Ζήτω η Παρισινή Κομμούνα!

Ζήτω η Παρισινή Κομμούνα!

Σαν σήμερα, στις 28 Μαΐου του 1871, πέφτει η Παρισινή Κομμούνα. Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο του Δήμου Βοσινάκη, που είχε γράψει με αφορμή την συμπλήρωση 150 χρόνων από την απόπειρα των Κομμουνάρων για την έφοδο τους στον ουρανό.

Πριν από 150 χρόνια περίπου, είχαμε την εγκαθίδρυση της πρώτης εργατικής επαναστατικής κυβέρνησης στο Παρίσι μετά την εξέγερση της εθνοφρουράς και των εργατών της πόλης. Η επανάσταση ξεκίνησε στις 18 Μαρτίου του 1871 και κράτησε μέχρι τις 28 Μαΐου της ίδιας χρονιάς.

Η περιβόητη Κομμούνα του Παρισιού, μια από τις πρώτες προσπάθειες στην ιστορία της ανθρωπότητας να εξεγερθεί η εργατική τάξη, να δημιουργήσει ένα διαφορετικό κόσμο και ιχνηλατήσει τον αόρατο κόσμο της ουτοπίας. Οι εργάτες του Παρισιού, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με εξεγερμένους Εθνικούς Φρουρούς, κατέλαβαν την πόλη και άρχισαν να αναδιοργανώνουν την κοινωνία και να δημιουργούν κάτι διαφορετικό προς όφελος των πολλών.

Ο Καρλ Μαρξ είδε στην Κομμούνα του Παρισιού την πρώτη ιστορική εμπειρία για το πώς η εργατική τάξη θα μπορούσε να ανατρέψει την καπιταλιστική άρχουσα τάξη και να αρχίσει να διευθύνει την κοινωνία προς το συμφέρον όλων των καταπιεσμένων τάξεων. Κατά τη διάρκεια της 2μηνης διακυβέρνησής τους, η εργατική τάξη δημιούργησε συμβούλια, έδωσε τον έλεγχο των εργοστασίων στους εργαζόμενους, παρείχε δωρεάν εκπαίδευση και έδωσε ιθαγένεια στους μετανάστες.

Η ιστορική προσπάθεια των Κομμουνάρων να δημιουργήσουν μια αταξική κοινωνία στο Παρίσι συγκλόνισε την ήπειρο της Ευρώπης και ολόκληρο τον πλανήτη. Η εργατική κυβέρνηση συντρίφθηκε στο τέλος, οδηγώντας σε σφαγή δεκάδες χιλιάδες επαναστάτες, Ο στρατός των Βερσαλλιών επιτέθηκε στο Παρίσι στις 2 Απριλίου. Το τείχος της πόλης καταλήφθηκε στις 21 Μαΐου, αλλά η σκληρότερη αντίσταση σημειώθηκε στις ανατολικές εργατικές συνοικίες του Παρισιού όπου οι οδομαχίες συνεχίστηκαν για αρκετές μέρες, και έμειναν στην ιστορία ως η “Ματωμένη Βδομάδα” (La semaine sanglante).

Μπορεί λοιπόν αυτή η επαναστατική απόπειρα να μην κράτησε πολύ, αλλά είναι βέβαιο ότι η Κομμούνα συνεχίζει να εμπνέει κάθε άνθρωπο που αγαπάει παράφορα την ελευθερία. Η επίδραση της Παρισινής Κομμούνας στα επόμενα επαναστατικά εγχειρήματα των αρχών του εικοστού αιώνα υπήρξε καθοριστική και κληρονόμησε την πολύτιμη και ματωμένη εμπειρία της σε κάθε τέτοιο εγχείρημα.