδική αφήγηση και μια ακόμη πιο επιτακτική ανάγκη παρουσιάζεται, δηλαδή της σκέψης και της δράσης για άλλους. Να σκεφτούν αυτούς που δεν έχουν το προνόμιο ενός σπιτιού, ενός εγγράφου ή δεν έχουν γεννηθεί στη δύση. Από αυτούς που είναι κλειδωμένοι.
Σε περιόδους κορεσμού των μέσων μαζικής ενημέρωσης με τον covid-19, εξαφανίζονται νέα για συνεχιζόμενες συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου και κανείς δεν ακούει για τον πόλεμο στη Συρία, τα βασανιστήρια στη Λιβύη, τις επιθέσεις σε ανθρώπους στα τουρκο-ελληνικά σύνορα, τους νεκρούς στο θάλασσα πλέον. Ή ο αγώνας και η αντίσταση που συνεχίζονται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, για παράδειγμα στη Χιλή και τη Ροζάβα.
Μπροστά σε όλα αυτά, θέλουμε να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια «μόνο μαζί μπορούμε να το κάνουμε» και της αμοιβαίας βοήθειας.
* Στο ακόλουθο έγγραφο, υπάρχει μια ενημέρωση σχετικά με τις καταστάσεις εντός των Κέντρων μεταναστών στην επικράτεια του Ticino και σχετικά με την επιβολή των μεταναστευτικών πολιτικών σε μια περίοδο έκτακτης ανάγκης για την υγεία.
Ενημερώσεις για τα διάφορα κέντρα υποδοχής μεταναστών στο Ticino:
Η τρέχουσα κατάσταση στα σύνορα και η επιβολή μεταναστευτικών πολιτικών κατά τη διάρκεια της επιδημίας
Τα κλειστά σύνορα εμποδίζουν τους «νέους» ανθρώπους να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου. Προσπάθησαν να συνεχίσουν τις ακροάσεις στο Chiasso, αλλά αυτές αποδείχθηκαν γελοίες δεδομένου κοινωνικών αποστάσεων: άτομα σε απόσταση μεταξύ τους, προβλήματα επικοινωνίας και μετάφρασης κ.λπ.
Δεν υπάρχει πιθανότητα υποβολής αιτήσεων ασύλου στα σύνορα νότια της Ελβετίας, όπως δήλωσε η Micaela Crippa, υπεύθυνη για ομοσπονδιακά κέντρα στη νοτιοδυτική περιοχή, η οποία είπε ότι τώρα «είναι δυνατόν να εντοπίσουμε ανθρώπους σε ξεχωριστούς χώρους, επειδή το ομοσπονδιακό κέντρο της Balerna -Το Novazzano είναι σχεδόν άδειο καθώς δεν υπάρχουν πλέον αιτήσεις ασύλου ».
Οι ταχείες διαδικασίες ασύλου συνεχίζονται χωρίς διακοπή, με τη δικαιολογία να μην θέλουν οι μετανάστες να σπαταλούν χρόνο. Στην πραγματικότητα, αυτό επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν ζωές πρώτης κατηγορίας και ζωές δεύτερης κατηγορίας. Οι διαφορές είναι σαφείς μεταξύ εκείνων που έχουν ελβετικό διαβατήριο και εκείνων που αναγκάζονται να ζήσουν στο περιθώριο. Το γεγονός της μη διακοπής των διαδικασιών ασύλου εκθέτει επίσης τα ενδιαφερόμενα άτομα στον κίνδυνο μετάδοσης του ιού (για παράδειγμα λόγω επαφών με άλλα άτομα σε σχέση με το διάστημα). Οι ζωές εκείνων που δεν έχουν έγκυρα έγγραφα και δεν είναι χρήσιμες στην παραγωγή αξίζουν λιγότερο από εκείνες οποιουδήποτε που δραστηριοποιείται στην αγορά εργασίας. για αυτό το λόγο τα ιδρύματα έχουν την ελευθερία να ΜΗΝ λαμβάνουν επαρκείς προφυλάξεις για την υγεία.
Σε αυτήν την περίοδο πανδημίας, η λειτουργία ομοσπονδιακών και καντονικών κέντρων στο Ticino επικεντρώνεται ακόμη περισσότερο στην κράτηση και την απομόνωση των ανθρώπων. Αυτό γίνεται για να μην παρακωλύεται η διαδικασία ασύλου. Ακόμα κι αν οι απελάσεις είναι επίσημα σε αναστολή αυτή τη στιγμή, σε αυτήν την περίπτωση το SEM μπορεί να συνεχίσει να είναι αδιάφορο για να λειτουργήσει η μηχανή απέλασης.
Αλληλεγγύη με όλους τους μετανάστες
ελεύθερη αυτοδιάθεση του σώματος
μυαλό και ζωή για όλους!
Collettivo R-ESISTIAMO, Απρίλιος 2020.
