Αδύνατον σήμερα να προσεγγίσουμε το αίνιγμα του οργασμού χωρίς να αναμοχλεύσουμε τη σκέψη του μεγαλύτερου προφήτη του, του Βίλχεμ Ράιχ. Βλέπετε, αυτός ο σπουδαίος μαθητής του Φρόιντ, είναι ο πρώτος που κατάλαβε πως πάνω στο πρόβλημα του οργασμού ανιχνεύονται όλες οι νευρώσεις της σύγχρονης κοινωνίας, αλλά και πώς με τη λύση αυτού του αινίγματος ανοίγει ο δρόμος για την ελευθερία. Ο ψυχαναλυτής Ράιχ εντόπισε γρήγορα πως η ανδρική στυτική ικανότητα και η εκσπερμάτιση, αν και αναπόφευκτες προϋποθέσεις, δεν ταυτίζονται με τον οργασμό. Κατάλαβε πως η μεγάλη πλειοψηφία των ανδρών (αλλά και μεγάλο ποσοστό των γυναικών) δεν γεύονται ποτέ στη ζωή τους τον οργασμό (παρότι ελάχιστοι το συνειδητοποιούν), αφού οι πάμπολλες νευρώσεις που τους καταδυναστεύουν τους στερούν την ικανότητα π λ ή ρ ο υ ς εκφόρτισης της σεξουαλικής διέγερσης μέσω ακούσιων, ηδονικών σπασμών όλου του σώματος*. Κι όμως κατάλαβε επίσης πως η πρόληψη και η θεραπεία των νευρώσεων είναι αδύνατη —όπως κι ο ίδιος, εν τέλει, ο οργασμός— στο πλαίσιο ενός πατριαρχικού, καταπιεστικού καπιταλιστικού συστήματος, όπου η οικογενειακή και σχολική ηθική ταΐζει τον άνθρωπο από τα γεννοφάσκια του με ενοχές και απαγορεύσεις, γεννώντας του εκείνες τις χαρακτηριστικές νευρώσεις που του στερούν ισοβίως την ηδονή. Ο επαναστάτης Ράιχ κατάλαβε πως το να παλεύουμε για τον οργασμό και την κοινωνική επανάσταση είναι ένα και το αυτό πρόταγμα, πως η σεξουαλική απελευθέρωση προϋποθέτει και προϋποτίθεται της κοινωνικής χειραφέτησης. Κυνηγημένος από όλες τις αυταρχικές εξουσίες, φιλελεύθερες, σοσιαλιστικές και φασιστικές, ο Ράιχ πέθανε στις φυλακές της Lewisburg στις ΗΠΑ το 1957.
Σαράντα χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία του εικαστικού και ακτιβιστή Άλεξ Χίρκα, καθιερώνεται η 8 Αυγούστου ως παγκόσμια ημέρα οργασμού. Σήμερα, έξι δεκαετίες μετά, στην εποχή ενός καλπάζοντος νέου ολοκληρωτισμού, με τις κοινωνίες φοβισμένες και σε διαρκή υστερική κρίση, με τους καταπιεσμένους όλου των κόσμου υποταγμένους στο ψυχικό βάρος του “σαδομαζοχιστικού χαρακτήρα” (όπως τον περιέγραψε ο Ράιχ) να δρουν όλο και συχνότερα ενάντια στα συμφέροντά τους: πότε ακολουθώντας υποτελώς αυταρχικούς δημαγωγούς και πότε βγάζοντας το σαδιστικό τους μένος ενάντια στους αδυνάτους, σήμερα, που η κοινωνίας της πορνογραφίας virtual reality, των υγειονομικών ταμπού και απαγορεύσεων και του αναδυόμενου νέου πουριτανισμού (ακόμα και μέσα στα ριζοσπαστικά κινήματα), απομακρύνουν όλο και περισσότερο τον άνθρωπο από το αντικείμενο της ηδονής του, μεταθέτοντας συνεχώς την ανικανοποίητη ορμή του σε καταναλωτικά αντικείμενα – φετίχ, αφήνοντάς τον ξάρμενο με εκείνο το μπλαζέ βλέμμα της κενότητας, της απουσίας νοήματος, σήμερα, ο αγώνας του Ράιχ για την σεξουαλική χειραφέτηση, για την κοινωνική επανάσταση και τον οργασμό είναι πιο επίκαιρος και αναγκαίος από ποτέ.
——————————–
*ο ορισμός του οργασμού κατά Ράιχ διαχωρίζεται πλήρως από την απλή εκσπερμάτωση
(πίνακας: Orgasm through the ages)
